Chapter 33 From Netherworld Prison
来自幽冥之狱
แต่ว่า,หมัดเทวะกาลเวลาของปิศาจเฒ่าแห่งการเวลาหมายความว่าอย่างไร?!
ผู้คนมากมายที่เต็มไปด้วยความสงสัยยากที่จะเข้าใจได้.
แม้แต่เจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินและคนของเขาเวลานี้ยังกลายเป็นเงียบงัน,ไม่กล้าเอ่ยสิ่งใดออกมา.
ลู่อี้ผิง,ไม่ใช่ว่าเป็นหลานของสวีซิวหรอกรึ?
ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา,คาดไม่ถึงว่าจะมีหมัดคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์และหมัดเทวะกาลอากาศอย่างคาดไม่ถึง!
กล่าวได้ว่าลู่อี้ผิงได้รับตำราลับหมัดคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์ และหมัดเทวะกาลเวลาอย่างงั้นรึ?
เป็นไปได้ว่าได้รับสมบัติของท่านนักบุญปิศาจและปิศาจชราแห่งกาลเวลามา?!
เจ้านิกายน้อยภูตหยินเห่าตันที่คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ทันที.
เห่าตันที่ครุ่นคิดว่าลู่อี้ผิงไม่มีทางที่จะเกี่ยวข้องกับ,นักบุญปิศาจและปิศาจชราแห่งการเวลาพร้อม ๆ กันแน่,มีเพียงแค่อีกฝ่ายพบขุมทรัพย์ที่มีตำราของทั้งสองมามีความเป็นไปได้ที่สุด,ไม่เช่นนั้นผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาจะมีทักษะหมัดคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์และหมัดเทวะกาลเวลา พร้อมกันได้อย่างไร?
ทุกคนที่ค่อย ๆ นั่งลงบนที่นั่งของตน.
แม้แต่มหาจักรพรรดิเป่ยโตว,โจวติงเทียน,ยังไม่กล้าเอ่ยอะไรออกมา.
เหมือนกับเจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินเห่าตัน,พวกเขาคิดว่าลู่อี้ผิงคงได้รับสมบัติของนักบุญปิศาจและปิศาจชราแห่งกาลเวลามา.
ยอดฝีมือสำนักเลี่ยฮัวที่ส่งเสียงผ่านวิญญาณพูดคุยกับเหอเฉา“อาจารย์บรรพชน,ลู่อี้ผิง,ได้รับสมบัติของนักบุญปิศาจและปิศาจชราแห่งกาลเวลามาอย่างงั้นรึ?”
เหอเฉาที่ขมวดคิ้วแน่น.
นายน้อยตระกูลหว่าน,หว่านหงที่จ้องมองจางจิน,ต้องการค้นความลับจากจางจินเป็นอย่างมาก.
ในเวลานี้,จางจินที่กลับมาอยู่ด้านหลังลู่อี้ผิงแล้ว.
ก่อนหน้านี้,เมื่อครั้งจางจินเผยทักษะหมัดคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์และหมัดเทวะแห่งกาลเวลา,เขาที่ใช้วิชาขอบเขตพลังเทพวิญญาณขั้นสุดท้ายเหมือนกับอีกฝ่าย.
ทว่า,จางจินนั้น,เป็นเพียงแค่เทพวิญญาณขั้นสุดท้ายจริง ๆ รึ?
นายน้อยตระกูลหว่าน,หว่านหงที่นึกถึงพลังคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์และหมัดเทวะแห่งกาลเวลา,ทำให้เขาไม่อาจบอกได้เช่นกัน.
ฝ่ามือปิศาจอเวจีจากนิกายปิศาจอเวจีต่อหน้าหมัดคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์,กับพังทลายลงอย่างง่ายดาย.
ทุกคนที่จ้องมองลู่อี้ผิง,จ้องมองจางจินที่อยู่ด้านหลัง.
ภายใต้สายตาของผู้คนที่จ้องมอง,ลู่อี้ผิงเผยท่าทางไม่แยแสเลยแม้แต่น้อย.
เจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยิน,เห่าตันที่นั่งอยู่,เวลานี้ใบหน้ามืดครึ้มเย็นชา,เทียนหลง,ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาที่หมดสภาพ.
เห็นสภาพศพที่น่าอนาถทำให้ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความอัปลักษณ์.
เขาจ้องมองลู่อี้ผิง,กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ลู่อี้ผิง,เจ้ากล้าส่งผู้ใต้บังคับบัญชาขึ้นมาประลองกับคนของนิกายภูตหยินอีกหรือไม่?”
“กล้าใหม?!”
ผู้คนที่ตกใจเป็นอย่างมาก.
ไม่คาดคิดเลยว่าเจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินเห่าตันยังกล้าที่จะท้าประลองต่ออีกรึ?!
สการประลองก่อนหน้านี้,เขาได้เสียยอดฝีมือขอบเขตเทพวิญญาณไปคนหนึ่งแล้ว!
ยังกล้าอีกรึ?
โจวติงเทียน,หว่านหง,จักรพรรดินิไป่ฮัว,อวิ๋นไห่เทียนและคนอื่น ๆ ที่จ้องมองไปยังลู่อี้ผิง.
ลู่อี้ผิงได้ยินคำพูดดังกล่าว,ยกแก้วสุราขึ้นดื่มอีกครั้ง,จ้องมองยอดฝีมือด้านหลังเห่าตันอีกสามคน,เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย“แน่นอน!”
เจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินเห่าตันที่จ้องมองไปยังเจ้าเหวินด้านหลังลู่อี้ผิง“ครั้งนี้,ให้เขาขึ้นเวที!”
จางจิน,เหว่ยปิง,เฉินหยางหยวน,ทั้งสามที่เผยสีหน้าแปลก ๆ ออกมา.
ลู่อี้ผิงที่เผยยิ้ม“ได้ดั่งที่เจ้าหวัง!”จากนั้นก็เอ่ยกับเจ้าเหวิน“ออกไป,เล่นกับพวกเขาสักสองสามกระบวนท่าสักหน่อย!”
เจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินเห่าตันที่ใบหน้ากระตุก,ในครั้งนี้,เขาที่ยืนขึ้นพร้อมกับยกมือประสานเอ่ยด้วยความเคารพ“ท่านอาปาเทียน,โปรดลงมือในครั้งนี้ด้วย!”
เห็นเจ้านิกายน้อยนิกายภูตหยินแสดงท่าทางเคารพ,ทุกคนต่างก็ตกใจไปตาม ๆ กัน.
ต้องรู้ด้วยว่าเทียนหลงระดับเทพวิญญาณขั้นสุดท้ายก่อนหน้านี้,เขาไม่ได้แสดงความเคารพต่ออีกฝ่ายแต่อย่างใด.
เป็นไปได้ว่า?!
ผู้คนที่ราวกับคิดอะไรขึ้นมาทันที.
ยอดฝีมือคนดังกล่าว พยักหน้า,ก่อนที่จะเหินขึ้นฟ้า ขึ้นไปบนเวทีประลองวายุและสายฟ้าทันที.
หลังจากที่ยอดฝีมือนิกายภูตหยินปาเทียนขึ้นไปก็แผ่แรงกดดันมหาศาลออกมา,จ้องมองเจ้าเหวินด้วยสายตาเย็นชา“เจ้าจะต้องตายอย่างอนาถ!”
เวลานั้นกลิ่นอายที่หมุนวนแผ่ออกมาไม่หยุด.
ตูมมมม!
ยอดฝีมือนิกายภูตหยิน ป้าเทียน,ทำให้สนามประลองวายุสายฟ้าสั่นไปมาส่งเสียงดังกึกก้อง,สายฟ้าที่แล่นกระจายไปทั่ว,กระจายออกมาจากร่างของเขา.
ประกายเทพ,นี่คือพลังของเทพแท้จริง,พลังอำนาจที่ทำให้ทั่วทั้งห้องโถงราชวงศ์เป่ยโตวกำลังสั่นไปมา.
ในเวลานี้,ทุกคนเผยความอัศจรรย์ใจออกมา.
เวลานี้ทั้งพระราชวังที่กำลังสั่นา,ทำให้ผู้คนทั้งหมดแม้กระทั่งนอกห้องโถงใหญ่ต่างก็เผยความประหลาดใจออกมา.
“ยอดฝีมือเทพแท้จริง! ใครได้ยั่วยุยอดฝีมือเทพแท้จริงกัน!”
“มาจากห้องโถงใหญ่! เกิดเรื่องอะไรขึ้นในห้องโถงใหญ่อย่างงั้นรึ?!”
ภายในตำหนักอื่น ๆ ด้านใน,ไม่ว่าจะเป็นตำหนักชั้นหนึ่งชั้นสอง,ยอดฝีมือทั้งหมดต่างก็ชงักงันตกใจไปตาม ๆ กัน.
เทพแท้จริง,ยากที่จะก้าวไปถึงระดับดังกล่าวได้ง่าย ๆ ,จึงไม่ได้พบเห็นกันง่าย ๆ,การที่จะเห็นยอดฝีมือแท้จริงลงมือจึงไม่ค่อยบ่อยนัก.
ตอนนี้,ในตำหนักวังเป่ยโตว,กำลังมียอดฝีมือระดับเทพแท้จริงลงมืออย่างงั้นรึ?
โจวติงเทียนที่ใบหน้าเปลี่ยนสี“เทพแท้จริงระดับต้นขั้นสุดท้าย!”
ป้าเทียนไม่ใช่แค่ยอดฝีมือเทพแท้จริง,ทว่ายังเป็นเทพแท้จริงขั้นต้นชั้นสุดท้ายอีกด้วย!
นิกายภูตหยินที่ส่งยอดฝีมือระดับเทพแท้จริงออกมาเช่นนี้,นิกายภูตหยินต้องการทำอะไร?
ไม่เพียงแค่โจวติงเทียนที่ตกใจ,นายน้อยตระกูลหว่านหว่านหง,จักรพรรดินิไป่ฮัว,อวิ๋นไห่เทียน,ต่างก็ตกใจ,แม้แต่ผู้ก่อตั้งนิกายเลี่ยฮัว เหอเฉาก็อ้าปากค้างไปเหมือนกัน.
แม้นว่าเขาจะเป็นยอดฝีมือเทพแท้จริง,ทว่าเป็นเพียงยอดฝีมือเทพแท้จริงขั้นต้นชั้นต้นเท่านั้น.
เทียบกับปาเทียน,ระดับห่างกันหลายขั้น.
นิกายภูตหยิน,มียอดฝีมือระดับเทพแท้จริงตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!
ในกลุ่มอิทธิพลชั้นสูงสิบกลุ่มของทวีปเหิงหยวนนั้น,ยอดฝีมือเทพแท้จริง,ถือว่าเป็นพลังในการจัดระดับพลังของพวกเขา.
เจ้านิกายน้อยนิกายภูติหยิน,เห่าตันจ้องมองลู่อี้ผิงด้วยแววตาเย็นชา.
ในเวลานั้น,ยอดฝีมือนิกายภูตหยินป้าเทียนที่โจมตีออกไปยังทิศทางของเจ้าเหวินทันที.
“คุกอเวจี!”
“กงเล็บจื่อหาน!”(เย็นสุดขั้ว)
ฝ่ามือใหญ่ยักษ์บนท้องฟ้าที่ฟาดลงมา.
ฝ่ามือปิศาจมีสีม่วงที่เย็นยะเยือบอย่างคาดไม่ถึง!
ลมปราณเย็นยะเยือบสีม่วง,ได้แช่แข็งห้วงมิติรอบ ๆ ไปทั้งหมดหมด.
ไม่ว่าจะเป็นห้องโถงหลัก,ห้องโถงชั้นใน,ลาน,ทั่วทั้งวังหลวง,ทุกคนที่สัมผัสได้ถึงไอเย็นที่รุนแรงที่ราวกับจะแช่แข็งทุกอย่างเอาไว้.
“อะไรกัน,กงเล็บจื่อหาน!”ผู้ก่อตั้งสำนักเลี่ยฮัวเหอเฉาที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
กงเล็บจื่อหาน,นี่คือทักษะดินแดนโหยวหมิง.
ดินแดนโหยวหมิง,เป็นดินแดนลับของพิภพเหิงหยวน.
ปาเทียนยอดฝีมือนิกายภูตหยิน,เป็นไปได้ว่ามาจากดินแดนโหยวหมิง?!
หรือว่านิกายภูตหยินความจริงแล้วเป็นกลุ่มอิทธิพลจากดินแดนโหยวหมิงกัน?
มหาจักรพรรดิจักรวรรดิเป่ยโตว,โจวติงเทียน,ตระกูลหวาน,เจ้านิกายน้อยหว่านหง,อวิ๋นไป่เทียน,ยอดฝีมือทุกคนภายในห้องโถง,เวลานี้ใบหน้าเปลี่ยนสี,แววตาเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น.
กงเล็บจื่อหาน,ที่ผนึกห้วงมิติ,ทุกหนแห่งที่พุ่งผ่าน,บนเวทีวายุสายฟ้าที่ถูกแช่แข็งไปทั้งหมด.
ลู่อี้ผิงที่จ้องมองอย่างไม่แยแส,กงเล็บจื่อหาน? ดินแดนโหยวหมิงอย่างงั้นรึ?
เหมือนว่าใครบางคน,จะคิดว่าตัวเองไร้เทียมทาน.
เขาที่เผยยิ้มเย็นชา.
เจ้าเหวินที่จ้องมองกงเล็บจื่อหนาน,ก่อนยกมือขึ้นเล็กน้อย.
