2174 - ชำระความแค้นในอดีต
2174 - ชำระความแค้นในอดีต
ในช่วงห้าแสนปีที่ผ่านมานี้ แม้ว่าเก้าสวรรค์สิบพิภพจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆสิ่งมีชีวิตในดินแดนปิดผนึกก็ยังไม่ได้รับผลกระทบอะไร พวกเขายังคงใช้ชีวิตสำราญอยู่ในดินแดนของตัวเอง
แน่นอนว่านี่เป็นเพียงช่วงเริ่มต้นเท่านั้น ยังไม่ทราบว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
ในเวลาเดียวกัน ผู้ปกครองในดินแดนปิดผนึกคนอื่นๆก็ตื่นตระหนกเช่นเดียวกัน
พวกเขาสูดลมหายใจเข้าไปอย่างหนาวเหน็บ นี่ใคร? นี่เป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังอย่างไม่น่าเชื่อ อันที่จริงแล้วเป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่พวกเขาเคยเห็น
ไม่ใช่ว่าทุกคนที่จะเป็นเหมือนราชันย์ดินแดนปิดผนึกคนนั้น ที่มีความสามารถในการทำนายดวงชะตา และได้รู้ว่ามีใครบางคนที่ฟื้นขึ้นมาจากความตาย
เฉพาะเมื่อสือฮ่าวหันกลับมาอย่างเย็นชา จ้องมองไปที่ดวงดาวแห่งหนึ่งซึ่งเป็นที่ตั้งของดินแดนปิดผนึก ผู้คนมากมายจึงได้รู้ว่าเขากลับมาแล้ว
นี่คือสิ่งที่สือฮ่าวต้องการแสดงให้ทุกคนเห็น มันเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า กลิ่นอายสังหารของเขาพุ่งพล่าน ไม่อาจยับยั้งการกระทำได้
เขาต้องการปลดปล่อยการสังหารครั้งใหญ่โดยไม่สนว่าอีกฝ่ายจะรู้ว่าเขาเป็นใคร
"เป็นเจ้านั้นเอง!"
ในเขตดินแดนปิดผนึกร่างกายของผู้เชี่ยวชาญคนนั้นแข็งทื่อ เขารู้ว่าสิ่งต่างๆดำเนินไปในทิศทางที่ยากลำบากแล้ว นี่เป็นกรรมที่ยิ่งใหญ่เกินไป! ฮวงยังไม่ตาย!
ระฆังยาวถูกดึงออกมาพร้อมกับปลดปล่อยเสียงดังก้องกังวาลเขากำลังเรียกหาพันธมิตร มิฉะนั้นหากเขาเผชิญหน้ากับฮวงเพียงลำพังเขาจะต้องตายอย่างแน่นอน
เขาได้รับอาวุธของราชาอมตะไร้สิ้นสุดมาไว้อย่างสมบูรณ์แล้ว
ในความเป็นจริง แม้ว่าเขาจะไม่เรียกพันธมิตรออกมา แต่ในจักรวาลที่เสียหายนี้ สิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังที่สุดก็ตื่นขึ้นนานแล้ว
พวกเขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่ามีสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวได้ปรากฏตัวขึ้นที่นี่?
สือฮ่าวหันกลับมาอีกครั้ง เจตนาฆ่าของเขาปะทุขึ้นด้วยความดุร้ายอย่างถึงที่สุด เพราะเขาเกลียดชังผู้ที่ลอบโจมตีเขาในครั้งนั้นไม่ว่าจะเป็นใครเขาก็ต้องสังหารให้หมดสิ้น
สถานที่ที่ตั้งอยู่ในทิศทางนั้นคือแนวสันเขาอมตะร่วงหล่นโดยธรรมชาติ
อาณาจักรเดิมของพวกเขาที่อยู่ในเก้าวรรค์สิบพิภพได้พังทลายลงนานแล้ว ตอนนี้พวกเขากำลังซ่อนตัวอยู่บนดวงดาวที่ยิ่งใหญ่
ร่างกายของผู้นำตระกูลเขาอมตะร่วงหล่นเย็นลง เขารู้สึกราวกับว่าเขาตกลงไปในขุมนรก หนังศีรษะของเขาชาด้านรู้สึกถึงคลื่นแห่งความกลัว ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน
กรรมที่เขากระทำกับสือฮ่าวนั้นมีมากมายมหาศาล!
ฮ่อง!
ในเวลานี้สือฮ่าวเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว น่าแปลกที่มันไม่ได้อยู่ที่เขาอมตะร่วงหล่นแต่อยู่ที่ดาวดวงอื่น มีเสียงระฆังดังมาจากที่นั่น
บรรพบุรุษของเขาอมตะร่วงหล่นตัวสั่นด้วยความหนาวเย็นมากขึ้นเรื่อยๆ เขารู้แน่นอนว่าคนผู้นี้จะไม่ปล่อยเขาไป แต่กลับทิ้งเขาไว้เป็นคนสุดท้าย ค่อยๆจัดการทุกอย่าง!
ด้วยวิธีนี้ ตอนจบอาจยิ่งโหดร้ายขึ้นไปอีก
“สหายเต๋า หลังจากที่ห่างหายกันไปนาน เหตุการณ์ในโลกนี้คาดเดายากจริงๆ! ย้อนกลับไปในตอนนั้นข้าได้ลอบทำร้ายเจ้าทำให้เจ้าขุ่นเคือง หากเจ้ามีความปรารถนาอะไรข้าสามารถชดใช้ได้!”
ภายในดาวดวงนั้น มีคนพูด เสียงระฆังดังกังวานยาวและเต็มไปด้วยรัศมีที่เปล่งประกายระยิบระยับพลุ่งพล่าน เขากำลังปกป้องดาวดวงนี้
“ตัวตนอันต่ำต้อยของเจ้าจะสามารถชดใช้ได้อย่างไร? แม้แต่ตัวเจ้าเองยังไม่มีคุณค่าพอด้วยซ้ำ!”
สือฮ่าวกล่าวอย่างเฉยเมย การแสดงออกของเขาเย็นชาถึงขีดสุด ในอดีตเย่ซิงเซียนถูกคนผู้นี้ทำลายจนกลายเป็นสายฝนแห่งแสงหายสาบสูญไปจากโลก
แม้ว่านางจะบอกว่านางไม่ได้อยู่ในยุคที่ยิ่งใหญ่นี้ และไม่ส่งผลกระทบกับความเป็นความตายของนาง แต่ในสายตาของสือฮ่าวที่เคยใช้ชีวิตร่วมกันมาเขาถือว่านางตายไปจากโลกนี้แล้ว
ฮ่อง!
สือฮ่าวไม่ลังเลเลย ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยความงดงามของราชาอมตะ ฉีกทั่วจักรวาลออกจากกัน ขยายออกไปอย่างไม่สิ้นสุด เขาทรงพลังอย่างน่าเหลือเชื่อ!
เขามาถึงดาวดวงนั้นด้วยขั้นตอนเดียว สำหรับคลื่นระฆังที่ดังกึกก้องทั่วทั้งจักรวาลพยายามจะบดขยี้เขา แต่ก็ไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง มันไม่สามารถทำร้ายเขาได้เลย
ทรงกลมแสงเหนือศีรษะของสือฮ่าวกระจัดกระจายไปตามเสียงระฆัง ร่างเล็กๆนั่งเหนือกระหม่อมสามจ้างปลดปล่อยแสงสีทองออกมาอย่างไม่สิ้นสุด
มันแพร่กระจายไปทั่วร่างกายของสือฮ่าว ทำให้เขาไม่ได้รับผลกระทบจากกฎธรรมชาติและการโจมตีของสิ่งมีชีวิตตนนั้น
ตอนนี้ บุคคลที่มีอำนาจมากที่สุดบนดาวดวงนี้ไม่สามารถทำอะไรเขาได้!
เป้ง!
เท้าของสือฮ่าวเหยียบย่ำลงมา เท้าของเขาแตะดาวดวงนี้ค่ายกลสุดทรงพลังที่จัดเรียงไว้ที่นี่แตกออกเป็นเสี่ยงๆ พังทลายลง เผยให้เห็นดินแดนปิดผนึกที่แท้จริง
“สหายเต๋าข้าต้องทำเช่นไรถึงจะได้รับความเมตตาจากเจ้า”
คนๆนี้สั่นคลอนเพราะฮวงแข็งแกร่งเกินไป นี่เป็นยักษ์ใหญ่ที่ทรงพลังที่สุด แม้กระทั่งราชาอมตะด้วยกันจะมีกี่คนที่สามารถทัดเทียมกับเขา?
เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฮวงแน่นอน
“กรรมได้สนองเจ้าแล้ว”
สือฮ่าวมีเพียงคำพูดเหล่านี้ เจตนาฆ่าของเขาไม่เปลี่ยนแปลง
ในเวลาเดียวกัน เขาก็กระแทกกำปั้นไปข้างหน้า กลิ่นอายสังหารของเขาฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ
ราชันย์ดินแดนปิดผนึกแห่งนี้เขารู้ว่ามันไม่มีประโยชน์ไม่ว่าเขาจะพูดอะไร เขาทำได้แค่สู้ทุ่มเทพลังของตัวเองออกไปให้มากที่สุดเท่านั้น
ในชั่วพริบตานั้น รัศมีอันเป็นอมตะก็ส่องประกายเจิดจ้าจนพร่างพรายถึงขีดสุด ทะเลแห่งดวงดาวจมลงอย่างสมบูรณ์!
อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้เลย หมัดของสือฮ่าวทุบทำลายทุกสิ่งทุกอย่างแม้แต่ระฆังของราชาอมตะไร้สิ้นสุดก็ยังพังยับเยิน
สือฮ่าวไม่ได้ตั้งใจจะทำลายระฆังนี้จนถึงที่สุดเพราะว่าเขาต้องการเก็บมันไว้ให้สุนัขตัวน้อย
ในช่วงที่ระฆังถูกบดขยี้จนแหลกละเอียดนั้น ดวงตาของสือฮ่าวก็หมุนวน พื้นที่ของสวรรค์นั้นเยือกแข็ง จากนั้นดวงดาวที่แตกสลายทั้งหมดก็กลับคืนสู่สภาพเดิม
ปู!
ราชันย์ดินแดนปิดผนึกคนนี้ก็กระอักเลือดออกมา เขาถูกแสงแห่งหมัดกระแทกเข้าเต็มๆ ร่างกายของเขาแหลกละเอียดแต่ถึงกระนั้นมันก็ฟื้นสภาพกลับมาด้วยพลังการย้อนคืนเวลาของฝ่ายตรงข้าม
ฮ่อง!
ในที่สุดบรรพบุรุษของเขาอมตะร่วงหล่นก็มาถึง เขาไม่สามารถนิ่งเฉยได้อีกต่อไป
แม้ว่าเขาจะต้องการวิ่งหนี แต่เขาค้นพบว่าสือฮ่าวได้ผนึกพื้นที่ทั้งหมดในจักรวาลนี้ไว้แล้ว
ตราบใดที่มีใครบางคนเคลื่อนไหวพยายามหลบหนีออกจากที่นี่ ฮวงจะลงมือสังหารอย่างเต็มกำลัง
ตอนนี้ ทางเลือกที่ดีที่สุดคือการเข้าร่วมกองกำลังกับพันธมิตร มีเพียงวิธีนี้เท่านั้นที่จะทำให้พวกเขามีโอกาสรอดชีวิต
โชคไม่ดีที่แม้ว่าพวกเขาจะประเมินว่าฮวงแข็งแกร่งเพียงใด พวกเขาก็ยังประเมินเขาต่ำไปเล็กน้อย สือฮ่าวเพียงต้องการล่อให้เขาออกมาเท่านั้นเพื่อจะได้สังหารไปในครั้งเดียว
สือฮ่าวทุบออกมาโดยตรงผ่านสัญลักษณ์เต๋าอันยิ่งใหญ่ต่างๆของผู้เชี่ยวชาญทั้งสอง
เป้ง!
เมื่อสือฮ่าวกวัดแกว่งหมัดอีกครั้ง โลหิตก็ทะลักออกมาจากปากของพวกเขาไม่หยุด พวกเขาพยายามต่อต้านอย่างสุดชีวิตแล้วแต่ไม่อาจรับฝ่ายตรงข้ามได้แม้แต่กระบวนท่าเดียว
สิ่งนี้ทำให้ผู้เชี่ยวชาญของดินแดนปิดผนึกอื่นๆอดไม่ได้ที่จะสูดอากาศเย็นๆเข้าไปอย่างหนัก
นี่เป็นวิธีการแบบไหนกันนะ? พลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาจะไม่ไร้เทียมทานเกินไปหรือ เพียงการโจมตีครั้งเดียวก็สามารถครองสวรรค์ได้อย่างแท้จริง!
นี่คือยักษ์ใหญ่ที่ไม่มีใครเทียบได้!
“มาจบเรื่องนี้กันเถอะ!”
สือฮ่าวคำรามออกมา ระหว่างฝ่ามือและนิ้วของเขาปลดปล่อยปราณกระบี่ออกไปเป็นริ้วแห่งแสงเก้าสาย
ปู!
ราชันย์ดินแดนปิดผนึกที่เคยได้รับระฆังขนาดใหญ่ของราชาอมตะไร้สิ้นสุดถูกปราณกระบี่ของสือฮ่าวเจาะเข้าที่ไหล่จนชุ่มไปด้วยเลือด
