Chapter 178 7 levels 【Bright child】
7级【明子】
ซูเห่าไม่บอกใคร,เขาออกจากเมืองในเวลากลางคืน,บินหายไปในความมืดมิดเหมือนครั้งก่อน.
เมืองฮุ่ยหยางเป็นเมืองใหญ่ขั้นหนึ่งของโลก,เทียบได้กับประเทศ ประเทศหนึ่ง,เป็นหนึ่งในเจ็ดเมืองขนาดใหญ่ระดับโลก.
ส่วนเมืองอื่น ๆ ประกอบด้วย,เป่ยหยาง,เซียงตี้,ซุน,จินซี,ซีเหว่ยและอันเหลียง.
เจ็ดเมืองใหญ่อยู่คนละทิศและอยู่ห่างกันไกลมาก,ถึงซูเห่าจะบินเต็มกำลัง,ก็ต้องใช้เวลาหนึ่งวันเต็มในการไปถึงเมืองฮุ่ยหยาง.
ไม่ต้องเอ่ยว่าเพียงแค่หนึ่งวันเป็นระยะทางที่ใกล้,หากบินโดยไม่พักเวลาหนึ่งวันหนึ่งคืน,ซูเห่าสามารถบินได้ไกลถึง 20,000 กิโลเมตร,ให้เวลาเขาเพียงหนึ่งอาทิตย์ก็สามารถบินรอบโลกได้แล้ว.
ตามแผนที่ที่ซูเห่าได้รับมา,ดูเหมือนว่าจะผิดพลาดเล็กน้อย,ต้องใช้เวลาอยู่พักหนึ่งถึงจะพบกับเมืองฮุ่ยหยางซึ่งมีขนาดใหญ่มาก.
ซูเห่าที่อยู่บนท้องฟ้าสูง,จ้องมองลงไปยังเมืองขนาดใหญ่.
เมืองฮุ่ยหยานตั้งอยู่บนแม่น้ำสามสายมาบรรจบกัน,มีขนาดใหญ่มากกว่าเมืองหลินหยวนถึงสี่เท่า,ส่วนจำนวนประชากรนั้นมากมายเกินจะนับได้.
ไม่น่าเชื่อว่าจะมีผู้คนมากมายที่ตั้งถิ่นฐานรวมกันได้มากมายขนาดนี้ ในโลกที่ล้าหลังเช่นนี้.
การที่เมืองมีขนาดใหญ่ได้คงเป็นเพราะมีแม่น้ำไหลผ่าน,มีเรือมากมายมาขึ้นฝั่งที่นี่,ผู้คนจำนวนมากดูวุ่นวายอึกทึก,เมืองที่พัฒนาขึ้นมาจนถึงระดับนี้คงเกี่ยวของกับสภาพภูมิศาสตร์,ยิ่งการคมนาขนส่งที่สะดวกยิ่งเป็นปัจจัยในการพัฒนาเมืองให้เจริญรุ่งเรือง.
อย่างไรก็ตาม,ขณะที่ซูเห่ากำลังประหลาดใจกับความใหญ่โตของเมือง,เวลานั้นจิงซีขนาดมหึมาจากเมืองฮุยหยางจุดหนึ่งก็บินเข้ามาหาซูเห่าด้วยความเร็วสูง.
ซูเห่าที่ตกใจเล็กน้อย,ขณะจ้องมองไปยังทิศทางดังกล่าว,มีร่างที่ดูเลือนรางได้พุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูง.
เขาที่เตรียมพร้อมเอาไว้เรียบร้อยแล้ว,ในมือถือดาบยาว,กระตุ้นเปิดใช้งานรูนอักขระ,พร้อมเข้าปะทะ.
มนุษย์กลายพันธ์ที่มานั้นดูเหมือนว่าเป็นหนึ่งในห้าของจิงซีที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองฮุ่ยหยาง,จิงซีมหาศาลนี้,มีขนาดใกล้เคียงกับ 1 ในสามของซูเห่า.
เป็นไปได้ว่านี่คือขั้นเจ็ดของมนุษย์กลายพันธ์.
นับตั้งแต่ซูเห่ามาถึงโลกใบนี้,พบกับมนุษย์กลายพันธ์ที่แข็งแกร่งมากมาย,นี่คือคนที่อยู่บนระดับสูงสุดของโลกนี้.
“จะต้องระมัดระวัง!”อย่างไรก็ตามทำไมไม่รู้,เซลล์ทุกเซลล์ในร่างกายของเขากับพลุ้งพล่าน ด้วยความตื่นเต้น.
มันเป็นเหมือนกับสันชาติญาณการต่อสู้ของพวกคลั่งการต่อสู้,ที่ซูเห่าไม่อาจควบคุมได้.
อย่างไรก็ตามมันก็หาใช่ เรื่องใหญ่โตอะไร!
ดาบยาวของซูเห่าที่ชี้ไปยังทิศทางของศัตรู,พร้อมเข้าปะทะกับมนุษย์กลายพันธ์ขั้นเจ็ดด้านหน้า.
เขาต้องชนะ!
เพียงไม่นาน,อีกฝ่ายก็เข้ามาใกล้,เป็นคนผู้หนึ่งที่มีขนยาวสีดำปกคลุมไปทั่วร่าง,เป็นขนยาวราบเรียบเหมือนกับพู่ยาว,เผยให้เห็นเพียงดวงตาสองดวงด้านหน้า.
ในเวลานั้นปีกสองข้างอีกฝ่ายยืดออก,เผยให้เห็นกงเล็บที่แหลมคมส่องประกายเย็นยะเยือบโจมตีออกมา.
ซูเห่าบอกได้ในทันที,นี่คือขั้นเจ็ดของมนุษย์ท่องรัตติกาล,ผู้คนต่างก็เรียกอีกฝ่ายว่า,“บุตรแห่งแสงสว่าง”
ดวงตาของซูเห่าที่หรี่เล็ก,รับการโจมตีอีกฝ่ายกลางอากาศ.
“ติ๊ง!”
มองเป็นภาพช้า,ดาบของซูเห่าที่ตัดไปยังกงเล็บของบุตรแห่งแสงสว่างหากแต่พลาดเป้า,ส่วนกงเล็บของอีกฝ่ายนั้นได้สร้างรอยขีดสามรอยที่หน้าอกของเขา.
ดาบของซูเห่าฟันเข้าไปในกงเล็กของบุตรแห่งแสงสว่าง,ทว่าอีกฝ่ายหลบได้อย่างรวดเร็ว,แม้แต่ยื่นออกมาครูดหน้าอกของซูเห่าได้อีกด้วย.
ปรากฏรอยสามรอยบนหน้าอกของซูเห่า,กล่าวได้ว่าการปะทะครั้งนี้,บุตรแห่งแสงสว่างได้รับชัยชนะ.
“หืม?”ทั้งสองต่างก็เผยความประหลาดใจของกันและกันออกมา.
ซูเห่าที่ประหลาดใจในความยืดหยุ่นของฝ่ายตรงข้ามบนอากาศเป็นอย่างมาก,นอกจากนี้ด้วยม่านพลังขั้นสอง,แข็งและโก่งโค้ง,อีกฝ่ายยังสามารถทิ้งรอยข่วนเอาไว้ได้.
ส่วนบุตรแห่งแสงสว่างก็ประหลาดใจที่กงเล็บของเขาสร้างรอยข่วนเล็ก ๆ บนร่างอีกฝ่ายเท่านั้น.
บุตรแห่งแสง,เอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบเครือ“ท้องฟ้า,เป็นอาณาเขตของข้า,ไม่อนุญาตให้ใครมากล้ำกลาย,ข้าจะให้โอกาสเจ้า,หากไม่อยากตาย,ไสหัวไปซะ.”
ซูเห่าเอ่ยด้วยรอยยิ้ม“ก่อนหน้านี้เป็นอาณาเขตของเจ้า,ทว่าหลังจากข้ามา,ที่นี่,คืออาณาเขตของข้า!”
บุตรแห่งแสงแค่นเสียงเย็นชา“สามหาว!”
เห็นเพียงอีกฝ่ายบินเข้าหาซูเห่า,พริบตาเดียวก็เข้าใกล้ซูเห่าแล้ว,ร่างกายที่ดูเลือนลางเหมือนกับของเหลว,จากนั้นบนอากาศจากทางด้านหลังของซูเห่า,กงเล็บที่แหลมคมพุ่งไปยังคอของซูเห่า.
เกราะหนาใด ๆ,แทบจะไร้ผลต่อหน้ากงเล็บ.
กงเล็บของอีกฝ่ายนั้นแหลมคมมาก,แทบจะเป็นสิ่งที่แหลมคมที่สุด,เป็นความแหลมคมในระดับโมเลกุลเลยก็ว่าได้,ต้องไม่ลืมว่าไม่ว่าวัตถุดิบใดในโลกล้วนแต่มีช่องว่าง,คมของกงเล็บนั่นสามารถแทรกเข้าไปในช่องว่างที่เล็กที่สุดได้,พลังทำลายล้างที่ฉีกสะบั้นทุกสิ่งให้ฉีกขาดออกจากกัน.
บุตรแห่งแสงไม่รู้หลักการของกงเล็บตัวเองแต่อย่างใด,ทว่าเขามั่นใจในความคมของมัน,เขาสามารถทะลวงเกราะคริสตัลเฉือนเนื้อบนลำคออีกฝ่ายได้แน่.
“สายฟ้าขั้นสอง!”
พริบตาเดียวที่ฝ่ายตรงข้าขยับ,ซูเห่าก็เตรียมรูนไว้แล้ว,แม้ว่าอีกฝ่ายจะโจมตีมาด้วยความเร็วสูง,ทว่าซูเห่าก็ไม่เร่งรีบเปิดใช้งานรูนแต่อย่างใด.
“ซี่ ๆ ~”
สายฟ้าที่แล่นพล่านไปทั่วร่างของบุตรแห่งแสงสว่าง.
กงเล็บของบุตรแห่งแสงที่กำลังทะลวงไปยังคอซูเห่าชงักไปทันที.
“หนามคริสตัลทมิฬ!”
ซูเห่าไม่จำเป็นต้องหันหลังกลับ,ด้านหลังปรากฏหนามคริสตัลทมิฬจำนวนมากพุ่งทะลวงออกไป.
“พรึด พรึด พรึด!”
บุตรแห่งแสงยากจะหลบพ้น,ถูกหนามคริสตัลของซูเห่าทะลวงเป็นเม่น,จากนั้นซูเห่าก็หมุนตัวพร้อมกับฟันออกไปด้วยดาบยาว.
อย่างไรก็ตามบุตรแห่งแสงกับเปลี่ยนร่างกลายเป็นของเหลวพร้อมกับหลบการโจมตีดาบของซูเห่าได้อย่างไม่ยากเย็น.
หนามคริสตัลก่อนหน้านี้ ล่วงหล่นออกจากร่างของอีกฝ่ายไป,โดยที่ไม่สร้างความเสียหายให้กับฝ่ายตรงข้ามเลย.
“การโจมตีทางกายภาพไม่ได้ผล?”ซูเห่าที่ไม่ประหลาดแต่อย่างใด,มนุษย์กลายพันธ์แต่ละคนล้วนแต่มีทักษะที่แปลกประหลาด,ไม่มีสิ่งใดที่เป็นไปไม่ได้.
ซูเห่าจ้องมองไปยังบุตรแห่งแสง,ครุ่นคิดในใจว่าอีกฝ่ายคงเป็นธาตุพิเศษที่เขาไม่รู้,หากเขาใช้ไฟเผา,อีกฝ่ายจะเป็นอย่างไร.
บุตรแห่งแสง,เวลานี้ค่อนข้างประหลาดใจ,ไม่แน่ใจ,แสงที่อีกฝ่ายปล่อยออกมาก่อนหน้านี้คืออะไร? สายฟ้าอย่างงั้นรึ? ไม่เห็นเคยได้ยินมาก่อนว่ามีมนุษย์กลายพันธ์คนใหนควบคุมสายฟ้าได้!นอกจากนี้ฝ่ายตรงข้ามยังบินได้,ปรกติแล้วมนุษย์กลายพันธ์ที่บินได้มีเพียงลำดับมนุษย์ท่องรัตติกาล,มนุษย์เลียนแบบ,มนุษย์อ่อนช้อย,และมนุษย์ความเร็ว,ทว่าการบินของลำดับดังกล่าวนั้นเป็นการบินได้ในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ เท่านั้น.
ทว่ามนุษย์เกราะคริสตัล,เห็นชัดเจนว่าเป็นลำดับมนุษย์เกราะ,ไม่เคยได้ยินมาว่าสามารถบินได้,นอกจากนี้ยังใช้สายฟ้าได้อีก.
ประสบการณ์วันนี้เปิดหูเปิดตาเป็นอย่างมาก.
นอกจากนี้เกราะของอีกฝ่ายยังงดงามอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน,บางทีเป็นไปได้ว่าจะปรากฏมนุษย์กลายพันธ์ลำดับใหม่ที่ไม่เคยมีหรือไม่?
บุตรแห่งแสง,พบว่าไม่อาจโจมตีอีกฝ่ายได้เลย,นอกจากนี้เมื่อเข้าใกล้อีกฝ่ายยังปล่อยสายฟ้าออกมาอีกด้วย,ทำให้ร่างกายของเขาควบคุมไม่ได้ชั่วขณะ,แม้แต่อาจล่วงหล่นลงบนพื้น.
แม้นว่าเขาจะไม่กลัว,ทว่าปัญหาคือยังไม่มีวิธีจัดการอีกฝายนั่นเอง.
ใต้เท้าของซูเห่าที่เกิดการปะทุไอพ่น พุ่งเข้าหาบุตรแห่งแสง,เขาสงสัยธาตุพิเศษของอีกฝ่ายมาก,เขาจึงตัดสินใจจะสู้กับมนุษย์กลายพันธ์ขั้นเจ็ดให้สาแก่ใจ.
บุตรแห่งแสงที่จ้องมองเขม็ง,เห็นซูเห่าพุ่งเข้ามาโดยไม่หวาดกลัว,จึงได้บินอ้อมพร้อมกับเข้าโจมตีซูเห่าด้านหลังอีกครั้ง.
เมื่อเข้าใกล้ซูเห่า,ดวงตาของบุตรแห่งแสงก็หรี่เล็ก.
กงเล็บแห่งความว่างเปล่า.
พริบตานั้น,กงเล็บมากมายที่ปรากฏออกมาจากอากาศรอบ ๆ กระจายไปทั่วท้องฟ้ากินพื้นที่ขนาดใหญ่.
โจมตีไปยังร่างของซูเห่า.
