บทที่ 232 วิกฤตแห่งการทำลายล้าง
บทที่ 232 วิกฤตแห่งการทำลายล้าง หลัวหยู่หลงพูดเสียงดัง “ดูสิ พวกมันออกมาแล้ว” หลัวเหยาหวู่ซึ่งนั่งอยู่ในกระท่อม เงยหน้าขึ้นมอง ดวงตาของเขาเหมือนสายฟ้าและพูดอย่างเย็นชาว่า “พาสองคนนี้ลงมา” หลัวหยูหลงบ่นในใจ เขาไม่กล้าไปตาย “ข้า…ข้าเอาชนะพวกเขาไม่ได้” “ขยะ!” ดวงตาของหลัวเหยาหวู่ดูฉายแววขยะแขยงเล็กน้อย...
