Chapter 172 Giants
巨人
จักรพรรดิปฐพี ตงหลานไม่แน่ใจว่าซูเห่ามีสหายหรือไม่,ดังนั้นจึงส่งสัญญาณให้จักรพรรดิหมอกเป่ยเป่ยคอยดูท่าทีอีกที
และจักรพรรดิปฐพี ตงหลานไม่คิดว่าราชาเกราะเหล็กจะเป็นภัยคุกคามอะไรให้กับเขาได้,ขอเพียง....
“ดินแดนคริสตัลทมิฬ!
แสงสีดำที่กระจายออกไปรอบ ๆ อย่างรวดเร็ว,โดยมีจักรพรรดิปฐพีตงหลานเป็นศูนย์กลาง,ในรัศมีหนึ่งร้อยเมตรพื้นดินได้กลายเป็นคริสตัลสีดำ,ส่องประกายแสงวับวาวเงาแวววับเจิดจ้า,ถูกควบคุมโดยจักรพรรดิปฐพีตงหลาน,ส่งพลังที่ผันผวนไปมากระจายออกไปรอบ ๆ
ส่วนซูเห่าเวลานี้อยู่ในรัศมีคริสตัลสีดำด้วย.
จักรพรรดิปฐพีตงหลานที่ยื่นมือออกไปกดลง,ใต้เท้าของซูเห่า,พบว่าคริสตัลสีดำได้หายไป,ปรากฏหลุมลึกสิบเมตรขึ้น
ร่างกายของซูเห่าที่เวลานี้ล่วงลงไปทันที.
ยังไม่จบแค่นั้น,จักรพรรดิปฐพีที่เผยยิ้ม,เหยียดมือออกไป,คว้าจับในอากาศ,คริสตัลทั้งหมดรอบ ๆ ซูเห่าปกคลุมทั่วร่างของเขาปิดผนึกทางหนีทั้งหมดทันที.
ในเวลานั้น,จักรพรรดิปฐพีตงหลานที่เผยแววตามีความสุขราวกับว่าได้รับชัยชนะไปแล้ว,ทว่าความสุขก็ไม่ได้มากมายนัก,เหมือนกับว่าได้ตบยุงที่น่ารำคาญไปเท่านั้น.
สำหรับมนุษย์กลายพันธ์ขั้นห้า,ต่อหน้าจักรพรรดิปฐพีตงหลาน,ไม่ต่างจากมดปลวกที่เขาสามารถบดขยี้ได้อย่างง่ายดาย,โดยที่อีกฝ่ายไร้ทางต่อต้าน.
อย่างไรก็ตามรอยยิ้มชัยชนะของเขาจู่ ๆ ก็แข็งค้างไป,เมื่อริ้วแสงดาบพุ่งออกมา.
“ฟิ้ว!”
คริสตัลของเขาที่ถูกตัดราบเรียบโดยราชาเกราะเหล็ก!
ซูเห่าที่กระโดดขึ้นไปบนอากาศ,เอ่ยปากออกมาว่า“คริสตัลทมิฬยอดเยี่ยมจริง ๆ,แข็งกว่าเกราะโลหะอีก!”
จักรพรรดิปฐพีตงหลานที่ดวงตาหดเกร็ง,โบกมือ,พื้นคริสตัลจำนวนมากพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าปิดกั้นซูเห่าอีกครั้ง,และครั้งนี้ก็กินพื้นที่เท่ากับสองสนามบาสเก็ตบอล.
ในความคิดของจักรพรรดิปฐพีตงหลาน,ไม่คิดว่าทักษะดาบของฝ่ายตรงข้ามจะไร้เทียมทานอะไร,ระยะคมดาบนั้นมีจำกัด,หากสร้างผนังคริสตัลทมิฬหนาเป็นพิเศษ,อีกฝ่ายจะสามารถตัดคริสตัลทมิฬได้อย่างงั้นรึ?
ซูเห่ายังคงสุขุม,ดาบยาวที่ยกขึ้น.
หมุนวน!
จากนั้นก็ทะลวงออกไปทันที.
“วีด ตูมมมมม!”
ผนังคริสตัลสีดำที่เปิดเป็นรูขนาดใหญ่ทันที,ส่วนซูเห่าได้หลบออกมา,ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าจักรพรรดิปฐพีตงหลาน,พร้อมกับเหวี่ยงดาบฟันลงไป.
จักรพรรดิปฐพีตงหลานที่เผยแววตาไม่อยากเชื่อ,อุทานลั่น“อะไรนะ?”
เขาได้สร้างคริสตัลหนาเป็นอย่างมาก,อีกฝ่ายกับเจาะทะลวงเป็นรูอย่างง่ายดาย,จะไม่ทำให้เขาประหลาดใจได้อย่างไร.
สายตาของเขาที่จับจองมองราชาเกราะเหล็ก,จักรพรรดิปฐพีตงหลานที่ตอบสนองทันที,มือขวาสร้างค้อนยักษ์ขึ้นมา,พร้อมกับฟาดไปยังซูเห่าทันที.
เขาไม่สนใจดาบยาวของซูเห่าแม้แต่น้อย,ราวกับว่าต้องการแลกชีวิตกันเลย.
ดาบของซูเห่าที่เคลื่อนปะทะกับค้นคริสตัลทมิฬทันที.
“ฉั๊วะ!”
ค้อนคริสตัลทมิฬถูกซูเห่าตัด,ลอยกระเด็นออกไป.
จักรพรรดิปฐพีตงหลานที่ตกใจอีกครั้ง,ซูเห่าได้พุ่งเข้าหาเขาแล้ว.
“เท้าเคลื่อนเงา!”
ร่างกายที่ใหญ่ยักษ์ของจักรพรรดิปฐพี,เทียบกับราชาเกราะเหล็กที่เรียวบางเคลื่อนที่เข้ามาด้านข้าง,ดาบยาวได้ฟันออกไป.
“แก๊ก!”
มือของจักรพรรดิปฐพีตงหลานที่คว้าด้ามค้อนที่แตกหักขึ้นมาไขว้กัน,ถูกฟันไปพร้อมกับหน้าอก,คริสตัลสีดำที่สาดกระเซ็น.
ซูเห่าที่สะบัดข้อมือ,เอ่ยชม“คริสตัลทมิฬของเจ้าแข็งจริง ๆ,หากเปลี่ยนเป็นคนอื่น,ดาบของข้าคงตัดครึ่งเจ้าไปแล้ว.”
ใบหน้าของจักรพรรดิปฐพีตงหลานกลายเป็นอัปลักษณ์,นับตั้งแต่เขาเป็นจักรพรรดิปฐพีไม่เคยมีใครทำเขาบาดเจ็บเลย,แม้สู้ไม่ได้ก็สามารถหลบไปได้อย่างไร้รอยขีดข่วน,ทว่าวันนี้,กับได้รับบาดเจ็บหนัก,ครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างคาดไม่ถึง.
เขาเข้าใจอย่างชัดแจ้ง,ฝ่ายตรงข้ามคือราชาเกราะเหล็ก,มาเพราะต้องการเนื้อของเขา,และอีกฝ่ายยังเตรียมตัวมาอย่างดีใสก.
แขนของจักรพรรดิปฐพีที่ขาดหล่นลงพื้น,มันผสานเข้ากับพื้นที่คริสตัลสีดำ,จากนั้นแขนที่ขาดก็ผุดออกมาใหม่,ฟื้นคืนกลับมาเป็นดังเดิม.
ซูเห่าที่ขมวดคิ้วไปมา,ลอบคิดในใจ“สามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้อย่างงั้นรึ?”
ซูเห่าเอ่ย“จักรพรรดิปฐพี,เจ้ามีความสามารถอะไร,แสดงมันออกมาให้หมด.”
จักรพรรดิปฐพีตงหลานที่เอ่ยปาก“เจ้าหนู,เจ้าไม่ดีใจเร็วไปหน่อยรึ? คิดว่าชนะข้าแล้วงั้นรึ? ฝันหวานไปแล้ว!”
“อ๊าก! สึนามิ!”จักรพรรดิปฐพีตงหลานที่คำรามลั่น,มือสองข้างที่ชูขึ้น.
ในเวลานั้น,พื้นคริสตัลทมิฬในรัศมี 500 เมตรก็สั่นไปมา,ก่อนที่จะยกขึ้นมาเป็นระลอกคลื่น,กำเนิดคลื่นสูงหลายสิบเมตรเป็นสึนามิให้กวาดม้วนพุ่งเข้าหาซูเห่า.
ทว่าสึนามิคริสตัลทมิฬนั้นพื้นผิวกับเต็มไปด้วยหนามแหลมมากมายนับไม่ถ้วน,ถูกปล่อยพุ่งทะลวงเข้าหาร่างของซูเห่า.
“พรึด พรึด พรึด!”
หนามคริสตัลมากมายที่พุ่งออกไปราวกับห่าฝน.
ไม่มีที่ให้หลบ,ซูเห่าที่เก็บดาบ,เกราะทั่วร่างที่หนาขึ้นเป็นชั้น ๆ .
“แข็งขั้นสอง!” “ม่านพลังขั้นสอง”
“ติ๊ง! ๆ”
อย่างไรก็ตาม,ไม่มีหนามคริสตัลอันใหนสามารถทะลวงการป้องกันของซูเห่าได้เลย,ไม่แม้แต่สร้างรอยขีดข่วนบนเกราะโลหะได้ด้วยซ้ำ.
ซูเห่าที่จ้องมองคลื่นสึนามิคริสตัลสีดำพร้อมกับเอ่ยออกมาเล็กน้อย“มีอะไรใหม่อีกใหม! ข้าเริ่มจะทนรอไม่ไหวแล้ว.”
จากนั้นดาบของเขาก็ยกขึ้นพร้อมกับยืดขยายออกไป.
“คมขั้นสอง” “เจาะเกราะขั้นสอง” “แข็งขั้นสอง” “หมุนวนขั้นสอง”
ซูเห่าที่ก้าวไปด้านหน้า,พร้อมกับฟันลงไปในทันที.
“กระโดดฟัน!”
“ฟิ้ว!”
ริ้วแสงดาบที่พุ่งออกไป.
“แก๊ก แก๊ก แก๊ก!”
เสียงของคริสตัลทมิฬได้ขาดออกจากกัน.
“ครืนนนนน!”
ทันใดนั้นคลื่นสึนามิคริสตัลทมิฬที่ขาดครึ่งแยกออกจากกัน,ไม่แม้แต่สร้างปัญหาอะไรให้กับซูเห่าได้เลย.
“สั่นสะเทือนขั้นสอง!”
ซูเห่าที่ใช้รูนสั่นสะเทือน,ต่อยหมัดไปบนคริสตัลทมิฬ.
“วีด ตูมมมมม!”
คริสตัลทมิฬหนาหลายสิบเมตร,แตกร้าว,ก่อนที่จะพังครืนลงในทันที!
“ตูมมมมม!”
คริสตัลทมิฬที่หลุดการควบคุม,มันแตกเกลื่อนกระจายไปทั่วพื้น,และสลายกายเป็นควันหนา.
“เป็นไปไม่ได้”จักรพรรดิปฐพีที่อ้าปากค้างด้วยความเหลือเชื่อ.
สึนามิคริสตัลทมิฬที่พังทลายด้วยหมัดเดียว,มันเหนือสามัญสำนึกของเขาไปมาก,เรื่องเช่นนี้เกินกว่าที่เขาจะรับได้.
ทว่าในเวลานั้น,ซูเห่าก็มาปรากฏที่ด้านหน้าจักรพรรดิปฐพีตงหลานแล้ว
จักรพรรดิปฐพีตงหลานกำลังจะเคลื่อนไหวหลบฉากออกไป.
“สายฟ้าขั้นสอง!”
“ซี่ ซี่!”
กระแสไฟฟ้าที่แล่นพล่านไปทั่วร่างจักรพรรดิปฐพีตงหลาน,เวลานี้ร่างกายของเขาที่แข็ง,ไม่อาจควบคุมได้.
ซูเห่าที่เอ่ยออกมาเล็กน้อย“ข้าให้โอกาสเจ้าแล้ว! คาดไม่ถึงว่าจะมีแต่ทักษะที่ไร้ประโยชน์!”
“ฟิ้ว!”
ศีรษะของจักรพรรดิปฐพีที่ลอยกระเด็นออกไปทันที!
“โครม!”ศีรษะจักรพรรดิปฐพีที่กลิ้งไปบนพื้น.
“ผลุ๊บ!” แหลกสลายไปทันที.
“หืม?”ซูเห่าสัมผัสได้ว่าสถานการณ์ไม่ถูกต้อง,ศีรษะแหลกสลาย,ไม่มีโลหิต.
ส่วนคอที่ถูกตัดของจักรพรรดิปฐพีตงหลาน,ก็ไม่มีโลหิตผุดออกมา,ไม่มีแม้แต่ความเสียหายอะไรด้วยซ้ำ.
“ยังไม่ตายอย่างงั้นรึ?”สัมผัสของซูเห่า,ยังพบจิงซีของอีกฝ่าย,ยังไม่ตาย,และยังมีพลังชีวิตอยู่.
ในเวลาต่อมา,ขณะซูเห่าเพ่งพิศ,คอของจักรพรรดิปฐพีตงหลายค่อย ๆ ขยับ,แก๊ก ๆ ก่อนที่จะผุดศีรษะใหม่ออกมา.
จักรพรรดิปฐพีตงหลายที่คำรามลั่น,“ราชาเกราะเหล็ก,เจ้ายั่วโมโหข้าสำเร็จ,ดีมาก!”
กล่าวจบจักรพรรดิปฐพีก็กระทืบเท้าลงบนพื้น,พร้อมกับคำรามลั่น“ยักษ์คริสตัลทมิฬ!”
