19 ตัวแม่แห่งวงการ
ปึก!
อร๊าย...
ใบหน้าหล่อเหลาคมคายเต็มไปด้วยความหื่นกระหายก้มลงคลอเคลียกับแผ่นหลัง บางครั้งก็กัดเพื่อระบายอารมณ์หวาม บางครั้งก็เฟ้นผิวหนังด้วยความกำหนัดเสียว
อื้อ...
แผ่นหลังของคนนอนโก้งโค้งเต็มไปด้วยรอยไรฟันที่ชายหนุ่มจงใจทำให้เกิดขึ้น เพื่อลงโทษเด็กดื้อที่บังอาจไม่รักษาวาจาที่เคยให้สัญญาไว้กับเขา
"อยากเอามันมากใช่มั้ย"
"ใช่! ก็เด็กมันน่ารักอะ พลอยอยากคลั่งรักเด็กแบบคนอื่นดูบ้าง" เรื่องของแม่พลอยมาเกี่ยวอะไรด้วย
อย่านะ! อย่าหวังได้เลี้ยงต้อยที่ไหนเลย
ปึก!
ปึก!
ปึก!
"เฮีย..! พลอยเจ็บนะ"
พลอยก็คือพลอย_แน่นอนว่าเธอยังรักษาคอนเซ็ปต์เดิมก็คือไม่ยอมจบลงที่ใคร ตอนนั้นก็แค่รับปากไปส่งๆ เพื่อให้ดอนหยุดขย่มจนร่องเกือบจะแหก
"ปากดีนัก สมควร! . . ."
อื้อ....!!!
หญิงสาวตัวเล็กฟุบหน้าแดงซ่านด้วยอารมณ์สุดแสนสะท้านกับที่ฟูกก้อนหนา สองมือบางๆ ของพลอยกำขยำผ้าปูที่นอนจนยับย่นระบายความเสียว เป็นชั่วโมงแล้วที่ดอนสอดใส่และขย่มโยกจนเธอจุกท้องน้อย
"ฟิตแบบนี้แหละเฮียชอบ"
"แต่พลอยไม่ได้อยากให้เฮียชอบ"
"เฮียหลงจิ๋มพลอยจะตายอยู่แล้ว รู้มั้ยหึ่ม" เธออุตส่าห์ยกเครื่องกระชับร่องเพื่อออกไปเสียวกับชายข้างนอก แต่สุดท้ายก็กลายเป็นดอนที่โขกจนมันหลวมอีกครั้ง
ปึก! ๆๆๆ
เ ฮี ย ด อ น...ซี๊ ด ด
เอวสอบอัดลำกระแทกกระหน่ำจนหนำใจ คนบนเตียงจะดิ้นพล่านแค่ไหนยังไงก็ไม่สน
เด็กดื้อต้องโดนลงโทษให้หนักๆ และจะลงโทษจนกว่าจะไม่มีแรงต่อต้าน
อ๊าส์....
ปัก!
กรี๊ด ด ด
เสียงหวานครางดังกรีดร้องอย่างวาบหวามสุขสมในอารมณ์ ก้นงอนงามแอ่นรับดุ้นชายจากด้านหลังและเขาก็ไม่แผ่วลงให้บ้าง ต่อให้เสร็จสมมาแล้วหลายน้ำก็ยังกระแทกหนักๆ เข้าร่อง
เขาไม่คิดจะปรานีปราศรัยหรือทะนุถนอมยัยพลอยจอมร่าน
?
ตุบ!
พลอยหมดแรงแข้งขาอ่อนทิ้งตัวลงนอน คนบ้าเล่นงานจนอ่วมไปทั้งตัว...อีกครั้ง
"เฮียยังไม่เสร็จ"
"แต่พลอยเจ็บไปหมดแล้ว"
"อ่อนจังนะ อ่อนแล้วยังร่านไปอ้าขาให้คนเอาไปทั่ว"
"คนอื่นเขาเอาแตกแล้วก็พอนี้"
"ก็พวกมันอ่อนไงพลอย ของจริงต้องแบบเฮีย!!"
เฮีย..!!
คนบ้าพลังยกเรือนขาเรียวยาวขึ้นพาดบ่าสองข้างก่อนจะกดดุ้นยักษ์ลงร่องกลีบอวบๆ หมดแท่ง
"อืม...พลอย ดูดดีจริงๆ เลยนะครับ" หลงรัก หลงใหลถึงขั้นคลั่งใครหญิงสาวตรงหน้า เธอมีเสน่ห์เย้ายวนใจจนโงหักไม่ขึ้น
สวบ...
"เฮียพลอยเจ็บ"
"ไม่ต้องร้อง คืนนี้ได้เจ็บทั้งคืนอยู่แล้ว"
อร๊าย...ซี๊ดดดด
"แน่นจริงจริ๊งพลอย ไปยกเครื่องมาเอาใจเฮียแบบนี้ต้องให้รางวัล" ดอนห่อปากสูบลมอย่างเสียวสะท้าน เมื่อร่องกลางคับแคบของพลอยบีบรัดแกนกายจนอยากกระแทกหนักๆ และถูกใจที่เธอกรีดร้องดังขนาดนี้
"เฮียพลอยเจ็บจริงๆ นะ" หญิงสาวส่งสายตาเว้าวอนออดอ้อนน่ารักน่าช่าง เธอรับศึกหนักจากเขาจนระบม กลีบอิ่มเริ่มบวมและแดงโดยฝีมือดอน
"จะทำอีกมั้ย"
"ทำ?"
"ดี! งั้นเตรียมหีฉีกได้เลย" คนคลั่งยกสองข้อเท้าพลอยชมพูขึ้นกลางอากาศเตรียมสอดใส่อีกหน
และก็ไม่รอด
"เดี๋ยวๆ เฮียหมายถึงทำอะไรคะ" พลอยชมพูกลัวคำพูดของดอน เพราะเขาเคยถามแบบนี้มาครั้งหนึ่งแล้ว แล้วครั้งนี้เขาหมายถึงทำอะไรกันแน่
"ถามก็ตอบสิ...หึ่ม?"
อร๊าย...เฮียเบาๆ
"พลอยจะทำแบบนี้อีกมั้ย"
"ไม่ทำแล้วค่ะ พลอยสัญญาว่าจะไม่ทำกับใครอีกแล้ว"
ปึก!
อื้อ....เฮีย
ท่อนเอ็นร้อนๆ ขยับเข้าออกตอกตรึงย้ำๆ ชายหนุ่มยืนอยู่ปลายเตียงกอดสองขาของพลอยที่พาดบ่าตัวเองไว้แน่นอย่าหวังว่าจะดิ้นหลุดง่ายๆ
"ก็น่ารักขนาดเนี้ย เฮียจะไม่หลงได้ยังไงล่ะหึ่ม"
พั่บๆๆๆ
"แสบเฮีย พลอยแสบจิ๋ม" คำว่าน้ำหมดตัวเป็นแบบนี้เองแหละ เธอแตกหลายรอบจนร่องอุ่นแห้งผาดไม่มีน้ำออกมาชโลมดุ้น ก็ดอนเล่นขย่มไม่เลิกสักทีใครจะมีน้ำให้ออกตามใจชอบได้
พรึ่บ!
ซี๊ดดดด
เมื่อท่อนเนื้อร้อนหลุดออกจากร่องเธอก็หวิวโหวงเหมือนลมพัดเข้าท้องได้ ชายหนุ่มเดินหายออกไปจากห้องนอนพักเดียวก็กลับมาพร้อมกระป๋องเบียร์เย็นเฉียบซดดื่มดัง อึกๆๆๆ
อ้าาส์
อี๊ย....
ลิ้นสากเย็นจัดสัมผัสร่องที่แห้งผาก เมื่อถ้ำสวาทไร้น้ำรัก เขาจึงอาสาทำให้มันฉ่ำด้วยปากของเขา
"อื้อ...เฮีย"
ลิ้นเย็นๆ ละเลงละเลียจนในที่สุดก็เสียวขึ้นมาอีกครา คราวนี้คือความวาบหวามที่มาพร้อมกับความเย็นจากรสเบียร์
"อร๊าย..."
หญิงสาวครางสั่นสะท้าน เขาช่างเก่งกาจกระตุ้นอารมณ์ของเธอให้ลุกฮืออีกครั้งได้
"ชอบมั้ยครับคนเก่ง เสียวมั้ยครับ"
"เสียวคะเสียว เอาอีกค่ะเฮียดอน แหย่เข้ามาลึกๆ"
ชายหนุ่มฟัดร่องอวบอูมอยู่สักพักก็จับสองขาพาดบ่าในท่าเดิมอีกครั้ง
ปึก!
เอ็นแข็งมุดหายเข้าไปในทางเดิมมองคนร่านร้องครางเสียงหวาน
งื้ออออ
ท่ายืนกระเด้าช่างถนัดถนี่ส่งแรงกระแทกจนหญิงสาวตัวสั่นกระเพื่อม
ก้อนเนื้ออกอิ่มกระเด้งส่ายยิ่งเห็นยิ่งเร้าใจ ดอนนี่จึงอัดลำใหญ่หนักๆ ยิ่งกว่าเดิม
พั่บๆๆๆ
"เชี่ย! ยิ่งเย็ดยิ่งเสียวหัวควย พลอย! แตกแล้วใช่มั้ยหึ่ม"
"ค่ะ พลอยแตกอีกแล้ว" หญิงสาวปรือตามองหน้าคนกระทำแล้วเธอแตกไปอีกหนึ่งน้ำก่อนทุกอย่างจะมืดดับสนิทลง
ภาพจำสุดท้ายคือชายหนุ่มอยู่ด้านบนตัวเธอ(อีกครั้ง) และใบหน้าหล่อเหลากำลังซี๊ดลมห่อปากครางเสียงทุ้มก่อนทุกอย่างจะค่อยๆ หายไปในพริบ...ตา
"พลอยครับ ตื่นได้แล้ว แม่พลอยมาหา"
"แม่พลอยเนี้ยนะ"
"จริงๆ ไปอาบน้ำแต่งตัวนะครับ"
คนฟังนอนเรียบเรียงลำดับสักพักก่อนจะสะดุ้งตัวตื่น
ไม่นึกไม่ฝันว่าแม่ตัวเองจะมาหาเธอถึงโรงแรมของเฮียดอน
คนอย่างบอสเพชรนภาเนี้ยนะ สนใจลูกสาวอย่างพลอยชมพูด้วยเหรือ
เธอไม่เชื่อหูตัวเองและคิดว่าฝันไป หญิงสาวรีบคว้าผ้าขนหนูมาห่อการแล้ววิ่งออกจากห้องเฉืยดของดอนนี่ทันที
"แม่"
"ทำไมไม่แต่งตัวให้มันเรียบร้อยซะก่อน ห้ะ?" เพชรนภาเสียงเขียวดุลูกสาวก่อนคำทักทายด้วยซ้ำ
"แล้วนี้ไปโดนอะไรมา เนื้อตัวมีแต่งรอยช้ำ" และคนเป็นแม่ก็เห็นร่องรอยต่างๆ บนผิวกายของพลอย
รอยกัด รอยดูด รอยบีบและรอยช้ำเขียวๆ ม่วงๆ
"ผมเป็นคนทำเองเอง แต่ผมไม่ได้ทำร้ายร่างกายน้องพลอยนะครับคุณเพชร ตอนนี้เรากำลัง...เฮีย!!" พลอยชมพูรีบพูดขัดเพราะกลัวดอนจะหลุดคำต่ำกว่าสะดือออกไป
"ช่างมันเถอะ! สบายดีหรือเปล่า แกเป็นไงบ้าง"
"ก็ดีค่ะ"
...
"เฮียดอนดูแลพลอยดีค่ะแม่" จิตใจที่เอาแต่โหยหาความรักจากมารดา
และเพียงคำถามแสดงความห่วงใยก็ช่วยให้หัวใจพองโต
พลอยชมพูกะพริบตาถี่ๆ พยายามไม่ร้องไห้ให้กับความรู้สึกตื้นตันครั้งนี้แต่เธอก็ยังคงอวดเก่ง
"แล้วแกจะกลับไปทำงานอีกมั้ย" เพชรนภาอยากให้ลูกสาวเพียงคนเดียวเรียนรู้ระบบงานให้เป็นและเก่งรอบด้าน
เพราะหากวันหนึ่งเธอไม่อยู่แล้ว พลอยจะได้ดูแลตัวเองได้
อนาคตต่อให้ดอนนี่ขอแต่งงาน ดูแลพลอยชมพูดีสักแค่ไหน แต่มันก็ไม่น่าภาคภูมิใจเท่ากับหากินด้วยตัวเอง
คนเรามีค่าในตัวเองใช่ว่าจะเป็นแต่แม่ศรีเรือน อยู่กับบ้าน ดูแลลูกผัว
ยิ่งนิสัยอย่างพลอยชมพูไม่ใช่แนวอยู่แต่ในก้นครัวว ตำน้ำพริกทำกับข้าวแแน่ๆ
"พลอย..." ความอ่อนไหวพาใจสับสน
อย่ากลับแต่ไม่อยากอยู่ในสภาพเดิมๆ ต้องเจอหน้าหนูแหวน ต้องเจอหน้าพี่ไวน์และการทำงานที่พลอยไม่ได้มีอภิสิทธิ์มากกว่าพนักงานคนใด แต่กลับถูกคาดหวังมากกว่าพนักงานทุกคน
"ไม่กลับครับ น้องพลอยจะแต่งงานกับผม"
"เฮีย!"
"แกยังแต่งงาน?"
งงกันถ้วนหน้าไม่เว้นแม้แต่แว่นหนุ่มน้อยที่อาสาเป็นคนขับรถพาเพชรนภามาหาลูกสาว
ว่าที่คุณนายป้ายแดงหยิกท้องแขนของดอนนี่ด้วยความสงสัย "อย่าพูดอะไรเลอะเทอะนะเฮีย พลอยไม่แต่ง"
"ไม่แต่งเฮียจะฉุด"
"พลอยจะหนี"
"เอ่อ! ถ้ามีปัญญาก้าวขาลงจากเตียงนะ"
"เฮีย!"
ท่อนแขนใหญ่โอบเอวบางๆ ไว้แน่น
รู้สึกห่วงแหนและอยากครอบครองงพลอยชมพู ไม่ว่าเธอจะผ่านอะไรมาก็ตามแต่ตอนนี้เธอเป็นของเขา
"ตกลงว่าไงพลอย ฉันไม่มีเวลามาดูละครน้ำเน่านะ" คนเป็นแม่หงุดหงิดที่ลูกสาวทำอะไรไม่บอกไม่กล่าวกันบ้าง
เรื่องแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่และไม่ใช่ว่าจะแต่งงานกันเล่นๆ เพราะการแต่งงานมันไม่ใช่ Free sex มันคือการประกาศว่าเราต้องหยุดเรื่องฉาวโฉ่ที่เคยทำพวกนี้
"คุณเพชรว่างเมื่อไรครับ ผมจะเข้าไปคุยให้เป็นกิจจะลักษณะ"
"เฮีย พลอยไม่ได้บอก...//เดี๋ยวก็ได้ไปยกเครื่องใหม่อีกรอบเหรอ" น้ำเสียงเรียบๆ แน่วแน่จริงจังพาลให้พลอยสงบปาก สงบคำพูด
นี้เพิ่งจะฟื้นจากมาราธอนอันเร่าร้อน เธอไม่อยากโดนชุดใหญ่อีกตอนแม่กลับไปแล้ว
"ว่ายังไงยัยพลอย"
"เดี๋ยวพลอยให้คพตอบนะคะแม่"
"ลาเลยนะครับ ขออนุญาตไม่ไปส่ง เชิญครับ" เสียงเรียบกล่าวปิดท้าย
เพชรนภาสะบัดหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจออกจากห้องสวีทหรูในโรงแรมชื่อดังโดยมาหนุ่มแว่นเดินตาม
ก่อนกลับเขายังโบกมือลาพลอยชมพูด้วยสีหน้าท่าทียินดีกับว่าที่เจ้าสาวอีกด้วย
"ยินดีด้วยครับ"
"หุบปากของแกไปเลยนะ ไอ้แว่น"
