Chapter 81 Erupts rune/symbol writing
爆发符文
ไม่ว่าทั้งหกจะวางแผนทำอะไรต่อไปหากได้สำคัญ,ช่วงระยะเวลานี้คือเวลาการไล่ล่าสังหารของซูเห่าแล้ว.
มีเพียงแค่สังหารจนเกลี้ยงเท่านั้น,ซูเห่าถึงจะรู้สึกปลอดภัย,เขาถึงจะสามารถค้นหาสถานที่ปลอดภัยพักผ่อนวางแผนที่จะทำอะไรต่อไปได้.
ซูเห่าที่บินวนกลับมา,เตรียมพร้อม,ล๊อกเป้าหมายที่ 4.
การพุ่งลงมาจากท้องฟ้าในมุมรัศมี 60 องศา,ด้วยความเร็วไม่ธรรมดา,การโฉบดั่งพญาเหยี่ยวพุ่งหลาวลงมา,ศีรษะของบรรพจารย์ยุทธ์อีกคนก็ลอยกระเด็น.
พริบตาเดียวที่ตั้งสติ,อีกฝ่ายก็หนีกลับขึ้นสู่บนท้องฟ้าซ่อนตัวอยู่ในหมู่เมฆแล้ว.
“เหล่าเหอตายแล้ว....”
“ทำอย่างไรดี?”
“เลิก ๆ! ข้าไปยังพื้นที่รกร้าง,ยังมีโอกาสรอดชีวิต.”
“เจ้าคิดจะทรยศเผ่าพันธุ์รึ?”
“ไม่,ข้าไม่ต้องการตายอย่างไร้ประโยชน์เช่นนี้,ข้าหวังที่จะตกตายในการต่อสู้กับสัตว์ร้ายมากกว่า.”
“ข้าเองก็ด้วย,ถึงแม้นว่าข้าต้องตะเวนไปในดินแดนรกร้าง,ทว่ายังสามารถสังหารสัตว์ร้ายบางตัวได้,ข้ายังรู้สึกดีกว่ามาตายที่นี่,นอกจากนี้...ข้าคิดว่า”นักเดินทาง“ไม่ได้ทำอะไรผิด,ตำรา”เส้นทางนักรบ“และ”สูตรสมบูรณ์ในการสลักวาดรูนอักขระ“ข้าได้อ่านแล้ว,ข้าสนับสนุนเขาอย่างเต็มที่.”
“ไป! ไปยังดินแดนรกร้าง,หวังว่าจะได้มีโอกาสได้พบกันอีก!”
ด้วยเหตุนนี้ทั้งห้าที่หนีไปคนละทิศระทาง,ใช้พลังทั้งหมด,หนีอย่างสุดกำลังทั้งห้าทิศ.
เป้าหมายหมายเลข 5!
ซูเห่าที่เห็นฝ่ายตรงข้ามไร้จิตใจที่จะต่อสู้,ก็ไล่หลัง กุดศีรษะอีกฝ่ายอย่างง่ายดาย.
ทำไมถึงต้องลงมือกุดศีรษะ,นั่นเพราะว่าอีกฝ่ายสวมเกราะปกปิดไปทั่วร่าง,นอกจากนี้คอคือจุดอ่อน,ที่สามารถฟันให้ขาดได้ในทันที.
หมายเลข 6!
ซูเห่าเริ่มขมวดคิ้ว,ขณะเขาบินตรงไปยังเป้าหมายที่หก,เขาพบว่าหมายเลข 7,8 และ9,กำลังแยกย้ายหลุดออกจากเรดาร์ของเขาแล้ว.
พวกเขาแยกย้ายออกไปเป็นสามทิศทาง,ซูเห่าที่กุดหัวหมายเลข 6 ทันที,ก่อนจะบินวนกลับไปยังหมายเลข 7 ต่อ.
“หนีจริง ๆ รึ?”ซูเห่าที่สงสัยว่าอีกฝ่ายอาจจะมีแผนการ,ไม่กล้าผ่อนคลาย,หากคนเหล่านี้ตั้งหลักได้แล้ววนกลับมาอีกล่ะ,ครั้งต่อไปอาจจะไม่ได้มาแค่สิบคน เช่นเวลาแล้วก็ได้.
ซูเห่าที่ซ่อนเร้นในความมืดด้วยรูนดูดแสง,ทว่าเลิกใช้การบินเก็บเสียง,บินด้วยความเร็วเต็มพิกัด.
“ปัง-”
เสียงตัดอากาศดังกึกก้อง,ดังสนั่นราวกับสายฟ้าฟาด.
หมายเลข 7 ไม่อาจหนีพ้นจากการล่าของซูเห่า.
จากนั้นซูเห่าก็บินวนกลับไปยังทิศทางหมายเลขแปด,ซึ่งอยู่ห่างจากตำแหน่งเดิม 3 กิโลเมตร,ซูเห่าที่เพิ่มความเร็วไล่ล่าสังหารอีกฝ่ายไปอย่างไม่ยากเย็นเช่นเดิม.
และสุดท้ายหมายเลข 9 ที่หนีไปไกลมาก,อย่างไรก็ตามหลังจากค้นหาอยู่พักหนึ่ง,ท้ายที่สุดก็สามารถกุดหัวเป้าหมายสุดท้ายได้สำเร็จ.
จากนั้นซูเห่าก็ตระหนักได้ว่าบรรพจารย์ทั้งหมดถูกเขาเก็บกรวดไปทั้งหมดแล้ว,ชัยชนะครั้งนี้เป็นของเขา.
ซูเห่าที่ร่อนลงพื้นอย่างมั่นคง,สูดหายใจลึกผ่อนคลาย,ท้ายที่สุดก็จบลง.
การรับมือกับสิบบรรพจารย์,เกือบทำให้เขาถูกจัดการไปแล้ว.
อย่างไรก็ตาม,มันก็ทำให้ซูเห่าพบข้อบกพร่องของตัวเอง,การต่อสู้ครั้งนี้นับว่าเก็บเกี่ยวได้ไม่น้อย.
“ก่อนอื่นต้องหาสถานที่เก็บตัว,ศึกษาระบบการบิน,เรื่องเช่นวันนี้หากเกิดขึ้นอีกเขาอาจจะไม่รอดก็ได้.”
ซูเห่าที่วิ่งอย่างรวดเร็ว,กระโดดขึ้นกลางอากาศ,ใต้เท่าเกิดพลังปะทุ,ผลักให้เขาบินออกไปอย่างรวดเร็ว,เหินขึ้นฟ้ามุ่งหน้าไปยังทิศทางหนึ่งอย่างรวดเร็ว.
......
ครึ่งเดือนหลังจากนั้น.
ในพื้นที่รกร้างแห่งหนึ่ง.
ซูเห่าจ้องมองปีกสองข้างที่สร้างจากโลหะอันลอย,ขัดเงาอย่างดี,พร้อมพยักหน้าพอใจ.
ปีกที่สร้างใหม่นี้สามารถยึดเขากับเกราะ,และยังสามารถยืดหดซ้อนเก็บเอาไว้ด้านหลังด้วยมีมีการยึดเข้าด้วยสกรูอย่างระเอียดประณีต.
หลังจากที่ตรวจสอบว่าไม่มีส่วนใหนผิดปรกติ,เขาก็เก็บปีก.
“แก๊ก ๆ!”
ปีกที่พับซ้อนเข้าไปที่ด้านหลัง,เหมือนกับเสื้อคลุมที่สามารถยืดและหดได้.
หลังจากพบว่าไม่มีปัญหา,เขาก็เคลือบน้ำมันและเก็บเอาไว้อย่างดี.
ปีกที่เชื่อมกับเกราะด้านหลัง,เป็นเทคโนโลยีเครื่องบินขนาดเล็ก,ภายใต้แสงแดดสาดส่อง,จะเรืองแสงสีเงินออกมา.
ซูเห่าที่จ้องมองเกราะใหม่ที่เขาออกแบบ,เห็นประกายแสงสีเงินที่เงาวับรู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมาก.
ซูเห่าแทบรอให้ถึงกลางคืนมาถึงไม่ไหว,เขาต้องการนำหมวกเกราะที่ออกแบบให้เป็นทรงแหลม,เพื่อลดแรงต้านเพิ่มความเร็วเหมือนกับหัวของเครื่องบิน.
ในเวลานั้นซูเห่าที่ทดสอบเคลื่อนไหวต่อสู้บนพื้นขณะหุบปีก,หลังจากทดสอบแล้ว ก็บอกได้ว่าปีกด้านหลังไม่มีผลต่อการเคลื่อนที่บนพื้นขณะต่อสู้แต่อย่างใด.
ซูเห่าค่อย ๆ คลี่ปีกออกมา,ก่อนที่จะสะบัดปีก และพุ่งพยานขึ้นบนพื้น.
“แก๊ก แก๊ก~”
ปีกสองข้างที่คลี่ออกอย่างรวดเร็ว,หลังจากที่ซูเห่าออกมานอกถ้ำก็ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าทันที.
“ปัง!”
ใต้เท้าเกิดการปะทุ,ซูเห่าที่พุ่งหลาวหายไปบนชั้นเมฆ.
การบินความเร็วสูงตัดอากาสทำให้เกิดความเร็วเหนือเสียงเคลื่อนที่ตัดอากาศเกิดคลื่นกระแทกดังสนั่นราวกับสายฟ้าฟาด,
ซูเห่ากระตุ้น“แข็ง” “คม” “ตัดอากาศ” บนปีก,พร้อมกับอักขระ“ผสานงาน”เพื่อเติมเต็มจิงซี เขาได้ทำการบินรูปแบบต่าง ๆ ทั้งหมุนเป็นวง,เป็นรูปโค้ง,บินซิกแซก,แม้แต่บินอย่างรวดเร็วสูงสุดและบินเก็บเสียง.
ด้วยการฝึกบินรูปแบบต่าง ๆ,ทำให้ความเชี่ยวชาญของซูเห่าเพิ่มมากขึ้น.
เขาสามารถควบคุมทิศทางได้อย่างแม่นยำ.
อย่างไรก็ตามการบินรูปแบบต่าง ๆ นั้น,เป้าหมายแท้จริงนั้นก็เพื่อเก็บข้อมูล,เพื่อทำให้การบินมั่นคงไม่มีปัญหาที่ไม่คาดคิดภายหลัง.
หลังจากทอสอบการบินเป็นเวลานาน,ซูเห่าก็กลับลงสู่พื้น,ร่อนลงพื้นอย่างมั่นคง,เก็บปีกไป.
หลังจากนั้นเขาก็เข้าสู่พื้นที่พินบอล,ตรวจสอบข้อมูลที่ได้รับจากการบิน,เขาทำการตรวจสอบข้อมูลต่าง ๆ ที่เกิดจากการบินรูปแบบต่าง ๆ.
ภาพรวมนับว่ายอดเยี่ยม,เหนือกว่าที่ซูเห่าคาดเดาเอาไว้.
การทดสอบการบินครั้งนี้,กล่าวได้ว่าประสบสำเร็จสมบูรณ์แล้ว.
ซูเห่าที่มีความสุขเป็นอย่างมาก,เขาได้ตั้งชื่อของเกราะติดปีกว่า“เกราะปีก.”
ปัญหาต่อไปที่เขาต้องคิด,นั่นคือปัญหาการโจมตีระยะไกลและพลังโจมตีทำลายล้างสูง.
ก่อนหน้านี้เขาได้คิดถึงปืนใหญ่.
ทว่าวัตถุดิบในโลกนี้นั้นไม่เพียงพอ,ถึงจะใช้รูน“แข็ง”เสริมกำลัง,ใช้รูน“ปะทุ” เพื่อใช้เป็นพลังในการยิง,ทว่าปัญหาคือ,การหล่อกระบอกปืนในโลกใบนี้,ไม่อาจคำนวณความแม่นยำได้ชัดเจน,เมื่อนำไปยิง,อาจเกิดระเบิดและไม่อาจกะระยะได้อย่างแม่นยำ,ซึ่งมีโอกาสพลาดเป้าสูงมาก.
รูนที่มีในเวลานี้ยังไม่อาจแก้ปัญหาดังกล่าวได้.
หากซูเห่าต้องการพัฒนาการโจมตีระยะไกล,เขาจะต้องทดสอง,ศึกษาวิจัยเพิ่มเติมอีกครั้ง.
ส่วนปัญหาพลังทำลายล้างสูงล่ะ.
พลังงานและการปะทุนั้นมีสัดส่วนผกผันกัน,ทุกครั้งที่เกิดการปะทุ,พลังงานจะหายไปอย่างรวดเร็ว.
ดังนั้นหากต้องการสร้างระเบิดพลังงานสูง,ซูเห่าจำเป็นต้องแก้ปัญหาเกี่ยวกับการปะทุและพลังงานที่หายไป.
จากข้อมูลที่เก็บมา,จิงซีพลังงาน,เมื่อใช้โดยรูน“ปะทุ” ถูกเปลี่ยนเป็นการระเบิด,กล่าวได้ว่ารูน“ปะทุ”นั้นมีคุณสมบัติเหมือนกับดินปืน.
ซูเห่าที่กำลังวางแผนสร้างระเบิดพลังงานสูง,อย่างไรก็ตามหากใช้เพียงแค่อักขระปะทุ,ดูเหมือนว่าจะไม่เพียงพอ,เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเจาะเกราะได้ด้วยซ้ำ.
เขาเอ่ยพึมพำ“หากไม่อาจพัฒนารูนปะทุเชิงคุณภาพได้,สามารถเปลี่ยนเป็นเชิงปริมาณได้หรือไม่?”
ซูเห่าทำการคำนวณอย่างง่าย,มีแผนการสร้างรูนปะทุจำนวนมาก,ยกตัวอย่างหากวาดรูน 10,000 ตัว,จะสามารถระเบิดพร้อมกันให้มีพลังเท่ากับการระเบิด 10,000 เท่าหรือไม่?
ทว่าหลังจากลองทดสอบดูเหมือนว่าจะมีปัญหา.
ยกตัวอย่างการสร้างรูนปะทุ 100 อัน,เมื่อเปิดใช้งาน,การระเบิดจะเกิดขึ้นเพียงอันเดียว,ส่วนอีก 99 อักขระรูนจะเสียประสิทธิภาพไปทันที.
ดังนั้นการระเบิดเชิงปริมาณนั้นไม่เกิดประโยชน์.
ดูเหมือนว่าโครงสร้างระเบิดจะมีปัญหา.
ซูเห่าที่ครุ่นคิดหาวิธีแก้ไข.
“ควรจะทำอย่างไรดี?”
ผ่านไปนานเหมือนกัน,ซูเห่าที่คิดอะไรขึ้นมาได้.
......
อีกฝั่งหนึ่ง,เมืองหลวงเหออัน,วังหลวง,ตำหนักหยงเหอ.
เหรินหวังที่ที่นั่งบนบัลลังก์,เวลานั้นมีคนเข้ามารายงานโค้งคำนับ“อาวุโสใหญ่,การจับตัว”นักเดินทาง“ล้มเหลว,สิบบรรพจารย์ที่ส่งไป ถูกสังหารทั้งหมดแล้ว.”
เหรินหวังที่ลืมตาขึ้นทันที,กลิ่นอายที่ทรงพลังกวาดม้วนออกมา,ทำให้ผู้คนรอบ ๆ สั่นสะท้านไปตาม ๆ กัน.
ผิวของเหรินหวังที่มีรอยย่น,ใต้รอยย่นมีรัศมีแสงสีทองที่แผ่รัศมีแสงออกมาเป็นระยะ ๆ.