ตอนที่ 1232 คุณภาพคนของเด็กจากโลกอื่น!
“พวกเจ้าไม่ได้พบกันมาเป็นเวลานานก็ควรจะใช้เวลาในโลกของคู่รักให้มากขึ้น แต่ตอนนี้สายมากแล้ว แล้วข้าจะชดเชยให้น้องอู๋เสียในครั้งต่อไป!” นางพญาเฟ่ยเหวินหลียิ้มขณะมองดูเสวี่ยอู๋เสียและเรียกนางว่าน้องสร้างความสนิทสนมทั้งยังเอาสมบัติสองสามชิ้นที่นางเก็บมาจากในผนึกมอบให้เสวี่ยอู๋เสียและตั่วตั่ว
อย่างไรก็ตามขณะที่คนอื่นมองไม่เห็นนางใช้นิ้วหยิกเย่ว์หยาง
จูบเมื่อครู่นี้ชัดเจนบาดตามาก..นางพญาเฟ่ยเหวินหลีใช้นิ้วหยกจนเย่ว์หยางเจ็บปวดแทบทนไม่ไหว
ว่ากันตามตรงคงไม่มีใครเหมือนนางพญาเฟ่ยเหวินหลีที่ลงมือหยอกเขาได้ขนาดนั้น ไม่ต้องพูดถึงหญิงงามอู๋เหินผู้อ่อนโยนนุ่มนวลเหมือนน้ำและอี้หนานผู้น่ารักองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนแม่เสือสาวผู้ชอบตะโกนใส่เขาทำให้เย่ว์หยางตกใจแต่ก็ยังไม่แสดงท่าทีลงมือที่ทรงพลังขนาดนี้มาก่อน จนกระทั่งบัดนี้ เขาถึงได้พบข้อเท็จจริงในที่สุดเวลานั้นว่านางพญาปีศาจอสรพิษผู้พิชิตไม่เพียงแต่น่ากลัวเท่านั้นยังทรงพลังยิ่งกว่าสตรีใดทั้งหมด
ถ้าไม่บังคับให้เย่ว์หยางรู้สึกเจ็บตัวขึ้นบ้างเล็กน้อย คาดว่าหมาป่าตัวนี้คงถือโอกาสคุกคามใหญ่แน่
ตั่วตั่วกับสาวใช้ลูกครึ่งเอลฟ์ที่รู้สึกตัวแล้วชื่นชมสมบัติที่นางพญผู้พิชิตมอบให้ และไม่พบว่านางพญาต้องใช้พลังอะไรบังคับแต่อย่างใด เด็กสาวยักษ์มีจิตใจที่บริสุทธิ์ค่อนข้างซื่อนางไม่รู้ว่าอิจฉาคืออะไร
เมื่อเสวี่ยอู๋เสียฟื้นคืนสติและเข้าสู่ดินแดนมหัศจรรย์เหมือนกับสรวงสวรรค์หลังจากที่หลับมาอย่างยาวนานนางได้ฝึกฝนนางได้รับพลังเทพอีกบางส่วนจากสตรีที่นางไม่รู้จัก
เรื่องหึงก็มีอยู่บ้าง
เสวี่ยอู๋เสียรู้สึกว่าถ้านางเห็นเจ้าเด็กนี่โอบกอดคนอื่นโดยไม่สนใจนางอย่างสิ้นเชิงนางเองก็คงอารมณ์เสียมาก
อย่างไรก็ตามเขาโมโหตัวเองและนั่นเป็นเรื่องธรรมชาติตามมุมมองของตัวเขาเอง เจ้าเด็กร้ายกาจผู้นี้ไม่มองว่าตนเองทำอะไรผิดและเขายังทำถูกต้อง
“อู๋เสียขอบคุณพี่ใหญ่” เสวี่ยอู๋เสียยิ้มหวาน หลังจากรับของวิเศษนางขอบคุณนางพญาเฟ่ยเหวินหลีอย่างสุภาพจากนั้นจูบหน้าผากเย่ว์หยางเบาๆ เป็นการให้รางวัลเขา “ตอนแรกอู๋เสียอยากคุยกับพี่ใหญ่สักชั่วเวลาหนึ่งแต่เวลานี้สายมากแล้ว ไว้เป็นโอกาสหน้าดีกว่าส่วนตัวร้ายปล่อยให้เขาอยู่ต่อที่นี่เพื่อช่วยพี่ใหญ่ จะอย่างไรข้าไม่รีบร้อน!”
จุดสำคัญของคำพูดของสาวหิมะแฝงความหมายว่า‘ไม่กังวลแม้แต่น้อย’ซึ่งเมื่อนางพญาเฟ่ยเหวินหลีได้ยินก็รู้สึกเหมือนว่านางหึงไปเอง
ในฐานะที่เป็นนางพญาและยังเป็นพี่ใหญ่ นางมิอาจมีใจคับแคบได้
นางพญาอสรพิษยิ้มให้สาวหิมะ
ในทางกลับกันสาวหิมะก็ยิ้มกลับให้นางเช่นกัน
ด้วยวิธีนี้ทั้งสองสิ้นสุดการเผชิญหน้าระหว่างกันเป็นครั้งแรกในเวลานี้พี่ใหญ่ก็ไม่ได้ชนะ น้องสาวน้อยก็ไม่ได้แพ้
ก่อนจากไปเสวี่ยอู๋เสียกระซิบกับเย่ว์หยางเป็นความลับแต่ก็เพียงพอให้อีกฝ่ายได้ยิน “จำไว้นะกลับมาเร็วๆ ผู้อื่นรออยู่ที่บ้าน มีบางอย่างจะให้เจ้าแปลกใจ!”
เย่ว์หยางพยักเหมือนหุ่นยนต์เขาไม่กล้าฝันหวานภายใต้การจับตามองของนางพญา
เขาแทบจะไม่ต้องพูดเลย‘แม่สาวน้อย เจ้าอย่าทำให้เรื่องยุ่งอีก’
ขืนตอบโต้อะไรไปตอนนี้อาจตายโดยไม่มีที่กลบฝัง ตอนนี้เขามีไม้ตายเพิ่มขึ้นนี่นางเกรงว่าเขายังถูกนางพญาทำโทษไม่พอหรือ เขาตระหนักได้ว่าสาวๆ ในฮาเร็มของเขากำลังสู้แข่งขันกันความจริงก็คือพลังพวกนางร้ายยิ่งกว่าจ้าวสุริยา จีอู๋ลี่ บุรุษลึกลับหรือกระทั่งเทพปีศาจเว่ยกวง ฯลฯ อย่างน้อยเทพปีศาจเว่ยกวงและพวกคนเหล่านี้ก็มีความน่ากลัวแสดงให้เห็น ทำไมนางพญาถึงไม่หึงตั่วตั่วสาวใช้ลูกครึ่งเอลฟ์และเสี่ยวเสี่ยวเอินบ้าง? หวังว่าคงไม่ใช่เพราะจูบที่ดื่มด่ำเมื่อครู่นี้ แต่เป็นการแข่งขันชิงตำแหน่งพี่ใหญ่
นางพญาอสรพิษจะไม่เรียกคนอื่นเป็นพี่ใหญ่แน่นอน
อย่างไรก็ตามตำแหน่งนี้ไม่สามารถแข่งขันได้ง่ายดายต่อจากสาวหิมะยังมีคู่แข่งอย่างองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยน ยังรวมทั้งนางเซียนหงส์ฟ้าด้วยเช่นกันแม้ว่านางพญาจะรับตำแหน่งพี่ใหญ่ นางสมควรได้รับจริงๆ นางอาจถูกอิจฉาขนานใหญ่!
รอจนเย่ว์หยางนึกถึงชั้นนี้แล้ว
นางพญาเฟ่ยเหวินหลีส่งสาวหิมะกลับไปยังโลกคัมภีร์
นางยิ้มให้เย่ว์หยางและลูบตัวเขาและนางบิดตัวไปมา “เจ้ายังจำรสจูบที่ยอดเยี่ยมได้หรือเปล่า?”
เย่ว์หยางรู้ว่าถ้าเขาพูดยอมรับอาจจะต้องเจ็บตัวจากอารมณ์ที่ไม่พึงประสงค์ทันที เขารีบหัวเราะและกล่าว“ความจริงข้ากำลังคิดถึงขุนเขาเหนือขุนเขาและฟ้าเหนือฟ้าถ้าทั้งสองที่เชื่อมโยงกับหอคอยเหนือหอคอย ก็เห็นได้ชัดว่ามีทางเชื่อมผ่านพิเศษไปยังหุบเขามนุษย์แต่ความจริงแล้วไม่เหมือนกับหุบเขาโลกธาตุและหุบเขาสวรรค์ นั่นไม่ใช่ด่านที่แปดด่านที่เก้าใช่ไหม? เป็นด่านหลอกปลอมทั้งหมด อย่างนั้นด่านที่แปดและด่านที่เก้าแท้จริงแล้ว อยู่ที่ไหน?”
“อยากจะร้องไห้ แม้แต่คนโง่ก็รู้ว่าหุบเขาโลกธาตุและหุบเขาสวรรค์นั้นปลอม กฎสวรรค์ของหุบเขาโลกธาตุและหุบเขาสวรรค์นั้นต่างกัน ไม่มีเบาะแสแม้แต่น้อย มิฉะนั้นเจ้าคิดว่าข้าว่างนักหรือ วิ่งไปที่ด่านที่เก้าหุบเขาสวรรค์แล้วก็กลับ?” นางพญาอสรพิษชายตามองยั่วยวนเขา
“อย่างนั้นท่านปล่อยข้าหรือ?แค่ต้องหารหุบเขาโลกธาตุและหุบเขาสวรรค์ที่แท้จริงหรือ?” เย่ว์หยางสับสน
“มีเพียงคนเดียวในโลกที่สามารถผ่านหุบเขาโลกธาตุและหุบเขาสวรรค์ได้นั่นคือผู้ครองมิติดินแดนฝึกฝน เจ้าของคัมภีร์เทพ” นางพญาเฟ่ยเหวินหลีชี้ระหว่างคิ้วเย่ว์หยาง “ตัวโง่น้อย, เจ้าต้องการคำใบ้เพิ่มหรือ? คนผู้นั้นก็คือเจ้า! มีแต่เจ้าที่อยู่ภายใต้การแนะนำสามสาวเทวทูตพี่น้องผู้สอนหลักการทำลายสร้าง และความนิรันดร, ข้าและผู้ฝึกก่อนหน้านั้นไม่มีโอกาสเช่นนั้น..บางทีพวกนางคิดว่ามีแต่เจ้าเท่านั้นที่สามารถเข้าใจความหมายที่แท้จริงของการสร้างทำลาย และความนิรันดร์! สิ่งที่เราเข้าใจ แม้ว่าจะเป็นการสร้าง ทำลายและความนิรันดร์ก็เป็นเพียงความเข้าใจด้านเดียวและผิวเผิน อย่างไรก็ตามเจ้าได้ตระหนักรู้แจ้งถึงขอบเขตดินแดนที่ลึกซึ้งกว่านั้นแตกต่างกัน นี่คือการรู้แจ้งที่เจ้านำมาให้ข้าในภายหลังข้ายังตระหนักว่ามีขอบเขตที่ลึกซึ้งมากกว่าในเรื่องสร้าง ทำลายและความนิรันดร์ ข้าจึงแสดงพลังของข้าออกมาได้มิฉะนั้นข้าจะเข้าใจกฎสวรรค์ กฎโลกให้อย่างง่ายดายได้อย่างไร? ไม่อย่างนั้นจะเป็นเรื่องง่ายหรือที่จะเอาชนะเทพปีศาจเว่ยกวงและผนึกเขาไว้ในโลกใบเล็ก”
“เหรอ? ข้าจำได้ว่าพวกนางบอกข้าว่าข้าเป็นคนโง่งม....” เย่ว์หยางได้ยินเช่นนั้นรู้สึกงงเล็กน้อย
“โง่ก็ยังนับว่าไม่เลว แค่โง่เล็กน้อย” นางพญาอสรพิษปิดปากหัวเราะ
“แล้วตอนนี้ข้าควรจะทำอย่างไรดี? ย้อนกลับไปยังโลกไร้ที่สิ้นสุดค้นหาสามเทวทูตสาวและตำหนิโทษพวกนางดีหรือไม่?หวดก้นพวกนางและชิงคัมภีร์เทพมาจากมือพวกนาง?” เย่ว์หยางเกี่ยวกับการฝึกสั่งสอนสาวน้อย เขาอยากจะฝึกสาวน้อยผู้ฉลาดเขาลืมคำพูดไปแล้ว แต่ถ้าใครพูดเขาคงเห็นด้วยเต็มที่
“นี่เป็นความคิดที่ดีจริงๆ!” นางพญาพูดว่านางสนับสนุนเย่ว์หยาง
“ช่างเถอะ คิดดูแล้วปล่อยไว้ดีกว่า” เย่ว์หยางไม่โง่ ถ้าเขาสามารถตีก้นสามสาวเทวทูตได้มังกรปีศาจคงจะต้องนอนไม่หลับในโลกไร้ที่สิ้นสุดเป็นเวลานานถึงล้านปีเป็นแน่
สามสาวแม้ว่าไม่รู้ว่ามีพลังนักสู้ระดับใดแต่พวกนางตอแยไม่ได้ง่ายๆ แน่นอน
เขาไม่สามารถหวดก้นพวกนางได้
นางพญาอสรพิษเรียกเสี่ยวเหวินหลีออกมาก่อนและจูบราตรีสวัสดิ์ส่งธิดาสุดที่รักเข้านอน อย่างน้อยเด็กน้อยจะได้ไม่ต้องปรากฏตัวออกมากระพริบตาโตส่งผลต่ออารมณ์ดื่มด่ำความรักของนาง นางพญาอสรพิษพร้อมมอบทุกอย่างให้เย่ว์หยางแต่เขาหวั่นเล็กน้อย ที่สำคัญนางพญาชอบใช้แส้หวด หรือใช้เทียนลนหรือเปล่า? ถ้าเป็นอย่างนั้นอนาคตรักดื่มด่ำของเขาคงจบลงแน่นอน!
เย่ว์หยางหลั่งเหงื่อพรั่งพรูถ้าไม่ใช่เพราะเขารู้ว่าเขาไม่สามารถหลบหนีพ้นเงื้อมมือนางพญาได้ เขาคงทาน้ำมันที่เท้าโกยหนีไปแล้ว
ช่างเถอะ
ไม่เคยมีคำกล่าวว่า ‘หากชีวิตท่านต้องโดนขืนใจโดยมิอาจขัดขืนได้ ก็แค่ปิดตาและทำใจเพลิดเพลินไปกับมันถูกนางพญาขืนใจคิดว่าเป็นความรู้สึกที่ไม่เลว และตัวเขาเองก็มิใช่บุปผาบริสุทธิ์ มิต้องให้นางทะนุถนอมมากเกินไป
พอคิดในใจได้ดังนั้นเย่ว์หยางรู้สึกกล้าขึ้นมาทันทีและแสดงความกล้าหาญของผู้ชำนาญสตรี
รุกข้ามา ข้าจะรุกเจ้ากลับ
“เจ้าจะทำอะไรทำไมถึงยิ้มมีเลศนัยอย่างนั้น?” นางพญารู้สึกพูดไม่ออก
“หือ?” เด็กหนุ่มจากโลกอื่นอึ้ง นางไม่คิดจะเป็นฝ่ายรุกเขาหรือ?
“เจ้าจะรีบร้อนไปไหน? ก่อนจะพิชิตตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์ เจ้าจะปักธงประกาศชัยชนะต่อหน้าข้านางพญาหรือ อย่าเพิ่งคิดมากอย่างนั้นพิธีแต่งงานกับข้าจะเกิดขึ้นหลังจากปราบตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์ได้แล้ว!” โชคดีที่นางพูดถึงแค่พิชิตตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นถ้าให้พิชิตแดนสวรรค์ เย่ว์หยางคงร้องไห้แน่ เพราะพิชิตแดนสวรรค์นั้นยากเกินไป แดนสวรรค์มีปีศาจเฒ่ามากมายที่อยู่ในดินแดนสวรรค์บน ใครจะอดทนไปพิชิตแดนสวรรค์บนได้เล่า? พิชิตนางพญาให้เร็วยังพอเป็นไปได้รอพิชิตตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์จะช้าเกินไปไหม?
“แต่งงานสามารถเลื่อนไปก่อนได้.. ไปทำเรื่องที่สำคัญก่อนไม่ดีกว่าหรือ?อย่าเพิ่งหงุดหงิด เรามีบางอย่างที่ต้องพูดต้องปรึกษา!” เย่ว์หยางไม่รู้ว่ากี่อีกปีจึงจะพิชิตตำหนักกลางได้เขารู้สึกว่าไม่น่าเชื่อถือที่จะรอเวลานั้น นอกจากนี้ เดี๋ยวนี้เป็นยุคใหม่มีแนวคิดใหม่ กระแสเวลาเปลี่ยนไปแล้วเดี๋ยวนี้มีสัมพันธ์ก่อนแต่งงานเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว
“จูบแรก เจ้าเพิ่งให้น้องอู๋เสียไปก่อนนั้นและจากนั้นเจ้าค่อยคิดถึงเรานางพญาใช่ไหม”นางพญาเฟ่ยเหวินหลีรู้ว่าถ้านางต้องการคุมอารมณ์หมาป่าได้ นางจะไม่ควบคุมมากไปนั่นจะเป็นการทำลายอารมณ์ของเขา
แน่นอนว่านี่คือเหตุผลที่นางอยากลิ้มลองจูบที่ดูดดื่ม
บางทีผู้อื่นอาจไม่ถนัด
ดีเหมือนกัน
ตัวร้ายนี่กล่าวได้ว่ามีทักษะ ไม่สิต้องบอกว่าระดับเชี่ยวชาญถึงจะถูก
ตราบเท่าที่นางพญาเฟ่ยเหวินหลีหยิบยกข้อกำหนดที่เข้มงวดมาขอร้องเช่นนั้นเย่ว์หยางที่เป็นผู้เชี่ยวชาญก็ต้องพยายามทำให้สำเร็จส่วนกรงเล็บหมาป่าจะเอื้อมเข้าในสำรวจภายในได้หรือไม่นั้นยากจะพูดได้จริงๆ
แต่ถ้าตามนิสัยของเด็กหนุ่มข้ามโลกเรื่องนี้เป็นเรื่องธรรมดาไม่มีอะไรแปลก