บทที่ 107: หอยขมชวนน้ำลายสอ!
เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฉินหลินตื่นนอนด้วยใบหน้าสุขสมและประหลาดใจ เพราะดูเหมือนผลไม้แห่งพลังนั้นจะเพิ่มศักยภาพโดยรวมให้กับร่างกายทุก ๆ ด้าน เมื่อเห็นจ้าวโม่ชิงตื่นแล้วเขาก็เอนตัวเข้าไปหา “โม่ชิงจ๋า เมื่อคืนนี้การแสดงของฉันเป็นไงมั่งจ๊ะ?” “เช้าแล้วเธอ!” จ้าวโม่ชิงดุเบา ๆ แล้วหยิกเอวเขาด้วยสีหน้าแดงระเรื่...
