บทที่59
เรือแมรี่แล่นไปเชื่องช้าในเขตทะเลไร้ลม เพราะมันไม่มีลมและเรือแมรี่เป็นเรือใบที่จะแล่นได้เร็วในตอนมีลมเท่านั้น ตอนนี้แมรี่เลยแล่นไปตามกระแสน้ำได้เท่านั้น
อาปิสกำลังสื่อสารกับคุณปู่มังกร อยู่ ๆก็ตะโกนด้วยความประหลาดใจ “คุณปู่มังกรบอกว่าข้างหน้านี้มีกลิ่นอายที่คุ้นเคย เกาะมังกรต้องอยู่ข้างหน้านี้แน่ ๆ”
“เยี่ยมเลย!” นามิหัวเราะ
“งั้นรีบไปกันเลย!” รอนย้ายมาที่ท้ายเรือแล้วเหวี่ยงกำปั้นของเขาไปยังด้านหลังที่แพมังกรลอยอยู่ เมื่อชกลงไปในทะเลอย่างต่อเนื่อง แรงผลักก็ได้ผลักเรือแมรี่ให้เดินหน้าต่อไปอย่างรวดเร็ว
การเคลื่อนไหวที่รุนแรงของแมรี่ได้ดึงดูดความสนใจของเจ้าทะเลบางตัว แน่นอนว่าไม่แปลก เพราะที่นี่เต็มไปด้วยเจ้าทะเลอยู่แล้ว
เจ้าทะเลขนาดมหึมาหลายตัวต่างแหวกว่ายจากก้นทะเลพุ่งเข้ามาแมรี่ลำจิ๋ว
“ไม่นะ! เงาดำ ๆนั่นเป็นเจ้าทะเลนี่!”นามิมองไปที่เงาดำขนาดใหญ่ใต้ท้องทะเล เธอเลยเผลอตะโกนด้วยความตกใจ
“เธอไม่ต้องเป็นห่วง มุ่งความสนใจไปที่การคุมเรือก็พอ มอบเจ้าทะเลให้กับฉันเถอะ!” รอนพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ ร่างของเขากระโดดออกจากแมรี่
“เดินชมจันทร์”
รอนใช้เดินชมจันทร์ เขากระโดดบนอากาศบนทะเลสักพัก แน่นอนว่ามันเป็นเดินชมจันทร์ที่ถูกใช้ด้วยร่างกายที่เต็มไปด้วยความแข็งแกร่งเต็มขั้นของเขา มันไม่ใช่เรื่องน่าประหลาดใจที่เขาจะใช้มันได้สบาย
“หมัดหมาป่าปีศาจ!”
ดวงตาของรอนกลายเป็นคมกริบ หมัดกระแทกเข้ากับเงาดำขนาดใหญ่
ตูม!!!
เสียงดังกึกก้อง คลื่นเสียงกระจายทั่วท้องทะเล
ร่างสีดำขนาดใหญ่ถูกส่งลอยออกไปด้วยกำปั้นอันทรงพลัง เจ้าทะเลขนาดยักษ์ถูกส่งกระเด็นออกไปอย่างแรงจนเกิดคลื่นขนาดใหญ่ เหล่าสาว ๆต่างก็กรีดร้องออกมา
“ว้าว!” เจ้าทะเลตัวใหญ่ที่มีหัวเป็นจระเข้ถูกรอนซัดเข้าจนบาดเจ็บหนัก มันคำรามเสียงดัง ตัวสั่นเล็กน้อยแต่มันก็ยังคงอ้าปากกว้างแล้วว่ายไปกัดรอนอย่างน่าสะพรึงกลัว
“ให้ตายสิ!” รอนไม่กังวล เขาเปิดตาด้วยความเย็นชา ดาบในมือถูกชักออก คลื่นดาบฝ่าสายลมไปยังตัวมัน พริบตาถัดมาร่างของเจ้าทะเลก็ถูกผ่าเป็นสองส่วน เลือกจำนวนมากไหลลงสู่ทะเล เห็นได้ชัดเลยว่ามันเสียชีวิตไปแล้ว
ร่างของเจ้าทะเลตกลงสู่ก้นทะเล ทำให้เกิดคลื่นขนาดใหญ่อีกครั้ง และคลื่นนี่ก็ช่วยผลักแมรี่ให้เดินหน้าไปอย่างรวดเร็ว
“อีกตัวเหรอ?”
รอนมองที่ใต้ทะเล และเงาดำขนาดใหญ่ก็ว่ายเข้ามาอย่างรวดเร็ว
ชิ้ง!
ดาบในมือรอนถูกตวัดอีกครั้ง คลื่นดาบแยกทะเลออกเป็นสองฝั่ง เงาสีดำหยุดลงและน้ำทะเลก็กลายเป็นบ่อเลือดอีกครั้งหนึ่ง
ซู่!!
เสียงซู่ดังขึ้น เจ้าทะเลตัวหนึ่งพุ่งออกมาจะทะเลและขวางคลื่นที่เรย์ฟันดาบผ่าทะเลออไปเมื่อสักครู่ เมื่อมันเผยตัว รูปร่างมันเหมือนกับงู ลำตัวยาวเกือบพันเมตร ขนาดตัวของมันน่ากลัวยิ่งกว่าตัวก่อนหน้านี้
เจ้าทะเลตัวนี้มีแผลจำนวนมากบนหัวมัน เห็นชัดว่ามันบาดเจ็บจากดาบของรอนเมื่อสักครู่นี้ แต่กระโหลกของมันแข็งพอจะขวางการโจมตีของรอนเอาไว้ แล้วมันก็มองรอนด้วยความโกรธ มันสะบัดหางมันอย่างรุนแรงและฟาดลงมาที่รอน
“เฮ้! ดาบเมื่อสักครู่ฆ่าแกไม่ได้ อย่างนั้นก็มาลองอีกรอบ!”
มุมปากของรอนยกยิ้ม เขาใช้วิชาดาบอย่างเต็มที่ แสงสะท้อนจากดาบสว่างวาบ ทันใดนั้นร่างของเจ้าทะเลก็แข็งค้าง วินาทีถัดมาร่างของมันก็ถูกแยกออกเป็นสองซีก ร่างไร้หัวนั้นก็ตกลงไปบนท้องทะเล
เจ้าทะเลตัวนี้ได้เดินตามรอยของเจ้าทะเลตัวก่อนหน้า มันตายเพราะมาท้าทายรอน
“ไปต่อ!”
หลังจากที่ฆ่าเจ้าทะเลไปแล้ว รอนก็ไม่หยุด เขาเหยียบอากาศและพริบตาก็มาปรากฏตัวที่บนเรือแมรี่ เสื้อผ้าของเขาไม่เปื้อนเลือดแม้แต่หยดเดียว
“สุดยอด!!”
อาปิสมองรอน เธอไม่เคยคิดว่ารอนจะแข็งแกร่งขนาดนี้ เจ้าทะเลที่ดุร้าย ขนาดเธอยังเด็ก เธอก็ยังเคยได้ยินว่ามันเป็นสิ่งมีชีวิตอันทรงพลังของท้องทะเล ในตอนที่เจ้าทะเลปรากฏตัวขึ้น เธอกลัวมากและรู้ว่ามันทรงพลังขนาดไหน มันสามารถกลืนแมรี่ได้ภายใจคำเดียว แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาใหญ่ สิ่งที่ใหญ่กว่าก็คือการที่กัปตันของเรือลำนี้สามารถฆ่ามันได้ภายในเวลาไม่นาน ในที่สุดเธอก็รู้ว่ากัปตันรอนของเธอแข็งแกร่งแค่ไหน
“คุณรอนนี่เก่งมากเหมือนเดิมเลยนะคะ” เมื่อคายะเหนรอนกลับมาที่เรืออย่างปลอดภัย เธอก็ยิ้มอย่างมีความสุข รอนเองก็ตบหัวเธออย่างเอ็นดูเบา ๆ
“ผู้ชายคนนี้...” ทาชิงิกำชิกุเระแน่นแล้วสูดหายใจลึก เธอคิดว่าการเผชิญหน้ากับเจ้าทะเลจำทำให้รอนมีปัญหา แต่ผู้ชายคนนี้ฟันออกไปเพียงสองครั้ง มันเป็นเรื่องที่คิดไม่ถึงจริง ๆ “แม้แต่เจ้าทะเลก็ไม่สามารถคุกคามเขาได้ หมอนี่เก่งแค่ไหนกันแน่?”
“ไม่เลว” นามิหัวเราะแล้วมองไปที่ทะเลด้านหน้า เธอดวงตาเป็นประกาย “ดูสิ นั่นเกาะมังกรหรือเปล่า นั่นน่าจะเป็นเกาะมังกรใช่ไหม?”
“เกาะแห่งตำนานที่สาบสูญ เกาะแห่งมังกร ในที่สุดก็มาถึงแล้วเหรอ?” คายะมองไปที่จุดสีดำใหญ่ ๆด้านหน้าแล้วพึมพำออกมา
“คุณปู่มังกรบอกว่ามันอยู่ที่นั่น ในที่สุดเราก็มาถึงเกาะมังกรแล้ว!” อาปิสยิ้มอย่างมีความสุข
“เราไปที่เกาะกันเถอะ!” รอนได้ออกคำสั่งในฐานะกัปตันเรือพร้อมกับชี้มือของเขาไปทางเกาะมังกรเบื้องหน้า
