Chapter 141: Thunder Punishment extinguishes kills
雷罚灭杀(一更)
“หึ หึ” วัวกระทิงมังกรเขาทองคำไม่ตอบ,ก่อนที่จะก้าวไปอยู่ด้านหลังลู่อี้ผิง.
ลู่อี้ผิงที่จับจ้องมองศิลาจารึกหลัก.
ตั้งแต่แรกที่เข้ามา,เขาเพียงต้องการค้นหาข้อมูลที่จักรพรรดิสวรรค์ตัดเจี้ยนมู่,ทว่าศิลาจารึกที่เขาเห็นนั้น,เขาได้พบข้อมูลเกี่ยวกับหยกเจาหัวบันทึกเอาไว้ด้วย
ดังนั้น,จึงทำให้เขาตื่นเต้นเป็นอย่างมาก.
ในเวลาต่อมา,จิตสำนึกของเขาที่กระจายไปทั่วศิลาจารึกหลัก.
ในเวลาเดียวกัน,หลังจากศิลาจารึกหลักปรากฏ,บนพื้นดินก็เริ่มส่งเสียงดังกึกก้อง,ศิลาจารึกรองทั้งเก้าเองก็ค่อย ๆ ผุดขึ้นมาช้า ๆ.
ลู่อี้ผิงที่ดึงจิตสำนึกกลับมาจากศิลาจารึกหลัก,เอ่ยต่อยอดฝีมือทั้งหมด,“ศิลาจารึกที่ปรากฏขึ้นนี้,ไม่ว่าจะเป็นศิลาจารึกหลักและศิลาจารึกอื่น ๆ,เป็นของข้า,พวกเจ้าไปได้แล้ว”
เสียงไม่ดัง,ทว่ากับดังกึกก้องผ่านเข้าไปในหูของยอดฝีมือทุกคน.
ไม่มีใครไม่โกรธและตกใจ.
เหล่ยยวีที่ดีใจเป็นอย่างมาก.
ก่อนหน้านี้,เขาเพียงแค่ยึดครองศิลาจารึกหลักและศิลาจารึกรองทั้งเก้าให้กับนิกายคุนเผิงเท่านั้น,ตอนนี้ลู่อี้ผิงกับยึดครองทั้งหมด,ซึ่งศิลาจารึกทั้งเมืองมีอยู่หนึ่งร้อยกว่าแห่ง!
“ศิลาจารึกสวรรค์ 100 แห่ง,เจ้าต้องการทั้งหมด! เจ้าคนแซ่ลู่,เจ้าต้องการล่วงกินคนทั้งจิวเทียนอย่างงั้นรึ?!”กู่ฉินโม่จิวจ้องมองลู่อี้ผิง,แววตาโกรธเกรี้ยว,ทว่าปากกับเผยยิ้มเยาะ.
ลู่อี้ผิงที่ต่อยออกไปทันที.
เมื่อลู่อี้ผิงต่อยออกไป,ที่ด้านหลังปรากฏภาพเงาใหญ่ยักษ์ขึ้นปกคลุมท้องฟ้า.
กลายเป็นเสาสวรรค์ทั้งสี่,ที่แผ่กลิ่นอายของราชาอสูรเทวะที่น่าเกรงขาม.
“หมัดคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์!”เฉิงซ่วงหลงที่จับจ้องมองลู่อี้ผิงมาตลอด,เห็นภาพเงาปกคลุมท้องฟ้า,ก็อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
สัมผัสได้ถึงปรากฏการณ์สวรรค์ที่ยิ่งใหญ่น่าเกรงขามจากพลังหมัดของลู่อีผิ้ง,ฉินโม่จิวถึงกับใบหน้าเปลี่ยนสี.
ก่อนหน้านี้,จางจินคนของลู่อี้ผิงเคยใช้หมัดคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์มาแล้ว,ทว่าพลังในเวลานั้นต่างกันลึกลับ,ชนิดที่เทียบกันไม่ติดเลย.
หมัดของลู่อี้ผิงเวลานี้มีเสียงคำรามของสัตว์เทวะ,ปรากฏการณ์บนสวรรค์และปฐพี อำนาจที่ยิ่งใหญ่ของสวรรค์ที่แผ่กระจายโถงทับลงจากท้องฟ้าและใต้พื้นดินยังได้ยินเสียงครวญครางของอสูรจากอเวจีอีกด้วย.
ที่ด้านหน้าฉินโม่จิวปรากฏกู่ฉินขนาดใหญ่ขึ้นมา!
กู่ฉินดังกล่าวมีความยาวหลายเมตร,ทว่ากับมีสายเพียงแค่สองเส้น.
“กู่ฉินชีวิตและความตาย!”
บรรพชนผู้หนึ่งที่จำกู่ฉินดังกล่าวได้.
กู่ฉินชีวิตและความตาย,นี่คือกู่ฉินยุคโบราณ,เป็นกู่ฉินปิศาจที่น่าเกรงขามมีชื่อเสียงเป็นอย่างมากในยุคโบราณ.
กล่าวได้ว่านี่คือกู่ฉินในตำนานที่มีพลังควบคุมชีวิตและความตาย.
หนึ่งสายควบคุมพลังชีวิต.
หนึ่งสายควบคุมความตาย.
ฉินโม่จิวเวลานี้กระตุ้นพลังพิภพอย่างบ้าคลั่ง,อำนาจพิภพที่สั่นก้องพลุ้งพล่านบ้าคลั่ง,แม้แต่เหนือกว่าเจ้านิกายเทวะคุนเผิงเฟยเจียก่อนหน้านี้.
พลังพิภพ 54 ล้านพลังต่อสู้!
พลังพิภพฉินโม่จิว 54 ล้านที่พวยพุ่ง,แขนทั้งสองข้างของเขาที่วาดไปบนอากาศ,เริ่มบรรเลงเพลง โดยเขามีหน้าที่เป็นดั่งยมทูตจากอเวจี,กำลังบรรเลงพลังแห่งความตาย.
ตึง!!
สายกู่ฉินที่สั่นไปมาดังก้องกังวานไกล.
สวรรค์และปฐพี มืดลงแทบจะในทันที.
เสียงร้องโหยหวน,พลังที่หนาวเย็นราวกับอยู่ในขุมนรก,เต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งความตายดูน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก,กำลังพุ่งออกไปต้อนรับพลังหมัดคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์ของลู่อี้ผิง
ตูมมมมม!
หมัดคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์ปะทะกับพลังความตายจากกู่ฉินชีวิตและความตาย.
ทว่า,เพียงแค่พริบตาเดียวพลังแห่งความตายกับพังทลายลงในทันที.
พลังปรากฏการณ์สวรรค์ที่พุ่งบดขยี้ฉินโม่จิว.
ฉินโม่จิวที่ลอยกระเด็น,กระแทกเข้ากับเรือนที่พักเมืองเทียนเป่ยเสียงดังสนั่น.
เรือนที่พักที่ตั้งตระหง่านมาเนิ่นนานหลายหมื่นปี,ปลอดภัยไร้ซึ่งรอยขีดข่วนจนถึงปัจจุบัน,เวลานี้กับพังทลายเสียหายพังครืนลงมา.
ฉินโม่จิวที่กระแทกเรือนที่พัก,ร่างที่ถูกอัดกระหน่ำจากพลังหมัดปรากฏการณ์สวรรค์,ร่างกายแตกระเบิด,แม้แต่ชิ้นส่วนของเกราะเทวะของเขายังกลายเป็นเศษซากแหลกเป็นชิ้น ๆ กระจายเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน.
ทุกคนที่เห็นฉินโม่จิวแหลกเป็นชิ้น ๆ,ไม่มีใคร ไม่ตื่นตะลึง.
บรรพชนสายฟ้าเหล่ยยวีที่ผวา,เขาที่อยู่ใกล้ศิลาจารึกหลัก,อดไม่ได้เลยที่ต้องถอยหลังออกมาสองสามก้าว.
ส่วนเจิ้งซ่างชิงเวลานี้,กำลังสั่นไปมาโดยไม่ได้ตั้งใจ.
เขาและเทพกู่ฉินฟู่เฉามีพลังไม่ต่างมากนัก,แม้นว่าจะแข็งแกร่งกว่ฟู่เฉา,แต่เพียงเล็กน้อย.
ตอนนี้ฉินโม่จิวพลังพิภพ 54 ล้านพลังพิภพ,กับถูกลู่อี้ผิงสังหารในหมัดเดียว.
เป็นไปได้ว่า,ก่อนหน้านี้ฝ่ามืออรหันต์ที่สังการเทพกู่ฉินฟู่เฉาคือลู่อี้ผิงอย่างงั้นรึ?
ทว่า,พวกเขาได้ตรวจสอบชัดเจนแล้ว,ในเวลานั้นลู่อี้ผิงอยู่ในมลทลเฟิงเหล่ยชัดเจน,ไม่ได้อยู่ในนิกายกุยหยวนสักหน่อย.
อีกอย่าง,หมัดคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์ของลู่อี้ผิงหมายความว่าอย่างไร,ลู่อี้ผิงเป็นศิษย์ท่านนักบุญปิศาจอย่างงั้นรึ?
ไม่เพียงแค่เจิ้งซ่างซิงที่คิด,เวลานี้ยอดฝีมืออีกหลายคน,แม้แต่เหล่ยหยินต่างก็คิดว่าลู่อี้ผิงเป็นศิษย์ของท่านนักบุญปิศาจ.
ก่อนหน้านี้,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำได้ใช้หมัดมิติเก้าโคจร,เวลานี้ลู่อีผิ้งได้ใช้หมัดคุกเทวะปรากฏการณ์สวรรค์,ทั้งสองได้เรียนรู้มาจากท่านนักบุญปิศาจหรือไม่?
“ยังมีใครมีความเห็นอีกใหม?”ลู่อี้ผิงที่กวาดตามองไปยังยอดฝีมือทั่วทั้งเมืองเทียนเป่ย.
ยอดฝีมือทุกคนที่กลายเป็นเงียบ.
แม้แต่ฉินโม่กู่ยอดฝีมือยุคเดียวกันกับนักบุญปิศาจยังถูกสังหารเพียงหมัดเดียว,ใครจะกล้ามีความเห็นอีก?
“พวกเราไม่มีเจตนาจะล่วงเกินต้าเหริน,พวกเราจะจากไป”ผู้ก่อตั้งนิกายใหญ่คนหนึ่งเอ่ยต่อลู่อี้ผิงด้วยความเคารพ,จากนั้นก็นำคนของเขาออกจากเมืองเทียนเปยไปในทันที.
จากนั้น,บรรพชนชรานิกายอื่น ๆ,ผู้ก่อตั้ง,เจ้านิกาย,ประมุขตระกูลใหญ่ต่างก็เดินทางจากไป.
เพียงไม่นาน,ผู้คนมากมายในเมืองเทียนเป่ยก็บางลงทันที.
เจิ้งซ่างซิงที่ใบหน้ามืดครึ้ม,ในเวลานี้,ศิลาจารึกอื่น ๆ ที่เริ่มผุดขึ้นมาจากพื้นอันแล้วอันเล่า,เขาจ้องมองไปยังศิลาจารึกดังกล่าว,หัวใจที่ไม่รู้สึกยินยอมแม้แต่น้อย,ท้ายที่สุดก็กัดฟันเอ่ยต่อเจ๋ออวิ๋นและคนอื่น ๆ“กลับสำนักกระบี่ไท่ชิง!”
เขารู้ดี,ถึงไม่ยินดีแต่ก็เปล่าประโยชน์,ความแข็งแกร่งของลู่อี้ผิงนั้นน่าพรั่นพรึงอย่างแท้จริง,พวกเขาไม่สามารถตระหนักรู้ศิลาจารึกสวรรค์ได้อีกต่อไป.
ขณะที่เจิ้งซ่างชิงจะนำคนของเขาจากไป,ลู่อี้ผิงเอ่ยออกมาอย่างไม่แยแส“คนอื่นไปได้,ทว่าสำนักกระบี่ไท่ชิง,นิกายฉินหัวและคนของนิกายเทวะคุนเผิงไม่สามารถไปได้!”
นิกายเสวียนเทียนยังไม่ไป,โรงเตี้ยมอู๋ซ่วงและตระกูลเหยียน,สำนักอสูรสวรรค์และยอดฝีมืออีกหลายคนยังคงอยู่,เวลานี้ยืนตะลึงงัน.
เหล่ยยวี,หัวหรูเซิ่ง,เจิ้งซ่างชิง,นิกายเทวะคุนเฟิง,นิกายฉินหัวและสำนักกระบี่ไท่ชิงสามสุดยอดกลุ่มอิทธิพลต่างตกใจไปตาม ๆ กัน.
บรรพชนสายฟ้าเหล่ยยวีที่ใบหน้ามืดครึ้ม,ทั่วร่างเต็มไปด้วยสายฟ้า,จ้องมองลู่อี้ผิงด้วยความโกรธ“เจ้าคนแซ่ลู่,เจ้าคิดว่าตัวเองไร้เทียมทานอย่างงั้นรึ?”สายฟ้าของเขาที่แล่นไปทั่วทั้งสวรรค์และปฐพี,ทั่วทั้งเมืองเทียนเป่ยเต็มไปด้วยสายฟ้า.
ผู้คนต่างก็ตกใจ,แม้แต่เร่งพลังพิภพขึ้นมาปกป้องตัวเองเอาไว้.
“นี่คือพลังพิภพ 70 ล้านอย่างงั้นรึ?”จีเทียนนิกายเสวียนเทียนที่ร่างกายหดเกร็ง.
จ้าวพิภพขั้นต้นมีพลังพลังพิภพได้สูงสุด 10 ล้าน,ขั้นกลางมีพลังสูงสุดได้ 30 ล้าน,ขั้นสูงมีพลังได้มากสุด 70 ล้าน! พลังพิภพ เกิน70 ล้าน,หมายความว่ากำลังก้าวสู่ขั้นสุดท้ายแล้ว.
อย่างไรก็ตาม,นับตั้งแต่อดีตมาจนถึงปัจจุบัน,คนที่ตัดผ่านไปยังระดับจ้าวพิภพขั้นสุดท้ายนั้น,มีน้อยมาก ๆ.
การตัดผ่านจากระดับสูงสู่ขั้นสุดท้าย,ยากยิ่งกว่าไต่บันไดสวรรค์.
“ไม่,ยังไม่ตัดผ่านไปถึง 70 ล้าน,เพียงแค่ใกล้ 70 ล้านเท่านั้น.”เจิ้งซ่างชิงที่ส่ายหน้าไปมา.
ใกล้ 70 ล้าน,ก็หมายถึง 69 ล้าน!
หากแต่เพียงเท่านี้ก็ทำให้ทุกคนตกตะลึงแล้ว,พลังพิภพ 69 ล้าน,มากกว่าฉินโม่จิว 15 ล้าน!
“ทัณฑ์สายฟ้า,สังหาร!”เหล่ยหยินที่เอยด้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมล้นด้วยจิตสังหารดังกึกก้องไปทั้งสวรรค์และปฐพี,เวลานี้เห็นสายฟ้าเทวะจากทั่วทุกหนแห่งฟาดไปยังทิศทางของลู่อี้ผิงอย่างบ้าคลั่ง.
เวลานี้ทั้งสวรรค์และปฐพี สายฟ้าที่เป็นเหมือนกับลำธารกำลังไหลบ่าพุ่งไปยังทิศเดียวกัน.
อำนาจทำลายล้าง,พลังที่น่าเกรงขามทำให้หัวใจผู้คนรอบ ๆ สั่นสะท้าน,แม้แต่ต้องถอยหลังออกห่างด้วยความหวาดกลัว.