952 - บดขยี้ยอดฝีมือตระกูลหวัง
952 - บดขยี้ยอดฝีมือตระกูลหวัง
คำพูดของเย่ฟ่านนั้นดังและทรงพลัง ชี้ตรงไปที่หัวใจของผู้คน และทำให้ใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปอย่างรุนแรง
พลังแห่งความมั่นใจในตนเองแผ่กระจายออกไปทำให้ใบหน้าของผู้คนมากมายเริ่มบิดเบี้ยว
“โอหัง!”
หวังเฉิงคุนคำรามด้วยความโกรธ อย่างไรก็ตามเขารู้สึกว่าเย่ฟ่านในตอนนี้มีความผิดปกติเล็กน้อย เขากล้าประกาศว่าจะตัดศีรษะของหวังเถิงซึ่งมีความแข็งแกร่งไม่เป็นรองปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสูงสุด
“ต่อหน้าสักขีพยานมากมาย วันนี้ข้าจะทำให้เจ้าหลังเลือดอยู่แทบเท้า!” หวังเถิงดูเฉยเมย ขับรถศึกโบราณสีทองเข้ามา
“ข้ารอมานานแล้ว!” เย่ฟ่านกล่าวได้รอยยิ้ม
“ระวังตัวด้วย”
จี้จือเยว่คว้าแขนเสื้อของเขา ดวงตากลมโตที่งดงามของนางเต็มไปด้วยความกังวล
เย่ฟ่านมาที่นี่ได้ทำให้นางมีความสุขมาก แต่นางรู้ว่าความกล้าหาญเพียงอย่างเดียวนั้นไม่เพียงพอ จักรพรรดิน้อยแดนเหนือมีพลังมากเกินไป และคนรุ่นใหม่ก็ยากที่จะต้านทานเขาได้
รถศึกโบราณสีทองสลักรูปดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงดาว ดอกไม้ นก ปลา แมลง รวมทั้งอสูรที่ทรงพลังทุกประเภทประหนึ่งว่าสามารถบดขยี้โลกทั้งใบได้อย่างง่ายดาย
ทุกคนประหลาดใจที่ในเวลานี้ หวังเถิงมีรูปลักษณ์ของจักรพรรดิจริงๆ กลิ่นอายของเขาแม้แต่ยอดฝีมือรุ่นอาวุโสก็ยังเปรียบเทียบไม่ได้
“ก็แค่วัวตัวหนึ่งมีอะไรให้น่าภูมิใจ!” ในขณะนี้เสียงที่เต็มไปด้วยความยัยยันของผังป๋อก็ดังขึ้น
“ส่วนรถคันนั้นก็แค่รถพังๆคันหนึ่ง พี่น้องของข้าก็มีอยู่เหมือนกัน มิหนำซ้ำรถของเขายังเป็นยี่ห้อ เมอร์เซเดส เบนซ์ อีกด้วย!”
โดยธรรมชาติแล้วผู้คนที่อยู่ในบริเวณนี้ย่อมไม่เข้าใจว่าผังป๋อกำลังพูดถึงเรื่องอะไร
ผังป๋ออธิบายสิ่งที่เขาพูดให้กับหลี่เหอสุ่ยและกลุ่มคนทั้งหมดฟัง จากนั้นเสียงหัวเราะเหยียดหยามก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
หวังเฉิงคุนแค่นเสียงอย่างเย็นชาและกล่าวว่า
“ลูกชายของข้ายิ่งใหญ่เกินกว่าที่พวกเจ้าจะจินตนาการถึง เจ้าเป็นเพียงกบในบ่อ จะไปรู้อะไร”
“ฮ่าๆๆ หวังเถิงลูกชายของเจ้ายิ่งใหญ่ก็จริง แต่นับจากวันนี้เป็นต้นไปจะไม่มีผู้ใดจดจำชื่อของเขาได้อีกแล้ว!”
ผังป๋อ หลี่เหอซุย เจียงฮ่วยเหรินกล่าวประชดประชัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้ ความแค้นระหว่างพวกเขาและตระกูลหวังก็ถือว่าถูกสร้างขึ้นมาแล้ว
จักรพรรดิน้อยแดนเหนือทรงขับรถศึกมาถึงเบื้องหน้า แสงสีทองปกคลุมดวงอาทิตย์
มังกรที่แท้จริงเก้าตัว เฟิ่งหวงเก้าตัว เสือขาวเก้าตัว และเต่าดำอีกเก้าตัวส่งเสียงคำรามดังกึกก้อง สภาวะของเขายิ่งใหญ่มีความคล้ายคลึงกับจักรพรรดิโบราณอย่างถึงที่สุด
ในขณะนี้ ดวงตาของหวังเถิงเย็นชา ผมสีดำหนาของเขาโบกสะบัดอย่างบ้าคลั่ง สายตาของเขากวาดมองเย่ฟ่านและกล่าวว่า
“ร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณเจ้ามีเหตุผลใดถึงต้องต่อสู้กับข้า!”
คำพูดของเขาไม่ดัง แต่กระจายไปทุกซอกทุกมุม และทุกคนในรัศมีหลายร้อยลี้ก็สามารถได้ยินคำพูดของพวกเขาอย่างชัดเจน
“เจ้านับเป็นตัวอะไร ถ้าข้าต้องการฆ่าเจ้ามันต้องมีเหตุผลด้วยหรือ!”
เย่ฟ่านกล่าวเสียงดัง จากนั้นพลังปราณสีทองก็ปะทุออกมาจากร่างกายของเขาอย่างรุนแรง
หลายคนไม่สามารถเข้าไปในบ้านของตระกูลจี้ได้เพราะพวกเขาไม่มีคุณสมบัติเพียงพอ แต่หลังจากได้ยินคำพูดนี้พวกเขาก็รู้ว่าจักรพรรดิน้อยแดนเหนือและร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณไม่อาจหลีกเลี่ยงการต่อสู้ได้แล้ว
ข่าวแพร่สะพัดไปทั่วภาคใต้ราวกับคลื่นลูกใหญ่
“ตัดหัวหวังเถิง ตัดหัวจักรพรรดิจอมปลอมคนนี้ เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นจักรพรรดิโบราณที่กลับชาติมาเกิดจริงหรือ? ในโลกนี้มีเพียงเหตุการณ์ที่กลับมาเกิดใหม่แต่ไม่มีใครกลับชาติมาเกิดได้!” (เป็นคำพูดของจักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญซือถูในเรื่อง Perfect World)
ผังป๋อตะโกนอย่างไม่เกรงกลัว และแรงกดดันที่แข็งแกร่งก็แผ่กระจายออกไปทุกทิศทาง
“ตัดหัวจักรพรรดิจอมปลอม ตัดหัเจ้าเด็กแซ่หวังแห่งเป่ยหยวน !”
หลี่เหอซุยและคนอื่นๆ ส่งเสียงตะโกนจากด้านข้าง
“ทุกคนใจเย็นๆ ปล่อยให้พวกเขาแก้ปัญหานี้ด้วยตนเอง”
ยอดฝีมือของตระกูลจี้ยืนขึ้นไม่ต้องการให้ใครมาต่อสู้ในตระกูลจี้เพราะทุกคนล้วนเป็นแขกของพวกเขา
“พี่จี้ไม่ใช่ว่าเราสร้างปัญหา แต่ร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณรังแกผู้คนเกินไปแล้ว เราต้องฆ่าเขาให้ได้”
หวังเฉิงคุนบิดาของหวังเถิงกล่าว
“เจ้าแก่เจ้าไร้ยางอายเกินไปแล้วพวกเจ้าเป็นคนเริ่มก่อนแท้ๆแต่กลับคิดจะยกหม้อดำใบนี้ให้กับคนอื่น? นี่เป็นพฤติกรรมของตระกูลหวังหรือไม่?” ผังป๋อ้กล่าวอย่างหยาบคาย
ตระกูลหวังโกรธมาก ในฐานะที่เป็นตระกูลโบราณจากแดนไกล ไม่เคยมีใครกล้าพูดกับพวกเขาแบบนี้ ต่อให้เป็นทายาทของจักรพรรดิอสูรก็ตาม
“ทำไมเจ้ายังอยากฆ่าข้าอีกคนหรือ เข้ามาสิ มาดูกันว่าบิดาคนนี้จะกลัวเจ้าหรือไม่?” ผังป๋อเย้ยหยัน
“ข้าจะฆ่าเจ้าก่อน!”
ปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ของตระกูลหวังพุ่งเข้าหาหวังป๋อด้วยความโกรธ แต่กลับถูกปรมาจารย์ตระกูลจี้ขัดขวางไว้
“เรื่องนี้มาถึงขั้นนี้แล้ว ปล่อยให้พวกเขาแก้ไขเอง เพราะต่อให้ออกจากที่นี่พวกเขาก็ยังจะสู้กันอยู่ดี”
ปรมาจารย์ลำดับที่แปดของตระกูลจี้กล่าว ในความเป็นจริงเขาต้องการให้ตระกูลหวังฆ่าเย่ฟ่านอยู่ตลอดเวลา
แขกผู้มีเกียรติหลายคนก็ออกปากสนับสนุนให้ร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณต่อสู้กับจักรพรรดิน้อยแดนเหนือ โดยธรรมชาติแล้วพวกเขาไม่อยากพลาดโอกาสสำคัญเช่นนี้
ราชันศักดิ์สิทธิ์แห่งตระกูลจี้มองไปยังนักพรตมังกรแดง จากนั้นก็มองไปประมุขของตระกูลหวัง เมื่อเห็นว่าทั้งสองฝ่ายไม่คัดค้านเขาจึงพยักหน้าทันที
“ในเมื่อราชันศักดิ์สิทธิ์จี้อนุญาตแล้ว ข้าจะฆ่าเจ้าก่อน!”
สมาชิกที่แข็งแกร่งของตระกูลหวังเข้าหาผังป๋อด้วยความเร็วอันน่าเหลือเชื่อ
“เจ้าอยากฆ่าใคร!”
เย่ฟ่านก้าวไปข้างหน้าและกวาดโลงศพทองแดงออกไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน
“แน่นอน ให้เจ้าเป็นคนแรกก็ได้!”
นี่คือผู้สูงสุดที่ทรงอำนาจอย่างยิ่ง แม้ว่าจะเพิ่งก้าวเข้าสู่ระดับที่สี่ของเซียนเทียม แต่ด้วยพรสวรรค์ที่สูงล้ำทำให้เขาสามารถต่อสู้กับเซียนเทียมระดับเจ็ดหรือแปดได้โดยไม่เป็นรอง
บิดาของหวังเถิงและคนอื่นๆ ไม่ได้หยุดชายคนนั้น พวกเขารู้สึกยินดีเล็กน้อยที่มีคนออกไปทดสอบความแข็งแกร่งของเย่ฟ่านให้กับหวังเถิง
“ค่ายกลจักรพรรดิอสูร!”
ชายคนนั้นตะโกนเสียงดังและพ่นตะเกียงทองแดงออกมาสามสิบหกอัน ซึ่งแต่ละอันล้วนส่องแสงสีเขียวแวววาวโดยพยายามปิดกั้นความเคลื่อนไหวของเย่ฟ่าน
และแสงที่ตะเกียงส่องออกมาก็แหลมคมราวกับกระบี่ศักดิ์สิทธิ์ พลังโจมตีของมันเทียบเท่าได้กับครึ่งเซียนระดับสูงสุดอย่างแน่นอน
หัวใจของทุกคนกระโดดโลดเต้น นี่คือสมบัติลับที่ทรงพลังอย่างยิ่ง มันมีพลังมากกว่าอาวุธระดับปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ทั่วไปหลายเท่า มิหนำซ้ำยังปลดปล่อยกินได้แห่งความโกลาหลซึ่งเป็นสิ่งที่แทบไม่ปรากฏขึ้นในโลกนี้
อย่างไรก็ตาม เมื่อพลังโจมตีที่น่าสะพรึงกลัวกระทบโลงศพทองแดง มันก็ส่งเสียงกรีดร้องด้วยความกลัว
“บูม!”
ในเวลาเดียวกัน เย่ฟ่านก้าวไปข้างหน้าราว ทุกอย่างก้าวของเขาทำให้แผ่นดินสั่นไหวเนื่องจากน้ำหนักที่มากมายมหาศาลของโลงศพทองแดง
ในเวลาเดียวกันมือขวาของเขาก็เหวี่ยงโลงศพทองแดงไปข้างหน้าด้วยพลังทั้งหมดที่มี
บดขยี้สวรรค์!
กลิ่นอายที่น่าอัศจรรย์นี้ทำให้ผู้คนเกิดความหวาดหวั่นราวกับอาวุธเต๋าสุดขั้วได้ปรากฏขึ้นในโลก
ปัง!
โลงศพทองแดงทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางกันอยู่ด้านหน้า ไม่ว่าจะเป็นตะเกียงทองแดง หรือยอดฝีมือตระกูลหวังคนนั้น
“พู่!”
แสงสีเลือดพุ่งขึ้น ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวเย่ฟ่านก็บดขยี้ชายคนนั้นให้กลายเป็นเนื้อบด!
