Chapter 14: Do not give me to be oppressive

别给我虐死了

• 筑基 ดินแดนสร้างรากฐาน(จูจี)
• 先天 ดินแดนธรรมชาติ(เซียนเทียน.)
• 神通 ดินแดนเหนือธรรมชาติ(เสิ่นถง)
• 金丹 โอสถทองคำ.(จินตาน)
• 紫府 เรือนม่วง(สือฝู)
• 夺命 ปล้นเต๋า(เต๋าหมิง)
• 传奇 ตำนาน(ฉวนฉี)
• 天人มนุษย์สวรรค์(เทียนเหริน)
• 古皇 จักรพรรดิโบราณ(กู่หวง)
• 大帝 มหาจักรพรรดิ(ต้าตี้)
• 神灵 เทพวิญญาณ (เสิ่นหลิง)
• 真神 เทพแท้จริง(เจิ้นเสิ่น)
• 天神เทพสวรรค์(เทียนเสิ่น)

ร่างสี่ร่าง,แผ่กลิ่นอายที่แข็งแกร่งไร้เทียมทานออกมา.

อย่างไรก็ตาม,ร่างที่แข็งแกร่งนั้นกับอัดแน่นไปด้วยพลังแห่งความตาย,ทั่วร่างไม่มีพลังชีวิต,เห็นชัดเจนว่าเป็นเจียงซือ! นอกจากนี้ยังเป็นเจียงซือที่เปิดเชาว์ปัญหาแล้ว!

เจียงซือทั้งสี่,ก่อนตาย,จะต้องเป็นยอดฝีมือเทพแท้จริงอย่างแน่นอน.

เหนือเขตแดนปล้นเต๋า ก็คือตำนาน ,เหนือเขตแดนตำนานก็คือเขตแดนมนุษย์สวรรค์,จักรพรรดิโบราณ,มหาจักรพรรดิ,เทพวิญญาณ,เทพแท้จริง,เทพสวรรค์.

เทพแท้จริง,นี่คือตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุดของดินแดนเหิงหยวนแล้ว.

ตอนนี้,กับปรากฏยอดฝีมือขอบเขตเทพแท้จริงขึ้นถึงสี่คน,หลังจากตายแล้ว,ศพเหล่านี้ถูกหลอมให้กลายเป็นเจียงซือ,นอกจากนี้ยังมีมหาค่ายกลชำระล้างสะกดวิญญาณที่ถูกติดตั้งเพื่อบ่มเพาะเจียงซือเหล่านี้ยกระดับทั้งวันทั้งคืน.

ลู่อี้ผิงที่ก้าวตรงไปยังแท่นบูชายันต์.

เพราะว่าเขาไม่ได้ปิดบังกลิ่นอาย,ดังนั้นสี่เจียงซือขอบเขตเทพแท้จริงได้ตื่นขึ้นมาทันที,มันจ้องมองไปยังลู่อี้ผิงที่ก้าวเข้ามารบกวนมัน.

โฮกกกกก!

เจียงซือทั้งสี่คำรามลั่น,จากนั้นก็พุ่งเข้าหาเพื่อสังหารลู่อี้ผิง.

ขณะวัวกระทิงมังกรเขาทองคำจะลงมือ,ลู่อี้ผิงเอ่ย“ไม่จำเป็น,ข้าจัดการเอง.”จากนั้นก็ชี้นิ้วไปด้านหน้า.

เห็นเพียงพลังที่มองไม่เห็นสาดซัดกวาดม้วนม้วนออกไปเป็นระลอกคลื่น.

เจียงซือทั้งสี่ถูกกระแทก,ล่วงหล่นลงไปกองบนพื้นทันที.

จากนั้น,ลู่อี้ผิงก็ดูดร่างทั้งสี่ลอยมาอยู่ด้านหน้าของเขา,เวลานี้ ไม่ว่าเจียงซือทั้งสี่จะดิ้นรนอย่างไร,ก็ไม่อาจหลุดจากพลังสะกด.

ลู่อี้ผิงที่ชี้นิ้วออกไป,ลำแสงที่ทะลวงไปยังหน้าผากของเจียงซือทั้งสี่ทันที.

เจียงซือทั้งสี่นั้นอยู่ในการควบคุม,ตอนนี้เขาได้ทำการคลายสะกดจิตใจของพวกมันไปในทันที.

เพียงไม่นาน,ท่าทางขัดขืนอย่างบ้าคลั่ง,เจียงซือทั้งสี่ที่ร้องครวญได้หยุดดิ้น,กลับมาสู่ความสงบ.

ในเวลาต่อมา,ลู่อี้ผิงที่วาดรูนบนอากาศมากมายลอยออกไป.

อักษรรูนเหล่านั้นนั้น,เต็มไปด้วยมหาเต๋าแห่งกฎที่เหนือล้ำผสานกันอยู่.

รูนดังกล่าวถูกส่งเข้าไปไปในหน้าผากของเจียงซือทั้งสี่,ประทับลงในจิตสำนึกส่วนลึก.

ในขณะที่ลู่อี้ผิงปลดผนึกเจียงซือทั้งสี่,อีกพื้นที่ส่วนหนึ่งในสนามรบแห่งทวยเทพ,ร่าง ๆ หนึ่งที่แผ่รัศมีแห่งความมืดมิดออกมา,ชายชราผมสีเทาได้ลืมตาขึ้นมาทันที.

ชายชราผมสีเทาเผยใบหน้าประหลาดใจออกมา.

เป็นใครที่สามารถคลายสะกดร่างมนุษย์โบราณได้กัน?

มันเป็นใคร?

ร่างของมนุษย์โบราณทั้งสี่,เขาได้ฝังจิตสำนึกผนึกเอาไว้เมื่อครั้งมีขอบเขตเทพวิญญาณเบื้องบน,ต้องมีพลังขอบเขตเทพวิญญาณเท่าขึ้นไปถึงจะสามารถคลายผนึกได้,อธิบายได้ว่าฝ่ายตรงข้ามควรจะมีระดับเทพวิญญาณเช่นกัน.

เทพวิญญาณอย่างงั้นรึ?

ชายชราที่แค่นเสียง,ยืนขึ้น,ก่อนจะพุ่งตัดความว่างเปล่า,ตรงไปยังพื้นที่มหาค่ายกลชำระล้างสะกดวิญญาณ.

ชายชราที่กำลังตรงมา,ลู่อี้ผิงสามารถมองเห็นได้แต่ไกล,ใบหน้าเผยท่าทางไม่แยแส,กับความเร็วของอีกฝ่ายแต่อย่างใด.

เขาที่คลายผนึกเจียงซือทั้งสี่,เป็นธรรมดาที่จะล่อคนที่ควบคุมเข้ามาหา.

“จูเหริน,เจ้านี่,ให้ข้าลงมือเอง.”วัวกระทิงมังกรเขาทองคำที่สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของอีกฝ่าย,ก็เอ่ยอาสาออกมา.

“อย่าให้ถึงตาย.”ลู่อี้ผิงเห็นท่าทางตื่นเต้นของวัวกระทิงมังกรเขาทองคำ,จึงเอ่ยเพิ่ม“ซ้อมแค่พอประมาณ.”

“จูเหรินวางใจได้เลย,ข้าจะซ้อมไม่ถึงตาย.”วัวกระทิงมังกรเขาทองคำที่เผยยิ้มพราย.

เพียงไม่นานจากนั้น,ริ้วแสงที่พุ่งมาอย่างเร็ว ได้มาอยู่ด้านหน้า,ปรากฏร่างของคนผู้หนึ่ง.

เป็นชายชราผมสีเทานั่นเอง.

ชายชราผมสีเทาที่มองเห็นเจียงซือทั้งสี่หยุดนิ่งไม่ไหวติง,ดูเหมือนว่าจะถูกคลายสะกดโดยสมบูรณ์แล้ว.

เขาจ้องมองลู่อี้ผิง,และวัวกระทิงมังกรเขาทองคำ,เมื่อพบว่าลู่อี้ผิงไม่มีเจิ้นหยวนและพลังวิเศษใด ๆ,ใบหน้าก็เผยความประหลาดใจออกมา.

ในเวลานั้น,กระทิงมังกรเขาทองคำจ้องมองชายชราผมสีเทา,เผยยิ้มพราย,“เทพแท้จริงขั้นกลาง,นับว่าใช้ได,ทว่าไม่รู้ว่ามีรัศมีเทพอะไร.”

ชายชราผมเทาอู๋โม่ที่ตกใจ,จ้องมองกระทิงมังกรเขาทองคำ,เจ้านี่เป็นแค่วัว,แต่กับมองไม่เห็นขอบเขตพลังอย่างงั้นรึ?

“เจ้าเป็นใคร?”อู๋โม่ที่เอ่ยปากออกมา.

ก่อนหน้านี้เขาคิดจะลงมือทันที,ตอนนี้เริ่มลังเล.

ลู่อี้ผิงไม่เอ่ยอะไรออกมา.

วัวกระทิงเขาทองคำที่บินลอยออกมา,ประจันหน้ากับชายชราผมเทาอู๋โม่.

“เจ้าหนู,อย่าหาว่าเหล่าหนิวรังแกคนอ่อนแอเลยนะ,เอาเป็นว่าให้เจ้าลงมือก่อนหนึ่งกระบวนท่า.”วัวกระทิงมังกรเขาทองคำเผยยิ้ม,ดูไร้พิษภัย.

อู๋โม่ที่ได้ยิน,ใบหน้ากลายเป็นเคร่งขรึม“แกล้งตบตารึไง!”

ในเวลานั้นฝ่ามือของเขาก็ฟาดออกไปทันที.

“หมื่นภูตปิศาจขย้ำเทวา!”

พลังปิศาจที่มากล้นไหลออกมาราวกับแม่น้ำใหญ่,เสียงโหยหวนกร่อนจิต,ภูตปิศาจนับหมื่นตนปรากฏขึ้น,พุ่งเข้าหาโจมตีวัวกระทิงมังกรเขาทองคำ.

เหล่าภูตปิศาจ ที่ดุร้าย,แต่ละตนมีพลังไม่ได้ด้อยกว่าระดับเทพวิญญาณเลย!

จะให้กล่าวละก็,พลังของพวกมันนั้นไม่ได้อ่อนแอกว่ามารกระบี่ตะวันตกก่อนหน้านี้แม้แต่นิดเดียว.

นอกจากนี้ยังมีถึง 10,000 ตนอีกด้วย.

อย่างไรก็ตาม,วัวกระทิงมังกรเขาทองคำ,กับไม่เหลือบแลแม้แต่น้อย,ขาหน้าของมันที่ยกขึ้น,ปล่อยลำแสงสว่างเจิดจ้าราวกับดวงตะวันพุ่งออกไปด้านหน้าอย่างบ้าคลั่ง.

ภูตปิศาจทั้งหมื่นตนถูกแสงสีทองกลืนกินไปในทันที.

แม้แต่ชายชราผมเทายังถูกกลืนไปด้วยแสงสว่างจ้า ถูกอัดลอยกระเด็นออกไปกระแทกแม่น้ำแห่งความตายจมลึกลงไปถึงก้อน.

แม่น้ำแห่งความตายที่แตกแยกออกเป็นทาง,กระเซ็นแยกผืนน้ำออกเป็นสองซีก.

วัวกระทิงมังกรเขาทองคำที่เดินตะวัดหางไปมา,จ้องมองไปยังส่วนลึกของแม่น้ำ,“ลุกขึ้นมา,เจ้าหนู,ข้าเพียงแค่ใช้พลังหนึ่งในพันล้านไปเท่านั้น,เจ้าคงไม่ตายหรอกนะ.”

แม่น้ำแห่งความตายที่ระเบิดออกมา,ชายชราผมเทาอู๋โม่ที่ผุดขึ้นมาจากแม่น้ำ.

อู๋โม่ที่จ้องมองวัวกระทิงมังกรเขาทองคำ ด้วยแววตาตื่นตระหนกหวาดกลัว.

แม้นว่าเขาจะมีระดับเทพแท้จริงขั้นกลาง,ทว่าพลังต่อสู้ของเขานั้นแข็งแกร่งมาก,สามารถที่จะต่อสู้กับเทพแท้จริงขั้นปลายได้เลย,แต่กระนั้นกับไม่อาจรับการโจมตีของวัวทองคำตัวนี้ได้เลย!

เขาบอกว่าใช้พลังแค่หนึ่งในพันล้านเป็นจริงรึ?

อู๋โม่ที่เปลี่ยนแผนการ,มุ่งตรงไปยังทิศทางของลู่อี้ผิงทันที.

ลู่อี้ผิงที่เผยยิ้ม,ดูเหมือนว่าฝ่ายตรงข้ามคิดว่าเขาคือของหวานงั้นรึ?

อู๋โม่ที่พุ่งเข้าหาลู่อี้ผิง,ทันใดนั้นอีกฝ่ายแค่นเสียง“หึ” พริบตานั้นทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์นับหมื่นสาย,ฟาดลงบนร่างของอู๋โม่,ล่วงหล่นจากบนท้องฟ้ากระแทกพื้นเสียงดังสนั่น,เกราะเทวะบนร่างของเขาที่แตกออกเป็นชิ้น ๆ,ปาก,ดวงตา,จมูก,หูที่มีโลหิตไหลย้อยออกมา.

“เจ้า,เจ้า!”อู๋โม่ที่จ้องมองลู่อี้ผิงด้วยความอัศจรรย์ใจ.

ชายหนุ่มผู้นี้,เหนือกว่ากระทิงทองคำชนิดเทียบกันไม่ติดเลย.

กระทิงมังกรเขาทองคำก้าวเข้ามา,เผยยิ้มเจ้าเล่ห์“เจ้าหนู,เมื่อครั้งบรรพกาล,แม้แต่จ้าวแห่งทวยเทพยังไม่กล้าหาเรื่องเจ้านายข้า,เจ้ามองไม่ออกรึไงเขาเป็นนายของข้า,ย่อมเหนือกว่าเหล่าหนิวมากมาย.”

ยุคบรรพกาล?!

จ้าวแห่งทวยเทพ?!

หัวใจของอู๋โม่ที่เต้นไปมาอย่างรุนแรง.

เจ้านายกับลูกน้อง,มันอสุรกายอะไรกัน?

หนึ่งแสนปีก่อน,ยุคบรรพกาลอย่างงั้นรึ?

Again, was the Middle Age.

ว่าแต่,พวกเขามีอายุเท่าไหร่กัน.

Is Ancient Times, this to the master and servant, lived many years, even when Ancient Times, Lord of Myriad Gods does not dare to act to it!

ยุคบรรพกาลอะไรกัน,เจ้านายกับลูกน้องมาจากยุคโบราณเป็นไปได้ด้วยรึ?

ใช่จริงรึ? ในยุคบรรพกาล,แม้แต่จ้าวแห่งทวยเทพยังไม่กล้าลงมือ.

จะว่าไป คนผู้หนึ่งจะมีอายุยืนยาวเท่าไหร่กันแน่! ตัวตนที่เหนือกว่าเทพสวรรค์อย่างงั้นรึ? เป็นไปไม่ได้ ไม่มีทางที่จะมีอายุยาวนานขนาดนั้น.

ขณะที่อู๋โม่ครุ่นคิดไปมา,ลู่อี้ผิงได้เอ่ยกล่าวอย่างไม่แยแส,“มหาค่ายกลชำระล้างสะกดวิญญาณ,เจ้าเป็นคนติดตั้งอย่างงั้นรึ?”

อู๋โม่ที่กลืนน้ำลายลงคอคำใหญ่,“ใช่,ข้าติดตั้งเอง,ข้าบังเอิญได้รับตำราลับค่ายกลชำระล้างสะกดวิญญาณมาโดยบังเอิญ,เพียงแค่ตำราลับนั้นมันไม่สมบูรณ์,ดังนั้น,ข้าจึงไม่อาจติดตั้งมันได้อย่างสมบูรณ์.”

ไม่แปลกใจเลย.

ลู่อี้ผิงก่อนหน้านี้รู้สึกแปลก ๆ กับค่ายกลชำระล้างสะกดวิญญาณเหมือนกันคล้ายว่ามันมีหลายส่วนที่ขาดหายไป.

ในเวลานั้น,อู๋โม่ที่คุกเข่าลงบนพื้น,ร้องโหยหวน“ต้าเหริน,แม้นว่าข้าจะบ่มเพาะวิชามาร,ทว่าข้าก็ไม่เคยสังหารคนอย่างโหดร้ายทารุณเลย,ข้าเพียงบำเพ็ญพลังความตายเท่านั้น,โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย!”