Chapter 74 Removes harmful things for Lasting Origin
为恒元除害
“ปราณกระบี่หยินหยาง!”
ผู้ก่อตั้งนิกายเปี่ยวเมี่ยวในห้องโถงอุทานออกมาด้วยความตกใจ“นี่คือขอบเขตเคล็ดกระบี่ไท่อี้ระดับสูงสุด!”
เคล็ดวิชากระบี่ไท่อี้,ก็คือวิชาที่แข็งแกร่งที่สุดของสำนักไท่อี้นั่นเอง.
ตอนนี้นับว่าเป็นหนึ่งในเคล็ดวิชาที่แข็งแกร่งที่สุดของพิภพเหิงหยวนด้วย.
เคล็ดกระบี่ไท่อี้เมื่อบ่มเพาะวิถีกระบี่ไปถึงจุดสูงสุดก็คือขอบเขตหยินหยาง,สามารถสร้างปราณกระบี่หยินหยาง,ที่น่าอัศจรรย์ขึ้นมาได้.
ภายในห้องโถงเหล่ายอดฝีมือเห็นปราณกระบี่หยินหยางของเจียงซู่ซู่,ต่างก็อุทานออกมาพร้อม ๆ กัน.
ปราณกระบี่สองสายที่พลุ่งพล่านหลั่งไหลดั่งสายธารพุ่งออกไปยังทิศทางของลู่อี้ผิงทันที.
ทว่าขณะที่ผู้คนอุทานด้วยความประหลาดใจกับปราณกระบี่หยินหยางของเจียงซู่ซู่,พวกเขาไม่อาจสัมผัสได้ถึงเข็มเหินของเทพกระบี่โหลวหนิงที่กลมกลืนล่องหน,พุ่งทะลวงมิติ,แทบไร้ซึ่งร่องรอยลอบโจมตีไปยังที่เอวของลู่อี้ผิง.
ปราณกระบี่หยินหยางพุ่งโจมตีไปยังด้านหน้าของลู่อี้ผิง,ส่วนเข็มเหินล่องหนโจมตีมายังเอวของลู่อี้ผิงพร้อม ๆ กัน.
เทพกระบี่โหลวหนิงที่เผยยิ้มอย่างเย็นชา.
ปราณกระบี่หยินยางที่กำลังปะทะเข้ากับลู่อี้ผิง,ทันใดนั้นที่ด้านหลังของลู่อี้ผิง,ปรากฏหัตถ์อรหันต์พันกรปรากฏขึ้น.
อำนาจพุทธะที่กวาดม้วนทุกสารทิศ.
อำนาจพุทธะอันยิ่งใหญ่,ทำให้ทั่วทั้งห้องโถงสั่นไปมาอย่างรุนแรง.
เหล่ายอดฝีมือที่อยู่ใกล้ ๆ ต่างก็ถอยหลังออกไปหลายก้าว,เพราะถูกแรกกดดันของอำนาจพุทธะผลักออกมา.
“หัตถ์อรหันต์กษิติครรภพันกร!”
เห็นอรหันต์พันกรด้านหลังของลู่อี้ผิง,จ้าววังเซี่ยหวังที่เอ่ยอุทานออกมาด้วยความตกใจ.
ในเวลานั้น,หัตถ์อรหันต์พันกรที่ฟาดฝ่ามือออกไป.
ฝ่ามือนับพันได้ทำลายปราณกระบี่หยินหยางไปในทันที,พลังที่ร้ายกายรุนแรงยังคงโจมตีไปยังทิศทางของเจียงซู่ซู่ต่อ.
“เกราะเทพยุทธ์ลึกล้ำ!”
เจียงซู่ซู่ที่เห็นฝ่ามืออรหันต์พันกรพุ่งทะลวงปราณกระบี่ตรงมายังทิศทางของนาง,ร่างกายของนางที่แผ่รัศมีแสงที่น่าเกรงขาม,อักษรรูนมากมายปรากฏขึ้น,สร้างเป็นเกาะเต่าดำขึ้นที่ด้านหน้า.
เต่าทมิฬ,นี่คือสัตว์เทวะที่มีพลังป้องกันแข็งแกร่งที่สุดในสวรรค์และปฐพี.
เกราะเทพยุทธ์ลึกล้ำ,นี่คือทักษะวิชาที่หลงเหลือจากยอดฝีมือยุคโบราณ,พลังป้องกันไร้เทียมทาน,แม้แต่เทพสวรรค์ขั้นต้น,นางก็มั่นใจว่าสามารถป้องกันได้.
ตูมมมมมมม!
หัตถ์อรหันต์พันมือที่ฟาดออกไปเกิดเสียงดังกึกก้อง.
เกาะเทพยุทธ์ลึกล้ำกับไม่ต่างจากเปลือกไข่,มันระเบิดแทบจะในทันที.
เจียงซู่ซุ่รู้สึกเพียงแค่ว่า,เทือกเขาไท่ซ่างนับพันลูกฟาดลงมาบนร่างของนาง,พริบตานั้นบนห้องโถงปรากฏหลุมที่ใหญ่ยักษ์ขึ้นในทันที.
เศษหินดินทรายซากปรักหักพังที่ลอยคละคลุ้ง,ห้องโถงที่แตกแยกออกเป็นรอยต่อเนื่อง.
ทุกคนที่ตกอกตกใจเร่งรีบหนีตายออกมาจากห้องโถง.
หลังจากที่ทุกคนหนีออกมาจากห้องโถง,เห็นเพียงเจียงซู่ซู่สำนักไท่อี้ที่ถูกฟาดจมอยู่ในหลุมลึกกลางห้องโถง,กายเทพของนางที่หักสะบั้นแตกเป็นชิ้น ๆ ผสมกองรวมกับกองดินทรายใต้หลุมลึก.
ตายแล้ว!
ผู้ก่อตั้งนิกายเปี่ยมเมียว,เจ้าวังเซี่ยหวัง,มหาจักรพรรดิไป๋เยว่และคนอื่น ๆ ไม่มีใครไม่ตะลึงงงงวย.
น้องสาวของบุคคลอันดับหนึ่งของพิภพเหิงหยวน,เจียงยวี,บรรพชนชราสำนักไท่อี้,เจียงซู่ซู่ตายแล้ว!
โจวเฉิงที่ขี่ลาเองก็อดที่จะกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดฝืน.
ใบหน้าของเทพกระบี่โหลวหนิงที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อออกมา.
ทุก ๆ คนที่รู้สึกราวกับว่าสวรรค์ได้ล่มสลายแล้ว.
ภายในใจของเทพกระบี่โหลวหนิงสงสัยเป็นอย่างมาก,ลู่อี้ผิงถูกเข็มทมิฬลึกล้ำไท่หยินของเขาไปแล้ว,ทำไมยังไม่เป็นอะไรเลยอย่างงั้นรึ?
เข็มทมิฬลึกล้ำไท่หยินเมื่อเข้าสู่ร่างกายก็จะไหลไปตามกระแสโลหิต,พิษที่ล้ำลึกก็จะแพร่ไปทั่วร่างกาย,ตอนนี้ลู่อี้ผิงควรที่จะขยับตัวไม่ได้ด้วยซ้ำ.
ขณะที่โหลวหนิงเต็มไปด้วยความสงสัย,ก็เห็นลู่อี้ผิงหันกลับมา,จ้องมองเขาอย่างไม่แยแส“เจ้าคงแปลกใจสินะ ว่าทำไมข้าถูกเข็มทมิฬลึกล้ำไท่หยินของเจ้าแล้วยังไม่เป็นอะไร?”
ทุกคนที่ชงักหันมามองไปพร้อม ๆ กัน.
เทพกระบี่โหลวหนิงที่เผยใบหน้าเคร่งขรึม“เข็มทมิฬลึกล้ำไท่หยินอะไร,ข้าไม่รู้ว่าเจ้ากำลังกล่าวสิ่งใด!”
ในเวลานั้น,เข็มทมิฬไท่หยินที่ลอยออกมาจากร่างของลู่อี้ผิง.
ไม่ได้มีแค่เล่มเดียว,แต่มีถึงห้าเล่ม.
เข็มทมิฬลึกล้ำไท่หยินนั้นมีขนาดเล็กมากเหมือนกับเส้นผม.
นอกจากนี้มันยังโปร่งใส,แผ่ความหนาวเย็นยะเยือบออกมา,นอกจากนี้ไอเย็นที่แผ่ออกมานั้นยังทำให้มวลอากาศรอบ ๆ กลายเป็นสีดำม่วง.
ผู้คนที่เห็นเข็มทมิฬลึกล้ำไท่หยิน,ก็จ้องมองเทพกระบี่โหลวหนิง,พร้อมกับเผยท่าทางประหลาดใจ.
ไม่ต้องคาดเดา,ก่อนหน้านี้เมื่อเจียงซู่ซู่ลงมือต่อลู่อี้ผิง,เทพกระบี่โหลวหนิงก็ลอบโจมตีลู่อี้ผิงด้วยเข็มทมิฬลึกล้ำไท่หยินไปพร้อม ๆ กัน.
ยิ่งพวกเขารับรู้ว่าเข็มทมิฬลึกล้ำไท่หยิน,ยิ่งเผยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
ต้องไม่ลืมว่าเข็มทมิฬลึกล้ำไท่หยิน,มีประวัติความเป็นมาหลายแสนปีแล้ว,นับตั้งแต่ยุคโบราณ,หากใครถูกโจมตีด้วยเข็มทมิฬลึกล้ำไท่หยิน,ก็จะติดพิษไม่มีทางรักษา,แม้แต่ยอดฝีมือของหอราชาโอสถก็ไม่อาจถอนพิษจากเข็มทมิฬลึกล้ำไท่หยินได้.
ทว่านับตั้งแต่ยุคโบราณ,เข็มทมิฬลึกล้ำไท่หยินเองก็แทบไม่ปรากฏออกมาเช่นกัน.
เทพกระบี่โหลวหนิง,มีเข็มทมิฬลึกล้ำไท่หยินจริง ๆ รึ?!
“ลู่อี้ผิง,เจ้ากำลังใส่ร้ายข้า!”เทพกระบี่โหลวหนิง,ที่เผยความโกรธเกรี้ยว“เข็มทมิฬลึกล้ำไท่หยินเป็นของเจ้าเอง,เจ้าจงใจนำมันออกมาใส่ร้ายข้า! เจ้ากำลังบอกว่าข้าลอบโจมตีเจ้าสินะ,ผู้คนมากมายในห้องโถง,ไม่เห็นมีใครเห็น?”
“ไม่มีใครเห็นจริงรึ?”ลู่อี้ผิงที่จ้องมองไปยังหลินอี้และหยวนอี้หัว,สำนักกระบี่ไท่ชิง.
หลินอี้และหยวนอี้หัวที่หลบตาทันที,เป็นความจริงว่า พวกเขาเห็นการลอบโจมตีของเทพกระบี่โหลวหนิงอย่างแน่นอน,ทว่าทั้งสองเป็นไปไม่ได้ที่จะเอ่ยปากออกมาได้.
ในเวลานั้น,เทพกระบี่โหลวหนิงที่มองไปยังผู้ก่อตั้งนิกายเปี่ยวเมี่ยว,เจ้าวังเซี่ยหวัง,มหาจักรพรรดิไป๋เยว่และคนอื่น ๆ“ลู่อี้ผิงเป็นปิศาจร้ายกระหายโลหิต,ไม่จำเป็นต้องเอ่ยให้มากความ,เขาสังหารผู้คนอย่างเลือดเย็น,ไม่สนใจใครหน้าใหน,เวลานี้ปิศาจตนดังกล่าวได้อยู่ที่ด้านหน้าทุกคนแล้ว,พวกเราจะต้องร่วมมือกันสังหารมัน!”
ผู้ก่อตั้งนิกายเปี่ยวเมี่ยว,มหาจักรพรรดิไป๋เยว่,และคนอื่น ๆ ถึงกับใบหน้าเปลี่ยนสี.
เวลานั้นลู่อี้ผิงที่ยกมือขึ้น,ก่อนที่จะปล่อยเข็มทมิฬลึกล้ำไท่หยินแหวกอากาศ,พุ่งตรงทะลวงร่างเทพกระบี่โหลวหนิงทันที.
ความเร็วที่เกินบรรยาย,ไม่มีทางที่เทพกระบี่โหลวหนิงจะตอบสนองได้ทัน.
เข็มทมิฬลึกล้ำไท่หยินที่เข้ามาในร่างกาย,เทพกระบี่โหลวหนิงที่รู้สึกโลหิตของเขาจับตัวเป็นก้อน,ความหนาวเย็นที่กระจายไปทั่วร่าง,กัดกร่อนพลังชีวิตของเขาทันที.
เทพกระบี่โหลวหนิงที่หวาดผวา,เข็มทมิฬลึกล้ำไท่หยินนั้นไม่มียารักษา,แม้นว่าเข็มทมิฬลึกล้ำไท่หยินจะเป็นของเขา,กระนั้นเขาก็ไม่มียาแก้พิษ.
เขาจ้องมองหลินอี้,หยวนอี้หัว,“ต้าเหรินทั้งสอง,โปรดช่วยข้าด้วย!”
หลินอี้,หยวนอี้หัวทั้งสองที่ยกฝ่ามือขึ้นปล่อยแสงสายฟ้า,เข้าไปที่หน้าอกของเทพกระบี่โหลวหนิง,ทว่าก็ดูไร้ซึ่งประโยชน์,ถึงแม้นว่าจะเป็นลมปราณสายฟ้าของสำนักกระบี่ไท่ชิงก็ไม่อาจขับเข็มทมิฬลึกล้ำไท่หยินออกมาได้,ทำได้แค่ผนึกมันเอาไว้.
ในเวลานั้นลู่อี้ผิงที่ดึงร่างเทพกระบี่โหลวหนิงเข้ามา.
บรรพชนชราสำนักกระบี่ไท่ชิงหลินอี้ที่ใบหน้ามืดครึ้ม,ใบหน้ากลายเป็นเย็นชา“ลู่อี้ผิง,เจ้ามั่นชั่วช้าอมหิต,ก่อนหน้านั้นก็กวาดล้างวิหารปิศาจทมิฬ,นิกายปิศาจน้ำพุเหลือง,แม้แต่คนของนิกายภูตหยิน,ตอนนี้ยังสังหารบรรพชนชราสำนักไท่อี้,เจ้าคือปิศาจร้าย,วันนี้ข้าจะช่วยทุกคนลงโทษขจัดภัยพาล!”
“วันนี้,พวกเราทั้งสองจะเป็นผู้นำทุกคน,สังหารเจ้า,ขจัดปิศาจร้ายออกจากพิภพเหิงหยวน!”
ลู่อี้ผิงที่เผยยิ้มเย็นชา,ทั้งสองเห็นชัดเจนว่าต้องการกระบี่รัตติกาลนิรันดร,ต้องการสังหารเขา,แต่กับพูดพร่ำเอ่ยความยุติธรรมออกมา.
บรรพชนชราหลินอี้และหยวนอี้หัวทั้งสองที่ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า.
กลิ่นอายเทพสวรรค์ที่หนักหน่วงรุนแรงปะทุออกมาทั้งหมด.
พวกเขาต้องการใช้พลังเทพสวรรค์ทั้งหมดทันทีเพื่อสังหารอีกฝ่าย.
แทบจะในทันทีบนท้องฟ้าพลังสายฟ้าอันบ้าคลั่ง,ที่ระเบิดออกมาจากร่างของทั้งสอง.
พลังเทพของทั้งสองที่หนักหน่วงรุนแรง,ทำให้สววรรค์และปฐพีเปลี่ยนสี,ท้องฟ้าบนคฤหาสน์ดังกล่าวถูกปกคลุมด้วยเมฆสีดำอย่างรวดเร็ว,กล่าวได้ว่ามันขยายปกคลุมลามกระจายไปทั่วเมือง,แผ่ไปทุกหนแห่งปกคลุมทุกนิกาย,ทุกตระกูล,แรงกดดันมหาศาลที่โถมทับกดลงมาทั่วทั้งดินแดนฟู่ทันที.
