Chapter 52 we meet again
我们又见面了
“ไม่รับแขกรึ?” วัวกระทิงมังกรเขาทองคำที่เผยยิ้ม,ก่อนที่จะยกขาหน้ากระทืบลงบนพื้น,ก่อนที่จะปรากฏเสาแห่งแสงที่พุ่งลงมาจากท้องฟ้าฟาดลงบนพื้นเทือกเขาสำนักเป่ยฮัวเสียงดังกึกก้อง.
ตูมมมมมมม
ในเวลานั้น,ภายในห้องโถงสำนักเป่ยฮัว,เจ้านิกายจีหลินและโหลวถง,ตลอดจนบรรพชนชราซุนฟาง,เถาเฟิงและอีกหลายคนที่อยู่ในตำหนัก.
นอกจากนี้ยังมีจักรพรรดินิจียวีอีกด้วย.
ด้วยรับรู้ว่าโหลวถงมาเยือนสำนักเฟยฮัว,ดังนั้นจักรพรรดินิไป่ฮัวจึงนำยอดฝีมือจักรวรรดิไป่ฮัวมายังสำนักเฟยฮัวก่อนแล้ว.
ผู้คนที่กำลังพูดกันกันอย่างสนุกสนาม.
ในเวลานั้น,บรรพชนชราซุนฟางอยู่ ๆ ก็เอ่ยออกมาทันที “เจ้าสำนัก,ลู่อี้ผิงนั้นสังหารอาวุโสสูงสำนักเฟยฮัวเข่อเจี่ยของพวกเรา,เรื่องนี้จะให้จบเช่นนี้นะรึ?”
ภายในห้องโถงที่หยุดลงในทันที.
“ลู่อี้ผิงสังหารอาวุโสสูงสำนักเฟยฮัวอย่างงั้นรึ?”โหลวถงที่เอ่ยออกมาด้วยความตกใจ.
เจ้าสำนักเฟยฮัวจีหลินพยักหน้ารับ,ใบหน้าที่ดูเจื่อน ๆ เล็กน้อย.
บรรพชนชราเถาเฟิงแค่นเสียงเย็นชา,เอ่ยออกมาว่า“สวีซิวสำนักปิศาจน้ำพุเหลืองก็ถูกเขาสังหารอย่างโหดเหี้ยม,ลู่อี้ผิงผู้นี้,ดูจะอมหิตยิ่งกว่าสวีซิวที่สังหารผู้คนเป็นผักปลา,ไม่รู้ว่าจะต้องมีอีกกี่นิกาย,ยอดฝีมืออีกกี่คนในทวีปเทพยุทธ์ที่ต้องตายในมือของเขา!”
“ในอดีต,มีผู้คนมากมายที่รวมมือกัน,ล้อมสังหารสวีซิว,ครานี้พวกเราก็คงจำเป็นต้องรวบรวมผู้คนทั้งทวีปเพื่อล้อมสังหารเขา!”
โหลวถงที่พยักหน้ารับ“ข้ากลับไปยังสำนักไท่อี้,ได้ยินเรื่องของลู่อี้ผิงมาบ้างเหมือนกัน,คนแซ่ลู่ผู่นี้โหดเหี้ยม,วิธีการอมหิต,ยิ่งกว่าจอมปิศาจ.”
กล่าวถึงตรงนี้นางที่เปลี่ยนน้ำเสียง“กับจอมปิศาจเช่นนี้,ตระกูลหว่านคาดไม่ถึงเลยว่าจะยังอยู่เฉยไม่ลงมือจัดการอะไร,ข้าเห็นหว่านอู๋ตี้ช่างเป็นจ้าวทวีปที่น่าอับอายนัก!”
น้ำเสียงที่ดูเหยียดหยันดูแคลนหว่านอู๋ตี้เป็นอย่างมาก.
ตระกูลโหลวนับเป็นอันดับสองในทวีปเทพยุทธ์,ย่อมไม่ค่อยพอใจตระกูลหว่านเป็นธรรมดา.
นอกจากนี้ตระกูลโหลวเองก็ต้องการคว้าตำแหน่งจ้าวทวีปมาครองด้วยเช่นกัน.
จักรพรรดินิจียวีที่ต้องการโต้เถียงคำพูดดังกล่าว,ทว่านางกับดูลังเล,ท้ายที่สุดก็ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา.
ที่จริงนี้เรื่องนี้เป็นเพียงแค่ข่าวลือและการนินทาเท่านั้น,เห็นชัดเจนว่ามีใครบางคนจงใจเผยแพร่มันออกมา.
ในเวลาเดียวกัน,ทันใดนั้นเสียงระเบิดได้ดังกึกก้องสั่นคลอนสวรรค์และปฐพี,ทั่วทั้งสำนักเฟยฮัวที่สั่นไปมาอย่างรุนแรง.
ฝุ่นควันที่ลอยฟุ้งปกคลุมไปทั้งสำนักเฟยฮัว,บนหลังคาตำหนักแต่ละแห่งที่มีเศษหินดินทรายที่ปิดทับหนาเตอะ,แม้แต่เกิดรอยร้าวขึ้นมาอย่างคาดไม่ถึง.
ทว่าในเวลานั้นที่ด้านนอกห้องโถงใหญ่ พื้นดินได้พังทลายลง.
เจ้านิกายเฟยฮัวจีหลินที่กำลังพูดคุยอยู่ในห้องโถง,โหลวถงและคนอื่น ๆ ต่างก็ตื่นตระหนกตกใจ.
“เกิดอะไรขึ้น?!”ในห้องโถง ทุกคนต่าง อุทานออกมาแทบจะพร้อมกัน,จากนั้นก็เร่งรีบออกจากห้องโถงทันที.
ขณะที่พวกเขาจ้องมองออกไป,เห็นเพียงยอดเขาสำนักเฟยฮัว,เศษดินหินที่ยังคงลอยคลุ้ง,ที่ด้านหน้าปรากฏหุบเหวลึก,ยืนยาวลงไปจนถึงเชิงเขา.
“ศัตรูบุก!”
เสียงที่สั่นไหวหวาดผวา,ดังก้องไปทั่งยอดเขาสำนักเฟยฮัว.
ศิษย์สตรีที่ออกมาเหมือนผึ้งแตกรัง,เวลานี้เผยใบหน้าตื่นตกใจ.
ศัตรูบุก!
ใบหน้าของเจ้าสำนักเฟยฮัว จีหลินใบหน้ากลายเป็นมืดครึ้ม,แม้นว่าสำนักเฟยฮัวจะแข่งขันกับสำนัก นิกายอื่น ๆ อย่างเข้มข้นมานานหลายปี,ทว่านับตั้งแต่ก่อตั้งขึ้นมา,นับเป็นครั้งแรกที่มีคนบุกศูนย์ใหญ่เช่นนี้.
จักรพรรดินิไป่ฮัว จียวีและโหลวถงต่างก็ตื่นตะลึง.
“ถึงกับกล้ามาหาเรื่องถึงศูนย์ใหญ่สำนักเฟยฮัว,แส่หาความตาย!”บรรพชนชราสำนักเฟยฮัว ซุนฟางที่ใบหน้ากลายเป็นเคร่งขรึม.
“พวกเราออกไปดูกัน!”เจ้าสำนักเฟยฮัว จีหลิน เอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม,นำทุกคนบินออกไป,ขณะเอ่ยออกสั่งอาวุโสสูงคนหนึ่งของนิกายเฟยฮัว”"รวบรวมอาวุโสทั้งหมด,อาวุโสสูงทุกคน,เข้าประจำที่มหาค่ายกลเฟยฮัว เตรียมรับมือสังหารศัตรู!”
อาวุโสสูงสำนักเฟยฮัวคนดังกล่าวรับคำสั่ง,ก่อนออกไปสั่งการทันที.
บรรพชนชราสำนักเฟยฮัวซุนฟาง,เถาเฟิงและเหล่าอาวุโสสูงคนอื่น ๆ บินตามหลังเจ้านิกายจีหลินไปทันที.
จักรพรรดินิจียวีและโหลวถงเองก็ไปด้วย.
ในเวลานั้นที่ด้านหน้าประตูสำนักเฟยฮัว,ปรากฏราชรถสีทองและเหล่าศิษย์สำนักเฟยฮัวที่ขวางเอาไว้ เวลานี้กำลังจ้องมองราชรถของลู่อี้ผิงด้วยแววตาตื่นตระหนกหวาดกลัว.
พวกเขาที่เห็นเพียงวัวกระทิงมังกรเขาทองคำที่กระทืบเท้าลงพื้น,ที่ด้านหน้าปรากฏรอยแตกผืนปฐพีแยกกว้างยาวพังทลายไปจนถึงยอดเขา.
เวลานี้สายลมที่มากมายกำลังพัดกรูเข้าไปในรอยแตกอย่างบ้าคลั่ง.
ลู่อี้ผิงที่นั่งอยู่บนราชรถ,จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า.
บนท้องฟ้าไกลนั้น,มีจุดเล็ก ๆ มากมายกำลังพุ่งมายังที่นี่.
เมื่อใกล้เข้ามาก็จะพบว่าเป็นเจ้าสำนักเฟยฮัว จีหลิน,โหลวถง,จักรพรรดินิจียวีและคนอื่น ๆ.
จักรพรรดินิจียวีที่จ้องมองมาแต่ไกลเห็นราชรถทองคำที่สะท้อนแสงอาทิตย์แสบตา,จับจ้องมองผู้เยาว์ชุดน้ำเงินที่นั่งอยู่บนราชรถ.
เวลานั้นจักรพรรดินิจียวีเห็นใบหน้าที่ดูคุ้นหน้า,ก็ทำให้นางใบหน้าเปลี่ยนสีไปเหมือนกัน,หัวใจของนางเต้นไปมา ไม่เป็นจังหวะ,เป็นเขา.
ทว่าโหลวถงเองก็ตื่นตกใจเช่นกัน,ไม่ใช่ว่าเป็นบุรุษชุดน้ำเงินที่อยู่ระหว่างทางหรอกรึ?
หัวหน้าองค์รักษ์ด้านหลังโหลวถงที่เห็นลู่อี้ผิงแต่ไกล,ใบหน้ากลายเป็นเย็นชา“เป็นเจ้าเด็กนั่น! แส่หาความตายจริง ๆ!”
บรรพชนชราสำนักเฟยฮัวซุนฟางที่ได้ยิน,ก็เอ่ยถาม“รู้จักชายหนุ่มคนนั้นด้วยรึ?”
หัวหน้าองค์รักษ์เอ่ย“ก็ไม่รู้ว่าเป็นใครมาจากใหนหรอกนะ,แต่มันได้ดูหมิ่นท่านหญิงของพวกเรา,ข้าต้องการสั่งสอนมันตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว,ทว่าท่านหญิงกับเอ่ยห้ามไม่ให้ข้าลงมือ.”
ทุกคนที่จ้องมองโหลวถง.
โหลวถงพยักหน้า,ไม่ได้โต้แย้งหัวหน้าองค์รักษ์แต่อย่างใด.
จักรพรรดินิไป่ฮัวที่ได้ยิน,ก็เผยใบหน้าแปลกประหลาด.
ขณะที่นางจะเอ่ยปาก,ก็เห็นเจ้าสำนักเฟยฮัวจีหลินและคนอื่น ๆ เร่งความเร็วเพิ่ม พุ่งไปยังทิศทางดังกล่าวแล้ว.
ทันใดนั้น,ทั้งหมดก็มาถึงด้านหน้าราชรถสีทอง.
เมื่อมาถึง,บรรพชนชราสำนักเฟยฮัวซุนฟางจ้องมองชายหนุ่มชุดน้ำเงินบนราชรถ,ก็แทบระงับความโกรธเอาไว้ไม่ได้.
ชายหนุ่มชุดน้ำเงินที่เห็นพวกเขา,ยังคงนั่งอย่างไม่แยแสเบาสบายอยู่กับกับวิหคน้อยทองคำ.
เจ้าสำนักเฟยฮัวจีหลิน,และโหลวถงที่ขมวดคิ้วไปมา.
“ไอ้หนู,เจ้ามาจากนิกายใหน? รีบไสหัวลงมาจากรถเดี๋ยวนี้!”ซุนฟางที่ตวัดฝ่ามือ,ใช้พลังดึงดูด,ลากตัวลู่อี้ผิงให้ลงมาจากบนราชรถทันที!
อย่างไรก็ตาม ลู่อี้ผิงกับยังคงนั่งอยู่บนราชรถ,ไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ เลย.
ซุนฟางและเจ้าสำนักเฟยฮัว จีหลิน,โหลวถงและคนอื่น ๆ ถึงกับตื่นตะลึง.
ซุนฟาง,บรรพชนชราสำนักเฟยฮัว,ซุนฟาง,แม้นว่าจะไม่ได้แข็งแกร่งที่สุด,ทว่าก็เป็นขอบเขตเทพวิญญาณขั้นต้น.
คาดไม่ถึงเลยว่า,จะไม่สามารถทำให้ชายหนุ่มชุดน้ำเงินขยับได้แม้แต่นิดเดียว!
At this moment, suddenly, the chariot has an astonishing strength, then rumbled Sun Fang, saw only Sun Fang to move in a ground roller, the chest pounded on the distant place foot giant stone.
ในเวลานั้น,จู่ ๆ จากราชรถกับปรากฏ พลังที่มากล้นน่าอัศจรรย์พวยพุ่งและกระแทกไปยังร่างของซุนฟาง,ก่อนจะเห็นซุนฟางที่หมุนกลิ้งลากพื้นกระเด็นกระแทกไปบนศิลาก้อนใหญ่.
ศิลาก้อนใหญ่ที่ระเบิด,ร่างกายอีกฝ่ายที่ยังลอยเคล้งลอยออกไปไกล.
Flying Flower Gate numerous expert looks angrily at Lu Yiping none who does not.
เหล่ายอดฝีมือสำนักเฟยฮัวมากมายที่โกรธเกรี้ยวต่างก็จ้องมองลู่อี้ผิงกันทุกคน.
Rushed Hundred Flowers Empress Ji Yu urgently however called out tenderly: „Stop!” Then crosses the people, walks toward the chariot.
ขณะที่จะลงมือโจมตี จู่ ๆ จักรพรรดินิไป่ฮัวกับเร่งรีบห้ามเอาไว้,“หยุดก่อน!”
จากนั้นนางได้ก้าวตรงไปยังราชรถทองคำ.
“ท่านพ่อ,เขาเป็นใคร?!”เจ้าสำนักเฟยฮัว,จีหลินและคนอื่น ๆ ที่จ้องมองไปยังจักรพรรรดินิไป่ฮัวด้วยใบหน้าประหลาดใจ.
ภายใต้การจับจ้องมองของทุกคน,จักรพรรดินิไป่ฮัวจียวีก้าวไปถึงด้านหน้าราชรถ,ยกมือขึ้นเล็กน้อย,เอ่ยต่อลู่อี้ผิง“คุณชายลู่,นับตั้งแต่ออกมาจากวังหลวงจักรวรรดิเป่ยโตวก็ผ่านมาสิบวันแล้ว,พวกเราพบกันอีกครั้งแล้ว.”
ทุกคนที่ตื่นตะลึง.
คุณชายลู่?
วังหลวงจักรวรรดิเป่ยโตวอย่างงั้นรึ?
ไม่กี่วันก่อน,ไม่ใช่ว่าเป็นงานเฉลิมฉลองจักรวรรดิเป่ยโตวหรอกรึ?
ได้ยินคำพูดของจักรพรรดินิไป่ฮัว,ดูเหมือนว่าจะพบกับชายหนุ่มผู้นี้ในงานเฉลิมฉลองจักรวรรดิเป่ยโตวอย่างงั้นรึ? นอกจากนี้ควรจะเป็นคนที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน.