บทที่61

แมรี่แล่นออกจากเขตทะเลไร้ลม คราวนี้พวกเขาจากไปโดยไม่พบเจอเจ้าทะเลเลยสักตัวเดียว

เหนือดาดฟ้าเรือแมรี่ รอนมองไปที่อาปิสซึ่งกำลังหยอกล้อกับมังกรตัวน้อยกับคายะ รอยยิ้มปรากฎขึ้นในมุมปากของเขา ในที่สุดเด็กสาวคนนี้ก็คลายความเศร้าลงได้

“เฮ้ รับเด็กสาวคนนั้นขึ้นเรือเนี่ยนะ หยุดทำตัวหน้าไม่อายแบบนี้สักทีได้ไหม?”

ทันใดนั้นก็มีเสียงดังมาจากด้านข้าง

รอนหันหน้าไปทางต้นเสียงก็เห็นว่านามิกำลังกอดอกไว้ แขนเหล่านั้นขับให้หน้าอกของเธอเด่นขึ้นอย่างชัดเจนและทำให้รอนอดไม่ได้ที่จะมองค้างอยู่อย่างนั้น

“นายนี่มันลามกจริง ๆ!” ใบหน้านามิมืดครึ้ม

“แค่ก ๆ” รอนไอและกล่าวว่า “ว่าแต่ ไหนเธอบอกว่าจะสอนการเดินเรือให้ฉันไงล่ะ มีเวลาเมื่อไหร่ เราควรไปที่ห้องเธอแล้วเรียนรู้มันที่นั่นดีไหม?”

“ไปซะ!” นามอคำราม “นายจะไปเรียนที่นั่นเหรอ?”

“ฉัน...” รอนกลอกตา “ทำไมฉันจะไปเพื่อเรียนรู้ไม่ได้ล่ะ ฉันดูเลวมากในสายตาเธอเหรอ?”

“อืม นายก็รู้ตัวเองดีนี่!” นามอเดินจากไปพร้อมกับเชิดหน้าเธอขึ้น

“โอ้ ภาพลักษณ์ของฉัน!” รอนถอนหายใจแล้วส่ายหัว ในใจของนามิ เขาเป็นคนไม่ดีจริงเหรอ?

“ฮะฮะ!” มากิโนะเดินผ่านมาก็หัวเราะแล้วฉีกยิ้ม

“เธอก็คิดเหมือนกันเหรอ?” รอนอดไม่ได้ที่จะถามเธอ

“แล้วมันไม่ใช่เรื่องจริงเหรอ?” มากิโนะเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามองเขาอีกเลย

“ผู้หญิงพวกนี้นี่” รอนส่ายหัวอย่างลับ ๆแล้วเดินไปนอนที่เก้าอี้นอนอย่างสบายใจ

แมรี่แล่นเรือตามกระแสน้ำไปเรื่อย ๆและสายลมไปเรื่อย ๆตามเส้นทางไปโร๊คทาวน์ แน่นอนว่าปลายทางของรอนไม่ใช่โร๊คทาวน์ แต่เป็นรีเวิร์สเมาท์เทน

“ต่อไปคือการไปที่รีเวิร์สเมาท์เทน ตรงไปที่แกรนด์ไลน์ หลังจากนั้นก็จะเริ่มการผจญภัยอันแสนยิ่งใหญ่ในแกรนด์ไลน์ได้”

รอนมองดูเมฆขาวที่ลอยบนท้องฟ้าแล้วคิดกับตัวเอง

“ระบบ เปิดแผงสถานะ!”

โฮสต์: รอน

          อายุ: 19

          ร่างกาย:178

          ความแข็งแรง:169

          ความเร็ว:174

          พลังวิญญาณ: 155

          แต้มทักษะที่มี: 999,999,999 (อันนี้แต้มมันเหมือนไม่ลดเลย เลยเขียนตามอิ้งเลยนะครับ)

          ทักษะที่มี: หมัดหมาป่าปีศาจ เลเวล2+98 (เต็ม)

          วิชาดาบพื้นฐาน เลเวล3+97 (เต็ม)

          หมัดเหล็ก เลเวล1+99(เต็ม)

          ฝ่ามือเจาะทะลวง เลเวล1+99 (เต็ม)

          เพลงดาบอัคคี เลเวล1+99 (เต็ม)

          ก้าวอัคคี เลเวล1+99 (เต็ม)

          นักแม่นปืน เลเวล2+98 (เต็ม)

          ทำอาหาร เลเวล1+99 (เต็ม)

          ปฐมพยาบาล เลเวล1+99 (เต็ม)

วิชาวาดดาบ เลเวล1+99 (เต็ม)

          วิชาสองดาบ เลเวล1+99 (เต็ม)

               ระบำดาบ เลเวล1+99 (เต็ม)

“ทักษะและค่าสถานะทั้งสี่อย่าง...”

เมื่อมองไปยังแผนสถานะ รอนก็ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แม้ว่าฉันจะต่อสู้กับทหารเรือและเจ้าทะเลไป แต่คุณสมบัติทั้งสี่ก็ไม่มีอะไรเพิ่ม หรือว่าสถานะมันเพิ่มได้แค่ทักษะเท่านั้นนะ?”

“ระบบ!” รอนถามระบบในใจ “มีข้อจำกัดในการอัพเกรดระบบหรือเปล่า โลกนี้ต้องการค่าสถานะทั้งสี่เท่าไหร่ถึงจะแข็งแกร่งที่สุดในโลก?”

รอนเริ่มถามระบบในใจ ก่อนหน้านี้เขาเคยได้คิดถึงเรื่องนี้อย่างจริงจัง เขารู้สึกว่าค่าสถานะทั้งสี่ของเขาเกือบจะถึงสองร้อยแล้ว เขาเกือบจะแข็งแกร่งเกินกว่าสี่จักรพรรดิ นี่เป็นความแข็งแกร่งของโลกโจรสลัด แต่จะเป็นยังไงหากมีตัวตนที่แข็งแกร่งกว่านี้ซ่อนอยู่ในโลกโจรสลัดนี้อีก

“โฮสต์ สิ่งที่โฮสต์คิดก่อนหน้านี้ไม่ผิด บุคคลที่ทรงพลังที่สุดในโลกคือโจรสลัดหนวดขาว เมื่อคุณสมบัติค่าสถานะทั้งสี่ของโฮสต์ถึงสองร้อยคะแนน โฮสต์ก็จะกลายเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในโลกอย่างแน่นอน เมื่อนั้นโฮสต์จะสามารถอัพเกรดระบบได้”

“โอ้ ดีแล้ว!” เมื่อได้ยินระบบกล่าวอบบนี้ รอนก็สบายใจขึ้น คุณสมบัติทั้งสี่อย่างของเขาไม่ได้เพิ่มดีเหมือนกับตอนแรก ในตอนนั้นทักษะหมัดหมาป่าปีศาจเพียงอย่างเดียวก็เพิ่มสถานะทั้งสี่ได้มากมายแล้ว จากนั้นทักษะทั้งสองจากวิชาดาบก็เพิ่มค่าสถานะได้ลดลง หลังจากเขาเรียนรู้รูปแบบทั้งหกของทหารเรือ คุณสมบัติของเขาก็อาจจะไปไม่ถึงสองร้อยก็เป็นไปได้ แต่หากเขาได้เรียนฮาคิและเพิ่มแต้มจนเต็ม ค่าสถานะก็อาจจะถึงสองร้อยได้ไม่ยากนัก

“โฮสต์ สิ่งที่ระบบอยากจะบอกก็คือฮาคิทั้งสามเป็นทักษะหลักในโลกนี้” อยู่ ๆระบบก็พูดแทรกขึ้น “ฮาคิเกราะที่เคลือบสีอาวุธได้ ฮาคิสังเกตที่มองเห็นอนาคต พวกนั้นสามารถฝึกกันได้ แต่ฮาคิราชันเป็นเรื่องของธรรมชาติ ต้องปลุกด้วยตัวเองและไม่มีใครช่วยเหลือได้แม้แต่คนเดียว”

“ห๊ะ!” รอนขมวดคิ้ว “นายหมายความว่ายังไง? มันหมายความว่าไม่สามารถอัพแต้มฮาคิราชันได้?”

“ใช่ มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะมีบางอย่างที่ไม่สามารถเพิ่มแต้มได้” ระบบกล่าวต่อ “ระบบกำลังจะบอกว่า ฮาคิเกราะและฮาคิสังเกตเมื่อเรียนรู้แล้วสามารถเพิ่มแต้มได้จนสุดทันที”

“แต่... ฮาคิราชัน มีเพียงโฺฮตส์จะต้องเรียนมันด้วยตัวเอง ไม่มีใครช่วยเหลือได้และการที่จะปลุกได้ก็ขึ้นอยู่กับตัวเองด้วยเช่นกัน” ระบบพูดต่อ “ฮาคิราชันที่ครอบงำโลกและผู้คนได้คือการรวบรวบความกล้า เจตจำนง ความตั้งใจ ความชอบธรรมและสิ่งอื่น ๆอีกหลายอย่าง มีคนเพียงหนึ่งในล้านคนเท่านั้นที่จะสามารถมีความสามารถนี้โดยกำเนิด ถึงโฮสต์จะทรงพลัง แต่ก็ไม่สามารถมีได้หากขาดสิ่งเหล่านี้”

“ฮ่าฮ่าฮ่า” ทันทีที่รอนได้ยินเขาก็หัวเราะขึ้นมา ทำให้สาว ๆคนอื่นบนเรือต่างก็ตกใจ

“นายคิดว่าฉันมีอำนาจไม่พอเหรอ หรือนายคิดว่าฉันไม่ใช่คนกล้าได้กล้าเสียพอ” รอนพูดอย่างเคร่งขรึม “ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของฉัน แม้ว่ามันจะมาจากการอัพจากระบบ แต่มันก็คือความจริงที่ว่าฉันแข็งแกร่ง เมื่อฉันเอาชนะคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งทีละคน ความแข็งแกร่ง ความภาคภูมิใจ ความกล้าหาญมันจะไม่สามารถปลุกฮาคิราชันได้เลยเหรอ... ตลกน่า+”

“โฮสต์โปรดสบายใจได้” ระบบกล่าวต่อ “ความแข็งแกร่งเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้สำหรับการปลุกฮาคิราชัน”

“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องพูดอะไรอีก” มุมปากของรอนชี้ขึ้น “ฮาคิราชัน ฉันจะต้องเอาชนะเงื่อนไขมันให้ได้!”

รอนทำจิตใจให้สงบ บนเส้นทางของแกรนด์ไลน์ยังมีผู้แข็งแกร่งอีกมากมาย ทั้งกองทัพเรือที่สามารถสอนทักษะวิชาหกรูปแบบให้เขาได้ ฮาคิก็สามารถไปที่ชาบอนดี้เพื่อเรียนรู้มันได้ สำหรับฮาคิราชัน... รอนมีความมั่นใจในตัวเองอยู่แล้ว