Chapter 169 True 【Prophet person】
真正的【先知人】
ทันทีที่เห็น,ซูเห่าก็เข้าใจว่าแก๊งสี่ราชาไม่ได้รวมใจเป็นหนึ่ง,ไม่ใช่ไกลีที่มีสิทธิตัดสินใจ.
ซูเห่าที่จ้องมองไกลี่ชั่วขณะ,รู้สึกสนใจ,ที่จริงเจ้านี่ตัดสินใจตามใจตัวเอง,หรือคิดมาดีแล้ว!
บางทีอาจจะเป็นทั้งสอง.
คนที่กระทำตามใจตัวเอง,มักจะมีความภาคภูมิฝังอยู่ในกระดูก,การตัดสินใจของพวกเขาแต่ละครั้งมักจะถูกต้องเสมอ.
เห็นชัดเจน,ในสายตาของซูเห่า,ไกลี่เป็นคนประเภทนั้น.
หลังจากที่เฝ้ามองการโต้เถียงกันไปมาของคนทั้งสี่,ซูเห่าก็เผยยิ้ม“เจ้าเอาจริงรึ? แก๊งขนาดใหญ่ของเมืองหลินหยวน,แก๊งสี่ราชาเดินทางมายังชนบทเพื่อเข้าร่วมแก๊งเล็ก ๆ,พูดไปใครจะเชื่อกัน!”
ไกลี่ที่หัวเราะลั่น“เจ้าถ่อมตัวไปแล้ว,เจ้าควรรู้ว่าข้ารู้สึกว่าเมืองซือหลินนั้นยิ่งใหญ่เพียงใหน,ที่นี่เมืองซือหลินเป็นเมืองที่เป็นไปตามจินตนาการของข้าทุกอย่าง,สถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่ในฝันของข้า!”
ซูเห่าเพ่งพิศ,ไม่เข้าใจท่าทางของไกลี่,จึงเอ่ยด้วยความสงสัย“สถานที่ในฝัน? เมืองซือหลินเป็นแค่เมืองธรรมดา!”
ไกลี่ยืนขึ้นด้วยความตื่นเต้น“เมืองซือหลินไม่ใช่ธรรมดา,มันไปไกลเกินกว่าที่ข้าจะคาดคิด,ข้าไม่เคยเห็นเมืองที่งดงามขนาดนี้มาก่อน,นี่คือดินแดนศักดิ์สิทธิ์ในฝันที่ข้าต้องการจะสร้าง!”
หลังจากนั้นซูเห่าก็ยกน้ำชาขึ้นจิบ,เอ่ยออกมาว่า“ไกลี่,เจ้าไม่ควรตื่นเต้นขนาดนั้น,นั่งลงแล้วพูดช้า ๆ!”
ไกลี่ที่สูดหายใจลึกเอ่ยออกมาว่า”ข้ารู้สึกตื่นเต้นจริง ๆ! แก๊งสี่ราชาของพวกเราพยายามจัดการบริหารเมืองหลินหยวน,ต้องการสร้างกฎเกณฑ์มากมายออกมา,ลดการต่อสู้ของมนุษย์กลายพันธ์ไม่ให้มีผลกระทบต่อคนทั่วไป,ให้คนทั่วไปสามารถใช้ชีวิตได้สะดวก,ไม่ต้องกังวลในแต่ละคืน,ว่าจะมีหายนะมาเยือน.
นี่คือสิ่งที่แก๊งสี่ราชาต้องการ,ข้าได้คิดหาวิธีหลายอย่างมาแล้ว,พยายามนับครั้งไม่ถ้วน,สุดท้ายก็ล้มเหลว.”
ไกลี่ที่จ้องมองซูเห่า,พร้อมกับเอ่ยเสียงดัง“ข้ารู้ดีว่า,ในใจของผู้คนทุกคนนั้นล้วนแต่มีความมืดซ่อนเอาไว้,คนที่โดดเด่น,มักมีความอิจฉา,ความไม่พอใจ,ความเกลียดชัง,ขาดซึ่งความหวาดกลัวต่อโลก,ขาดความเคารพต่อคนอื่น,เต็มไปด้วยความโลภและความต้องการมากมายในใจ,จนละทิ้งศีลธรรม,เอาความพอใจของตัวเองเป็นที่ตั้ง,กระทำตามอะไรตามใจ,และก่อปัญหา....”
ไกลี่ที่ราวกับว่ากำลังเรียบเรียงคำพูดอยู่”มันเหมือนกับทุกคนมีความมืดขังเอาไว้ในใจ,และมีกุญแจที่พร้อมจะไขมันตลอดเวลาเพื่อปลดปล่อยความมืดออกมา.
ข้าต้องการเก็บกุญแจเหล่านั้นของทุกคนเอาไว้,ให้พวกเขากักเก็บความมืดเหล่านั้นเอาไว้ตลอดกาล,ไม่สามารถปล่อยมันออกมาได้อีก
เมื่อข้าก้าวเข้ามาในเมืองซือหลิน,ข้าพบว่า,ความมืดมิดในใจของผู้คนถูกกำจัดไปจนหมด,กุญแจไขของพวกเขาราวกับสลายหายไปแล้ว.”
ไกลี่ที่จ้องมองซูเห่าเอ่ยออกมาอย่างจริงจัง“ข้าต้องการรู้ว่าเจ้าทำสำเร็จได้อย่างไร!”
ซูเห่าที่ฟังไกลี่พูด,ในเวลาต่อมาเขาที่จ้องมองไกลี่เปลี่ยนไปอีกครั้ง.
ผู้มีความฝันในอุดมคติมักหยิ่งผยองมั่นใจไล่ล่าความเชื่อของตัวเองด้วยทั้งหมดที่มี.
อย่างไรก็ตามซูเห่าก็สาดน้ำเย็นใส่เขาทันที“ไกลี่,สิ่งที่เจ้าเห็นนั้นเป็นภาพลักษณ์ที่ผิด!คนที่นี่กับคนในเมืองหลินหยวน,ที่จริงแล้วไม่ได้แตกต่างกัน.”
ไกลี่ที่ดวงตาเบิกกว้าง,ความฝันของเขาที่เลิศเลอ,ถูกซูเห่าบดขยี้ลงในทันที.
ซูเห่าเอ่ยเพิ่ม“ทุกสิ่งที่เจ้าเห็นนั้น,มันถูกกดเขาไว้ด้วยความแข็งแกร่งที่แท้จริง,หากขาดซึ่งความแข็งแกร่งที่แท้จริง,ภาพลักษณ์ที่งดงามเหล่านั้นก็จะพังทลายลง,ดังนั้นดินแดนในฝันที่เจ้าคิด,จึงเป็นแค่ภาพลวงตา.”
ในเวลานั้น,ซูเห่าเผยก็ยิ้มเอ่ยออกมาว่า“หากเจ้าเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในแผ่นดิน,เจ้าก็สามารถเนรมิตทุกอย่างขึ้นมาได้,ข้าสามารถมอบรูปแบบของเมืองซือหลินให้กับเจ้าได้,เจ้าสามารถนำไปใช้กับที่ใหนก็ได้,ทว่าหากไม่มีความแข็งแกร่งเพียงพอ,มันก็ไม่มีทางเป็นจริง.”
ไกลี่ที่กำหมัดแน่น,เอ่ยพึมพำ“ใช่จำเป็นต้องมีความแข็งแกร่ง!”
อย่างไรก็ตามพวกเขาที่วิ่งหนีออกมาจากเมืองหลินหยวน,ไม่มีคุณสมบัติที่จะเอ่ยว่าพวกเขามีความแข็งแกร่งแต่อย่างใด.
ซูเห่าเอ่ยเพิ่ม“ไกลี่,มนุษย์นั้นมีขีดจำกัด,ไม่ว่าจะเป็นใครก็มีขีดจำกัด,ถึงเจ้าจะกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งในโลกนี้,สุดท้ายแล้วพลังของมนุษย์ก็ไม่อาจทำอะไรได้ดั่งที่ต้องการ,เจ้าไม่อาจดูแลได้ทุกหนแห่งได้,ความมืดมิดก็ยังคงอยู่เสมอ,มันพร้อมที่จะปรากฏขึ้นปนเปื้อน,กลืนกินสิ่งที่เจ้าสร้างขึ้นมาให้ค่อย ๆ เน่าเปื่อย,จนท้ายที่สุดก็ล่มสลาย.”
ไกลี่เอ่ยอย่างจริงจัง“ข้ารู้,คน ๆ หนึ่งมีขีดจำกัด,ทว่าคนจำนวนมากล่ะ,ย่อมจัดการขีดจำกัดนั่นได้,เหว่ยเจ้าอาจจะพูดถูก,ทว่าข้ายังต้องการทดลอง.”
ซูเห่าพยักหน้ารับ,ยอมรับความเห็นของไกลี่.
ซูเห่าและไกลี่นั้นแตกต่างกัน,ซูเห่าสามารถอยู่ได้ด้วยตัวคนเดียวตลอดกาล,ทว่าอายุขัยของไกลี่และคนอื่น ๆ นั้นมีขีดจำกัด,เขาจำเป็นต้องครุ่นคิดในมุมมองของคนจำนวนมาก.
ไม่อาจบอกได้ว่าใครผิดหรือถูก,บอกได้เพียงว่าในจุดยืนที่แตกต่างกัน,คำตอบย่อมแตกต่างกันไป.
หลังจากนั้นไกลี่ก็เอ่ยอย่างเป็นทางการ“พวกเราแก๊งสี่ราชาต้องการเข้าร่วมเมืองซือหลินอย่างไม่มีเงื่อนไขเป็นเวลาสามปี,ในช่วงเวลาสามปีนี้แก๊งสี่ราชาจะทำหน้าที่เป็นแก๊งรองของเมืองซือหลิน,คอยรับคำสั่งจากแก๊งซือหลิน.”
ซูเห่าจ้องมองไกลี่และคนอื่น ๆ,หลังจากครุ่นคิดชั่วขณะ,ก็เอ่ยออกมาว่า“ข้าต้องการข้อมูลที่เพียงพอ,ก่อนตัดสินใจ.”
ไก่ลี่เผยยิ้ม“ขออภัยด้วย.”
ซูเห่าทีเริ่มสอบถาม,ทำให้หัวใจของไกลี่เต้นไปมาเช่นกัน“เจ้าคือมนุษย์ทำนายรึ?”
ไกลี่ที่พยักหน้ารับ“ใช่!”
เห็นอีกฝ่ายเปิดใจ,ก็ทำให้ซูเห่ามีความสุขเอ่ยสอบถามคำถามถัดไป“ไกลี่,ข้าไม่รู้อะไรเลยกับลำดับดังกล่าว,นอกจากนี้ยังสงสัยมาก,เจ้าบอกกับข้าได้ใหม?”
ไกลี่เอ่ยอย่างไม่ใส่ใจ“เจ้าและหยาซานไม่มีอะไรที่ข้าบอกไม่ได้.”
ซูเห่าที่เอ่ยสอบถาม,ทำให้หยาซานและคนอื่น ๆ เองก็สนใจรอฟังคำพูดจากไกลี่เช่นกัน.
ไกลี่เผยยิ้ม,จากนั้นก็เอ่ยออกมาว่า”ทุกคนเข้าใจกันผิด,มนุษย์ทำนาย,ไม่ใช่ลำดับ,ไม่ควรถูกเรียกว่ามนุษย์กลายพันธ์ด้วยซ้ำ.
กล่าวมาถึงตรงนี้,ซูเห่ายิ่งเผยความสนใจ,เขาคาดเดาว่ามนุษย์กลายพันธ์,อาจจะไม่ใช่ลำดับมนุษย์กลายพันธ์มาก่อนเช่นกัน.
ไกลี่เอ่ย”มนุษย์ทำนาย คงอยู่มายาวนานมาก,จนผู้คนคิดว่ามันเป็นหนึ่งในลำดับมนุษย์กลายพันธ์,ความจริงแล้วไม่ใช่.
ลำดับมนุษย์กลายพันธ์นั้นไม่ได้มีแค่แปด,จากยุคโบราณ,เพราะการต่อสู้กันอย่างหนักหน่วงรุนแรง,การกลืนกินกันและกัน แย่งชิงความสามารถ,ท้ายที่สุดก็เหลือเพียงแค่แปดลำดับมนุษย์กลายพันธ์ที่มีอยู่ในปัจจุบัน.
ทว่ามนุษย์ทำนายนั้น,พิเศษที่สุด,เพราะความสามารถของมนุษย์ทำนายหรือศาสดาพยากรนั้น,ไม่ใช่ความสามารถที่ได้จากสัตว์ร้าย,แต่เป็นความสามารถของจูเห่าเหริน.”
จูเห่าที่เผยความประหลาดใจ“กล่าวอีกอย่างหนึ่ง,มนุษย์ทำนาย,ก็คือความสามารถวิวัฒนาการของเผ่าพันธ์จูเห่าเหริน?”
ไกลี่ที่พยักหน้าและส่ายหน้าด้วย”กล่าวได้ว่าใช่และไม่ใช่,ความสามารถของศาสดาพยากรนั้นเป็นความสามารถในกลุ่มเล็ก ๆ ของเผ่าพันธุ์จูเห่าเหริน,ไม่ใช่ของคนส่วนใหญ่.
ทว่ากลุ่มของจูเห่าเหรินที่เป็นศาสดาพยากรนั้น,ไม่รู้ว่ามีอยู่เท่าไหร่,พวกเขาได้กระจายไปทั่วโลก,ต้องการหานั้น,ไม่ใช่เรื่องง่าย.”
ซูเห่าที่เข้าใจในที่สุด“เป็นเช่นนี้นะเอง,ศาสดาพยากร,เป็นความสามารถของเส้นทางของจูเห่าเหริน,เป็นลำดับที่มีความสามารถในการปล้นยีนเพื่อวิวัฒนาการ.”
สิ่งมีชีวิตในโลกนี้,ล้วนแต่มีความสามารถกลืนกินกันและกันตั้งแต่เริ่มต้นแล้ว,ต่างก็ปล้นยีนกันและกันเพื่อให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น.
แต่ละคนจะมีอวัยวะที่เรียกว่า“ห้องแปลงร่าง” เป็นความสามารถตามธรรมชาติที่ใช้ในการกลืนกิน.
ไกลี่อาจจะเป็นจูเห่าเหรินดั้งเดิม,ที่สืบทอดตัวเองมาตามธรรมชาติ.
หรือเป็นไปได้ว่าเขามีความสามารถพิเศษบางอย่าง,ที่สามารถจัดการมนุษย์กลายพันธ์ทั้งหมดได้.
อย่างไรก็ตามซูเห่าคิดอะไรบางอย่างขึ้นมา,ยีนตามธรรมชาติของมนุษย์ดั้งเดิม,ความสามารถในการปลุกพลังดังกล่าวนั้นได้หายไป,เพราะการคัดเลือกตามธรรมชาติที่แสวงหาความแข็งแกร่งหรือไม่?
ซูเห่าที่เผยความสงสัย“ไกลี่,แล้วมนุษย์ทำนายมีความสามารถอะไร?”
