Chapter 35 Breakneck!
玩命！
กล้า? ไม่กล้า?
ยอดฝีมือมากมายในห้องโถงที่จ้องมองไปยังเจ้านิกายน้อย,นิกายภูตหยินที่เวลานี้ใบหน้ากลายเป็นมืดมน.
เขาที่เงยหน้าขึ้นทันที,จ้องมองลู่อี้ผิง,ใบหน้ากลายเป็นมืดครึ้มเย็นชา“พวกเราสองคนออกมาประลองกันเป็นอย่างไร?!”
ทั้งห้องโถงที่เผยความประหลาดใจออกมา.
เจ้านิกายภูตหยินต้องการประลองกับลู่อี้ผิงด้วยตัวเองอย่างงั้นรึ?!
ภายในห้องโถงที่เต็มไปด้วยความเงียบสงบ.
“ทว่า,ไม่ใช่การประลองต่อสู้หรอกนะ.”เจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินเห่าตันเอ่ยเพิ่ม.
ลู่อี้ผิงที่วางแก้วสุราลง,เผยยิ้มเล็กน้อยให้อีกฝ่าย“แล้วเจ้าต้องการประลองอะไรล่ะ?”
เจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินกล่าวหยัน“พวกเราจะประลองกู่ฉิน!”
แข่งกู่ฉิน?
ผู้คนถึงกับตะลึงไปตาม ๆ กัน.
ไม่มีใครคิดว่าเจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินเห่าตันจะต้องการท้าประลองกู่ฉินกับลู่อี้ผิง.
ทุกคนที่อดไม่ได้จ้องมองไปยังเจ้านิกายน้อยตระกูลอวิ๋น,อวิ๋นไห่เทียน,เขาคือผู้ก้าวไปบนเต๋าแห่งกระบี่และเต๋าแห่งกู่ฉินที่มีชื่อเสียงเป็นอย่างมากในทวีปเทพยุทธ์.
“แข่งกู่ฉินอย่างงั้นรึ?”ลู่อี้ผิงที่เผยยิ้มสุขุม“ตัดสินอย่างไร?”
เจ้านิกายน้อย,เห่าตันที่จ้องมองลู่อี้ผิงพร้อมกับกล่าวเย้ย“ในห้องโถงแห่งนี้,มียอดฝีมือกู่ฉินมากมาย,ให้พวกเขาเป็นคนตัดสิน,เต๋าแห่งกู่ฉินใครสูงกว่ากัน,คนนั้นชนะ!”
กล่าวจบ,เขาก็เอ่ยเพิ่ม“หากเจ้าแพ้,ข้าต้องการชีวิตของเจ้า!”
“หากข้าแพ้,ชีวิตของข้าเป็นของเจ้า!”
แตกหักกันไปเลย!
ภายในใจของทุกคนที่ตื่นตกใจ.
“เจ้านิกายน้อย!”ยอดฝีมือนิกายภูตหยินที่ได้ยิน,ต่างก็เอ่ยออกมาด้วยความตกใจ.
มหาจักรพรรดิเป่ยโตวที่ขมวดคิ้วไปมา,เอ่ยเตือนออกมาว่า“เจ้านิกายน้อยเห่าตัน,แพ้ชนะเป็นเรื่องธรรมดาของการประลอง,ไม่จำเป็นต้องเอาชีวิตมาเดิมพัน,ขอให้คิดเรื่องนี้ให้ดี!”
ไม่ว่าจะเป็นเห่าตันหรือลู่อิ้งตกตายในราชวงศ์เป่ยโตว,ก็ไม่เป็นผลดีทั้งนั้น.
ทว่ายอดฝีมือคนอื่น ๆ นั้นที่ได้แต่เงียบแทบไม่กล้าเอ่ยออกเสียงใด ๆ.
เห็นชัดเจน,ว่าไม่มีใครต้องการมีส่วนร่วมกับเรื่องของคนทั้งสอง.
เจ้านิกายน้อยเห่าตันที่หาได้สนใจมหาจักรพรรดิโจวติงเทียน,จ้องมองลู่อี้ผิงเอ่ยออกมาว่า“ทว่า,ดูเหมือนว่าแค่ชีวิตเดิมพันมันคงไม่พอ!”
“ดูเหมือนว่าเจ้าจะมีตำราลับหมัดคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์และหมัดเทวะกาลเวลาอย่างงั้นรึ?”
กล่าวจบ,เขาก็นำแหวนมิติออกมา,ด้านในนั้น,เห็นศิลาวิญญาณเกรดสูงจำนวนมาก,น่าจะมีราว ๆ หนึ่งพันล้าน! และสมุนไพรวิญญาณอีกนับไม่ถ้วน,หลายอย่างที่มีอายุหนึ่งแสนปีหลายอย่าง.
นอกจากนี้,ยังมีเม็ดยาทองคำเทพวิญญาณ,กายเทพสี่ร่าง,ชีพจรวิญญาณเกรดสูงหกเส้น,สิ่งประดิษฐ์เทวะระดับต่ำสี่ชิ้น.
“หากเจ้าแพ้,ตำราหมัดคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์และหมัดเทวะกาลเวลาต้องเป็นต้องข้า!”
“หากข้าแพ้,เจ้านำมันไปทั้งหมดเลย!”
เจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินเห่าตันที่เอ่ยเสียงดังก้องไปทั้งห้องโถง.
ผู้คนที่จ้องมองแหวนมิติของเห่าตัน,เห็นสิ่งของด้านในแทบกลืนน้ำลายไม่ลง.
เรื่องเทพแท้จริงก่อนหน้านี้กลายเป็นเรื่องธรรมดาไปเลย,ไม่ต้องเอ่ยถึงสิ่งประดิษฐ์เทวะที่มีถึงสี่,ศิลาวิญญาณเกรดสูง,สมุนไพรวิญญาณ,เม็ดยาวิญญาณ,กายเทพ,ชีพจรวิญญาณ,ทุกสิ่งทำให้ผู้คนรอบ ๆ หัวใจสั่นไหวไปมา.
อวิ๋นไห่เทียน,ประมุขน้อยตระกูลอวิ๋น,เห็นสิ่งของในแหวนมิติ,ลอบตกใจ,ตระกูลอวิ๋นเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ของทวีปเทพยุทธ์,ในมุมมองของเขาตระกูลอวิ๋นนับว่าร่ำรวยมาก,ทว่าเทียบกับเห่าตันกับอยู่กันคนละชั้นกันเลย!
“มีปัญหาอะไร?”เจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
ลู่อี้ผิงที่ส่ายหน้าไปมา.
ในใจทุกคนคงคิดว่า,ลู่อี้ผิงคงปฏิเสธเป็นแน่ ทว่าอีกฝ่ายกับเอ่ยออกมาว่า“ชีวิตของเจ้า,มันช่างไร้ค่า!”
“ตำราหมัดคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์,และหมัดเทวะกาลเวลาข้ามี,ทว่าขยะเหล่านี้เจ้าคิดว่ามันมีค่าเทียบได้กับหมัดคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์และหมัดเทวะกาลเวลาอย่างงั้นรึ?”
ลู่อี้ผิงที่จ้องมองสิ่งของในแหวนมิติของเจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยิน,เอ่ยอย่างไม่แยแส.
กายเทพ,สิ่งประดิษฐ์เทวะหากไม่ใช่ชั้นสุดยอด ล้วนแต่เป็นขยะสำหรับเขา.
ส่วนศิลาวิญญาณที่เขามี,คุณภาพต่ำสุดก็คือระดับเทวะ.
ส่วนเม็ดยาเทวะ,ชีพจรวิญญาณ,สมุนไพรวิญญาณไม่ต้องเอ่ยถึงเลยไม่อยู่ในสายตาแม้แต่นิดเดียว.
เจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินได้ยิน,ใบหน้าก็กลายเป็นมืดครึ้ม.
ลู่อี้ผิงทีเอ่ยว่าชีวิตเจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินไร้ค่า,หมายความว่าอย่างไร?
เขายังเอ่ยว่าสิ่งประดิษฐ์เทวะ,ชีพจรวิญญาณ,เม็ดยาเทวะเหล่านี้เป็นขยะอย่างงั้นรึ?
ในเวลานั้น,ลู่อี้ผิงนำตำราสองเล่มออกมา,ไม่อาจบอกได้ว่าสร้างจากวัตถุดิบอันใด,ทว่ามันกับส่องแสงประกายสว่างเจิดจ้า,ด้านในเปี่ยมล้นด้วยพลังที่ลึกล้ำ.
“หมัดคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์!”
“หมัดเทวะแห่งกาลเวลา!”
เห็นอักขระโบราณบนหน้าปก,ผู้คนที่อดอุทานเสียงดังออกมาไม่ได้.
เดิมทีก่อนหน้านี้เจ้านิกายน้อย นิกายภูตหยินเห่าตันที่โกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก,เวลานี้ดวงตาของเขาที่ร้อนขึ้น นัยน์ตาปรากฏประกายเพลิงแห่งความโลภ.
หมัดคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์,หมัดเทวะแห่งกาลเวลา,อยู่กับลู่อี้ผิงจริง ๆ! นี่เป็นไปได้ว่าลู่อี้ผิงได้รับสมบัติมาจากถ้ำที่พักของนักบุญปิศาจและปิศาจชราแห่งการเวลาอย่างงั้นรึ?
ไม่สงสัยเลยที่เขาเอ่ยว่าสิ่งประดิษฐ์เทวะระดับต่ำ,ชีพจรวิญญาณและศิลาวิญญาณเหล่านี้เป็นขยะ.
หากเขาได้รับสมบัติจากถ้ำที่พักนักบุญปิศาจและถ้ำที่พักปิศาจชราแห่งการเวลา,การที่จะเอ่ยว่าสิ่งเหล่านี้เป็นขยะก็เป็นเรื่องธรรมดา.
มหาจักรพรรดิเป่ยโตว,โจวติงเทียน,หว่านหง,อวิ๋นไห่เทียน,จักรพรรดินิไป่ฮัว,ผู้ก่อตั้งสำนักเลี่ยฮั่วเหอเฉาและคนอื่น ๆ ที่เวลานี้ดวงตาเป็นประกาย,ไม่ต่างจากเห่าตัน,พวกเขาต่างก็คิดว่าลู่อี้ผิงได้รับสมบัติจากถ้ำที่พักของนักบุญปิศาจและปิศาจชราแห่งกาลเวลามา.
เจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินเห่าตันที่จ้องมองไปยังยอดฝีมือคนอื่น ๆ ของนิกายเห่าตัน“นำแหวนมิติของพวกเจ้าออกมา.”
ยอดฝีมือนิกายภูตหยินที่ราวกับรับรู้ความคิดของเห่าตัน,จ้องมองดูตำราหมัดคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์และหมัดเทวะแห่งการเวลาที่วางบนโต๊ะ,ดูลังเลเล็กน้อย,ท้ายที่สุดก็ส่งแหวนมิติออกมา.
“เจ้านิกายน้อย,เรื่องนี้,ข้าเห็นว่าควรขอคำแนะนำกับท่านเจ้านิกายก่อนตัดสินใจอีกครั้ง!”ยอดฝีมือนิกายภูตหยินคนหนึ่งที่เอ่ยเตือนออกมา.
หากเห่าตันตายที่นี่,เขาก็ตายที่นี่เช่นกัน,พวกเขาคงไม่อาจหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบได้!
“เจ้าคิดว่าข้าจะพ่ายแพ้อย่างงั้นรึ?”เจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินเห่าตัน,จ้องมองไปยังยอดฝีมือคนดังกล่าวด้วยท่าทางไม่พอใจ,จากนั้นก็ริบแหวนมิติทั้งหมดมา.
ในเวลานั้น,ลมปราณวิญญาณมากมายที่แผ่ออกมา,ริ้วแสงเทวะที่ส่องประกายวับวาว.
“รวมสิ่งเหล่านี้ด้วย,ว่าอย่างไร?”เจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินเอ่ยต่อลู่อี้ผิงด้วยความเย็นชา.
เหล่ายอดฝีมือนิกายภูตหยิน,แต่ละคนระดับต่ำสุดคือระดับเทพวิญญาณขั้นต่ำ,ปาเทียนที่เป็นยอดฝีมือเทพแท้จริง,แหวนมิติของเขาย่อมมีของล้ำค่ามากมาย.
อย่างไรก็ตาม,ลู่อี้ผิงส่ายหน้าไปมา“ยังไม่พอ.”เขาที่เอ่ยเพิ่ม“นิกายภูตหยินของเจ้ามีหม้อยาหยินหยาง,อยู่กับเจ้าหรือไม่?”
หม้อยาหยินหยาง!
พริบตาทุกคนได้ยิน,ต่างก็เผยใบหน้าประหลาดใจ.
หม้อปรุงยาหยินหยาง,นี่คือสิ่งประดิษฐ์เทวะระดับสูง,สามารถที่จะหลอมยาที่เหนือกว่าระดับเทวะได้,แม้แต่หลอมกลั่นเม็ดยาเซียนได้ด้วย,นอกจากนี้กลิ่นอายจากหม้อยาหยินยาง,ยังสามารถเพิ่มคุณภาพของเม็ดยาได้อีกด้วย.
ใบหน้าของเจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินเห่าตันที่เปลี่ยนสี,ทว่าหลังจากครุ่นคิดครู่หนึ่ง,ก็กัดฟัน,นำเตาปรุงยาออกมา,เป็นเตาสองสีที่ส่องประกายวับวาว.
เตาปรุงยาหยินหยาง.
เจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินที่นำหม้อหยินหยางมาวางบนโต๊ะ,แววตาเต็มไปด้วยความเย็นชา“ตอนนี้พอรึยัง?”
“ก็พอได้,แม้นว่าเตาหยินหยางก็ยังเป็นเพียงแค่ขยะ,ทว่าพอจะมีประโยชน์กับข้าบ้าง,ถือว่าผ่าน.”ลู่อี้ผิงเอ่ยอย่างไม่แยแส.
ผู้คนแทบสำลักสุราพ่นออกจากปากพร้อม ๆ กัน.
หากลู่อี้ผิงชนะ,เขาจะมองเตาหยินหยางให้กับผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาใช้อย่างงั้นรึ?
เจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินเห่าตันที่ใบหน้าบิดเบี้ยว,จ้องมองลู่อี้ผิงเอ่ยออกมาว่า“เจ้าจะเริ่มก่อน,หรือให้ข้าก่อน?”
ลู่อี้ผิงที่ผายมือให้อีกฝ่าย.
เจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินเห่าตันที่ไม่เอ่ยกล่าวอะไรอีก,เขานำกู่ฉินที่มีขนาดหนึ่งเมตร 23 เซนติเมตรออกมา,เป็นสีดำล้วน,ราวกับอาบไปด้วยพลังปิศาจ,ทุกคนที่จ้องมอง,ยากที่จะหลบเลื่อนสายตาออกจากมันได้.
“นี่มันกู่ฉินปิศาจสวรรค์!”อวิ๋นไห่เทียนที่เห็นกู่ฉินดังกล่าว,อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
“กู่ฉินปิศาจสวรรค์,เป็นของเทพปิศาจกู่ฉินหกนิ้ว!”ในเวลานั้นผู้คนต่างก็ส่งเสียงอื้ออึงดังทั่วห้องโถง.
เทพปิศาจกู่ฉินหกนิ้ว,นี่คือผู้ก้าวไปบนเต๋าแห่งกู่ฉินอันดับหนึ่งของพิภพเหิงหยวนแห่งนี้!
ตอนนี้,เจ้านิกายน้อย นิกายภูตหยินที่นำกู่ฉินปิศาจสวรรค์ออกมา,เป็นไปได้ว่าเขากราบเทพปิศาจกู่ฉินหกนิ้วเป็นอาจารย์อย่างงั้นรึ?
