Chapter 144 Meat of flavor his True Dragon good
他的真龙之肉味道不错（四更）
“ยวีเอ๋อตายแล้ว?”ในส่วนลึกดินแดนบรรพชน,เสียงดังกล่าวก้องกังวานไปทั่ว,ราวกับระฆังยักษ์ที่ก้องกังวานทำให้ดินแดนบรรพชนสั่นไปมา.
ความโกรธเกรี้ยวและจิตสังหาร,บรรพชนชราผู้หนึ่งที่คุกเข่าอยู่หน้าห้องโถงโบราณเอ่ยเสียงสั่น“ขอรับ,บรรพชนชราเหล่ยเห่า”
บรรพชนชราที่คุกเข่าคนดังกล่าว,แม้นว่าจะเป็นจ้าวพิภพขั้นสุดท้าย,เป็นผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่งของจิวเทียน,ทว่าเวลานี้,ร่างกายกับหดเกร็ง,แทบไม่กล้าหายใจ.
“ใครสังหารยวีเอ๋อ?!”ในส่วนลึกของห้องโถงเอ่ยออกมาเล็กน้อย.
เสียงที่แหลมเล็กดังขึ้น,บรรพชนชราคนดังกล่าวที่ได้ยิน,หัวใจรัดแน่น,เร่งรีบเอ่ยตอบ“เรียนบรรพชนชราเฉินโหยวเฉียน,คนผู้นี้มีนามว่าลู่อี้ผิง! เพิ่งปรากฏตัวขึ้นเมื่อหนึ่งเดือนที่แล้วในจิวเทียน,ไม่รู้ว่าเป็นใครมาจากใหน.”
“รู้เพียงว่าเขาและนิกายกระบี่กู่หยวน,ฉู่ถงดินแดนซั่งเซิ่งรู้จักกัน.”
เหล่ยอู๋แค่นเสียงเย็นชา“นิกายกระบี่กุยหยวน,ฉู่ถง!”จากนั้นเขาเอ่ยออกมาว่า“เจ้าจงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นที่เมืองเทียนเป่ยมา,อย่าให้ตกหล่นแม้แต่คำเดียว.”
บรรพชนชราคนดังกล่าวเร่งรีบเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่ได้รับมาเกี่ยวกับการต่อสู้ของลู่อี้ผิงและเหล่ยยวีออกไป.
บรรพชนชราที่สอบถามรายระเอียดทั้งหมดแทบจะไม่ต่างจากเรื่องที่เกิดขึ้นจริงที่นั่น.
“หมัดมิติเก้าโคจร,หมัดคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์?”เมื่อรับรู้ว่าวัวกระทิงมังกรเขาทองคำและลู่อี้ผิงใช้ทักษะดังกล่าวได้,ถังอู๋,เฉินโหยวเฉียน,ทั้งสองที่เผยความประหลาดใจออกมา.
นอกจากนี้ยังได้ยินว่าลู่อี้ผิงได้ใช้พลังทัณฑ์สายฟ้าสังหารเหล่ยยวีและยอดฝีมือนิกายคุนเผิงกว่าพันคนไปในคราเดียว,ยิ่งทำให้พวกเขาตกใจ.
“ลู่อี้ผิงจะควบคุมสายฟ้าเทวะฮุ่นตุ้นได้จริง ๆ รึ?”เฉินโหยวเฉียนที่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
“เรียนบรรพชนชรา,ยอดฝีมือที่อยู่ที่นั่น,ยืนยันว่าเป็นทัณฑ์เทวะฮุ่นตุ้นจริง ๆ.”บรรพชนชราคนดังกล่าวเอ่ยด้วยความเคารพ
ถังอู๋,เฉินโหยวเฉียนทั้งสองที่สอบถามเรื่องราวดังกล่าวย้ำอีกหลายครั้ง.
“เอาล่ะ,เจ้าออกไปก่อน,เรื่องธุรกิจเกี่ยวกับนิกายเทวะคุนเผิง,เจ้าจัดการไปทั้งหมดชั่วคราวก่อน.”ถังอู๋เอ่ยปากออกมาในทันที.
“ขอรับ,บรรพชนชรา.”
หลังจากนั้นบรรพชนชราคนดังกล่าวก็ถอยออกไป,ถังอู๋เอ่ยออกมาว่า“สายฟ้าเทวะฮุ่นตุ้นรึ? ดูเหมือนว่าในจิวเทียนจะปรากฏอสุรกายพรสวรรค์ขึ้นอีกคนแล้วอย่างงั้นรึ?”
เฉินโหยวเฉียนแค่นเสียง,“เพียงควบคุมสายฟ้าเทวะฮุ่นตุ้น,ไม่ได้บอกว่าเขาจะกลายเป็นนักบุญปิศาจอีกคนสักหน่อย.”เอ่ยถึงนักบุญปิศาจ,ทั้งสองก็เผยความหวาดกลัวออกมาอย่างเห็นได้ชัด.
“เฉียนต้าเหรินกล่าวถูกแล้ว,จิวเทียนมีนักบุญปิศาจคนเดียวก็เกินพอแล้ว,เป็นไปไม่ได้ที่จะมีนักบุญปิศาจขึ้นมาอีกคน”ในห้องโถง,บรรพชนชราอีกคนเอ่ย“เจ้าคนแซ่ลู่คนนี้,ยังไม่อาจเทียบได้กับนักบุญปิศาจ.”
“ข้าคิดว่าเขาไม่คู่ควรแม้แต่ถือรองเท้าให้กับนักบุญปิศาจด้วยซ้ำ!”
“หลายปีไม่ได้ออกมา,ไม่รู้ว่าโลกด้านนอกเป็นอย่างไร.”
ถังอู๋เอ่ยออกมาว่า“ได้เวลาออกไปแล้วสินะ!”
“ในเวลานี้,ดูเหมือนว่าต้องออกไปเล่นกับเจ้าคนแซ่ลู่สักหน่อย.”
“ไม่รู้ว่าโลกจะยังจดจำพวกเราได้หรือไม่?”
......
ในเวลานั้นขณะลู่อี้ผิงนำคนของเขาไปยังสาขาของวังม่านหมอก,ลึกเข้าไปในที่พักด้านในของวังม่านหมอ สาขาแห่งนี้ มีเจ้าวังคังหนิงเป็นผู้ดูแล,ตอนนี้กำลังตอนรับขับสู่ ยอดฝีมือของนิกายอู๋เซิ่งซุนไห่หยิน.
คังหนิงเติมสุราให้กับซุนไห่หยิน,เผยยิ้มกว้างเอ่ยออกมาว่า“ท่านซุนไห่หยิน,สุรานี้,บ่มเพาะจากผลเหมันตร์และน้ำทะเลลึก,ท่านคิดว่ารสชาติดีหรือไม่?”
ซุนไห่หยินที่ยกขึ้นดื่มพยักหน้า,เอ่ยออกไปว่า“ก็ดี.”จากนั้นก็เอ่ยถาม,“ก่อนหน้านี้มีคนใช้เงินสิบล้านศิลาวิญญาณเกรดเทวะเพื่อสืบข่าวของอ้าวอี้เสวียนอย่างงั้นรึ?”
“ขอรับ.”คังหนิงที่เผยยิ้มเอ่ยออกมาว่า“คนพวกนี้ช่างมีเงินฟุ่มเฟือยกันซะจริง ๆ.”
“เป็นใครมาจากใหน?”ซุนไห่หยินเอ่ยถาม.
คังหนิงส่ายหน้าไปมา,“ไม่ได้ตรวจสอบ,ไม่ได้ทิ้งนามเอาไว้,บอกว่าเป็นคนจากโลกเทวะเทียนหลงเท่านั้น.”
หากไม่ใช่คนจากโลกเทวะเทียนหลง,ไม่มีทางที่จะยอมจ่ายสิบล้านศิลาวิญญาณเกรดเทวะเพื่อหาข่าวของอ้าวอี้เสวียน.
“ใช่แล้ว,นอกจากข้อมูลของอ้าวอี้เสวียนและท่านซุนแล้ว,เชสยังสอบถามข่าวของราชันย์หมาป่ายวีเมี่ยนและข่าวของหวงหยวนตงวังอสนีม่วงด้วย.”
“ราชันย์หมาป่ายวีเมียนอย่างงั้นรึ?”ซุนไห่หยินเผยความประหลาดใจ.
แม้นว่าเขาจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่ยุคนักบุญปิศาจ,ทว่าก็ยังด้อยกว่าหนึ่งในสิบยอดฝีมือยุคจ้านเทียน,ราชันย์หมาป่ายวีเมียนอยู่ไม่น้อย.
ในเวลานั้น,คนของวังม่านหมอกที่ก้าวเข้ามา,รายงานคังหนิง“เจ้าวัง,เพิ่งได้รับข่าวว่า,ท่านเหล่ยเห่าและท่านเฉินโหยวเฉียน นิกายเทวะคุนเผิงได้ออกจากถือสันโดษแล้ว!”
“อะไรนะ,ท่านเหล่ยเห่าและท่านเฉินโหยวเฉียนออกมาพร้อมกันเลยรึ?!”คังหนิงและซุนไห่หยินตื่นตะลึง.
นี่คือยอดฝีมือผู้ยิ่งใหญ่ยุคของจ้านเทียน,นอกจากนี้พวกเขาทั้งสองยังเป็นหนึ่งในสิบยอดฝีมือยุคจ้านเทียนเช่นราชันย์หมาป่ายวีเมี่ยนด้วย!
“อสุรกายชราสองตน,ยังมีชีวิตอยู่อีก!”ซุนไห่หยินไม่อาจเอ่ยออกมาเป็นคำพูดได้.
ฉีจ้านเทียน,ก็คือยอดคนก่อนนักบุญปิศาจ,ซึ่งเวลานั้นจนถึงตอนนี้ก็ผ่านมาแล้วหนึ่งแสนปี.
แม้แต่จ้าวพิภพที่มีอายุขัยยาวนาน,ทว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะยาวนานขนาดนั้น.
“อืม,ไม่เพียงแค่ข่าวท่าน เหล่ยเห่าและเฉินโหยวเฉียนเท่านั้นที่ออกมาจากถือสันโดษ,ยังได้ยินข่าวมาว่าได้นำจ้าวพิภพกว่าสี่ร้อยกว่าคนออกมาจากดินแดนบรรพชนอีกด้วย.”ยอดฝีมือวังม่านหมอกที่เอ่ยเพิ่ม.
“จ้าวพิภพกว่า 400 คน!”ซุนไห่หยินและคังหนิงที่หัวใจเต้นไปมาแทบทะลวงออกจากอก.”
“ตอนนี้ได้ยินว่าเหล่ยเห่าและเฉินโหยวเฉียนที่ออกมาจากปิดด่าน,เขายังส่งสารท้าประลองกับลู่อี้ผิงด้วย.”ยอดฝีมือดังกล่าวเอ่ย“สถานที่ดูเหมือนว่าจะเป็น ตำแหน่งของนิกายกระบี่กุยหยวน.”
ทุกคนที่จ้องมองหน้ากันและกันด้วยความงงงวย.
เหล่ยเห่าออกมาจากปิดด้าน,ต้องการท้าประลองลู่อี้ผิง.
นอกจากนี้ยังเป็นสถานที่นิกายกระบี่กุยหยวนด้วย.
เรื่องที่เกิดขึ้นในเมืองเทียนเป่ย,ซุนไห่หยินได้ยินมาบ้าง,ตอนนี้ยังมีข่าวที่เอ่ยว่าฉู่ถงและลู่อี้ผิงมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดาต่อกัน,เหล่ยเห่าต้องการประลองกับลู่อี้ผิงที่นิกายกระบี่กุยหยวน,เห็นชัดเจนว่าวางแผนจะสังหารลู่อี้ผิง,แล้วยังต้องการกวาดล้างนิกายกระบี่กุยหยวนไปด้วยอย่างงั้นรึ?
“เมื่อไหร่?”ซุนไห่หยินเอ่ยถาม.
“สองเดือนหลังจากนี้.”ยอดฝีมือวังม่านหมอกเอ่ย.
ขณะที่ซุนไห่หยินและคนอื่น ๆ พูดคุยเรื่องเหล่ยเห่ากับลู่อี้ผิงอยู่นั้น, กลุ่มของลู่อี้ผิง,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำและคนอื่น ๆ ก็มาถึงวังม่านหมอก.
ในเวลานั้นคนของวังม่านหมอกเร่งรีบมารายงานคังหนิง.
“คนที่จ่ายเงินสิบล้านศิลาวิญญาณเกรดเทวะเพื่อหาข่าวท่านซุน,รออยู่ด้านนอกอย่างงั้นรึ?”คังหนิงเผยความประหลาดใจ.
ซุนไห่หยินแค่นเสียง“ไป,ไปดูด้วยกัน.”
ดังนั้น,ซุนไห่หยิน,คังหนิงและคนของสำนักอู๋เซิ่งจึงได้พาคนก้าวออกจากที่พักด้านใน.
ซุนไห่หยินและคนของสำนักอู๋เซิ่งที่เห็นลู่อี้ผิง,อ้าวผีก็ตกใจ.
“หึ หึ เจ้าเด็กนั่นนี่นา,แท้จริงแล้วเป็นมันนี่เอง!”ซุนไห่หยินที่หัวเราะ,แววตาที่จ้องมองลู่อี้ผิง“เจ้าเป็นคนใช้ศิลาวิญญาณเกรดเทวะเพื่อหาข้าอย่างงั้นรึ? นี่เจ้าเป็นคนของโลกเทวะเทียนหลงใช่ใหม.”
ดวงตาของอ้าวผีที่แดงซ่านจ้องมองซุนไห่หยิน.“เป็นเจ้า ซุนไห่หยิน,บิดาข้าล่ะ?”
ซุนไห่หยินจ้องมองอ้าวผีที่เผยจิตสังหารออกมา,หัวเราะลั่น“บิดาของเจ้าถูกพวกเราสังหารไปแล้ว,เนื้อของมังกรแท้,เคี้ยวแล้วนุ่มลิ้นดีจริง ๆ,โลหิตมังกรบิดาเจ้า,สามารถดับกระหายพวกเราได้หลายวันเลย.”
ยอดฝีมือของสำนักอู๋เซิ่งทั้งหมดต่างก็หัวเราะชอบอกชอบใจกัน.
