บทที่ 57
แม้ว่าฮันเฉียนซานจะพูดอย่างเย็นชา แต่ผู้จัดการทั่วไปที่อยู่อีกด้านหนึ่งของสายก็พูดอย่างกังวลว่า:
"นายท่านฮัน แฮกเกอร์นิรนามได้บุกเข้าไปในเซิร์ฟเวอร์ของกลุ่มเฉียนเฟิงของเรามาระยะหนึ่งแล้วและขโมยข้อมูลที่ละเอียดอ่อนทั้งหมดไป พวกเขาไม่ได้ให้เวลาเราในการตอบสนองเลย พวกเขาเปิดเผยทุกอย่างลงบนอินเทอร์เน็ตแล้ว..."
"เจ้าหน้าที่รัฐมาที่ประตูของเราและล้อมกลุ่มเฉียนเฟิงไว้ทันที..."
"ไอ้บ้า!" ฮันเฉียนซานสาปแช่งออกมา
ในช่วงเวลาสามปีนับตั้งแต่เขามาที่จิงไห่ ฮันเฉียนซานสามารถพัฒนา 'กลุ่มเฉียนเฟิง' ให้เป็น บริษัท ที่มีมูลค่าตลาดมากกว่าหมื่นล้านหยวน
เป็นธรรมดาที่เขาจะใช้วิธีสกปรก
ทว่าเขาไม่ได้คาดคิดว่าการกระทําของเขาจะถูกเปิดเผยในตอนนี้!
นี่ไม่ใช่อุบัติเหตุ!
ใครบางคนต้องกําหนดเป้าหมายมาที่เขา!
ในขณะที่ฮันเฉียนซานกำลังคิดอยู่หยางฉีก็ได้รับโทรศัพท์
หลังจากรับสายไม่กี่วินาทีเขาก็พูดอย่างกระวนกระวายใจว่า:" นายท่านฮันมันแย่มาก เมื่อครู่ที่ฐานของเราถูกโจมตีโดยกองกําลังที่ไม่รู้จัก เราประสบกับการสูญเสียอย่างหนัก..."
ฮันเฉียนซานกัดฟันแล้วพูดว่า:" สนใจแค่การขับรถพอ!"
ยกเว้นเสี่ยวหยิงเซียตอนนี้ไม่มีอะไรสําคัญสําหรับเขา!
เขาไม่สามารถสนใจเรื่องอื่นได้!
"ครับ นายท่านฮัน!"
แม้ว่าหยางฉีจะวิตกกังวล แต่เมื่อได้ยินสิ่งที่หานเฉียนซานพูด เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกัดฟันและเหยียบคันเร่งเพื่อให้ทันกับรถพาณิชย์สีดําที่อยู่ข้างหน้า
อย่างไรก็ตามรถพาณิชย์สีดําหลายสิบคันได้หยุดอยู่ข้างถนน
เมื่อเห็นสิ่งนี้ หยางฉีจึงหันไปหาฮันเฉียนซานเพื่อขอคําแนะนํา
"ขับรถไปด้านหน้า!" ฮันเฉียนซานพูดอย่างเย็นชา
หยางฉีรู้สึกตัวสั่นเมื่อฟังสิ่งที่ฮันเฉียนซานพูด
มันเสี่ยงเกินไปสําหรับเขาที่จะตามพวกเขาไป
หากตอนนี้เขาเลือกที่จะขับรถผ่านผู้พิทักษ์ลับของตระกูลหลี่เหล่านี้อย่างกล้าหาญนั่นหมายความว่าเขาจะเตือนพวกเขาให้รู้เรื่องนี้
แม้ว่านายท่านฮันจะไม่สนใจเรื่องนี้ แต่เขาจะไม่สนใจได้อย่างไร!?
"ทําไมแกไม่ขยับ?!"
เสียงของฮันเฉียนซานค่อนข้างเย็นชา:" รีบขับรถไปสะ!"
หยางฉีทำได้แค่กัดฟันและเหยียบคันเร่ง
แม้ว่ารถจะขับผ่านรถพาณิชย์สีดําทั้งหมด แต่ Bugatti la voiture noire ที่อยู่ข้างหน้าก่อนหน้านี้ก็หายไปแล้ว!
"นายท่านฮัน?" หยางฉีกล่าวด้วยน้ําเสียงสั่นเครือ เขาไม่กล้าหยุดรถที่นี่
เขาไม่มีจุดหมายที่จะขับรถด้วยซ้ํา
ฮันเฉียนซานกําหมัดแน่น
"มันจะหายไปได้ยังไง"
"ฉันไม่ได้ละสายตาไปจากหลี่มู่ไป๋เลย!"
"และมันจะเกิดอะไรขึ้นกับหยิงเซี่ย..."
เขารู้สึกเจ็บที่หน้าอก ฮันเฉียนซานอดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมาด้วยความโกรธ!
"ตามหาเธอสะ ระดมกองกําลังทั้งหมดของแกในจิงไห่และมองหาเธอ!"
ฮันเฉียนซานรู้สึกไม่สบายใจ
เมื่อเขาจินตนาการว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเสี่ยวหยิงเซียตอนนี้เขารู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกบดขยี้เป็นชิ้น ๆ และโยนลงกับพื้นและเหยียบซ้ำอีกครั้ง...
เขารู้สึกเหมือนมีคนกำลังเหยียบย่ําเขาให้จมดิน...
"นายท่านฮัน ผู้พิทักษ์ลับของนายน้อยหลี่ดูเหมือนจะกําลังตามเรามา!"
หยางฉียังคงขับรถต่อไปโดยไม่กล้าหยุด
เมื่อเห็นรถพาณิชย์สีดําหลายสิบคันที่ติดตามพวกเขาอย่างใกล้ทางกระจกมองหลัง หยางฉีรู้สึกราวกับว่าวิญญาณของเขากำลังออกจากร่าง...
"รีบไปสะ เรียกคนให้ตามหาเธอและมองหารถของหลี่มู่ไป๋!"
ในทางกลับกันฮันเฉียนซานดูเหมือนจะไม่กังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้มากนัก
สิ่งเดียวที่เขามีในใจคือการมองหาเสี่ยวหยิงเซีย!
เขาต้องมองหาเสี่ยวหยิงเซีย!
ถ้าหลี่มู่ไป๋ไม่ส่งเธอเธอที่ตระกูลเสี่ยว เสี่ยวหยิงเซียก็คงจะ...
ฮันเฉียนซานส่ายหัวและดวงตาของเขากลายเป็นสีแดงเลือด
เขาไม่กล้าคิดถึงผลที่ตามมา
เขาไม่เต็มใจที่จะคิดถึงผลที่ตามมา!
"หยิงเซี่ย ฉันจะตามหาเธอให้เจอแน่นอน!"
และในขณะนี้ที่ด้านข้างของชายหาดในจิงไห่ที่ไม่มีคนอยู่
Bugatti la voiture noire ถูกจอดเงียบ ๆ ที่นี่
"นายน้อยหลี่... คุณไม่ได้บอกว่าคุณจะส่งฉันกลับบ้าน...?" เสี่ยวหยิงเซียถามอย่างประหม่า
"คุณอยากกลับบ้านตอนนี้ไหม" หลี่มู่ไป๋ถามตอบพลางมองเธอด้วยรอยยิ้ม
เสี่ยวหยิงเซียไม่ตอบ
เธอต้องการหรือไม่?
หากเธอกลับไปที่บ้านของเธอตอนนี้เธอจะต้องเห็นสามีที่ไม่มีต่ออะไรดีของเธอและยังคงถูกทุกคนทําเช่นเดียวกับในช่วงสามปีที่ผ่านมา
เสี่ยวหยิงเซียยิ้มอย่างอ่อนล้า เธอรู้สึกราวกับว่าเธอเหนื่อยกับการใช้ชีวิตแล้ว...
หลี่มู่ไป๋จ้องมองเธอด้วยรอยยิ้มที่คล้ายกับสายลมอันอ่อนโยน
จัดเส้นผมที่ยุ่งเหยิงของเสี่ยวหยิงเซียด้วยนิ้วเรียวของเขาและตรึงไว้หลังหูของเธอ
"ผมของเธอยุ่งเหยิงอีกแล้ว..."
น่าแปลกที่คราวนี้เสี่ยวหยิงเซียเอื้อมมือออกไปจับมือเขาและจับมันมาวางไว้ที่แก้มของเธอ
มันเป็นเพียงผมของเธอที่ยุ่งเหยิงหรือไม่?
หัวใจของเสี่ยวหยิงเซียก็ยุ่งเหยิงเช่นกัน...
หัวใจของเธอยุ่งเหยิงไปหมด
ยุ่งยิ่งกว่าผมของเธอ
รองเท้าส้นสูง 'Crystal Love' คู่ของเธอหลุดออกมาและค่อยๆ สั่นสะเทือน...
