Chapter 175 Human Race conference
人族会议（二更）
ท่ามกลางสวรรค์และปฐพี,มีสิบรากวิญญาณสวรรค์ปฐมกาลทั้งสิบ.
หนึ่งในรากวิญญาณปฐมกาลทั้งสิบนั้น,ได้บ่มเพาะบงกชชิงเหลียง กำเนิดหยกเจาหัว!
รากเถาวัลย์น้ำเต้าชิ้นนี้,เหมือนกับบงกชชิงเหลียน,เป็นหนึ่งในสิบรากวิญญาณสวรรค์ปฐมกาล,ที่เรียกว่าเถาวัลย์น้ำเต้าเจ็ดสี.
ลู่อี้ผิงที่รู้สึกตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างมาก,ขณะก้าวไปที่ด้านหน้าภูเขาปู่โจว,ยื่นมือออกไป,สัมผัสกับภูเขาปู่โจวที่สูงสิบเมตร.
ดูเหมือนว่ามันจะจมลึกลงไปบนพื้นดิน!
ตามการคาดเดาของลู่อี้ผิง,ถึงแม้น่าจะเป็นตัวตนเหนือผู้บัญชาภพ,เกรงว่าคงจากที่จะขยับภูเขาปู่โจวสูงสิบเมตรนี้ได้.
แน่นอนว่า,น้ำหนักนั้นไม่ส่งผลอะไรต่อลู่อี้ผิง.
เขาเก็บศิลาปู้โจวเข้าไปในหม้อจักรวาล.
นอกจากนี้เถาวัลย์น้ำเต้าเจ็ดสีที่ปกคลุมศิลาปู้โจว,ดังนั้นไม่เพียงแค่ได้รับศิลาปู้โจว เขายังได้รับเถาวัลย์น้ำเต้าเจ็ดสีไปด้วย.
ก่อนที่จะจากไป,ลู่อี้ผิงได้เก็บลมปราณฮุ่นตุ้นทั้งหมดในมิติแยกนี้เข้าไปในขวดหยกด้วย.
ภายในถ้ำ,เจียงไห่ตงที่ยังคงรอคอยอยู่พักหนึ่ง,ก่อนจะเห็นลู่อี้ผิงกลับมา.
“ต้าเหริน!”เจียงไห่ตงเอ่ยต้อนรับ.
ลู่อี้ผิงเผยยิ้ม“พวกเรากลับไปค่อยพูด.”
การมาครั้งนี้เขาเก็บเกี่ยวได้มากมาย,ทำให้ลู่อี้ผิงมีความสุขอย่างไม่ต้องสงสัย.
หลังจากทั้งสองกลับมายังเทือกเขาอู่เซี่ย,ลู่อี้ผิงก็ส่งขวดหยกที่บรรจุลมปราณฮุ่นตุ้นออกมา,ส่งให้กับเจียงไห่ตง,เอ่ยออกไปว่า“นี่คือลมปราณฮุ่นตุ้น,สามารถช่วยเจ้าบ่มเพาะได้.”
เจียงไห่ตงได้ยิน,ก็ตกใจ,ลมปาณฮุ่นตุ้น!!!
เขาที่ต้องการปฏิเสธ.
“ลมปราณฮุ่นตุ้นนี้,เป็นสิ่งที่เจ้าควรได้รับ”ลู่อี้ผิงเอ่ย“รับไปเถอะ.”
หากไม่เพราะเจียงไห่ตง,เกรงว่าเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะได้ศิลาปู่โจวก้อนใหญ่,หนำซ้ำยังได้รับรากวิญญาณปฐมภูมิ,เถาวัลย์น้ำเต้าเจ็ดสีอีกด้วย.
อีกอย่างลมปราณฮุ่นตุ้นนั้น,เขามีอยู่มากมาย,หลังจากนี้ ทั้งเถาวัลย์น้ำเต้าเจ็ดสีและเจี้ยนมู่,ต่างก็สามารถผลิตลมปราณฮุ่นตุ้นอย่างไม่จำกัด.
ลู่อี้ผิงที่เอ่ยอย่างจริงจัง,เจียงไห่ตงจึงทำได้แค่รับ,เวลานี้เขารู้สึกซาบซึ้งเป็นอย่างมาก,แม้แต่โค้งคำนับให้อีกฝ่ายอย่างสุภาพ.
“เจ้าออกไปก่อน,หลายวันนี้ข้าต้องปิดด่าน,อย่าให้ใครมารบกวนข้า.”ลู่อี้ผิงเอ่ย,ก่อนที่จะทำการหลอมศิลาปู้โจวที่ได้รับมา.
โจวไห่ตงที่โค้งคำนับ,และถอยออกไป.
หลังจากออกมาแล้ว,เจียงไห่ตงไม่วางใจ,ได้เรียกคนอื่น ๆ มา,ก่อนแจ้งว่าไม่ให้รบกวนลู่อี้ผิง.
หลังจากนั้นเขาก็กลับตำหนัก,เจียงไห่ตงได้นำขวดหยกออกมา.
เมื่อเห็นลมปราณฮุ่นตุ้นในขวดหยก,ก็ทำให้เขาตะลึงงันไปเลย.
ทีแรก,เขาคิดว่าลมปราณฮุ่นตุ้นมีเพียงเล็กน้อย,ทว่ากับมีมากมายมหาศาล,มันกำลังอัดแน่ซ้อนทับกันอยู่,หลายหมื่น? หลายแสนเส้น?
ในเวลานี้เจียงไห่ตงแทบสลบด้วยความดีใจ.
หัวใจที่เต้นไปมาโครมคราม.
เขาที่ดีใจเป็นอย่างมาก,แม้แต่คุกเข่าหันหน้าไปยังทิศทางของลู่อี้ผิง,พร้อมกับโขลกศีรษะลงไปบนพื้นหลายครั้ง.
“ขอบคุณต้าเหริน,เจียงไห่ตงจะไม่มีวันลืมบุญคุณครั้งนี้เลย!”
ผ่านไปนานเหมือนกัน,เจียงไห่ตงก็ลุกขึ้น,พร้อมกับสูดหายใจลึก,ก้าวเข้าไปในตำหนักส่วนใน,เริ่มดูดกลืนลมปราณฮุ่นตุ้นเพื่อบ่มเพาะ.
ในเวลานั้น,ลู่อี้ผิงได้เอ่ยกับวัวกระทิงมังกรเขาทองคำ,ก่อนที่จะวางค่ายกลรอบ ๆ ตำหนัก,จากนั้นก็นำศิลาปู้โจวออกมา,พร้อมกับให้ภูเขาปู่โจวที่มีชีวิตดูดกลืน.
เริ่มแรกเขาได้ผสานศิลาสี่ก้อนที่ได้มาจากคลังสมบัติของเจียงไห่ตงก่อน.
หลังจากหลอมรวมแล้ว,ศิลาปู่โจวเวลานี้มีขนาดความสูงสองเมตรแล้ว.
หลังจากนั้นก็หลอมรวมกับศิลาปู่โจวสิบเมตรที่เพิ่งได้รับมาจากมิติแยก.
เมื่อผสานศิลาปู้โจวสิบเมตร,ครานี้ภูเขาปู้โจวในมือของเขาก็เติบโตสูงกว่า 40 เมตรแล้ว.
นอกจากนี้,ภูเขาปู้โจวยังเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง,มันเป็นประกายเงางาม,มีลักษณะคล้ายกับเทือกเขาเทพสวรรค์แล้ว.
ก่อนหน้านี้เถาวัลย์เจ็ดสีที่เกาะอยู่บนศิลาปู้โจวดูไร้ชีวิตชีวิตเหี่ยวเฉา,เวลานี้เมื่อภูเขาปูโจวกับมามีชีวิต,เถาวัลย์น้ำเต้าเจ็ดสีก็เติบโตและแผ่ลมปราณฮุ่นตุ้นมากมายออกมา.
นอกจากนี้ผลน้ำเต้าทองม่วงยังส่องรัศมีแสงวับวาวออกมาด้วย.
ลู่อี้ผิงที่เห็นผลน้ำเต้าทองม่วง,ก็นึกถึงน้ำพุแห่งชีวิตเปิดสวรรค์,จึงนำมันออกมาพร้อมกับรดไปยังเถาวัลย์น้ำเต้าเจ็ดสี.
หลังจากที่รดด้วยน้ำพุแห่งชีวิต,น้ำเต้าเจ็ดสีที่ส่องประกายแสงมากกว่าเดิม,ทว่ารดไปเพียงชามเดียว,เพียงแค่ส่องแสง,แต่ขนาดน้ำเต้ากับไม่เปลี่ยนแปลง.
เถาวัลย์น้ำเต้าเจ็ดสีที่เปล่งรัศมีแสงเจ็ดสี,ปล่อยลมปราณฮุ่นตุ้นมากมายออกมาไม่หยุด.
หลังจากรดน้ำพุแห่งชีวิตไปสิบชาม,ผลน้ำเต้าทองม่วงก็มีขนาดเท่ากับกำปั้นก็เริ่มเติบโตขึ้นมาอีกเล็กน้อย,ทว่ามันเล็กน้อยเท่านั้น.
ลู่อี้ผิงที่ได้แต่ส่ายหน้าไปมา.
ดูเหมือนว่าการจะทำให้มัน เติบโตจนกลายเป็นของวิเศษจะไม่ง่ายเลย.
ใช้น้ำพุแห่งชีวิตยังเติบโตขึ้นมาเล็กน้อย.
หากจะทำให้มันเติบโตจนสามารถนำมาใช้งานได้ เกรงว่าน้ำพุแห่งชีวิตทั้งหมดที่เขามีก็ไม่อาจทำได้.
ลู่อี้ผิงที่เก็บน้ำพุแห่งชีวิต,จากนั้นก็ลองทดสอบใช้วารีดาราฮุ่นตุ้น,รดลงไป,น้ำเต้าทองม่วงที่ไม่เปลี่ยนแปลงแม้แต่น้อย.
เพียงแค่ส่องสว่างขึ้น.
เห็นชัดเจนว่า,วารีดาราฮุ่นตุ้นส่งผลต่อเถาวัลย์น้ำเต้าเจ็ดสีเพียงเล็กน้อยเท่านั้น.
ลู่อี้ผิงที่หยุดใช้วารีดาราฮุ่นตุ้น.
หลายวันมานี้,เขาได้ใช้สิบชามในการรดเถาวัลย์น้ำเต้าเจ็ดสีและสองชามรดเจี้ยนมู่ทุกวัน.
เมื่อเถาวัลย์น้ำเต้าเจ็ดสีปกคลุมไปทั่วเทือเขาปู้โจว,ก็ทำให้มันส่องสว่างเปี่ยมล้นด้วยพลังชีวิต.
นอกจากรดน้ำเจี้ยนมู่และเถาวัลย์น้ำเต้าเจ็ดสีแล้ว,ลู่อี้ผิงและวัวกระทิงมังกรเขาทองคำ ได้นำศิลาจารึกสวรรค์ออกมาตระหนักรู้ด้วย.
ในเวลานี้,ลู่อี้ผิงที่ได้ตระหนักรู้ศิลาสวรรค์ทั้งหนึ่งร้อยแล้ว.
โดยเริ่มที่ศิลาจารึกสวรรค์หลัก.
อย่างไรก็ตามบนศิลาจารึกสวรรค์นั้นอักษรสลับซับซ้อนมากมาย,จำเป็นต้องใช้เวลาในการศึกษาเป็นอย่างมาก.
ในวันหนึ่ง,ขณะที่เขากำลังตระหนักรู้ศิลาจารึกสวรรค์,ก็ได้รับข้อความมาจากวังถามสวรรค์.
“เมืองเซิ่งหวง.”ลู่อี้ผิงที่อ่านข้อความจากยันต์สื่อสาร,เอ่ยกับตัวเอง.
ก่อนหน้านี้เขาได้ให้วังถามสวรรค์ค้นหาจูหลาง ศิษย์สายตรงสำนักยวีฟ่าน,เวลานี้วังถามสวรรค์ได้ให้ข้อมูลมาแล้ว,จูหลางอยู่ที่เมืองเซิ่งหวง,สถานที่ศักดิ์สิทธิ์เผ่าพันธุ์มนุษย์.
ในเวลาเดียวกัน,เจียงไห่ตงที่เข้ามาคารวะลู่อี้ผิง,เอ่ยว่าเมืองเซิ่งหวงได้จัดงามประชุมเผ่าพันธ์มนุษย์,ได้เชิญเขาไปด้วย,เขาจึงต้องเดินทางออกจากเทือกเขาอู๋เซี่ย.
“งามชุมนุมเผ่ามนุษย์อย่างงั้นรึ?”ลู่อี้ผิงเอ่ยความประหลาดใจ,จูหลาง ศิษย์สายตรงสำนักยวีฟ่านอยู่ในเมืองเซิ่งหวง,เกี่ยวข้องกับงานชุมนุมเผ่ามนุษย์หรือไม่?
“ข้าจะไปเมืองเซิ่งหวงพร้อมกับเจ้า.”ลู่อี้ผิงเอ่ย.
“ต้าเหรินเองก็จะไปยังเมืองเซิ่งหวงด้วยรึ?”เจียงไห่ตงที่ตะลึงงัน.
ลู่อี้ผิงที่พยักหน้ารับ.
“ข้าจะไปเตรียมตัวเดี่ยวนี้.”เจียงไห่ตงที่ดีใจและประหลาดใจ.
แน่นอนว่าเขาย่อมยินดีที่จะเดินทางไปพร้อมกับลู่อี้ผิงอย่างไม่ต้องสงสัย.
ในเวลานั้นเขาก็ขอตัวไปเตรียมการ.
งานชุมนุมเผ่ามนุษย์,เหล่าสุดยอดกลุ่มอิทธิพลของเผ่ามนุษย์ล้วนแต่เข้าร่วม,นี่คืองานใหญ่ของกลุ่มอิทธิพลเผ่ามนุษย์,ไม่ว่าจะเป็นนิกาย,สำนักใดย่อมต้องมีการเตรียมตัวก่อนเข้าร่วมถือเป็นเรื่องธรรมดา.
