ตอนที่ 1179 คนรุ่นใหม่ผู้ตัดสินอนาคต!
หลังจากกินดื่มเลี้ยงต้อนรับของเฮยโจวอย่างอบอุ่นผ่านไปได้สามวัน แต่ในความมืดเย่ว์หยางถูกจับตาตรวจสอบทุกที่ทุกเวลาแค่ไอและจามยังมีคนให้ความสนใจนับประสาอะไรกับการแจ้งเตือนซื่อเสิน
เมื่อเทียบเทพหรดีซาฟงกับเทพอุดรจ้าวซี จ้าวซียังมีอิสระมากกว่า
แม้แต่เทพพายัพซวงหานสถานการณ์ยังดีกว่ามาก
ที่สำคัญซาฟงที่เย่ว์หยางปลอมตัวอยู่นั้นถูกเตรียมไว้เป็นหน่วยหน้ากล้าตายที่เฮยโจวเตรียมไว้ฆ่าซื่อเสิน สิ่งที่ใช้แล้วทิ้งใครจะสนใจความรู้สึกของเขาเล่า? ตราบใดที่ซาฟงไม่ถอนตัวก่อนรุมฆ่าซื่อเสินเขาจะเป็นหรือตายจากงานนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญเลยถ้าจำเป็นซาฟงรอดตายและมีชีวิตและต้องแบ่งผลประโยชน์มาก ต่างจากเทพอุดรจ้าวซี ต่างจากซาฟงตัวปลอมเฮยโจวยังเอนเอียงไปทางเขามากกว่า
จ้าวซีมีกระจกวิเศษที่ยอดเยี่ยมไม่สามารถฆ่าจ้าวซีได้ เขาจะรู้ตัวขณะที่เย่ว์หยางเคลื่อนไหวและกำจัดความช่วยเหลือสำคัญของซื่อเสิน
ไม่มีจ้าวซีแทบเป็นไปไม่ได้กับการฆ่าซื่อเสิน
ภายใต้สถานการณ์บางอย่าง
จ้าวซีสำคัญมากกว่าหมากลับที่ไม่เปิดเผยอย่างเทียนโฉว
ในใจของเฮยโจวเทพอุดรจ้าวซีมีประโยชน์มากที่สุด ถ้าเขาเสียชีวิตในการรุมสังหารจะเป็นความสูญเสียและล้มเหลวที่ใหญ่ที่สุด ขุนเขาเหนือขุนเขาและหุบเขาโลกธาตุมีการแบ่งออกเป็นสองค่ายใหญ่ตะวันตกและตะวันออก และหลังจากรวมเขตแล้วเทพอุดรจ้าวซีเป็นนักสู้ที่ดีที่สุดในการกำกับดูแลที่นี่
ตราบเท่าที่ฆ่าซื่อเสินได้เฮยโจวจะกลายเป็นนักสู้อันดับหนึ่ง เขาจะไล่ติดตามขอบเขตพลังชั้นสูงต่อไปจะไม่มีสิ่งใดคอยรบกวนต่อไป
ความจริงก็เช่นเดียวกับเทพทักษิณเทียนโฉว
ดังนั้นตั้งแต่แรกเฮยโจวได้พูดผลสรุปของเทพอุดรจ้าวซีไว้แล้ว
เฮยโจวต้องการเป็นบุรุษหมายเลขหนึ่งในขุนเขาเหนือขุนเขาและรับทุกสิ่งทุกอย่างจากซื่อเสิน สำหรับขุนเขาเหนือขุนเขาและหุบเขาโลกธาตุปล่อยให้จ้าวซีปกครองดูแล ขณะที่เทพทักษิณและคนอื่นขออุทิศตัวกับการสำรวจดินแดนลับเทพสังหารเป็นเวลาสิบปีจากนั้นจึงจะส่งมอบให้จ้าวซีและซวงหานรับช่วง
มีแต่ซาฟงที่จะพบกับชะตาหน่วยหน้ากล้าตายใช้แล้วทิ้งซึ่งได้รับสัญญาอย่างผิวเผินว่าจะได้รับของวิเศษคู่มือของซื่อเสินกระบี่วิถีกำศรวลของวิเศษชั้นเทพและยานแม่พญาครุฑ
เฮยโจวคงจะยอมให้กระบี่วิถีกำศรวลกับเขาแน่ถ้าสมองเขาตาย
เขาต้องการรับทุกอย่างที่ซื่อเสินมีก่อนตายนี่คือสิ่งที่เฮยโจวต้องการทั้งหมดเขาจะเอาไปแจกจ่ายกระสุนปืนใหญ่อย่างซาฟงได้อย่างไร?
ในสายตาของเฮยโจว
ซาฟงเป็นคนตาย
สัญญาอะไรกับคนตายย่อมไม่มีปัญหา
อย่างไรก็ตามคนตายจะไม่ขออะไรจากคนมีชีวิต ก็แค่รับปากไป ไม่ต้องใช้ความพยายามอะไร!
เพื่อให้ซาฟงที่เป็นตัวปลอมของเย่ว์หยางทุ่มเททำงานมากขึ้นเขาลอบตกลงรับปากว่าจะยกยานเหยี่ยวมังกรที่ใหญ่ที่สุดให้เย่ว์หยาง
“น้องเรา, ถ้าการต่อสู้ครั้งนี้จบลงเราผู้พี่ตั้งใจจะมุ่งหน้าไปยังดินแดนที่สูงต่อไป ฮ่าฮ่า การต่อสู้จบลงแล้วข้ายังจะต้องการอะไรกับยานแม่อีก? สำหรับเจ้าแล้วข้าจะยกกองเรือทั้งหมดให้เจ้ารวมทั้งสมาชิกลูกเรือและเสบียงจากท่าเรือต่างๆจะเป็นของเจ้าทั้งหมด!” เฮยโจวยังคงแนะนำประสบการณ์ของเขาให้ซาฟงตัวปลอมอย่างจริงจังถึงการสร้างและควบคุมยานแม่ราวกับสุภาพบุรุษผู้ซื่อสัตย์ปฏิบัติต่อกันด้วยความจริงใจถ้าเฮยโจวเปรียบเหมือนจักรพรรดิ ซาฟงก็ยังไม่มีคุณสมบัติพอได้หิ้วรองเท้าของเขา
“ยานแม่สร้างยากจริงๆ ต้องใช้พลังงานมากมายและตอนนั้นต้องใช้เวลาเป็นสิบปี... ข้าต้องการอากาศยานสำเร็จรูปแล้ว ยานเหยี่ยวมังกรและพญาครุฑจะเป็นพาหนะของข้ามือถือดาบวิถีกำศรวล ขับขี่ยานพญาครุฑทั้งข้าจะเป็นคนแรกที่ฆ่าซื่อเสินแห่งขุนเขาเหนือขุนเขาได้แน่นอน” เย่ว์หยางให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี
“ดีแล้ว, น้องซาฟงมีขวัญกล้าหาญเทียมฟ้าข้าขอดื่มให้กับเจ้า!” เฮยโจวแค่นเยาะเย้ยในใจ ถ้าเจ้าเป็นอันดับหนึ่งในขุนเขาเหนือขุนเขาแล้วข้าเป็นใคร? แต่เขาต้องแสดงออกด้วยความยินดี
“ดื่ม! ฆ่าซื่อเสินให้ได้!” เย่ว์หยางแสดงบทของซาฟงอย่างกลมกลืน
ชักก้าวหน้าเรื่อยๆ
เขาแสดงได้ไม่เลว
อย่างไรก็ตามทุกคนพยายามทำให้จบลงอย่างตื่นเต้น และเขาจะแสดงอย่างไร?
เทพอุดรจ้าวซียิ้มไม่พูดอะไรสามวันมานี้เขาไม่ค่อยพูด นอกจากคำนึงถึงตัวเอง เขาเอาแต่ดื่มอย่างเดียว
เทพพายัพซวงหานในตอนนี้เขาไม่ต้องการเห็นหน้าซาฟงที่เป็นเย่ว์หยางปลอมเข้ามาประการแรก เขารู้สึกว่าเย่ว์หยางเป็นแค่กระสุนปืนใหญ่ใช้แล้วและเขาเกียจคร้านเกินไป ประการที่สองมีข่าวกรองแจ้งมาว่าเทพอีสานชิงหวินผู้หลบเลี่ยงสงครามเทพจะออกไปจากขุนเขาเหนือขุนเขาหุบเขาโลกธาตุข้อพิสูจน์นี้ยืนยันได้เต็มร้อยว่าเย่ว์หยางไม่ใช่ชิงหวินหรือซื่อเสิน ในเมื่อเขาไม่ใช่ผู้ที่ศัตรูเสแสร้งปลอมตัวขึ้นมาเขาจึงไม่ให้ความสนใจกับซาฟงอีกต่อไป แม้ว่าเย่ว์หยางจะกล่าวยั่วยุอยู่บ้างแต่เขาไม่สนใจตอบโต้
ซวงหานผู้นี้ใช้เวลาสามวันเต็มและเย่ว์หยางพบว่าคนผู้นี้ดื้อรั้นและหยิ่งยโส
ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับความชั่วร้ายและไม่มีอะไรที่น่าสนใจทำ เขาช่วยเฮยโจวล้อมฆ่าชี่เฉียวและสือเซิ่นเพื่อตัดสินใจและยุติปัจจัยที่ไม่แน่นอนของขุนเขาเหนือขุนเขาให้เร็วเท่าที่เป็นไปได้.... ซวงหานคิดว่าทั้งสือเสินและชี่เฉียวไม่ใช่เทพที่ดีพวกเขาคิดว่าเทพอีสานชิงหวินก็คร้านเกินกว่าจะพัฒนาใดๆเป็นเทพที่ไม่สมศักดิ์ศรี ซวงหานเห็นว่าการสู้รบจะต้องเกิดขึ้นแน่นอนในไม่ช้า ถ้าเขาไปสนับสนุนซื่อเสิน ทั้งสองฝ่ายมีแต่จะต้องทำศึกกันเป็นพันปีเสียเวลา ขณะที่ขุนเขาเหนือขุนเขาและหุบเขาโลกธาตุจะมีสงครามระยะยาวเหล่าเทพจะถูกทำลาย
ดังนั้นเขาตัดสินใจสนับสนุนเทพประจิมเฮยโจว
ในสายตาของซวงหานเทพประจิมเฮยโจวเป็นหัวหน้าที่ดีที่สุดอย่างมิต้องสงสัย
ซื่อเสินนอกจากมีพลังที่แข็งแกร่งแล้ว เขามีอิทธิพลต่อเจ็ดเทพที่เหลือน้อยมากไม่ว่าจะเป็นการจัดการหรือช่วยเหลือให้พัฒนาความแข็งแกร่ง
ตรงกันข้ามกับเฮยโจวเขาแตกต่างจากซื่อเสินสิ้นเชิง เขาได้ให้ความช่วยเหลือหกเทพในช่วงหมื่นปีที่ผ่านมารวมทั้งชี่เฉียวที่เพิ่งถูกฆ่าไปก่อนนั้นก็ยังได้รับคำชี้แนะช่วยเหลือในการสร้างยานแม่จากเฮยโจว
เมื่อซวงหานเลือกข้างสนับสนุนเขาเลือกค่ายตะวันตกโดยไม่ลังเลใจและสนับสนุนเฮยโจว!
เทพอุดรจ้าวซีถูกลากถ่วงให้วางตัวเป็นกลาง
แน่นอนว่าซวงหานมีความหวั่นเกรงพลังของซื่อเสินถ้าไม่ใช่เพราะมีเทียนโฉวและจีอู๋ลี่เป็นหมากลับเกรงว่าเขาคงไม่เห็นด้วยกับการล้อมฆ่าซื่อเสิน แม้ว่าเขาจะตัดสินใจครั้งสุดท้ายหลังจากฆ่าชี่เฉียวแล้วก็ตาม
หากไม่มีชี่เฉียวอยู่เป็นพันธมิตรของซื่อเสิน ซวงหานมั่นใจว่าจะสามารถฆ่าซื่อเสินยุติอันตรายที่ซ่อนเร้นแอบแฝงในขุนเขาเหนือขุนเขาออกไป
ไม่มีอะไรยุติธรรมและชั่วร้ายทั้งนั้น
ซวงหานสนับสนุนเฮยโจว
เป็นเฮยโจวมีแนวโน้มว่าจะชนะมากที่สุด และเป็นการดีที่สุดต่ออนาคตของขุนเขาเหนือขุนเขาและหุบเขาโลกธาตุ!
เย่ว์หยางไม่มีความคิดต่อต้านทางใจต่อความคิดการกระทำของซวงหานแต่อย่างใดและไม่คิดว่าต้องเป็นเรื่องผิด ซื่อเสินไม่ใช่หัวหน้าผู้บังคับบัญชาที่ดีที่สุด ถ้าเฮยโจวเป็นนักสู้หมายเลขหนึ่งของขุนเขาเหนือขุนเขาก็คงทำงานออกมาได้ดีกว่าซื่อเสิน ปัญหาก็คือว่ามีจีอู๋ลี่คั่นอยู่ตรงกลางของสงครามเทพและตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์ ถ้าพวกเขาเข้ามาแทรกแทรง เย่ว์หยางคงเฉยอยู่ไม่ได้ ศัตรูของสหายก็คือศัตรูศัตรูของศัตรูก็คือพันธมิตร...และเย่ว์หยางยอมรับหอกกลืนมังกรและพลังเทพของชี่เฉียว ดังนั้นเขาจึงต้องยืนอยู่ข้างซื่อเสิน
นอกจากนี้การยืนอยู่ฝ่ายอ่อนด้อยกว่าสู้กับผู้เหนือกว่าไม่ต่างอะไรกับการล่องเรือไปตามกระแสน้ำเชี่ยว
สิ่งที่สำคัญที่สุด
เย่ว์หยางช่วยซื่อเสิน คนผู้นี้ไม่ว่าจะเป็นเทพหรือผู้นำที่ดีหรือไม่เขาคงคาดเดาไม่ออก ถ้าเขาช่วยเฮยโจวและจีอู๋ลี่คงไม่ได้ผลพวงอะไรมากคงไม่ต่างกับม้ากับลาให้พวกเขาฆ่า
จะแสวงหาสหายทั้งทีใครเล่าจะแสวงหาสหายที่ลอบแทงข้างหลัง
เขากลัวว่าต่อให้เป็นสหายคู่หูกับสองคนนี้
ก็คงไม่ต่างจากผีที่ไร้ประโยชน์
นอกจากนี้เทียบกับการมีความสามารถแล้วแต่ความคิดคนส่วนใหญ่เพื่อผลประโยชน์แล้วมักจะซ่อนดาบไว้ข้างหลังเสมอ
ไม่ว่ายังไงก็ตามจุดจบของซาฟงถูกกำหนดไว้แล้วว่าให้เป็นกระสุนปืนใหญ่ที่ใช้แล้วทิ้งเย่ว์หยางจึงแสดงบทได้อย่างมีความสุข กิน ดื่มและใช้ชีวิตมัวเมากับความฝันลมๆแล้งๆ
เขาต้องมีศรัทธาและเฮยโจวค่อยโล่งใจมากขึ้น
“สือเซิ่นกลับมาแล้ว” ข้อมูลล่าสุดส่งเข้ามาและได้รับการตรวจสอบจากเฮยโจว
“อยู่ไหน?” เย่ว์หยางซาฟงตัวปลอมแสดงอาการตื่นเต้นและกังวลจากนั้นเขาถลกแขนเสื้อทำท่าว่าพร้อมสู้ ผู้ที่เรียกว่าเทพสงครามในความเป็นจริงแล้วทหารค่ายตะวันออกและค่ายตะวันตกทำสงครามกันความจริงเป็นแค่ส่วนเสริมเท่านั้น ไม่ว่าค่ายไหนจะชนะก็ตาม ทหารของฝ่ายตรงข้ามก็ไม่สามารถเอาชนะได้จริงพวกเขาไม่ใช่กองกำลังที่มีอิทธิพลจนจบการบเลย เป็นได้แค่เดิมพัน จากจุดเริ่มต้นของวันที่เฮยโจวตั้งเป้าหมายไปที่โค่นล้มซื่อเสินส่วนอื่นๆ เป็นเหมือนเมฆลอยเลื่อน
“หมากลับของเราเคลื่อนไหวอยู่เบื้องหลังป้อมพายุการใช้พลังต้องห้ามเป็นสิ่งที่ล่อใจ ทำให้เกิดการเข่นฆ่ากันเกือบหมื่นคน ทำให้นายทหารเกือบพันคนกลายเป็นคนโง่เง่า และผลิตภัณฑ์กึ่งสำเร็จของเราสร้างคนบ้าคลั่งมากกว่าร้อยคน เขาจะฆ่าสหายของเขาอย่างบ้าคลั่งเมื่อมีการเข่นฆ่ากันกระหายเลือดเช่นนี้ เหตุการณ์นี้จะทราบไปถึงซื่อเสิน หน่วยสอดแนมลับคาดการณ์ว่าหากบริวารของซื่อเสินไม่สามารถจัดการได้เขาจะลงมาจากยังหุบเขานั่นเพื่อจัดการด้วยตัวเอง ถึงเวลานั้นเราจะล้อมสังหารเขา” เฮยโจวและจีอู๋ลี่วางแผนล่อลวงศัตรู แม้แต่เหตุเปลี่ยนแปลงต่างๆล้วนถูกอนุมานไว้ ตราบใดที่ซื่อเสินถูกลวงอย่างนั้นศึกเทพครั้งนี้จะต้องระเบิดอย่างแน่นอน
ทันทีที่มีการเปิดศึก
จะมีการเข่นฆ่าขุนพลเทพหลังจากชี่เฉียวแห่งขุนเขาเหนือขุนเขาตาย
ฝ่ายจีอู๋ลี่รับหน้าที่วางกับดักศัตรูและจัดกับดักประเภทต่างๆ รอให้ซื่อเสินติดกับ เฮยโจวกำลังรอโอกาส
“ข้อมูลนี้แน่นอนหรือยัง?” ซวงหานพูดถึงซื่อเสินท่าทีของเขาระวังเป็นพิเศษ ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้น แต่เย่ว์หยางยังพบว่าเทพอุดรจ้าวซีก็มีสีหน้าจริงจังเช่นกัน
เทพบูรพาซื่อเสินเป็นใครกัน?
ซวงหานและจ้าวซีให้ความสำคัญเรื่องนี้มากนักหรือ? ตอนนี้ไม่ใช่สู้กันสี่ต่อหนึ่งแต่เป็นหกต่อหนึ่ง และพลังของหมากลับเทียนโฉวอันตรายถึงชีวิตและการปลอมตัวของชี่เฉียวของจีอู๋ลี่ก็ถือว่าชั่วร้ายมิอาจมองผ่านได้...ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ซวงหานและจ้าวซีได้ทำการตรวจสอบแผนการอย่างรอบคอบ ดูเหมือนว่าหากมีความแตกต่างในแผนเล็กน้อยแผนอาจล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง เป็นไปได้หรือที่เทพบูรพาซื่อเสินนั้นทรงพลังมากจริงๆ?
หนึ่งต่อหกเขายังจะถอยอีกหรือ?
นี่เขายังเป็นคนอยู่หรือเปล่า?
เย่ว์หยางรู้สึกอยากถ่มน้ำลายจริงๆ
แน่นอนเขารู้ว่าเทพซื่อเสินเป็นนักสู้อันดับหนึ่งแห่งขุนเขาเหนือขุนเขาการจัดการเขาไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ในปัจจุบันนี้ศัตรูมีเพียงคนเดียว และหกคนเป็นศัตรูที่แข็งแกร่งทั้งยังวางสายลับไว้ภายใน ด้วยวิธีนี้ศัตรูจะต้องอยู่ในความหวาดกลัว พูดได้คำเดียวว่าแผนการนี้แข็งแกร่งจริงๆ
มิน่าเล่าเฮยโจวถึงได้ผลักดันซาฟงเป็นกระสุนปืนใหญ่เบิกทาง คงเป็นเรื่องตลกที่ฆ่าศัตรูแบบนี้ได้โดยไม่สูญเสีย
แต่ทำไมเจ้าต้องสละซาฟงด้วย?
รู้ไหมว่าซาฟงคือน้องชายผู้ภักดีเฮยโจวที่สุดพลังอาจอ่อนแอกว่าเล็กน้อยไม่ใช่หรือ? อย่างอื่นไม่ต้องพูดถึง นี่เป็นการเสียสละที่มีเหตุผลอื่นอีกหรือไม่? แม้ว่าเย่ว์หยางจะเป็นตัวปลอมแต่เขารู้สึกว่าซาฟงไร้ค่า ซาฟงโง่มีเจ้านายผิด ต่อไปเขาคบคนควรจะต้องดูให้ดีด้วย
ถ้าชาติหน้ามีจริงนะ!