Chapter 170 Su Hao mortality rate
苏浩的死亡率
ไกลี่เผยยิ้ม,เอ่ยออกมาโดยไม่ลังเล“มนุษย์พยากร,มีสองทักษะ,คือ”ได้รับ“”วิเคราะห์”
ได้ยินมาถึงตรงนี้,ซูเห่าที่ราวกับตระหนักขึ้นมาได้ทันที.
เผ่าพันธุ์จูเห่าเหรินในโลกนี้มีเพียงแค่ความฉลาด,ธรรมชาติวิวัฒนาการต้องกลายเป็นเผ่าพันธ์ที่ฉลาด,แข็งแกร่งขึ้นด้วยปัญญา.
จูเห่าเหรินที่วิวัฒนาการเป็นมนุษย์ทำนาย,ก็จะได้รับความสามารถในการได้รับข้อมูล,เป็นความสามารถของพลังคอมพิวเตอร์.
ที่เรียกว่า“ทำนาย” ควรจะหมายถึงการได้รับข้อมูล,บางที่ยิ่งมีระดับสูงขึ้นก็ย่อมมีทักษะในการวิเคราะห์ที่มากขึ้น.
ไกลี่ที่แสดงตัวอย่างให้กับซูเห่า,เขาแตะมือของซูเห่าก็เอ่ยออกมาว่า“เหมือนกับที่ข้าแตะเจ้า,ก็จะได้รับข้อมูลมา,ทว่าข้อมูลที่ได้รับมานั้นเป็นแบบสุ่ม,เป็นการวิเคราะห์อัตโนมัติ,และสรุปผลข้อมูลที่สอดคล้อง,นอกจากนี้ข้อมูลที่ได้รับมาแต่ละครั้งยังแตกต่างกัน,ทว่ากับมีความแม่นยำมาก,แน่นอนไม่ใช่แค่แตะกับคน,ยังสามารถแตะสิ่งอื่นได้ด้วย,ซึ่งจะทำให้ได้รับข้อมูลที่เกี่ยวข้องกันมา,ทว่าได้มากได้น้อยนั้นไม่อาจบอกได้.”
ซูเห่าที่รู้สึกว่า“มนุษย์ทำนาย” ช่างทรงพลังจริง ๆ!
นี่เทียบได้กับการฝังชิปคอมพิวเตอร์ลงบนสมอง,พร้อมกับใช้คำนวณตรรกะ,ตราบเท่าที่มีความรู้เพียงพอ,ก็สามารถใช้ประโยชน์,ได้อย่างไม่อาจจินตนการถึงได้.
จากคำอธิบายของไกลี่,ซูเห่าพอคาดเดาได้ว่าความสามารถของมนุษย์ทำนายหรือศาสดาพยากรคือการคำนวนจากสัญญาณสนามพลังบางอย่างหรือคลื่นที่ส่งออกมาจากวัตถุผ่านการสัมผัส,จากนั้นก็ทำการจำลองและเปรียบเทียบข้อมูลที่สอดคล้องกับข้อมูลที่มี.
ซูเห่าพบว่าไกลี่คนนี้เป็นคนที่ดูตรงไปตรงมามากจนไม่น่าเชื่อถือ,ดูเหมือนกับคนที่ชอบเล่นกับผู้คน,จนทำให้ซูเห่าไม่อาจบรรยายความรู้สึกออกมาได้.
มันเหมือนกับถูกสนัขที่ดูซื่อสัตย์โลมเลียอยู่ตลอดเวลาจนรู้สึกรำคาญ.
ขณะที่ซูเห่ากำลังชื่นชมไกลี,ไกลี่ก็เอ่ยออกมาว่า“มีบางอย่างที่เจ้าไม่รู้,มนุษย์ทำนายนั้นจะไม่ขัดแย้งกับลำดับอื่น ๆ,ข้าเป็นมนุษย์ทำนาย,ทว่าก็ยังเป็นมนุษย์เลียนแบบด้วย,เป็นขั้นห้าของมนุษย์กลายพันธ์ที่เรียกว่าราชาวิปลาส เหตุผลที่ข้าอยู่เมืองหลินหยวนไม่ไปใหน,เพราะวางแผนที่จะลงมือกับจักรพรรดิต้นกำเนิด,ทว่ากับล้มเหลว,ที่ผ่านมาข้าไม่อาจค้นหาร่างต้นของจักรพรรดิต้นกำเนิดหยวนได้เลย”
ซูเห่าเอ่ย“ไกลี่,ข้าเห็นด้วยถ้าเจ้าจะย้ายมายังเมืองซือหลิน,ทว่าเจ้าจะต้องทำตามกฎเกณฑ์เมืองซือหลินด้วย.”
ไกลี่ที่หัวเราะเสียงดัง“ข้ารู้ว่าเจ้าจะเห็นด้วย.”
ซูเห่าเอ่ย“ตอนนี้ไม่ต้องกังวลอะไร,ข้ามีอะไรต้องการถามอีกสองสามข้อ,เรื่องแรกจักรพรรดิปฐพีและจักรพรรดิหมอกยังอยู่ในเมืองหลินหยวนอย่างงั้นรึ?”
ไกลี่พยักหน้ารับ“น่าจะยังอยู่,พวกเขาที่ขับไล่พวกเราออกจากเมืองหลินหยวน,ต้องใช้พลังและเวลาไม่น้อย,ในเวลาอันสั้นไม่ควรจะไปใหน.”
ซูเห่าเอ่ย“ข้อสอง,ทำไมพวกเขาทั้งสองคนถึงได้หนีมาไกลเพื่อแย่งชิงเมืองหลินหยวนของเจ้า?”
ไกลี่เอ่ย“ตามข้อมูลที่ข้าได้รับมา,เกิดความวุ่นวายขึ้นที่เมืองอันเหลียง,มีมนุษย์กลายพันธ์ขั้นเจ็ดที่ออกไล่ล่าผู้คน,คนทั้งสองเห็นสถานการณ์ไม่ดีจึงหนีออกมา,บังเอิญมาพบเข้ากับเมืองหลินหยวนเข้าก็เท่านั้น,อย่างไรก็ตามไม่ได้มีเพียงแค่สองคนที่หนีออกมาจากเมืองอันเหลียง,ข้าได้ข้อมูลมาว่ามีมนุษย์กลายพันธ์ขั้นหกและเจ็ดจำนวนมากที่หนีไปทุกทิศทาง,ด้วยเหตุนี้พวกเราจึงตัดสินใจยอมแพ้ในเมืองหลินหยวน.”
ซูเห่าที่เผยความประหลาดใจ“มีมนุษย์กลายพันธ์ขั้นเจ็ดหนีไปทุกทิศทางอย่างงั้นรึ?”
ไกลี่เผยยิ้ม“ใช่!”
ซูเห่าอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วไปมา,คนเหล่านี้จะไม่มาหาเขาใช่ใหม?
ไม่ว่าจะมาหรือไม่? ทว่าเขาก็สังหรใจว่า,ความวุ่นวายใหญ่นี้,จะต้องมาถึงเมืองหลินหยวนอย่างแน่นอน.
คำนวณอย่างระมัดระวัง,ปีนี้เขาน่าจะอายุใกล้ 18 ปีแล้ว....
ซูเห่าระงับความกังวลเอาไว้ เอ่ยออกมาว่า“ข้อสาม,ไกลี่,เจ้ามาพักที่บ้านข้าสักสองสามวันได้ใหม?”
ไกลี่ที่ดวงตาเป็นประกาย,พยักหน้าทันที“ตกลง,ข้าจะไปเยี่ยมเจ้าที่บ้าน.”
ซูเห่าเผยยิ้ม“ยินดีที่ได้ร่วมมือ.”
ไกลี่ที่หัวเราะออกมาทันที“ยินดีที่ได้ร่วมมือ.”
......
แก๊งสี่ราชาที่ตัดสินใจย้ายมาเมืองซือหลิน,ซูเห่าไม่ได้เอ่ยอะไรอีกต่อไป,ให้หยาซานจัดการต่อ.
เขานำไกลี่มายังห้องทดลอง.
ไกลี่ที่สงสัยการทดลองของซูเห่าเป็นอย่างมาก,ทุกอย่างทำให้เขาเต็มไปด้วยความสนใจ“นี่คือบ้านของเจ้างั้นรึ? ข้ารู้สึกแปลก ๆ ไม่เคยเห็นมาก่อน.”
ซูเห่าเผยยิ้ม“ใช่,นี่คือบ้านของข้า.”
ไกลี่เอ่ย“เจ้าชอบเลี้ยงหนูจำนวนมากอย่างงั้นรึ? หรือว่าเจ้าเป็นผู้เพาะพันธ์หนูขายหรือไม่?”
ซูเห่าที่หัวเราะ“ข้าชอบมันจริง ๆ,หนูพวกนี้มันช่วยข้าได้มาก! อย่างไรก็ตามข้าไม่ได้เพาะพันธ์ขาย.”
ไกลี่ที่เกาศีรษะไปมา,เอ่ยออกมาว่า“สถานที่แห่งนี้ค่อนข้างใหญ่,ใช่ ๆ,ไม่รู้ว่าเจ้าเลี้ยงหนูทำไม,หนูพวกนี้ตัวเล็กนิดเดียวไม่ได้มีเนื้อมากมาย,คงไม่อาจทำเงินได้มาก,หากเจ้าเต็มใจ พวกเราสามารถร่วมมือกันเลี้ยงไก่ฟ้าดีกว่า....”
ซูเห่ายิ้มเป็นนัย,หลังจากเปิดห้องทดลอง,ก็เอ่ยต่อไกลี่,“ถึงแล้ว,นี่คือสถานที่อาศัยของข้า,หลังจากนี้เจ้าจะเป็นแขกของข้าที่นี่!”
ไกลี่ก้าวเข้ามาในห้องทดลอง,เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น,เห็นรอยยิ้มที่เป็นมิตรของซูเห่า,ทำไมไม่รู้,เขารู้สึกสังหรใจไม่ดีอย่างบอกไม่ถูก.
เขาเห็นห้องที่แปลกประหลาดของซูเห่าก็รู้สึกตกใจ“ปรกติเจ้าอยู่ที่นี่อย่างงั้นรึ? ข้าคิดว่ามันไม่ใช่ห้องที่ดีเท่าไหร่,นอกจากนี้เจ้านำข้ามาที่นี่ทำอะไร?”
ซูเห่าที่ต้อนรับอย่างอบอุ่น“มา ๆ นั่งก่อน,คิดว่าเป็นเหมือนกับบ้านตัวเอง,ไม่ต้องเกรงใจ,ข้าพาเจ้ามาที่นี่,หวังว่าเจ้าจะสามารถช่วยข้าได้เล็กน้อย,มันเป็นอะไรที่ง่ายมาก,ขอเพียงเจ้าให้ความร่วมมือเล็กน้อยก็พอ.”
จากนั้นซูเห่าก็นำมีดเล่มหนึ่งออกมา.
“อึก ๆ!”
ไกลี่ที่กลืนน้ำลายอึกใหญ่.
สองวันหลังจากนั้น,ไกลี่เดินออกจากห้องทดลองของซูเห่าอย่างรีบเร่ง,ไม่ว่าซูเห่าจะรั้งอีกฝ่ายไว้อย่างไร,เขาก็จากไปโดยไม่หันมามองเลย.
......
สำหรับซูเห่า,สองวันมานี้เขาได้รับประโยชน์มากมาย,เขาพบว่า,มนุษย์ทำนาย,เป็นยีนอย่างหนึ่ง,ไม่แสดงออกในร่างของสัตว์,มันเป็นยีนที่ช่วยพัฒนาสมองของเผ่าพันธุ์จูเห่าเหรินเท่านั้น.
อย่างไรก็ตาม,ซูเห่าไม่ได้วางแผนที่จะทดลองกับตัวเองในเวลานี้.
เทียบการทดลองยีนของมนุษย์ทำนายแล้ว,ยีนรูน,มีความสำคัญมากกว่า.
อย่างไรก็ตาม,ก่อนที่จะเริ่มศึกษายีนรูนอย่างจริงจัง,เขาวางแผนที่จะไปหาจักรพรรดิปฐพี,เก็บเกี่ยวเนื้อ,วิวัฒนาการเป็นจักรพรรดิปฐพี,เพิ่มความสามารถในการปกป้องตัวเองซะก่อน.
เขาสัมผัสได้ถึงอันตรายที่ใกล้เข้ามา,เป็นอันตรายที่เขาไม่เข้าใจได้อย่างชัดเจน.
การที่เขาตระหนักถึงมันได้,มันเป็นหลักการความรู้สึกที่เหนือสามัญสำนึกมาก.
เขาได้คาดเดาหลายอย่างเช่นกัน,ทว่าการคาดเดานั้นไม่มีประโยชน์อะไร,ไม่อาจป้องกันอันตรายได้,สิ่งที่ทำได้,คือเพิ่มความแข็งแกร่งให้มากที่สุด,เพื่อป้องกันอันตรายที่ใกล้เข้ามาถึงจะถูกต้อง.
“บางทีมีความเป็นไปได้สูงว่าเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นนี้อาจทำให้ข้าตกตายไป,แม้นว่าจะมีความเป็นไปได้ 1% ก็ยังถือว่าเป็นไปได้,เช่นนั้นจะเปลี่ยนมันอย่างไร?”
“ก่อนอื่นต้องวิวัฒนาการเพิ่มความแข็งแกร่ง,และเร่งพัฒนาความเร็วของยีนรูนให้เร็วที่สุด!”
หลังจากตัดสินใจแล้ว,ซูเห่าก็ไปหาหยาซานเอ่ยออกมาว่า“หยาซาน,ข้าจะศึกษาทดลองในห้องทดลองอย่างจริงจัง ระหว่างนี้อย่ารบกวนข้า,ไม่จำเป็นต้องส่งอาหารมา,จำไว้,ไม่มีปัญหาอะไร.”
หยาซานที่ชงักไปชั่วครู่,ก่อนเอ่ยออกมาว่า“รับทราบ! พี่ใหญ่เหว่ย!”
ซูเห่าพยักหน้ารับ,ก่อนที่จะเข้าไปในห้องทดลองแล้วปิดแน่น.
เหตุผลที่เขาไม่บอกหยาซานว่าเขาวางแผนที่จะออกไปด้านนอก,เพราะว่าในเมืองเวลานี้มีคนของแก๊งสี่ราชา,เขาไม่ต้องการอีกฝ่ายรู้ว่าเขาไม่อยู่ในเมือง.
เรื่องราวบางอย่างไม่อาจบอกได้,จำเป็นต้องป้องกันไว้ก่อน.
เวลากลางคืน,ซูเห่าที่ใช้ทักษะโลหะกลืนกิน,ร่างกายของเขาที่จมลึกลงพื้น.
หลังจากนั้นไม่นาน,เขาก็ปรากฏขึ้นที่นอกเมือง,ปีกสองข้างปรากฏขึ้น,พร้อมกับบินสู่ท้องฟ้า,หายไปในความมืด.
