ตอนที่ 16 เจ้าจะติดต่อกับโลกภายนอกได้อย่างไร!

ซุนเอ๋อร์ ติดต่อตัวเองผ่าน เทียนหยาน PHS จริงๆ!

กู่ หยุนหยุ่น ไม่มีเวลาแปลกใจและเชื่อมต่อทันที

เสียงของ ซุนเอ๋อร์ ดังมาจากทะเลแห่งความรู้

หลังจากฟังคำพูดของ กู่ ซุนเอ๋อร์

ทันใดนั้น ออร่าจิตสังหารของ กู่ หยุนหยุ่น แข็งแกร่งยิ่งขึ้นราวกับว่าควบแน่นเป็นสสาร

เครื่องแต่งกายของพระราชวังสีแดงดูเหมือนจะแต่งแต้มด้วยสีเลือด

ภายใต้แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวนี้กลุ่มคนที่อยู่ต่ำกว่าระดับแก่นทองคำในตระกูลไม่สามารถแม้แต่จะยืนหยัดได้

"รอข้า ข้าจะไปที่นั่นทันที!"

กู่ หยุนหยุ่น คำรามอย่างเย็นชา

กู่ หยุนหยุ่น ในเวลานี้

นอกจากความโกรธแล้วยังมีความประหลาดใจ

ซุนเอ๋อร์ ถูกขังอยู่ในค่ายกลขนาดใหญ่ซึ่งแยกการสำรวจทั้งหมดจากโลกภายนอก

ไม่ว่าจะเป็นเทคนิคลับของตัวเอง

หรือเป็นเป็นจี้หยกซินของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่ซวน ทั้งหมดถูกตัดขาด

แต่ เทียนหยาน PHS สามารถสื่อสารได้ตามปกติโดยไม่ได้รับผลกระทบใดๆ

มันน่าทึ่งมาก

คุณสมบัติของ เทียนหยาน PHS ที่ ศาลาเทียนหยาน กล่าวนั้นเป็นความจริงทั้งหมด

มันน่าเหลือเชื่อมาก

แต่ในขณะนี้ กู่ หยุนหยุ่น ไม่มีเวลาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้

ร่างของนางเคลื่อนไหวราวกับเปลวไฟ

ท้องฟ้าหลายร้อยลี้ส่องสว่างเป็นสีแดงและหายไปอย่างไร้ร่องรอยในพริบตา...

ตระกูลกู่ทั้งหมดมองดูท้องฟ้าอย่างงุนงง

เหตใดท่านหัวหน้าตระกูลถึงได้โกรธ?

......

เขตชานเมืองภูเขาปีศาจว่านหลี่

ใบหน้าอันงดงามของ กู่ ซุนเอ๋อร์ เต็มไปด้วยความโกรธ ดวงตาที่ชาญฉลาดของนางเต็มไปด้วยความโกรธเคือง

ก่อนหน้านี้

นางได้รับเชิญจากลูกพี่ลูกน้องให้ไปที่ภูเขาปีศาจว่านหลี่เพื่อล่ากวางจิตวิญญาณ

แต่ไม่เคยคิดเลยว่า

หลังจากก้าวเข้ามาในสถานที่แห่งนี้ จะถูกล้อมรอบด้วยค่ายกลขนาดใหญ่ที่ปรากฏขึ้นมาอย่างกระทันหัน

นางถูกลูกพี่ลูกน้องของนางหักหลัง

ผู้อาวุโสของตระกูลขั้นแก่นทองคำช่วงกลางที่แอบปกป้องตัวเองอย่างลับๆ ตกอยู่ในการปิดล้อมของศัตรูขั้นแก่นทองคำสองคน

นางจ้องมองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างโกรธแค้น "ฉีเล่อซาน เจ้ากล้าดียังไง? หุบเขาเฟินหยานของเจ้า วางแผนที่จะเริ่มสงครามกับตระกูลกู่ของข้าหรือไม่?"

ชายหนุ่มที่ชื่อ ฉีเล่อซาน สวมชุดคลุมสีขาว

มองดูใบหน้าอันอ่อนหวานของ กู่ ซุนเอ๋อร์ อย่างน้ำลายสอ ขาเรียวยาวที่เรียวยาวจนเรียกได้ว่าเป็นการสร้างที่สมบูรณ์แบบ เขายิ้มเล็กน้อย "สงคราม?"

"มันจะไม่เกิดขึ้น!"

"ด้วยค่ายกลเพลิงผลาญขนาดใหญ่ของหุบเขาเฟินหยานที่แยกออกจากโลกภายนอก แม้แต่ขั้นเปลี่ยนแปลงของเทพเจ้า ก็ไม่สามารถตรวจจับได้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่"

"และข้าก็มีเทคนิคลับในการหลอมรวมตราประทับหัวใจของข้าเข้ากับทะเลแห่งความรู้ของเจ้า หลังจากหลอมรวม เจ้าจะเห็นข้าเป็นพระเจ้าและมอบทุกสิ่งที่เจ้ามีให้กับข้า"

"ป้าของเจ้า จะไม่ค้นพบเบาะแสใดๆ"

เมื่อฟังคําพูดของ ฉีเล่อซาน ใบหน้าอันงดงามของ กู่ ซุนเอ๋อร์ ก็ซีดเซียว

"เจ้าสารเลว!"

ในขณะนี้ กู่ ซุนเอ๋อร์ สามารถพูดได้เพียงประโยคนี้

ฉีเล่อซาน ไม่สนใจเลย "ซุนเอ๋อร์ ใครบอกให้เจ้าสมบูรณ์แบบ และเจ้ายังไม่ให้โอกาสข้าเลยแม้แต่น้อย"

"ยิ่งไปกว่านั้น ตราบเท่าที่ข้าควบคุมเจ้าได้ ก็หมายความว่าข้าได้รับมรดกของตระกูลกู่เกี่ยวกับเทคนิคการหลอมกลั่นสิ่งประดิษฐ์ และหุบเขาเฟินหยานของข้าจะก้าวไปอีกขั้น”

"ได้ของดีมาในคราวเดียว จะโดนด่าว่าไร้ยางอายได้อย่างไร”

"ในอนาคต ข้าจะพึ่งพาเจ้าในการผนวกเข้ากับตระกูลกู่!"

"ตราบใดที่ข้าผนวกตระกูลกู่ของเจ้ากับหุบเขาเฟินหยานของข้าเข้าด้วยกัน เราจะไปถึงจุดสุดยอดในการหลอมกลั่น ครอบครองตลาดในเมืองอมตะทั้งหมด และรับทรัพยากรมหาศาล ในอนาคตก็มีความเป็นไปได้ที่จะได้รับการเลื่อนตําแหน่งให้เป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งที่ห้า"

ฉีเล่อซาน เต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน

กู่ ซุนเอ๋อร์ รู้สึกถึงความเร่งด่วนในใจของนาง...

ฉีเล่อซาน เป็นบุตรชายของเจ้าแห่งหุบเขาเฟินหยาน

หากไม่มีคําแนะนําของเจ้าแห่งหุบเขาเฟินหยาน ฉีเล่อซาน จะไม่สามารถระดมผู้อาวุโสสองคนในขั้นแก่นทองคำช่วงปลาย ได้อย่างแน่นอน

ดังนั้น……

เจ้าแห่งหุบเขาเฟินหยาน จะต้องมีส่วนรู้เห็น

ขณะที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ กู่ ซุนเอ๋อร์ ต้องการบดขยี้จี้หยกทงซินอย่างเงียบๆและต้องการแจ้งให้ป้าของนางทราบ

อย่างไรก็ตาม ฉีเล่อซาน ได้สังเกตเห็นมันแล้ว

แต่ไม่มีเจตนาที่จะหยุดมัน "ซุนเอ๋อร์ เจ้าไม่ต้องทําอย่างนั้น ในค่ายกลเพลิงผลาญขนาดใหญ่นี้ จี้หยกทงซินไร้ประโยชน์ เจ้าไม่สามารถแจ้งป้าของเจ้าได้"

กู่ ซุนเอ๋อร์ ไม่เชื่อและบดขยี้มัน

อย่างไรก็ตามไม่มีอะไรเกิดขึ้น

สิ่งนี้ทําให้หัวใจของ กู่ ซุนเอ๋อน์ เย็นยะเยือก

ฉีเล่อซาน มองไปยังหยกที่ถูกบดขยี้และยิ้มจางๆ "ซุนเอ๋อร์ เมื่อข้าควบแน่นตราประทับหัวใจ เจ้าก็จะเป็นของข้า แม้ว่าเจ้าจะรับใช้ข้าดั่งข้าเป็นพระเจ้าในเวลานั้น ข้าก็จะยังคงแต่งงานกับเจ้าในฐานะคู่รักสหายเต๋า"

"ใครทําให้ข้าชอบเจ้า!"

หลังจากพูดจบ ฉีเล่อซาน ก็นั่งลงตรงตำแหน่งดอกบัว

เริ่มควบแน่นหัวใจ

เมื่อ กู่ ซุนเอ๋อร์ คิดถึงตอนจบ ใบหน้าของนางก็ซีดเซียว "เจ้าไม่สมควรได้รับมัน!"

"ข้าขอตายดีกว่าอยู่กับเจ้า นับประสาอะไรกับปล่อยให้เจ้าควบคุมข้า!"

"ประมุขศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยานเป็นที่ชื่นชอบของข้า เมื่อเทียบกับประมุขศักดิ์สิทธิ์แล้ว เจ้ามันก็เป็นเหมือนขยะข้างถนนอันน่าขยะแขยง"

"เจ้าไม่มีวันได้ตัวข้า!"

กู่ ซุนเอ๋อร์ ต้องการปลิดชีพตนเอง

อย่างไรก็ตาม เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้แข็งแกร่งขั้นแก่นทองคำทั้งสอง กู่ ชุนเอ๋อร์ ในขั้นสร้างรากฐานช่วงปลายไม่มีโอกาสแม้แต่จะปลิดชีพตัวเอง

มันถูกระงับในทันที นางไม่สามารถระดมปราณจิตวิญญาณในร่างกายของนางได้อีกต่อไป

เมื่อ ฉีเล่อซาน ได้ยินคำพูดนั้น ใบหน้าของเขาก็บิดเบี้ยว

ฉีเล่อซาน ยังเป็นอัจฉริยะ

อย่างไรก็ตาม เมื่ออายุสี่สิบ เขาได้ทะลวงผ่านขอบเขตแก่นทองคำ

เจ้าของหุบเขาเฟินหยานคนต่อไป จะต้องเป็นเขาอย่างแน่นอน

เรียกได้ว่าเป็นอัจฉริยะอันดับต้นๆ

อย่างไรก็ตาม การปรากฏตัวของ เย่เฉิน ได้บดบังอัจฉริยะทั้งหมดของ มหานครหยานโจว

ประมุขแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์อายุสามสิบเจ็ดปีนั้นหายากในโลก

และหญิงสาวที่เขาจินตนาการก็ประทับใจเย่เฉินจริงๆ

นางยอมตายมากกว่าอยู่กับตัวเอง

สิ่งนี้ทําให้ความคิดของเขาบิดเบี้ยวมากยิ่งขึ้น

ฉีเล่อซาน พ่นลมหายใจอย่างเย็นชา ความเร็วของตราประทับในมือของเขาเร็วขึ้นเล็กน้อยโดยไม่ได้ตั้งใจ "เหอเหอ เย่เฉิน ช่างโชคดีจริงๆ"

"ด้วยทรัพยากรของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ และประมุขคนก่อนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็คืออาจารย์ของเขา"

"ถ้าไม่ใช่เพราะสิ่งเหล่านี้ ข้าจะแข็งแกร่งกว่าเขาแน่นอน"

"น่าขันที่เขาผู้เป็นประมุขแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์อันทรงเกียรติ แต่กลับออกแบบสิ่งประดิษฐ์วิเศษระดับต่ำ เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นพวกไร้ประโยชน์ยกเว้นการฝึกฝน"

"ถ้าเขาไม่ได้ฝึกฝนในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เขาคงตายไปนานแล้ว"

คําพูดของ ฉีเล่อซาน เต็มไปด้วยความอิจฉา

อย่างไรก็ตามเมื่อ กู่ ซุนเอ๋อร์ ได้ยินคำพูดนั้น นางก็มองลงไปที่ เทียนหยาน PHS ในมือของนาง

ฉีเล่อซาน ยังเห็น เทียนหยาน PHS ในมือของ กู่ ซุนเอ๋อร์ ใบหน้าของเขาก็ยิ่งน่าเกลียดยิ่งขึ้น

"มีคนโง่จริงๆที่ใช้หินวิญญาณระดับกลางเพื่อซื้อสิ่งประดิษฐ์วิเศษระดับต่ำเช่นนั้น"

"เจ้าหมกมุ่นอยู่กับเขามาก แต่มันไม่สําคัญ เร็วๆนี้เจ้าจะมีแต่ข้าอยู่ในใจของเจ้าเท่านั้น"

ฉีเล่อซาน ไม่พูดอีกต่อไปและจดจ่อกับการสร้างตราประทับหัวใจของเขา

ไม่มีใครสนใจ เทียนหยาน PHS ในมือของ กู่ ซุนเอ๋อร์

ท้ายที่สุด ค่ายกลเพลิงผลาญ สามารถแยกจี้หยกทงซินของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่ซวนได้

ยิ่งไปกว่านั้น มันเป็นเพียงสิ่งประดิษฐ์วิเศษระดับต่ำ มันจะไปทำอะไรได้?

ไม่จําเป็นต้องกังวลเลย

แต่ กู่ ซุนเอ๋อร์ เต็มไปด้วยความมั่นใจใน เทียนหยาน PHS

ก่อนหน้านี้ นางลืมมันไป

ตอนนี้ นางลองทันทีและกดหมายเลขการสื่อสารของป้าของนาง!

ในขณะนี้หัวใจของ กู่ ซุนเอ๋อร์ ก็วิตกกังวลมากเช่นกัน

นางรู้สึกว่า

อัจฉริยะอย่างประมุขศักดิ์สิทธิ์เย่เฉิน จะไม่หลอกลวงผู้คนอย่างแน่นอน

สิ่งที่เขาออกแบบด้วยตัวเองจะต้องมีประสิทธิภาพอย่างแน่นอน

ชายหนุ่มรูปงามและห้าวหาญอย่างประมุขศักดิ์สิทธิ์จะไม่โกหกอย่างแน่นอน

วินาทีต่อมา…

คำขอสื่อสารถูกเชื่อมต่อ

เสียงป้าของ กู่ ซุนเอ๋อร์ ปรากฏขึ้นในทะเลแห่งความรู้ของ กู่ ซุนเอ๋อร์...

มันได้ผลจริงๆ!

กู่ ซุนเอ๋อร์ รู้สึกประหลาดใจ

นางใช้สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของนางทันทีเพื่อบอกป้าของนางเกี่ยวกับตำแหน่งและสิ่งที่นางกำลังเผชิญหน้าอยู่

ช่วงเวลานี้

กู่ ซุนเอ๋อร์ รู้สึกโล่งใจอย่างสมบูรณ์

ภูเขาปีศาจว่านหลี่อยู่ห่างจากดินแดนของตระกูลกู่เพียงแปดพันลี้

ป้าในฐานะผู้แข็งแกร่งในขั้นวิญญาณช่วงกลางก่อตั้ง หากรีบเร่งด้วยพละกําลังทั้งหมด นางจะใช้เวลาเพียงไม่กี่ลมหายใจในการมาถึง..

ประมุขศักดิ์สิทธิ์เย่ ช่างน่าอัศจรรย์จริงๆ

สิ่งที่ออกแบบนั้นไม่ธรรมดาเลย

นับเป็นอัจฉริยะที่ยอดเยี่ยมที่สุดของยุคนี้จริงๆ

กู่ ซุนเอ๋อร์ หมกมุ่นอยู่กับ เย่ฉิน มากขึ้นซึ่งเคยพบกันเพียงครั้งเดียว!

......

หลังจากไม่กี่ลมหายใจ

ตราประทับของ ฉีเล่อซาน เสร็จสมบูรณ์

เขามองไปที่ กู่ ซุนเอ๋อร์ ด้วยความละโมบ "ซุนเอ๋อร์ จากนี้ไป เจ้าเป็นของข้า!"

ช่วงเวลาต่อมาเขาพูดกับผู้อาวุโสขั้นแก่นทองคำช่วงปลายทั้งสองคนของหุบเขาเฟินหยาน "ผู้อาวุโสทั้งสอง โปรดช่วยข้าเปิดทะเลแห่งความรู้ของ ซุนเอ๋อร์"

ทั้งสองพยักหน้าทันทีและกําลังจะลงมือ

ฉีเล่อซาน ถือตราประทับหัวใจไว้ในมือ หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความสุข

ทุกอย่างดําเนินไปอย่างราบรื่น...

กู่ ซุนเอ๋อร์ กำลังจะกลายเป็นของเขา

ในอนาคตตระกูลกู่ทั้งหมดจะกลายเป็นของตัวเอง

แม้แต่หัวหน้าของตระกูลกู่

เมื่อนึกถึงร่างที่สวยงามของหัวหน้าตระกูลกู่ขั้นวิญญาณก่อตั้งนั้น หัวใจของ ฉีเล่อซาน ก็เต้นแรง...

ในอนาคต เขาจะได้ทั้งป้าและหลานสาวมารับใช้เคียงข้างเขาอย่างแน่นอน!

อย่างไรก็ตาม วินาทีต่อมา

ผู้อาวุโสในขั้นแก่นทองคำช่วงปลายทั้งสองเบิกตากว้างด้วยความหวาดกลัว

ไม่รอให้พวกเขาพูด

มีเสียงสั่นสะเทือนดังขึ้น

ค่ายกลเพลิงผลาญขนาดใหญ่ซึ่งสามารถต้านทานการระเบิดจาก อาณาจักรวิญญาณก่อตั้ง ได้พังทลายลงในทันใด!

ฉีเล่อซาน จ้องมองหญิงงามในชุดพระราชวังสีแดงอย่างไม่เชื่อสายตาท่ามกลางทะเลเพลิงที่ไม่มีที่สิ้นสุดบนท้องฟ้าด้วยความไม่เชื่อและตกใจ

... เป็นไปได้อย่างไร

กู่ หยุนหยุ่น นางจะมาที่นี่ด้วยตนเองได้อย่างไร!

เห็นได้ชัดว่านางเตรียมพร้อมที่จะเข้าใจผิด นางรู้ได้อย่างไร