Chapter 191 The Demon Dragon Palace Palace Lord fragrant disappearing jade perishes
魔龙宫宫主香消玉殒,时光神拳震憾世人(三更)
ทุกคนตื่นตะลึงไปในทันที.
พวกเขารู้ว่าเจ้าวังมังกรปิศาจหลงจงหรุ่ยต้องการขลุ่ยดังกล่าว,แม้แต่ประมุขเผ่าวิญญาณรัตติกาลและคนอื่น ๆ ยังหยุดประมูล,ตอนนี้กับมีคนประมูลแข่งกับวังมังกรปิศาจอย่างงั้นรึ?
อย่างไรก็ตาม,สิ่งที่ทำให้ผู้คนสงสัยที่สุด,คาดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะมีศิลาวิญญาณเกรดสวรรค์หนึ่งร้อยล้านอย่างคาดไม่ถึง.
หลงจงหรุ่ยเองยังประหลาดใจ,ใบหน้ากลายเป็นเคร่งขรึม,สั่งผู้ใต้บังคับบัญชาตัวเองในทันที“ไปตรวจสอบว่ามันเป็นใคร.”
ยอดฝีมือคนดังกล่าวรับคำและถอยออกไป.
“100.01 ล้านศิลาวิญญาณเกรดสวรรค์”หลังนั้นลงจงหรุ่ยที่ยืนขึ้นเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
“200 ล้าน!”สิ้นเสียงหลงจงหรุ่ย,ก็มีเสียงที่ดังขึ้นอีกทันที.
ทุกคนต่างก็ตกใจไปตาม ๆ กัน.
200 ล้าน,ศิลาวิญญาณเกรดสวรรค์อย่างงั้นรึ?
“คนผู้นี้เป็นใคร? คาดไม่ถึงว่าจะมีศิลาวิญญาณเกรดสวรรค์ถึงสองร้อยล้าน!”
“ไม่ใช่แดนศักดิ์สิทธิ์เจิ้นยวี,โลกเทวะหรอกนะ?”
ใครบางคนที่แสดงความเห็นออกมา.
หลังจากที่นิกายเทวะคุนเผิงจิวเทียนล่มสลาย,ตอนนี้ในพิภพเหิงหยวน กลุ่มอิทธิพลที่จะเทียบเคียงกับวังมังกรปิศาจได้ ก็มีเพียงแค่แดนศักดิ์สิทธิ์เจิ้งยวีโลกเทวะเท่านั้น.
แดนศักดิ์สิทธิ์เจิ้นยวีจากโลกเทวะ,นิกายเทวะคุนเผิงจากจิวเทียน,วังมังกรปิศาจจากโหยวหมิง,นี่คือสุดยอดกลุ่มอิทธิพลที่ครอบครองพื้นที่พิเศษทั้งสาม.
หลงจงหรุ่ยที่ขมวดคิ้วไปมา.
ในเวลานั้น,คนของวังมังกรปิศาจที่ออกไปสืบข้อมูล,ก็เข้ามารายงานหลงจงหรุ่ยด้วยความเคารพ“เรียนเจ้าวัง,ข้าได้ไปสอบถามคนของวังถามสวรรค์แล้ว,ห้องพิเศษนั่นเป็นของเจ้าอาวาสอู่เจ๋อนิกายอรหันต์ซูมีของจิวเทียน,นอกจากอู๋เจ๋อ,ยังมีผู้เยาว์กับบุรุษร่างใหญ่,ทั้งสองน่าจะเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของอู๋เจ๋อ.”
“แท้จริงแล้วเป็นเจ้าอาวาสอู่เจ๋อนิกายอรหันต์ซู่มี่นี่เอง!”บรรพชนชราวังมังกรปิศาจแค่นเสียงเย็นชา“คิดว่ามหาอำนาจที่ใหน,แท้จริงก็แค่เจ้าปลาหลดนี่เอง.”
บรรพชนชราวังมังกรปิศาจอีกคนที่เอ่ยด้วยความสงสัย“นิกายอรหันต์ซู่มี่ร่ำรวยขนาดนั้นเลยรึ? นี่เขาพบเข้ากับขุมสมบัติรึอย่างไรกัน?”
“ก็อาจเป็นเช่นนั้น.”บรรพชนชราอีกคนแค่นเสียง
หลงจงหรุ่ยที่เอ่ยปากออกมาอีกครั้ง“200.01 ล้านศิลาวิญญาณเกรดสวรรค์!”หลังจากที่เขาเอ่ยเสียงดัง,ก็พูดไปยังห้องของลู่อี้ผิง“อู๋เจ๋อ,นิกายอรหันต์ซู่มีอย่างงั้นรึ?ข้าขอเตือนเจ้าอย่าได้ประมูลอีก,ไม่เช่นนั้นเจ้าคงไม่รู้ว่าตัวเองตายอย่างไร.”
สิ้นเสียงของหลงจงหรุ่ย,ก็ได้ยินเสียงดังขึ้นอีกครั้ง“สามร้อยล้านศิลาวิญญาณเกรดสวรรค์.”
300 ล้าน!
ศิลาวิญญาณเกรดสวรรค์.
หลงจงหรุ่ยที่ใบหน้าบิดเบี้ยว,ดวงตาโกรธเกรี้ยว,หัวใจที่เต้นไปมาจิตสังหารที่พลุ้งพล่าน.
ยอดฝีมือทุกคนสงสัยอื้ออึง.
“คาดไม่ถึงว่านั่นคือนิกายอรหันต์ซู่มี,ของจิวเทียน!”
“นิกายอรหันต์ซู่มี,ได้รับศิลาวิญญาณเกรดสวรรค์มากมายจากที่ใหนกัน?”
“เจ้าอาวาสนิกายอรหันต์ซู่มีอู๋เจ๋อ บ้าไปแล้วรึ?”
ทันใดนั้น หลงจงหรุ่ยก็ฟาดฝ่ามือไปยังห้องของลู่อี้ผิง“แส่หาความตาย! เจ้าคิดจริง ๆ รึ,ว่าอยู่ในพื้นที่วังถามสวรรค์ แล้วข้าไม่กล้าสังหารเจ้า?”
ฝ่ามือของหลงจงหรุ่ยที่ฟาดออกไป,เห็นเพียงพลังที่แข็งแกร่งรวมตัวกันขึ้นเป็นมังกรปิศาจขนาดใหญ่ลอยออกไป.
นี่คือพลังอำนาจมังกรปิศาจที่น่าเกรงขาม.
“ทักษะมังกรสังหารสัมบูรณ์ของวังมังกรปิศาจ!”
ทักษะมังกรสังหารสัมบูรณ์ของวังมังกรปิศาจ,คิดค้นขึ้นมาจากผู้ก่อตั้งวังมังกรปิศาจ,เจ้าวังมังกรปิศาจล้วนแต่ได้ศึกษาทุกคน,อำนาจที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของมังกรที่ยิ่งใหญ่,แผ่คลื่นปิศาจกวาดม้วนออกไปรอบ ๆ.
วังถามสวรรค์ที่สั่นไปมา,คล้ายจะพังทลายลงในทันที.
ผู้ดำเนินงานวังมังกรปิศาจที่เห็นเข้าก็ใบหน้าเปลี่ยนสี,ต้องการเปิดค่ายกลคุ้มกัน,ทันใดนั้น,แสงที่ส่องสว่างเทียมสวรรค์ก็ปรากฏขึ้น.
ในเวลานั้นมังกรสังหารสมบูรณ์ของหลงจงหรุ่ยที่โจมตีออกไป,ก็ปรากฏหมัดขนาดใหญ่ยักษ์พุ่งออกมาเช่นกัน,รัศมีแสงที่ส่องแสว่างเจิดจ้า พลังอำนาจแห่งกาลอวกาศกระจายเป็นระลอกคลื่น,พลังแห่งเวลาที่กำราบไปทั้งสวรรค์และปฐพีสะกดทุกอย่างเอาไว้.
เห็นพลังหมัดดังกล่าว,สหายแฝดดำขาวที่อุทานด้วยความตกใจ“หมัดเทวะแห่งกาลเวลา!”
“อะไรนะ,หมัดเทวะแห่งกาลเวลา!”
ผู้คนต่างต่างก็อุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ.
“คนของนิกายอรหันต์ซู่มี่ได้เรียนวิชาของตาเฒ่าแห่งกาลเวลาได้อย่างไรกัน?!”
หมัดเทวะแห่งการเวลาทำลายมังกรสังหารสัมบูรณ์ของหลงจงหรุ่ยลงอย่างง่ายดาย,ซ้ำยังพุ่งไปยังห้องรับรองหมายเลขหนึ่งของวังมังกรปิศาจด้วย.
เห็นหมัดเทวะแห่งกาลเวลาที่พุ่งมา,เหล่าบรรพชนชราวังมังกรปิศาจที่ใบหน้าเปลี่ยนสีลุกขึ้นพรวดพราด.
“ลงมือพร้อมกัน!”
“คลื่นถ้ำมังกร!”
เหล่าบรรพชนชราวังมังกรปิศาจที่ตะโกนดัง,ร่วมมือกัน,กระตุ้นทักษะคลื่นถ้ำมังกรในทันที.
เหล่ายอดฝีมือทั้งหมดของวังมังกรปิศาจที่แผ่พลังมังกรปิศาจออกมา,กำเนิดคลื่นแสงทมิฬสาดซัด,หมุนวนโคจรสร้างหลุมน้ำวนกำเนิดหลุมดำขนาดกลางขึ้นมา.
พลังหลุมดำที่กลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างรอบ ๆ ได้.
คลื่นพลังมังกรปิศาจที่แผ่คลื่นมังกรที่หนังหน่วงรุนแรงออกมาไม่หยุด.
คนของวังมังกรปิศาจที่มาครั้งนี้,แม้นว่าจะไม่มากนัก,ทว่าแต่ละคนล้วนแต่เป็นจ้าวพิภพ,รวมกับจ้าววังมังกรปิศาจหลงจงหรุ่ย,ก็มีจ้าวพิภพถึง 21 คน.
บางคนเป็นจ้าวพิภพขึ้นต้น,บางคนก็ขั้นกลาง,และมีสองจ้าวพิภพขั้นปลายท้าย.
21 จ้าวพิภพและผู้ยิ่งใหญ่ร่วมมือกัน,พลังที่ได้ย่อมมากมายมหาศาล.
งานประมูลที่คึกคักเหล่ายอดฝีมือมากมายต่างเร่งรีบถอยหนีด้วยความหวาดกลัว.
หมัดเทวะแห่งการเวลา,และทักษะคลื่นถ้ำมังกรเข้าปะทะกัน,ทุกคนสามารถมองเห็นได้ว่าทุกอย่างรอบ ๆ ที่สลายพังทลายลงไปแม้แต่ห้วงมิติ,ทว่าหมัดเทวะแห่งกาลเวลากับทะลวงผ่านหลุมดำไปในทันที.
หมัดเทวะแห่งกาลเวลาที่พุ่งผ่านหลุมดำขนาดกลางไป,จากนั้นคลื่นถ้ำมังกรก็พังทลายแตกเป็นเสี่ยง ๆ.
ตูมมมมมมมมม!
หมัดเทวะแห่งกาลเวลาที่พุ่งไปถึงห้องรับรองพิเศษหมายเลขหนึ่ง.
เจ้าวังมังกรปิศาจและบรรพชนชราวังมังกรปิศาจถูกโจมตีด้วยหมัดเทวะกาลเวลา,เกิดระเบิดดังลั่น,หลงจงหรุ่ยและคนทั้ง 21 คน,กระเด็นไปทั่วทุกทิศทาง,หลายคนที่กระเด็นออกนอกโรงประมูล,บางคนก็ล่วงหล่นลงที่ลานประมูล.
เมื่อหลงจงหรุ่ยและคนอื่น ๆ ล่วงหล่นลงพื้น,พลังชีวิตของพวกเขาที่ถูกพลังแห่งการเวลาดูดกลืนหายไป,ร่างกายที่เหี่ยวแห้ง,ตกตายเป็นศพชรา,ไม่เหลือความเกรี้ยวกราดทิ้งเอาไว้เลยแม้แต่น้อย.
ทุกคนที่หวาดผวาจ้องมองด้วยความหวาดกลัวและงงงัน.
ก่อนหน้านี้เจ้าวังมังกรปิศาจหลงจงหรุ่ยและคนของวังมังกรปิศาจที่โอหังยิ่งใหญ่ท่วมสวรรค์,เวลานี้กลับกลายเป็นศพแห้งนอนเกลื่อนอยู่บนลานประมูล.
“ตายแล้ว?!”ใครบางคนแทบไม่อยากเชื่อ,พูดติด ๆ ขัด ๆ.
เจ้าวังมังกรปิศาจหลงจงหรุ่ยมาตายเช่นนี้นะรึ?
ประมุขเผ่ามนุษย์พฤกษา,ประมุขเผ่ายักษาทองคำ,ประมุขเผ่าวิญญาณรัตติกาลเย่โถวและสหายแฝดดำขาวเต๋าโถวโหลวที่ตกใจและหวาดกลัว,โดยเฉพาะคนของนิกายเต๋าโถวโหลว,พวกเขาที่รู้ของอู่เจ๋อเจ้าอาวาสนิกายอรหันต์ซู่มีดี.
ยวีคุนบรรพชนชราเต๋าโถวโหลวที่มือสั่นขาสั่น,แข้งขาอ่อนยวบ,เป็นไปได้ว่าชายหนุ่มชุดน้ำเงิน,เป็นผู้ยิ่งใหญ่จริง ๆ อย่างงั้นรึ?
“ประมูลต่อ.”ลู่อี้ผิงเอ่ยอย่างไม่แยแส.
ได้ยินเสียงของลู่อี้ผิง,ทุกคนที่ดึงสติและดึงสายตากลับมาจากศพเจ้าวังมังกรปิศาจหลงจงหรุ่ย.
ผู้จัดการงานประมูลคือจ้าวพิภพขั้นต้น,ที่หัวใจเต้นไปมา,เอ่ยเสียงสั่น“ใครให้ราคาสูงกว่านี้หรือไม่? หากไม่มี,ขลุ่ยนี้เป็นของต้าเหริน.”
ทั่วทั้งโรงประมูลเงียบกริบ ราวกับสถานที่แห่งนี้กลายเป็นดินแดนแห่งความตายไปแล้ว.
ท้ายที่สุด,ขลุ่ยฟินิกซ์ก็ตกเป็นของลู่อี้ผิง.
ลู่อี้ผิงชี้นิ้วออกไป,ศิลาวิญญาณเกรดสวรรค์ที่มีขนาดใหญ่เท่าภูเขาสามลูกหล่นลงบนแท่นประมูล,หากตัดออกมาย่อมได้ลูกละ 100 ล้าน.
ผ่านไปนานเหมือนกัน,ผู้จัดการที่สูดหายใจลึกและเอ่ยออกมาว่า“สมบัติชิ้นถัดไปเป็นสมบัติของท่านซือจุ้นโบราณ!”
การประมูลที่ดำเนินต่อไป,โดยมีศพแห่งของวังมังกรปิศาจ,หลงจงหรุ่ยและคนอื่น ๆ ประกอบฉากอยู่รอบ ๆ แท่นเวทีประมูล.