Chapter 168 Beggar version 4 king Bang
乞丐版4王帮
***แก้ไขแปลผิดครับ ก่อนหน้านี้แปล หัวหน้าแก๊งจีเล่อ เป็นจักรพรรดิหมอก คานะ ทว่าควรจะเป็นจักรพรรดิจี คานะมากกว่า จี ที่แปลว่าเสา หรือ สูงสุด
ไม่ว่าคนของแก๊งสี่ราชาต้องการทำอะไรก็ไม่อาจเข้ามาในเมืองซือหลินได้,หากว่าเกิดความขัดแย้งขึ้น,คงทำให้เมืองพังทลาย,แม้แต่คนธรรมดาทั่วไปได้รับบาดเจ็บไปด้วย.
ซูเห่าที่ใช้ทักษะโลหะกลืนกินทันที,เซลล์ร่างกายของเขาที่กระจายไปทั่ว,ก่อนที่จะไปถึงตึกจิวฉงซึ่งห่างออกไปสามกิโลเมตร,ก่อนที่จะเอ่ยผ่านโลหะแจ้งไปยังหยาซาน.
“พี่ใหญ่เหว่ย?”หยาซานที่ตกใจคราแรก,ก่อนที่จะตั้งสติได้.
ไม่รอให้หยาซานได้เอ่ยอะไร,ซูเห่าก็เอ่ยออกมาทันที“หยาซานห่างออกไปจากเมืองทิศใต้สามกิโลเมตร,คนของแก๊งสี่ราชา,นำคนจำนวนหนึ่งมาที่นี่,เจ้าไปรวมผู้คนก่อนไปขวางพวกเขาเอาไว้นอกเมือง,ก่อนอื่นถามจุดประสงค์ของพวกเขาก่อน,อย่าเพิ่งให้เขาเข้ามาในเมือง.”
หยาซานที่ตกใจ,ก่อนที่จะลุกขึ้น“แก๊งสี่ราชา? รับทราบพี่ใหญ่เหว่ย,ข้าจะไปทันที!”
ซูเห่าไม่เอ่ยอะไร,ก่อนที่จะสลายโลหะกลืนกินไป.
สำหรับซูเห่า,นี่เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย,หยาซานสามารถจัดการได้,ไม่ต้องให้เขาลงมือ.
หลังจากนั้น,เขาก็ไม่ใส่ใจอีกต่อไป,หันกลับมาออกแบบยีนให้กับหนูทดลองต่อ.
หยาซานเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว,สั่งการคนของเขาทันที.“โนวหลิน,แจ้งเมิ่งชวน,ซาบอน,นานา,โรสและคนอื่น ๆ,ให้นำคนไปยังประตูทิศใต้เวลานี้เลย.”
โนวหลินเป็นสตรีที่เย็นชา,พยักหน้ารับ“รับทราบ,พี่ใหญ่หยาซาน.”
เธอคือลำดับสี่ของลำดับมนุษย์เลียนแบบ【อสูรเคี้ยว】มีความสามารถที่เรียกว่า“สปอร์” สามารถที่จะส่งเซลล์บางส่วนไปยังคนอื่น ๆ เพื่อแจ้งข้อมูลได้.
หลังจากหยาซานพบความสามารถของเธอ,ก็นำเธอมาเคียงข้าง,คอยช่วยเหลืองานของแก๊งซือหลินมาโดยตลอด.
หยาซานที่นำปืนไรเฟิลบนกำแพงออกมา,ตรวจสอบสภาพ สพะายหลังจากนั้นก็มุ่งหน้าไปยังประตูเมืองทิศใต้.
เมื่อหยาซานมาถึง,ก็พบราชานภา,เมิ่งชวน,ปิศาจคลั่ง ชาบอน,ปิศาจเงา นานา,ปิศาจเงา โรส,รออยู่แล้ว,และยังมีขั้นที่ที่เพิ่งเลื่อนระดับ,ปิศาจเส้นด้ายและปิศาจความเร็ว,พวกเขาล้วนแต่เป็นคนเก่าคนแก่ของแก๊งซือหลิน,แต่ละคนต่างก็ได้รับการเลื่อนระดับกันอย่างพร้อมเพรียง.
ในเวลานี้,มีผู้ใต้บังคับบัญชาขั้นสามอีกหลายสิบคนที่ตามมาด้วย.
หยาซานไม่เอ่ยอะไรมาก,โบกมือ,นำคน,มุ่งไปยังทิศใต้ทันที.
เพียงไม่นานก็พบกับคนของแก๊งสี่ราชาที่นำคนมามากกว่าสิบคน.
เห็นฝ่ายตรงข้าม,ทั้งสองฝ่ายก็หยุดลง.
หยาซานที่เผยความประหลาดใจเอ่ยออกมาว่า“ด้านหน้า,ใช่คนแก๊งสี่ราชาหรือไม่? เกิดอะไรขึ้น,ทำไมมาปรากฏตัวที่นี่?”
พวกเขาเห็นไกลี่,เสี่ยวถงและคนอื่น ๆ ร่างกายที่มีโลหิตแห้งเกรอะกรัง,ชุดเสียหาย,สภาพเหมือนกับผู้ลี้ภัยที่หนีมาจากหายนะมา,ไม่เห็นความน่าเกรงขามเลย.
ไกลี่เห็นหยาซาน,ก็ดวงตาเป็นประกาย,หัวเราะดังก่อนก้าวเข้ามา,“สหายหยาซาน! ไม่ได้เจอกันนาน,คิดถึงเจ้าจริง ๆ!”
เขาที่รู้ว่าหยาซานและคนอื่น ๆ ที่กำลังมองพวกเขาด้วยท่าทางแปลก ๆ จึงหัวเราะออกมา“คงสงสัยกับสภาพของพวกเราสินะ! สองวันก่อนพวกเราเพิ่งหนีออกมาจากการต่อสู้,ไม่มีเวลาทำความสะอาด,คิดว่าเข้าเมืองทำความสะอาดแล้ว,ค่อยไปหาเจ้า,ไม่คิดว่าจะพบกันเร็วขนาดนี้!”
หยาซานที่ดูจะประหลาดใจไม่น้อย“ใครทำให้เจ้ามีสภาพเช่นนี้?”
ไกลี่ที่เอ่ยอย่างช่วยไม่ได้“มนุษย์กลายพันธ์ขั้นหกสองคน”พวกเขาหนีมาจากเมืองอันเหลียง,เป็นจักรพรรดิปฐพีและจักรพรรดิหมอก,ทั้งสองร่วมมือกัน,พวกเราไม่ใช่คู่มือเลย,ดังนั้นจึงได้หนีมา.”
หยาซานดวงตาเป็นประกาย,พริบตานั้นก็ระงับหัวใจที่สั่นไหว เอ่ยออกมาว่า“ไม่ใช่ว่าเจ้าเองก็มีจักรพรรดิสวรรค์,จักรพรรดิจี และจักรพรรดิต้นกำเนิดหรอกรึ? ขอเพียงพวกเจ้าร่วมมือกัน,ถึงจะไม่อาจไล่พวกเขาออกไปได้,ก็ไม่ควรจะมีสภาพอนาถขนาดนี้!”
ไกลี่เอ่ย“ข้าก็คิดเช่นนั้น,ทว่าจักรพรรดิปฐพี ขั้นหกของลำดับมนุษย์เกราะ,และจักรพรรดิหมอก ขั้นหกของลำดับมนุษย์อ่อนช้อย ความสามารถไม่ธรรมดา,ไม่อาจชนะได้เลย,นอกจากนี้หลังจากปะทะกันหลายครั้ง,ก็เกิดระเบิดใหญ่ในเมืองหลินหยวนสร้างความเสียหายไม่น้อย จักรพรรดิจี คานะ เห็นท่าไม่ดีก็นำคนของเธอหนีไปก่อนแล้ว...ข้าคิดว่าควรหนีออกมาก่อน,หาคนช่วยได้ค่อยกลับไปจัดการพวกเขาอีกครั้ง.”
จากนั้น,เขาก็จ้องมองไปยังหยาซาน“ข้าไม่ได้มาหาเจ้าและเหว่ยเพื่อขอความช่วยเหลือหอรก,และไม่ต้องกังวลว่าคนทั้งสองจะไล่ตามมา,ข้าคาดเดาได้ว่าพวกเขาคงกำลังปะทะกับจักรพรรดิต้นกำเนิดหยวนอยู่ พวกเขาคงต่อสู้กันอีกนาน,คงไม่อาจไปใหนได้ในเวลาอันสั้น.”
หยาซานพยักหน้ารับ“เป็นเช่นนี้นะเอง.”
หลังจากพูดคุยไปชั่วขณะ,หยาซานก็อนุญาตให้คนของแก๊งสี่ราชาเข้าเมืองมา.
นอกจากนี้การพูดคุยกับไก่ลี่,อีกฝ่ายไม่ได้แสดงความเป็นปฏิปักษ์ใด ๆ ออกมาเลย,อีกฝ่ายยังปฏิบัติกับหยาซานราวกับสหายสนิท,คนอื่น ๆ ของแก๊งสี่ราชาเองก็เช่นกัน,มันคงเป็นการกระทำที่เลวร้าย,หากหยาซานลงมือกับพวกเขา.
นอกจากนี้,การที่หยาซานให้พวกเขาเข้ามาในเมืองยังมีอีกหนึ่งเหตุผล,นั่นก็เพราะเขาได้รับข่าวเกี่ยวกับจักรพรรดิปฐพี,ได้ปรากฏขึ้นที่เมืองหลินหยวนแล้วนั่นเอง.
ไม่ใช่แค่หยาซานกำลังตามหาจักรพรรดิปฐพี,พี่ใหญ่เหว่ยเองก็ด้วย
นี่ไม่ใช่ว่าเป็นการส่งเนื้อมาให้หรอกรึ?
ในเมื่ออีกฝ่ายนำข่าวมา,เขาก็จะไปอธิบายกับพี่ใหญ่เหว่ย,ซึ่งการวิวัฒนาการเป็นจักรพรรดิปฐพี,ย่อมอยู่ไม่ไกลแล้ว.
ไม่มีความสงสัยใด ๆ,หยาซานมีความมั่นใจเป็นอย่างมาก.
หลังจากเตรียมที่อยู่ให้กับคนของแก๊งสี่ราชาแล้ว,หยาซานก็มาพบกับซูเห่า,เอ่ยเสียงเบา“พี่ใหญ่เหว่ย!”
เขาเรียกเพียงครั้งเดียว,จากนั้นก็รอไม่ได้เอ่ยอะไรอีก,หยาซานรู้ว่าพี่ใหญ่เหว่ยได้ยิน,เพียงแค่ต้องรอเท่านั้น.
ผ่านไปไม่นาน,ซูเห่าก็เปิดประตูออกมา“หยาซาน,เจ้าจัดการกับแก๊งสี่ราชาอย่างไร?”
จากนั้นหยาซานก็เอ่ยอธิบายเรื่องราวทั้งหมด,และเอ่ยเพิ่มเติมว่า“พี่ใหญ่เหว่ย,พวกเขาไม่ควรโกหก!”
ซูเห่าพยักหน้ารับ“รู้แล้ว! ให้พวกเขาพักฟื้นตัวให้ดีก่อน,แล้วข้าจะไปพบกับพวกเขาพรุ่งนี้!”
หยาซานเอ่ย“พวกเขาขอไปเดินสำรวจเมือง!”
ซูเห่าเอ่ย“ขอเพียงพวกเขาไม่สร้างปัญหา,ก็แล้วแต่พวกเขา.”
หยาซานพยักหน้ารับ“รับทราบพี่ใหญ่เหว่ย!”
......
เช้าวันถัดมา,ซูเห่าก็ไปพบกันคนของแก๊งสี่ราชาที่ห้องรับรองที่สำนักงานแก๊งซือหลินตึกจิวฉง.
เสี่ยวถง,แคส,อาซือ ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้,ไม่รู้ว่าคิดอะไร,ส่วนไกลี่ที่นั่งเบื่อจิบชาอยู่.
ทันทีที่ซูเห่าปรากฏ,ทั้งสี่ก็จ้องมองด้วยแววตาที่แตกต่างกันออกไป.
ไกลี่เห็นซูเห่า,ดวงตาเป็นประกายขึ้นมาทันที,พร้อมกับเอ่ยเสียงดัง“ไม่เจอไม่กี่ปี,เจ้าเปลี่ยนไปมาก! ดูร้ายกาจกว่าข้ามา,หล่อเหลากว่าข้ามาก!”
ซูเห่าที่จ้องมองไก่ลี่,เจ้านี่เปลี่ยนทรงผมที่ดูโฉบเฉี่ยวดูเป็นเด็กไปเลย.
ซูเห่าเผยยิ้มเอ่ยออกมาว่า“ไกลี่,เจ้ามาเมืองซือหลินของเราทำอะไร?”
ไกลี่เอ่ย“เจ้าไม่เฉยชากับสหายของเจ้าไปหน่อยรึ? จะดีจะร้ายพวกเราต่างก็มีมิตรภาพที่ดีต่อกัน!”
ซูเห่าที่ก้าวเข้ามานั่ง,เอ่ยออกมาว่า“จากท่าทางของเจ้าแล้ว,ดูเหมือนว่าจะสามารถผ่านมันไปได้,ไม่จำเป็นต้องให้ข้าต้องสอบถาม.”
ไกลี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงอักอ่วน“เรื่องศัตรู,พวกเราคิดว่าน่าจะผ่านมันไปได้,ทว่าจำเป็นต้องให้เจ้ายื่นมือช่วย”
ซูเห่าเผยยิ้ม“เรื่องที่แก๊งสี่ราชาไม่อาจจัดการได้,ข้าก็ไม่อาจทำได้,เจ้าหาคนผิดแล้ว.”
ไกลี่หัวเราะเอ่ยออกมาว่า“ที่จริง! พวกเราไม่ได้ต้องการขอให้เจ้าลงมือ,เมืองหลินหยวนถูกคนอื่นยึดไปแล้ว,พวกเราไม่มีที่ไปชั่วคราว,ดังนั้นพวกเราจึงมาที่นี่เพื่อเข้าร่วมกับเจ้า.”
ซูเห่าที่เต็มไปด้วยความสงสัย,ราวกับว่าเรื่องราวไม่เป็นดั่งที่เขาคาดไว้.
คิดถึงเรื่องที่ไกลี่มาหาเขา,บอกข่าวเกี่ยวกับจักรพรรดิปฐพี,ข่าวนี้น่าจะล่อให้เขาลงมือได้,เป็นการยืมมีดฆ่าคน,ต้องไม่ลืมว่าหยาซานคือราชาเกราะเหล็ก,ข่าวนี้ควรจะง่ายที่ทำให้เขาเคลื่อนไหว.
อย่างไรก็ตามตอนนี้ กับกลับตาลปัตร,ทำให้ซูเห่าคาดไม่ถึง ไม่รู้ว่าไกลีและแก๊งสี่ราชาต้องการทำอะไร.
อย่างไรก็ตามก่อนที่ซูเห่าจะตอบสนอง,เสี่ยวถงและแคสสองคนก็เอ่ยออกมาทันที“หาที่พักพิงอย่างงั้นรึ? ไกลี่เจ้าพูดไร้สาระอะไรออกมา!”
