Chapter 83 Heavenly God River adverse current
天神河逆流
เห็นลู่อี้ผิงที่มาปรากฏขึ้นที่ด้านหน้า,ใบหน้าของเจียงยวีสำนักไท่อี้ที่แดงซ่าน,แผ่ปราณกระบี่ห้าธาตุที่รุนแรง โจมตีไปยังลู่อี้ผิงทันที,ทว่าปราณกระบี่ห้าธาตุที่พุ่งเข้าชนกับพลังที่มองไม่เห็นแตกสลายกลายเป็นฝุ่นแทบจะในทันที.
“ลู่อี้ผิง,อาจารย์ของข้าคือซ่างเหรินจินกวง(เหนือเทพจินกวง),ตอนนี้ปิดด่านอยู่ในดินแดนจิวเทียน.”เจียงยวีสำนักไท่อี้ที่ตกใจถอยหลังออกมาด้วยความหวาดหวั่น “หลายหมื่นปีก่อน,เขาได้อยู่เหนือเทพสวรรค์,เหมือนกับเจ้า,เขามีขอบเขตจ้าวพิภพ!”
“หากเจ้าปล่อยสำนักไท่อี้ของพวกเราไป,สำนักไท่อี้ของข้าจะไม่เหยียบย่างสู่ทวีปเทพยุทธ์,ไม่เป็นศัตรูของเจ้าตลอดไป!”
คำพูดของเจียงยวี,ที่ทำให้ยอดฝีมือรอบ ๆ ส่งเสียงฮือฮา.
“คาดไม่ถึงเลยว่าซ่างเหรินจินกวงจะยังไม่ตาย?”เฉินชิงอวิ๋นเอ่ยด้วยความประหลาดใจ“ชื่อเสียงของเขานั้นเหนือกว่าเทพยุทธ์จิ่วเจว่ซะอีก,อยู่ในระดับเดียวกับท่านนักบุญปิศาจ!”
“หากซ่างเหรินจินกวงก้าวผ่านระดับเทพสวรรค์กลายเป็นจ้าวพิภพ,อายุขัยก็จะเพิ่มขึ้น,มีความเป็นไปได้ที่จะยังมีชีวิต.”ประมุขตระกูลอวิ๋น,อวิ๋นเหว่ยเอ่ย.
ซ่างเหรินจินกวง,มีชื่อเสียงเป็นอย่างมาก,เป็นยอดฝีมือที่ไม่ธรรมดายุคเดียวกับนักบุญปิศาจ.
มีคนกล่าวเอาไว้ว่า,หากไม่มีนักบุญปิศาจ,ซ่างเหรินจินกวงจะต้องเป็นยอดฝีมือไร้เทียมทานแห่งยุคอย่างแน่นอน.
“ซ่างเหรินจินกวง.”ลู่อีผิ้งที่ยังคงเฉยเมย.
“ใช่แล้ว,อาจารย์ของข้าคือซ่างเหรินจินกวน,เป็นเหนือเทพไร้คู่เปรียบ,บ่มเพาะมหาเต๋าไร้เทียมทาน.”เจียงยวีสำนักไท่อี้เอ่ย.
เวลานั้นลู่อี้ผิงยกมือขึ้นดึงร่างของเจียงยวีเข้ามาทันที.
“เจ้า!”เจียงยวีสำนักไท่อี้ที่ถูกดึงเข้ามาใกล้กับลู่อี้ผิง,หัวใจเต้นไปมาไม่เป็นจังหวะ.
ในเวลานั้น,ลู่อี้ผิงเริ่มค้นวิญญาณอีกฝ่ายทันที.
ลู่อี้ผิงไม่ได้สังหารเขาทันที,จากนั้นก็เริ่มอ่านความทรงจำของอีกฝ่ายเกี่ยวกับองค์กรเต๋าเทพสังหารทันที.
เพียงไม่นาน,การค้นวิญญาณก็เสร็จสิ้น.
เวลาต่อมา,สายฟ้าสวรรค์,ก็ฟาดลงมายังร่างของเจียงยวีลอยกระเด็นออกไปทันที,เวลาต่อมาเหลือเพียงแค่กองถ่านสีดำที่กองอยู่บนพื้น.
ที่ไกลออกไป,เฉินชิงหยาง,อวิ๋นเหว่ยและคนอื่น ๆ จ้องมองกองถ่านร่างของเจียงยวีสำนักไท่อี้,ภายในใจที่รู้สึกซับซ้อน,แม้นว่าความแข็งแกร่งของเจียงยวีจะด้อยกว่าพวกบรรพชนหวง,ทว่าก็กล่าวได้ว่าอีกฝ่ายก็คือยอดคนอันดับหนึ่งของยุคพวกเขาอย่างแท้จริง.
ตอนนี้,เจียงยวีได้ร่วงหล่นจากสวรรค์แล้ว,หมายความว่า,ตำนานของเจียงยวีนับจากนี้ได้มาถึงจุดสิ้นสุดแล้ว.
เห็นเจียงยวีตกตายไป,เหล่ายอดฝีมือของสำนักไท่อี้ไม่อาจทนได้อีกต่อไป,เริ่มที่จะหลบหนีกันทันที,ทว่าขณะที่พวกเขาหนีออกจากพื้นที่เทือกเขาเทพสวรรค์,บนอากาศที่ว่างเปล่า,ปรากฏปราณกระบี่ฟาดลงมา,เหล่าคนที่หนีตายออกไปก็กลายเป็นฝุ่นทันทีเช่นกัน.
ลู่อี้ผิงเอ่ยออกมาเล็กน้อย“รอบ ๆ พื้นที่เทือกเขาเทพสวรรค์,มีการวางค่ายกลกระบี่ไร้เทียมทานเอาไว้โดยข้า,ไม่มีใครหนีได้แม้แต่คนเดียว.”
“เว้นแต่จะสังหารข้าลงเท่านั้น.”
เสียงของลู่อี้ผิงที่ก้องกังวานไปทั่วเทือกเขาเทพสวรรค์.
ในเวลานั้นเหล่ายอดฝีมือสำนักไท่อี้,วิหารปิศาจทมิฬ,นิกายปิศาจน้ำพุเหลืองและนิกายภูตหยินกลายเป็นสิ้นหวังไปในทันที.
สังหารลู่อี้ผิงอย่างงั้นรึ?
แม้แต่บรรพชนหวง,กู่เหล่ากุย,ไป่อู๋ซ่าง,สามเทพสวรรค์ขั้นปลายท้ายยังถูกลู่อี้ผิงกุดหัวไปแล้ว,สำหรับพวกเขา ให้สังหารลู่อี้ผิง,มันเลวร้ายยิ่งกว่าฝันซะอีก.
เทพปิศาจโบราณเฉียงเหลียงที่ถือดาบเทพปิศาจ,สร้างพายุเฮอริเคนโลหิต,เข้าสะบั้นคนของวังปิศาจทมิฬ,นิกายปิศาจน้ำพุเหลือง,นิกายภูตหยินไม่หยุดหย่อน.
พายุเฮอริเคนโลหิตที่หมุนวนเร็วขึ้นและก็เร็วขึ้น,ขยายใหญ่ออกไปเรื่อย ๆ.
เหล่ายอดฝีมือที่ถูกพายุโลหิตกลืนกิน,ร่างกายจะแหลกสลายกลายส่วนหนึ่งของพายุโลหิต.
เห็นเทพปิศาจโบราณเฉียงเหลียง,ที่ทรงพลังไร้เทียมทาน,ทุกหนแห่งที่อีกฝ่ายเคลื่อนที่ผ่าน,ยอดฝีมือวังปิศาจทมิฬ,นิกายปิศาจนิกายน้ำพุเหลือง,นิกายภูตหยินต่างก็แหลกเป็นเสี่ยง ๆ,ไม่มีใครต้านได้เลย,ทำให้เฉินชิงหยาง,อวิ๋นเหว่ยและคนอื่น ๆ ต่างก็สั่นสะท้านไปตาม ๆ กัน.
“ลูกหลานเทพปิศาจ,ความแข็งแกร่งน่าพรั่นพรึงเกินไปแล้ว! พลังของเขาเกรงว่าไม่ได้ด้อยกว่าบรรพชนหวง,ไป่อู๋ซ่างอย่างแน่นอน,แม้แต่อาจเทียบได้กับลู่อี้ผิง,กลายเป็นจ้าวพิภพไปแล้ว?!”บรรพชนชราตระกูลเฉินที่กลืนน้ำลายลงคอเสียงดัง.
“สายน้ำของแม่น้ำเทพสวรรค์,ใสจริง ๆ.”
ทุกคนที่เห็นได้ว่าคนของวิหารปิศาจทมิฬ,นิกายภูตหยิน,นิกายปิศาจน้ำพุเหลือง,ที่กลายเป็นฝนโลหิตไหลลงแม่น้ำเทพสวรรค์ไม่หยุด,ทว่ากับไม่สามารถส่งผลต่อแม่น้ำเทพสวรรค์ได้เลย,มันยังคงมีสีฟ้าใสกระจ่างเช่นเดิม.
การไล่ล่าสังหารยังคงดำเนินต่อไป.
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่,ท้ายที่สุด,สำนักไท่อี้,นิกายภูตหยิน,วังปิศาจทมิฬ,และกองทัพนิกายปิศาจน้ำพุเหลืองที่เริ่มหมอบกราบจูบผืนปฐพีเพื่อขอความเมตตา.
เมื่อลู่อี้ผิง,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำ,เทพปิศาจโบราณเฉียงเหลียงและคนอื่น ๆ ก็หยุดลง,เวลานี้พวกเขาพบว่าทั่วทุกหนแห่งกลายเป็นภูเขาซากศพ,โลหิตที่ไหลท่วมเจิ้งนองไปหมด.
ทุกหนทุกแห่งได้กลายเป็นสีแดง.
ตระกูลเฉิน,ตระกูลอวิ๋นและยอดฝีมือจากหลายกลุ่มกองที่อยู่ห่างไกลออกมาเห็นเข้าถึงกับอาเจียนออกมาอย่างไม่ตั้งใจ.
ส่วนคนของสำนักไท่อี้,นิกายภูตหยิน,วิหารปิศาจทมิฬ,นิกายปิศาจน้ำพุเหลืองที่ยังรอดชีวิต,ล้วนแต่คุกเข่าคลานอยู่กับพื้น,ไม่มีใครกล้าลุกขึ้นมา.
ในเดียวกัน,เสียงของแม่น้ำเทพสวรรค์ที่ดังสนั่นกึกก้อง.
ก่อนที่จะเห็นแม่น้ำเทพสวรรค์เริ่มหยุดไหลนิ่งงันไม่ขยับ,จากนั้นก็เริ่มไหลทวนกระแส.
เมื่อเห็นแม่น้ำเทพสวรรค์ไหลทวนกระแส,เวลานั้น,เส้นแสงที่วับวาวได้ปรากฏขึ้นทุกหนแห่ง.
แสงสว่างที่เจิดจรัสราวกับดวงตะวันขึ้นในเวลาเช้า.
บนพื้นผิวของแม้น้ำเทพสวรรค์เริ่มปรากฏสมบัติวิเศษแตกต่างชนิดกัน.
มีหอก,ดาบ,กระบี่และสิ่งประดิษฐ์เทวะหลากหลายอย่าง.
มีตำราวิชา.
มีสมุนไพรวิญญาณ.
เฉินชิงหยาง,อวิ๋นเหว่ยและคนอื่น ๆ ต่างก็จ้องมองไปยังสมบัติที่ปรากฏขึ้นบแม่น้ำเทพสวรรค์,ภายในใจที่เต้นไปมา,ทว่าเวลานี้กับไม่มีใครกล้าพุ่งเข้าไปช่วงชิง.
สายตาของทุกคนที่จับจ้องมองไปยังชายหนุ่มชุดน้ำเงินเป็นสายตาเดียวกัน.
ลู่อี้ผิงที่จ้องมองสิ่งประดิษฐ์เทวะ,ตำราวิชา,สมุนไพรวิญญาณ,ยังคงนิ่งงันไม่ขยับ.
สิ่งเหล่านี้เมื่อเทียบกับสมบัติในแหวนมิติของเจียงยวี,บรรพชนหวง,กู่เหล่ากุยและไป่อู๋ซ่างทำให้สมบัติพวกเขากลายเป็นขยะไปเลย.
อย่างไรก็ตาม,ลู่อี้ผิงกับไม่เร่งรีบ,ของดีนั้น มักจะปรากฏขึ้นตอนหลัง.
ในครั้งนี้,แม่น้ำเทพสวรรค์ไหลย้อนกระแสครบหนึ่งล้านปี,ไม่มีเห็ดเทวะเก้าสี,ทว่าควรจะมีของวิเศษที่ไม่ได้ด้อยกว่าเห็ดเทวะเก้าสีเป็นแน่.
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป,ในเวลานั้น,ปรากฏบงกชสีดำที่ลอยขึ้นมาจากก้นแม่น้ำ.
บงกชสีดำ,มีขอบกลีบสีแดง,สูงเท่ากับครึ่งหนึ่งของมนุษย์,แผ่กลิ่นหอมรุนแรงออกมา,กล่าวกันว่าทุกคนทั่วทั้งเทือกเขาเทพสวรรค์ที่ได้กลิ่นต่างก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมาทันที.
วัวกระทิงมังกรเขาทองคำเห็นบงกชสีดำ,ดวงตาเป็นประกายเผยยิ้ม“บงกชดำ!”
บงกชดำนั้นก็เหมือนกับเห็ดเทวะเก้าสี,มีคุณสมบัติช่วยยืดอายุไข,นอกจากนี้บงกชดำนี้ยังไม่ได้ด้อยกว่าเห็ดเทวะเก้าสี,มีระดับอายุหนึ่งล้านปีอีกด้วย.
ลู่อี้ผิงที่ยกมือขึ้น,จากนั้นบงกชดำก็ลอยมาอยู่ในมือของเขา,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำที่เวลานี้น้ำลายไหลย้อย,เขาเอ่ยด้วยรอยยิ้ม“พอแล้วสำหรับเจ้า,ต้องการให้บงกชดำนี้ไร้ค่ารึไง.”จากนั้นเขาก็ส่งมอบมันให้กับอู๋จิ่วเจว่.
อู๋จิ่วเจว่ที่อายุไขใกล้หมดแล้ว,การได้บงกฎดำ,จะทำให้เขามีอายุขัยเพิ่มขึ้น,อย่างน้อยภายในหมื่นปีนี้เขาก็ไม่จำเป็นต้องกังวลว่าพลังชีวิตจะแห้งเหือด.
อู๋จิ่วเจว่ที่ไม่คาดคิดว่าลู่อี้ผิงจะมอบมันให้กับเขา,เอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น“ซือจุ้น,บงกชดำนี้,ศิษย์ไม่ต้องการ.”
“ข้ามอบให้เจ้า,เจ้าก็รับไป.”ลู่อี้ผิงส่ายหน้าไปมา“สิ่งนี้,ไม่มีประโยชน์ต่อข้าและเสี่ยวจิน,เสี่ยวจินต้องการมันเพราะแค่ต้องการลิ้มรสชาติใหม่ ๆ เท่านั้น.”
ท้ายที่สุดอู๋จิ่วเจว่ก็รับมัน,ก่อนที่จะเผยแสดงความเคารพอย่างที่สุดต่อลู่อี้ผิง.
หลังจากที่บงกชดำปรากฏแล้ว,บนแม่น้ำเทพสวรรค์,ก็ปรากฏจี้หยกโบราณลอยขึ้นมา.
เห็นจี้หยกดังกล่าวแล้ว,โจวเฉิงที่เผยความประหลาดใจออกมา,ไม่คิดเลยว่ามันเหมือนกับหยกสองชิ้นที่เขามอบให้กับลู่อี้ผิงก่อนนี้ไม่ใช่รึ?
