956 ข้าต้องการคำอธิบาย
956 ข้าต้องการคำอธิบาย
ทุกคนรู้ว่าจักรพรรดิน้อยแดนเหนือไม่ควรมีความหวังในชีวิตแล้ว เย่ฟ่านมีพลังเหนือธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่ และสามารถควบคุมคู่ต่อสู้ตั้งแต่เริ่มต้นจนกระทั่งหวังเถิงถูกฆ่าตายโดยไม่มีโอกาสดิ้นรนแม้แต่น้อย!
“เถิงเอ๋อ!”
หวังเฉิงคุนตกใจจนแทบหมดสติ เขาพุ่งเข้าหาเย่ฟ่านพร้อมกับผู้อาวุโสที่อยู่รอบๆ โดยตั้งใจจะสังหารเย่ฟ่านและแย่งชิงรถศึกโบราณกลับมาในครั้งเดียว
เย่ฟ่านไม่หยุดความเคลื่อนไหว น้ำเต้าของเขายังคงปลดปล่อยเพลิงเก้าสีออกมาโดยไม่หยุดพัก เขาจะทำลายรถคันนี้ทำลายทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับหวังเถิงอย่างสมบูรณ์
ตอนนี้ใครก็ตามที่ขวางทางเขาจะฆ่าพวกมันทั้งหมด ต่อให้เป็นเทพเสด็จมาด้วยตัวเองก็ไม่ละเว้น
“หยุด!”
ปรมาจารย์ลำดับที่แปดของตระกูลจี้ตะโกนเสียงดังและพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว
เย่ฟ่านเพิกเฉยต่อฝ่ายตรงข้ามอย่างสมบูรณ์และยังคงปลดปล่อยเพลิงเก้าสีให้เผาผลาญทุกคนอย่างรุนแรงอีกด้วย
“อวดดี เจ้ากล้าเล่นตลกในตระกูลจี้ของข้า!” ปรมาจารย์ลำดับที่แปดของตระกูลจี้ดุอย่างเย็นชา
ทันใดนั้นเย่ฟ่านรู้สึกถึงวิกฤตครั้งใหญ่ เท้าของเขาเคลื่อนไหวในทักษะสวรรค์และพาตัวออกจากที่นี่อย่างรวดเร็ว
“บูม!”
ในขณะนั้นแสงศักดิ์สิทธิ์ส่องลงมาบนท้องฟ้า สถานที่ที่เขาเคยยืนอยู่ถูกทำลายอย่างย่อยยับ แม้แต่ความว่างเปล่าก็ยังพังทลาย
กระจกแห่งความว่างเปล่าโบราณปรากฏขึ้นสู่ท้องฟ้า ในตอนนี้ผู้คนของตระกูลจี้เริ่มร้อนใจขึ้นมาแล้ว
“เจ้าหนูแปดเจ้าได้ใจเกินไปแล้ว!” นักพรตมังกรแดงลุกขึ้นยืนอย่างแข็งแรง
ในระยะไกล วานรศักดิ์สิทธิ์ก็พุ่งเข้ามาพร้อมกับกระบองสีทองในมือ
“หากเจ้าคิดจะสอดแทรกการต่อสู้ครั้งนี้ข้าจะระดมราชาโบราณทั้งหมดมาทำลายตระกูลจี้!”
“เจ้ากล้าใช้อาวุธเต๋าสุดขั้วลอบทำร้ายข้าหรือ หากวันนี้ตระกูลจี้ไม่มีคำอธิบายที่ดีข้าจะไม่มีวันเลิกลาอย่างแน่นอน!”
เย่ฟ่านคำรามด้วยความโกรธ เสียงของเขาสั่นสะเทือนทั้งสวรรค์พิภพ
ทุกคนตกตะลึง ตระกูลจี้มีอาวุธของจักรพรรดิแห่งความว่างเปล่าปกป้องอยู่ชั่วนิรันดร์ แต่คำประกาศของเย่ฟ่านกลับดูเหมือนเขาไม่มีความหวั่นเกรงต่ออาวุธเต๋าสุดขั้วชิ้นนี้เลย
“เจ้าขอให้ข้าอธิบาย?” ผู้อาวุโสคนที่แปดของตระกูลจี้กล่าวอย่างเย็นชา
“เลิกพูดเรื่องไร้สาระ เจ้ามีเหตุผลใดในการช่วยเหลือตระกูลหวังทำร้ายข้า?” เย่ฟ่านยืนอยู่บนท้องฟ้าด้วยท่าทางองอาจกล้าหาญอย่างยิ่ง
ตอนนี้อีกฝ่ายแสดงชัดเจนว่าต้องการฆ่าเขาและใช้พลังของอาวุธเต๋าสุดขั้วออกมา เรื่องนี้จะให้เขาทนได้อย่างไร
“เจ้ากล้ามาที่ตระกูลจี้ของข้าเพื่อทำตัวเกรี้ยวกราด เหตุผลนี้เพียงพอหรือไม่?” ปรมาจารย์ลำดับที่แปดของตระกูลจี้มองอย่างมืดมน
“นั่นคือเหตุผลของเจ้าหรือ?” เย่ฟ่านถาม
“เจ้าหนูแปดของตระกูลจี้เจ้าทำเกินไปแล้ว เหตุผลคืออะไร? การต่อสู้ครั้งนี้ได้รับอนุญาตจากปรมาจารย์ของเจ้า เจ้ากลั่นแกล้งคนอื่นด้วยอาวุธเต๋าสุดขั้วอย่างนั้นหรือ?”
นักพรตมังกรแดงก้าวไปข้างหน้า
“เป็นความจริงที่เขาต่อสู้กับหวังเถิงอย่างเด็ดขาด แต่เขาสังหารอย่างโหดเหี้ยมและเผาผู้คนที่ไม่เกี่ยวข้องให้ตายจำนวนมาก นี่ไม่ใช่ความป่าเถื่อนใช่ไหม”
“เจ้าตามืดบอด เจ้าไม่เห็นสถานการณ์จริงหรือ คนพวกนั้นโจมตีเขาก่อน เย่ฟ่านแค่ป้องกันตัวเองเท่านั้น!”
วานรศักดิ์สิทธิ์คือองค์ชายแห่งเผ่าพันธุ์โบราณ ต่อให้ที่นี่เป็นตระกูลจี้เขาก็ไม่หวั่นเกรงแม้แต่น้อย
ผู้อาวุโสลำดับที่แปดของตระกูลจี้โกรธมาก แต่เขาไม่กล้าแสดงท่าทีหยิ่งผยองมากเกินไป วานรตัวนี้ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตธรรมดา หากเกิดความขัดแย้งขึ้นอาจกลายเป็นเรื่องใหญ่ได้
“ข้าอยู่ในการต่อสู้ขั้นแตกหักกับหวังเถิง ชีวิตและความตายอาจเกิดขึ้นได้ทุกลมหายใจ แต่คนตระกูลหวังกลับไร้ยางอายคิดจะลอบทำร้ายข้า เรื่องนี้เจ้าก็เห็นด้วยหรือ?”
คำพูดของเย่ฟ่านแสดงออกอย่างชัดเจนว่าเขาไม่มีความเคารพต่อผู้อาวุโสตระกูลจี้คนนี้
“เจ้าหนูเจ้ากำลังยั่วยุตระกูลจี้หรือไม่?” ปรมาจารย์ลำดับที่แปดของตระกูลจี้กล่าวอย่างเย็นชา
“นี่เป็นพฤติกรรมของตระกูลจี้หรือ ลอบทำร้ายผู้คนอย่างไร้ยางอาย นี่เป็นพฤติกรรมที่ได้รับการสั่งสอนมาจากจักรพรรดิแห่งความว่างเปล่าหรือไม่?”
เสียงของเย่ฟ่านเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างถึงที่สุด
“แค่ความหยิ่งผยองของเจ้าในตอนนี้ตระกูลจี้ของข้าก็มีเหตุผลเพียงพอที่จะฆ่าเจ้าได้แล้ว”
ปรมาจารย์ลำดับที่แปดของตระกูลจี้กล่าว
“คำพูดของเจ้าถือว่าเป็นตัวแทนของตระกูลจี้ได้หรือไม่?”
เย่ฟ่านจ้องมองผู้คนของตระกูลจี้พร้อมกับโลงศพทองแดงที่อยู่ในมือ
“ผู้อาวุโสแปด ทำไมท่านถึงทำแบบนี้”
จี้จื่อเยว่บินไปยืนอยู่ข้างหน้าเย่ฟ่านและตะโกนด้วยความโกรธ
"เมื่อสามปีก่อนเย่ฟ่านช่วยชีวิตพี่ใหญ่และข้าในจงโจว ท่านทำเช่นนี้ด้วยเหตุผลใด?”
“พอแล้วเจ้าแปด!”
ราชันศักดิ์สิทธิ์ของตระกูลจี้กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ท่านประมุข…”
ปรมาจารย์ลำดับที่แปดของตระกูลจี้ต้องการที่จะกล่าวอะไรบางอย่าง จี้ฮุยหลานสาวของเขาถูกเย่ฟ่านสังหารในภาคใต้เมื่อหลายปีก่อน นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่เขาจะได้ล้างแค้น
“ถอยออกไป!” ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์ตระกูลจี้มีน้ำเสียงจริงจังมากยิ่งขึ้น
“ตั้งแต่สมัยโบราณไม่เคยมีร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณคนใดสามารถพิสูจน์เต๋าได้สำเร็จ”
นี่คือสิ่งที่ปรมาจารย์ลำดับที่แปดของตระกูลจี้กล่าวกับเย่ฟ่านก่อนที่เขาจะจากไปด้วยความโกรธแค้น
….
หวังเถิงได้รับมรดกจากจักรพรรดิจักรพรรดิแห่งความโกลาหลและเพิ่งแสดงทักษะจักรพรรดิสองประเภท แต่สุดท้ายร่างของเขาก็ถูกทำลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
ไม่เพียงแต่ตระกูลหวังเท่านั้นที่เสียใจ แต่แม้แต่ผู้ชมคนอื่นๆ ก็รู้สึกเจ็บปวดใจเป็นอย่างมาก
น่าเสียดายที่จักรพรรดิน้อยแดนเหนือซึ่งมีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับครึ่งเซียนระดับสูงสุดต้องตายอย่างน่าเสียดายแบบนี้
ในเวลานี้ เนื้อและกระดูกของหวังเถิงเปรอะเปื้อนอยู่บนตัวรถศึกสีทองโดยไม่มีโอกาสฟื้นคืนชีวิตได้อีกแล้ว
เย่ฟ่านล้มเหลวในการได้รับเก้าญาณวิเศษลึกลับ และความลับนี้อาจหายไปจากโลกตลอดกาล ซึ่งทำให้เขาทำอะไรไม่ถูกและเสียใจอย่างมาก
ยิ่งไปกว่านั้น เขาต้องการเผาราชรถโบราณสีทองด้วยไฟเพื่อทำลายทุกสิ่งโดยไม่ทิ้งร่องรอยใดๆ แต่สุดท้ายเขาก็ถูกขัดจังหวะโดยผู้คนของตระกูลจี้
ทุกคนกลับไปที่ห้องโถงขนาดใหญ่ที่ทำจากทองบริสุทธิ์ และสายตาที่พวกเขาจ้องมองเย่ฟ่านก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัวเล็กน้อย
การหมดขยี้จักรพรรดิน้อยแดนเหนือจนตายทำให้ทุกคนเริ่มมองว่าเย่ฟ่านอยู่ในระดับเดียวกันกับครึ่งเซียนระดับสูงสุดแล้ว
ในอีกด้านหนึ่ง สตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกเดินเข้ามาในห้องและพยักหน้าให้เย่ฟ่านด้วยรอยยิ้ม พวกเขาทั้งสองคนถือว่าเป็นสหายเก่าของกันและกัน
“ระวังตัวด้วย!”
เสียงของสตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกดังขึ้นอย่างแผ่วเบา ซึ่งขัดกับรูปลักษณ์ที่ยิ้มแย้มของนางในตอนนี้
“ร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณนั้นอยู่ยงคงกระพัน การเติบโตของเขาไม่อาจหยุดยังได้อีกแล้ว พวกเราไม่สามารถสร้างความขัดแย้งกับเขาได้อีกต่อไป”
ในขณะนี้เหล่าผู้นำมหาอำนาจต่างๆเพิ่มสนทนากันอย่างเคร่งเครียด
“อย่ามั่นใจขนาดนั้น บางทีเขาอาจตายก่อนที่จะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตอมตะก็ได้” อีกคนหนึ่งกล่าว
“แล้วมันจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ การรุกรานร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณที่มีศักยภาพไร้ขอบเขตเช่นนี้รังแต่จะทำให้พวกเราเดือดร้อน”
“นั่นก็ไม่แน่เสมอไป ถ้าตระกูลจี้ต้องการฆ่าเขาเด็กน้อยคนนี้ก็ไม่อาจรอดชีวิตได้”
สายตาทุกคู่จับจ้องไปยังผู้นำตระกูลจี้ด้วยความคาดหวัง