Chapter 77 Ancestor Huang
煌祖
เมื่อกองทัพสำนักไท่อี้,ยอดฝีมือหอเทพยุทธ์เร่งรุดเดินทางไปยังทวีปเทพยุทธ์จำนวนมาก,ในส่วนลึกของทวีปปิศาจ,กองทัพปิศาจเองก็กำลังเคลื่อนไหวเช่นกัน.
กองทัพเหล่านี้,ได้รวมตัวกันนานแล้วเป็นกองทัพของสำนักนิกายภูตหยินนั่นเอง.
กองทัพภูตหยินมีจำนวนมากทรงพลังน่าหวาดกลัว,จากการมองด้วยตาไม่อาจมองเห็นขอบเขตจำนวนเวลานี้มันได้ปกคลุมกระจัดกระจายไปทั่วเต็มทองฟ้าจนมองไม่เห็นแสง.
นิกายภูตหยิน,เป็นกองกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดของทวีปิศาจ,ควบคุมทวีปปิศาจเกือบครึ่งไปแล้ว.
ทวีปปิศาจเป็นหนึ่งทวีปที่แข็งแกร่งที่สุดของพิภพเหิงหยวนเช่นกัน,
กองทัพจักรวรรดิมากมายมารวมกัน,เวลานี้ปกคลุมท้องฟ้า,ราวกับเมฆฝนที่ตั้งเค้าก่อนพายุมา.
กองทัพจากจักรวรรดิต่าง ๆ ที่มาจากหลายทิศทาง.
แต่ละกองทัพมีกองกำลังทหาร 100 ล้าน.
นอกจากนี้กองทัพ 100 ล้าน,ก็คือกองกำลังเคลื่อนที่เร็วเท่านั้น.
เวลานี้ยังมีอีกมากกว่า 100 จักรวรรดิที่มารวมตัวกันที่กำลังเดินทาง!
เพียงแค่กองทหารจากจักรวรรดิต่าง ๆ ก็มีมากกว่า หมื่นล้านแล้ว.
หนำซ้ำยังไม่นับรวมเหล่ายอดฝีมือจากตระกูลใหญ่,กองกำลังจากกลุ่มกองกำลังสำนักนิกายอีกมากมายนับไม่ถ้วนของทวีปปิศาจ.
กองกำลังภูตหยินที่กระจายเต็มท้องฟ้า,มาจากทุกจักรวรรดิ,จากทุกเมือง,จากทุกตระกูล,เวลานี้ไม่มีใครไม่หวาดกลัว.
ทว่าบรรพชนชราของจักรวรรดิหนึ่งเมื่อเห็นคนที่นำหน้ากองกำลังนิกายภูตหยินมา,เป็นชายชราที่มีอักขระรูนสลักเต็มหน้า,ก็ทำให้เขาตัวสั่นเทิ้มไปเหมือนกัน.
“นี่คือบรรพชนหวง,นิกายภูตหยิน! คาดไม่ถึงเลยว่าบรรพชนหวงจะออกจากถือสันโดษแล้ว!”บรรพชนชราคนหนึ่งที่เอ่ยเสียงสั่น.
บรรพชนหวงนิกายภูตหยิน
นี่คือตัวตนที่เก่าแก่ที่สุด.
เป็นตัวตนจากโบราณ,ที่ซ่อนตัวอยู่ในโลกนี้.
“บรรพชนหวง? ใครคือบรรพชนหวง?”ประมุขตระกูลบางคนเห็นบรรพชนชราตกใจก็เอ่ยถามด้วยความสงสัย.
เสียงของบรรพชนชรายังคงสั่นเอ่ยออกมาว่า“บรรพชนหวง,เขาคืออาจารย์ของน้องชายบรรพชนนิกายภูตหยินท่านเจิ้งยวี!”
“อะไรนะ! อาจารย์น้องชายบรรพชนท่านเจิ้งยวี!”ยอดฝีมือคนหนึ่งที่เผยความประหลาดใจออกมา.
เจิ้งยวี,ก็คือประมุขเจ้านิกายภูตหยิน! เป็นยอดฝีมืออันดับสามในทำเทียบสิบสุดยอดฝีมือพิภพเหิงหยวนเวลานี้.
ทว่าบรรพชนหวง,กับเป็นอาจารย์น้องชายบรรพชน!
พลังบ่มเพาะของเขาต้องสูงล้ำจนฟ้าดินสั่นสะเทือนอย่างแน่นอน!
“ชายชราผู้นั้นเป็นบรรพชนหวงอย่างงั้นรึ?”ใครบางคนที่อุทานออกมาด้วยความตกใจสงสัยไม่แน่ใจ.
อย่างไรก็ตาม,กล่าวได้ว่ามีน้อยคนนักที่จะจำบรรพชนหวงได้.
อย่างไรก็ตาม,ในเมื่อแม้แต่บรรพชนหวงก็ปรากฏ,คนในยุคเดียวกันที่ไม่ได้อ่อนด้อยกว่ากันก็ปรากฏขึ้นเช่นกัน.
ชายชราถังจี อดีตคู่หูที่เอ่ยกล่าวบรรพชนหวงทันที“เหล่าหวง,เพียงแค่ลงมือกับผู้เยาว์รุ่นหลัง,จำเป็นที่เจ้าต้องออกมาด้วยตัวเองงั้นรึ? เพียงแค่ข้าคนเดียวก็สามารถนำศีรษะของลู่อี้ผิงมาได้แล้ว!”
บรรพชนหวงที่ส่ายหน้าไปมา,เอ่ยด้วยเสียงแหบลึก,ดวงตาที่มืดมัว“ข้าจะต้องมานำกระบี่รัตติกาลนิรันดรกลับคืนด้วยตัวเอง!”
“นอกจากนี้แม่น้ำเทพสวรรค์ที่จะไหลย้อนกระแสหนึ่งล้านปี,สิ่งที่ออกมานั้น,จะต้องไม่ธรรมดา!”
“แม้แต่ท่านจิ่วเจว่เองก็ยังออกมา! ไม่มีทางที่จะไม่เกี่ยวกับแม่น้ำเทพสวรรค์!”
“กู่เหล่ากุย,ไป่อู๋ซ่าง,พวกเขาเองก็มาด้วย!”
ถังจีได้ยินก็เผยความประหลาดใจ“ท่านจิ่วเจว่เองก็มาอย่างงั้นรึ?!”
บรรพชนหวงที่พยักหน้ารับ“ใช่,การทวนกระแสแม่น้ำเทพสวรรค์ครั้งนี้,เป็นไปได้ว่าจะมีสิ่งที่ช่วยเพิ่มอายุขัยด้วย!”
ถึงแม้นว่ายอดฝีมือเทพสวรรค์จะแข็งแกร่งมีอายุยืนยาว,ทว่าก็มีขีดจำกัดอายุเช่นกัน,ไม่มีใครที่มีชีวิตเป็นนิรันดร.
ดังนั้น,สิ่งของที่ช่วยยืดอายุของอสุรกายชรา,ไม่ว่าจะเป็นวิชาบ่มเพาะ,อาวุธเทพที่สูงค่า,แต่กับไม่อาจเทียบได้กับสิ่งของที่ช่วยเพิ่มอายุขัยแม้แต่น้อย.
ทุก ๆ หนึ่งหมื่นปี,แม่น้ำเทพสวรรค์จะไหลย้อนกระแส,ซึ่งปรากฏของล้ำค่ามากมายปรากฏขึ้น,ทว่าในทุก ๆ หนึ่งล้านปี,จะมีของที่หายากมาก ๆ ปรากฏออกมา.
บรรพชนหวงเอ่ย“หนึ่งล้านปีก่อน,ได้ยินมาว่าปรากฏเห็ดเทวะเก้าสีที่มีอายุหนึ่งล้านปีด้วย!”
“เห็ดเทวะเก้าสีหนึ่งล้านปี!”ชายชราถังจีที่ตกใจ.
เห็ดเทวะเก้าสีนี่คือสิ่งที่ช่วยเพิ่มอายุขัยเป็นอย่างมาก,โดยเฉพาะเห็ดเทวะล้านปี,ไม่ต้องเอ่ยถึงสรรพคุณของมันย่อมมากล้นเป็นธรรมดา.
บรรพชนหวงที่พยักหน้า“ทว่า,เวลามันนานเกินไป,ไม่มีใครยืนยันได้ว่าเป็นเรื่องจริง,นอกจากนี้ในตำราโบราณก็ไม่มีบันทึก,ไม่รู้ว่าเรื่องนี้จริงหรือเท็จ,ที่ข้ารู้เพราะ ข้าเคยเห็นบันทึกบนศิลาจารึกในถ้ำที่พักที่เก่าแก่แห่งหนึ่งมา.”
......
ทวีปอานจี.
บนพื้นที่เหนือสุด,เทือกเขาที่มืดครึ้มอยู่ตลอดปี.
ที่นี่คือ,ศูนย์ใหญ่ของวังปิศาจทมิฬ.
ในเวลานั้น,กองทัพวิหารปิศาจทมิฬ,ได้เดินทางมุ่งตรงสู่ทวีปเทพยุทธ์แล้ว.
แม้นว่ากองทัพวิหารปิศาจทมิฬจะไม่ได้มากมายใกล้เคียงกับกองทัพนิกายภูตหยิน,ทว่าทหารของพวกเขานั้นแผ่กลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงออกมาไม่ได้ด้อยกว่ากองทัพจักรวรรดิของนิกายภูตหยินเลย.
ผู้นำทัพของกองทัพวิหารปิศาจทมิฬ,แววตาที่ดูเรียบลึก,เป็นชายชราผอมแห้งเหมือนถ่านไม้,ชายชราผู้นี้ก็คือคนที่บรรพชนหวงเอ่ยถึงก่อนหน้านี้,กู่เหล่ากุย.
กู่เหล่ากุย,คือหนึ่งในฉายาที่คนทวีปอายจีกล่าวถึง,ส่วนชื่อจริงของเขานั้นไม่มีใครรู้.
“บรรพชนชรา,ได้รับข่าวว่า,ท่านเทพยุทธ์จิ่วเจว่เองก็มาด้วย,ยอดฝีมือหอเทพยุทธ์กำลังมุ่งหน้าสู่ทวีปเทพยุทธ์!”ประมุขวังปิศาจทมิฬ,หยินชิงเอ่ยต่อกู่เหล่ากุยด้วยความเคารพ“บรรพชนหวง,ไป่อู๋ซ่าง,เจียงยวีเองก็มุ่งสู่ทวีปเทพยุทธ์เช่นกัน!”
กู่เหล่ากุยที่พยักหน้ารับ,ก่อนที่จะครุ่นคิดนึกถึงความหลัง“พวกเฒ่าเจ้าเล่ห์ไม่รู้ว่าตอนนี้จะแข็งแกร่งขนาดใหนแล้ว.”
เจ้าวังปิศาจทมิฬ,หยินชิงเอ่ย“ได้ยินมาว่าบรรพชนหวงเองออกจากถือสันโดษนั้นก็เพราะกระบี่รัตติกาลนิรันดรในมือลู่อี้ผิง!”
วิหารปิศาจทมิฬ,หนึ่งเป้าหมายของพวกเขาก็คือกระบี่รัตติกาลนิรันดรเช่นกัน.
กู่เหล่ากุยเอ่ยเสียงเย็นชา“ครั้งนี้,ข้าจะต้องชิงกระบี่รัตติกาลนิรันดรมาให้ได้!”
คนของวิหารปิศาจทมิฬไม่มีใครกล้าเอ่ยขัดแม้แต่คนเดียว.
กองกำลังไท่อี้,กองกำลังเทพยุทธ์,กองกำลังนิกายภูตหยิน,กองกำลังวังปิศาจทมิฬ,กองกำลังปิศาจน้ำพุเหลืองเคลื่อนทัพ,เมื่อข่าวดังกล่าวได้กระจายออกไปทั่วทุกหนแห่ง,ทำให้ผู้คนทุกกลุ่มอิทธิพลในพิภพเหิงหยวนถึงกับใบหน้าเปลี่ยนสี.
“สำนักไท่อี้ ท่านเจียงยวีนำทัพสำนักไท่อี้มาด้วยตัวเอง,สาบานที่จะสังหารลู่อี้ผิงให้ได้!”
“หอเทพยุทธ์ท่านเทพยุทธ์จิ่วเจว่เองดูเหมือนว่า ท้ายที่สุดก็ออกจากการปิดด่านซะที!”
“บรรพชนหวงนิกายภูตหยิน,กู่เหล่ากุยวิหารปิศาจทมิฬ,ไป่อู๋ซ่างนิกายปิศาจน้ำพุเหลือง,คาดไม่ถึงว่าจะออกจากการปิดด่านกันหมด! สงครามครั้งนี้,เกรงว่าผืนปฐพีคงแหลกเป็นเสี่ยง ๆ!”ทวีปเทพยุทธ์,ตระกูลอวิ๋น,ประมุขอวิ๋นเหว่ยได้รับข่าว,ก็เผยท่าทางลึกล้ำออกมา.
ประมุขน้อย,อวิ๋นไห่เทียนถอนหายใจ“ลู่อี้ผิงคนนี้,น่าสงสาร,หากมีเวลา,เกรงว่าเขาจะกลายเป็นหนึ่งในยุคสมัยใหม่ได้!”
ประมุขตระกูลอวิ๋นที่ส่ายหน้า“การเป็นหนึ่งในยุคสมัย,สามารถเป็นได้โดยง่าย,แม้นว่าเขาอาจจะทำได้,ทว่าก็ยังไม่มีค่าให้เอ่ยถึง!”
อวิ๋นไห่เทียนตระกูลอวิ๋นเอ่ย“ได้ยินมาว่าในอดีตท่านนักบุญปิศาจเคยกำราบทั่วทิศครองอำนาจสามยุค,ไร้เทียมทานไม่มีใครสู้ได้.”
ประมุขตระกูลอวิ๋น,อวิ๋นไห่ที่เอ่ยด้วยความเคารพ“ท่านนักบุญปิศาจถือว่าเป็นตัวตนที่น่าตื่นตะลึงในยุคโบราณ,ไม่มีใครเทียบเขาได้”เขาหยุดและเอ่ยต่อ“แม่น้ำเทพสวรรค์ที่จะไหลทวนกระแสครั้งนี้,ไปเตรียมตัวให้ดี,พวกเราจะไปยังเทือกเขาเทพสวรรค์,ไปดูการตายของลู่อี้ผิงด้วย!”
“รับทราบท่านพ่อ.”
แม่น้ำเทพสวรรค์ไหลทวนกระแส,ทุกกลุ่มอิทธิพลในทวีปเทพยุทธ์ล้วนแต่เตรียมตัวกันพร้อมแล้ว,เวลานี้กำลังเดินทางไปจับจองพื้นที่ ที่เทือกเขาเทพสวรรค์.
แม่น้ำเทพสวรรค์นั้นไหลผ่านหลายทวีป,ทว่าต้นกำเนิดของมันก็คือเทือกเขาเทพสวรรค์.
กล่าวได้ว่ายิ่งใกล้ต้นกำเนิดเท่าไหร่,สมบัติก็ยิ่งมากเท่านั้น,นอกจากนี้ยังเป็นสมบัติที่หายากกว่าสถานที่อื่น ๆ.
ลู่อี้ผิงและเทพปิศาจโบราณเฉียงเหลียงเองเวลานี้ได้เดินทางมาถึงเทือกเขาเทพสวรรค์ก่อนแล้ว,เวลานี้พวกเขายืนอยู่บนยอดเขาเทพสวรรค์.
