Chapter 183 This armor, is good to lead
这铠甲，好帅
บุตรแห่งชีวิต,ซิว ที่คำรามดังลั่น,ร่างกายสั่นไปมา,พยายามสะบัดเพื่อให้หลุดจากเส้นด้ายทว่าในเวลาต่อมาเขากับพบว่ามีโซ่เพชรอีกเส้นที่รัดพันร่างกายของเขาเข้ามา,ดวงตาของเขาที่เบิกกว้าง,เอ่ยคำรามลั่น“โซ่เพชรล๊อกชีวิต! ไอ้สารเลว!”
โซ่เพชรที่หายากนั้นต่อหน้าบุตรแห่งชีวิต ,ก็ยังยากที่จะสะบั้นขาดเช่นกัน.
สำหรับบุตรแห่งชีวิต,ร่างกายที่เปลี่ยนเป็นเกราะเพชร,ด้วยคุณสมบัติฝ่ายตรงข้ามที่เหมือนกัน,มันจึงแข็งเกินจะกล่าว,ไม่อาจสร้างความเสียดายต่อโซ่เพชรได้เลย.
ยิ่งโซ่เพชรที่เกิดจากธรรมชาติแล้ว,ยิ่งมีความแข็งแกร่งเกินธรรมดา,ต่อให้บุตรแห่งชีวิตที่ใช้พลังเต็มที่,ก็ไม่อาจดิ้นให้หลุดได้,ทักษะแปลงเลือดเนื้อ,แปลงเพรชนั้นไม่อาจแปลงเพชรธรรมชาติได้,เพราะมันเป็นเพชรอยู่แล้วนั่นเอง.
ด้วยเหตุนี้ โซ่เพชรล๊อกชีวิตจึงเป็นสิ่งที่เหมาะที่จะใช้จับตัวบุตรแห่งชวิต,ไม่ให้ขยับ,รอคอยเป็นเนื้อบนเขียงเท่านั้น.
เนื้อบนแข็งที่ถูกล๊อกแน่น,ไม่อาจขัดขืนหลุดจากพันธนาการได้เลย.
“แก๊ก แก๊ก แก๊ก~!”
ทันใดนั้นเกิดสะเก็ดเพลิงที่คอของบุตรแห่งชีวิต,เกราะเพชรที่คอนั้นถูกทะลวง,ทว่าพริบตาเดียวมันก็ฟื้นคืนกลับเป็นเช่นเดิม.
ใช่แล้วเป็นฝีมือของขั้นเจ็ดมนุษย์ความเร็ว,บุตรแห่งความเงียบฉางซีนั่นเอง.
บุตรแห่งความเงียบฉางซีที่ไม่อาจมองเห็นความเร็วดาบของอีกฝ่ายที่ฟันคอของบุตรแห่งชีวิตซิว,ทว่ากับไม่อาจทะลวงสังหารอีกฝ่ายได้.
บุตรแห่งความมั่นคง,เยว่อีที่สะบัดเสื้อคลุม,ยื่นมือออกไป,มือทั้งห้าที่คว้าจับ,ทันใดนั้นห้าเกราะคริสตัล,จักรพรรดิปฐพีก็ปรากฏขึ้น,กระโดดเข้าโจมตีบุตรแห่งชีวิต.
ห้าจักรพรรดิปฐพีถูกใช้เพื่อผลาญจิงซีของบุตรแห่งชีวิตซิวทันที.
แผนการของบุตรแห่งความมั่นคง,เยว่อีสมบูรณ์แบบมา,ในความเห็นของเขา,บุตรแห่งชีวิต,ซิวครั้งนี้,คงยากที่จะหนีพ้นชะตากรรมได้.
แผนการก่อนหน้านี้ที่วางแผนไว้,จะเป็นเขาเป็นผู้นำจัดการบุตรแห่งชีวิต,จากนั้นบุตรแห่งแสงจะทะลวงร่างอีกฝ่ายเปิดเกราะ,บุตรแห่งความเงียบก็โจมตีซ้ำ,ผลาญพลังชีวิตของบุตรแห่งชีวิตซิว จนหมด,จากนั้นก็ค่อยลงมือสังหารอีกฝ่ายไป.
อย่างไรก็ตาม,ใครจะคาดคิดบุตรแห่งแสงกับถูกจับตัวไป,ทำให้แผนการของเขาสูญเสียกำลัง,ผู้ที่จะทะลวงการป้องกันของบุตรแห่งชีวิต,และผลาญพลังงานของอีกฝ่ายไป.
อย่างไรก็ตาม,ราวกับว่าโชคชะตาอยู่ข้างเขา,ฟ้าได้ส่งจักรพรรดิปฐพีห้าคนมาช่วยเขา,ด้วยห้าจักรพรรดิปฐพีที่ใช้ทักษะโลหิตกลืนกิน,กัดกร่อนเกราะเพชรของอีกฝ่าย,ทำให้การผลาญพลังของบุตรแห่งชีวิต ซิวเป็นไปอย่างราบรื่น.
สมบูรณ์แบบ!
ดูเหมือนว่า,จะไม่มีอะไรผิดพลาดเป็นไปตามแผนของพวกเขา.
บุตรแห่งชีวิต,จะต้องตาย!
อย่างไรก็ตาม,ขณะบุตรแห่งความมั่นคง,เยว่อีและคนอื่น ๆ คิดว่าชัยชนะอยู่แค่เอื้อมแล้ว,ไม่คาดคิดเลยว่าจะมีคนนอกบุกเข้ามาในสนามรบ.
คนนอกที่บุกเข้ามา,กลายเป็นที่จับตาของทุกคน,แต่ละคนจ้องเขม็ง,แม้แต่บุตรแห่งชีวิตเองก็ได้วย.
คนนอกที่บุกเข้ามา,ปกคลุมด้วยเกราะคริสตัลทมิฬ,เป็นจักรพรรดิปฐพี,ทว่ากับไม่ใช่จักรพรรดิปฐพีธรรมดา,เกราะคริสตัลทมิฬนั้นกับเรืองแสงเจิดจ้า.
รัศมีแสงเรื่อ ๆ ที่ส่องออกมาจากลวดลายของเกราะคริสตัลสีดำที่ได้รูป มีลวดลายทีเป็นเอกลักษณ์,ดูเจิดจรัส,งดงามแทบไม่อาจละสายตาได้.
ถึงจะเป็นลำดับมนุษย์เกราะ,บุตรแห่งชีวิตที่มีขั้นสูงกว่า,สวมเกราะเพชรที่วับวาว,ทว่าต่อหน้าจักรพรรดิปฐพีคนนี้,กับรู้สึกด้อยกว่า.
แทบจะในใจทุกคนล้วนแต่อุทานเป็นเสียงเดียวกัน“เกราะนี้,งดงามที่สุด!”
นี่คือเกราะที่งดงามที่สุดในโลกจริง ๆ.
ซูเห่าปรากฏตัวขึ้นในสนามรบ,พื้นที่รอบ ๆ ร่างของเขาในรัศมี 300 เมตรกลายเป็นคริสตัลสีดำทันที,ซึ่งมีอีกหนึ่งคนเช่นกันที่ดูเร่งร้อนปรากฏเข้ามา,เป็นบุตรแห่งชีวิต จี๋.
เขาที่ดูลังเลที่จะช่วยชีวิตบุตรแห่งชีวิต ซิว บิดาของเขา.
ภายใต้พื้นที่เขตแดนคริสตัลทมิฬ,อักขระรูนต้องใช้เวลาสองวินาทีในการวาด!
“ติ๊ง!”
เกราะตรงส่วนคอของซูเห่าถูกโจมตีมาทันที,เกิดประกายไฟส่องสว่างจ้าทันที.
“หืม? เร็วจริง ๆ!”ซูเห่าที่พบว่า,เป็นบุตรแห่งความเงียบ ฉางซี ที่โจมตีเข้ามานั่นเอง.
ทว่าบุตรแห่งความเงียบที่โจมตีไปด้วยความเร็ว,ก็เผยความตกใจออกมาเช่นกัน“แข็งจริง ๆ! ไม่อาจทะลวงเกราะเข้าไปได้เลย!”
ส่วนบุตรแห่งความมั่นคงเยว่อี เองก็ขมวดคิ้วเช่นกัน,เพราะเขาพบว่าเขตแดนด้ายของเขานั้นถูกยึดครองไป,เขาที่พยายามที่จะส่งด้ายจำนวนมากเพื่อเข้ารัดร่างผูกซูเห่าเช่นกัน.
ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่อาจควบคุมได้.
“เขตแดนสายฟ้า!”
ในเวลานั้น,รูนเขตแดนสายฟ้าของซูเห่าก็วาดเสร็จ,และเปิดใช้งานทันที!”
“ซี่ ซี่!!!”
กระแสไฟฟ้าทีพลุ้งพล่านกระจายไปทั่ว,ทุกคนที่อยู่ในเขตแดนสายฟ้า ร่างกายชักกระตุกไปในทันที,สูญเสียการควบคุมร่างกายไป,กระทั่งบุตรแห่งความเงียบ ฉางซี,ร่างกายของเขาที่หนีออกไปไกลทว่าก็ไม่พ้นเขตแดนสายฟ้า,ตอนนี้ไม่อาจควบคุมร่างกายได้แล้ว,เขาได้พยายามออกจากอาณาเขตสายฟ้าเช่นกัน,ทว่ากับมีแผ่นคริสตัลสีดำพุ่งขึ้นมาปิดกั้นทางออก.
“แย่แล้ว!”ทุกคนที่รู้สึกควบคุมร่างกายไม่ได้,สังหรณ์ใจไม่ดีขึ้นมา.
ในเวลานั้น,ซูเห่าที่เผยยิ้ม เอ่ยออกมาว่า”รบกวนแล้ว! ข้ามาเอาของบางอย่างไป,ได้แล้วก็จะจากไปทันที.
ขณะที่ซูเห่าเอ่ยจบ,ทุกคนที่ได้สติ,ค่อย ๆ กลับมาควบคุมร่างกายได้.
ขณะจะโจมตี.
“ซี่ ๆ!”
กระแสไฟฟ้าพลุ้งพล่านขึ้นมาอีกครั้ง,มนุษย์กลายพันธ์ขั้นหกเวลานี้ถึงกับล้มลงไปนอนกองบนพื้นทันที.
เส้นด้ายของบุตรแห่งความมั่นคงเยว่อี,ถูกสายฟ้าช๊อตสองครั้ง,อ่อนยวบลงไม่อาจควบคุมได้แล้ว,มันสูญเสียความมั่นคงไป,ร่างของบุตรแห่งชีวิตที่ลอยอยู่บนอากาศก็ล่วงหล่นลง,ไปนอนกองอยู่บนพื้น.
ซูเห่าที่รักษาสภาพปล่อยกระแสไฟฟ้าทุก ๆ สองวินาที,พร้อมกับนำดาบออกมา ก้าวเข้าหาบุตรแห่งชีวิตซิว,ทว่าบุตรแห่งชีวิตซิวที่ลืมตาขึ้นจ้องมองซูเห่าอย่างสุขุม.
ซูเห่าที่ก้าวมาถึงด้านหน้าบุตรแห่งชีวิตซิว,เขาไม่คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะเอ่ยเสียงแหบออกมาได้อย่างคาดไม่ถึง“เจ้าคือมนุษย์เกราะที่ลักพาตัว,บุตรแห่งแสงไปอย่างงั้นรึ?”
ซูเห่าที่เผยความประหลาดใจที่อีกฝ่ายยังมีแรงต่อต้าน,ทว่าเขาก็ไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใด,พยักหน้าเอ่ยตอบรับอย่างสุภาพ“ใช่.”
พริบตานั้นซูเห่ารู้สึกเจ็บปวดที่ฝ่าเท้าอย่างรุนแรง,ชาไปหมด,มันกระจายออกไปจนทั่ว,เมื่อซูเห่ารู้ตัว,เขาก็คุกเข่าลงแล้ว.
ซูเห่าใช้มีดตัดขาดทั้งสองข้างของเขาออกไปทันที.
ในเวลาเดียวกันนั้น,บนพื้นมีเสาคริสตัลสีดำที่พุ่งดันร่างซูเห่ากระเด็นออกมา,ถอยห่างออกมาจากร่างกายของบุตรแห่งชีวิตซิว,เขตแดนสายฟ้าของเขาที่ปะทุขึ้นอย่างรุนแรง,ผู้คนด้านในเวลานี้ร่างกายอ่อนระทวยกระตุกรุนแรงมากกว่าเดิม.
ซูเห่าที่ร่อนลงบนพื้นห่างออกมา,ขาทั้งสองข้างที่ฟื้นฟูกลับคืนมา,ภายในใจที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจไม่แน่ใจ“เมื่อครู่นี้ เกิดอะไรขึ้นกัน?”
เขาจ้องมองไปยังเท้าของเขาที่ถูกตัดออก,เกราะคริสตัลสีดำหายไปแล้ว,มันเหี่ยวแห้ง,เหมือนกับศพของชายชราที่สิ้นอายุขัย,เต็มไปด้วยผิวที่เหี่ยวย่นไร้พลังชีวิต.
เหมือนกับว่ามันถูกทำลายพลังชีวิต,จนไม่มีเหลือ.
สัมผัสของซูเห่าบอกได้ว่าจิงซีของบุตรแห่งชีวิตซิวนั้นลดลงไม่น้อย,ราวกับว่าทักษะก่อนหน้านี้กินพลังไปจำนวนมากเช่นกัน.
คนอื่น ๆ ที่เห็นภาพที่เกิดขึ้น,เห็นซูเห่าหนีออกมาได้,ก็ตื่นตกใจและเสียดายไปพร้อม ๆ กัน.
“ดูเหมือนว่ากระแสไฟฟ้าจะไม่เพียงพอ!”ซูเห่าที่เพิ่มจิงซีขึ้นไปอีก,สายฟ้าที่บ้าคลั่งแล่นพล่านหนักยิ่งกว่าเดิม.
“เปรี้ยง!” เสียงฟ้าผ่าที่ดังกังวานไปทั่วอากาศ.
ซูเห่าที่ยืนอยู่กับที่,สายตาจ้องมองออกไปยังบุตรแห่งชีวิต,ซิว ด้วยความระมัดระวัง.
“ไม่อาจเข้าใกล้ตาแก่นั่นได้,ไม่รู้ว่าจะมีทักษะแปลก ๆอะไรหรือไม่,อันตรายเกินไป,ควบคุมจากระยะไกลก็แล้วกัน!”
คิดได้ดังนี้,ซูเห่าก็แปลงคริสตัลทมิฬสร้างมันเป็นกรรไกรขนาดใหญ่ขึ้นมาทันที.
“คมขั้นสอง” “เจาะเกราะขั้นสอง” “แข็งขั้นสอง” เสริมเข้าไป.
เล็งไปยังแขนของบุตรแห่งชีวิตแล้วก็ตัด.
“แก๊ก ๆ!”
แขนอีกฝ่ายที่ขาดล่วงลง,มือคริสตัลสีดำผุดขึ้นจากพื้นโยนแขนที่ขาดกลับมา,ซูเห่าที่คว้าเอาไว้.
เขาที่กวาดตามอง.
“เฮ้ย! เป็นเกราะเพชรทั้งหมด,เนื้ออยู่ใหนกัน? ตาเฒ่านี่,ร้ายกาจจริง ๆ!”
