บทที่32
ในทะเลอีสต์บลู ห่างไปข้างหน้าหลายสิบไมล์ มีเรือโจรสลัดสองลำกำลังแล่นมาอย่างรวดเร็ว ทิศทางการเดินเรือของพวกเขามุ่งตรงมายังแม่รี่ที่รอนอยู่
“บ้าเอ๊ย! ทหารเรือพวกนี้เป็นบ้าเหรอ?” ชายคนหนึ่งกล่าวออกมาด้วยความโกรธ บนเรือของเขานั้นมีธงโจรสลัดที่มีกะโหลกและมีจมูกสีแดงประดับอยู่ มันคือเรือโจรสลัดของตัวตลกบากี้
“กัปตันบากี้ ทหารเรือพวกนี้บ้าไปแล้วจริง ๆ พวกมันส่งกองเรือมามากกว่าโหลมาเพื่อจับเรา” ลูกเรือของบากี้พูดขึ้นด้วยความกลัว “ปืนใหญ่ของพวกมันเยอะเกินไป กัปตันรีบคิดหาวิธีเร็วเข้าสิครับ!”
“ใช่แล้ว กัปตัน เรือพวกนั้นมันจะไล่เรามาทันแล้ว” โจรสลัดคนอื่นก็ตะโกนออกมาเช่นเดียวกัน
“ฉัน? ฉันจะทำอะไรได้?” บากี้เหงื่อตก เขาเองก็กลัวเหมือนกัน เรือรบมากกว่าหนึ่งโหล แม้ว่าจะเป็นเรือขนาดเล็ก แต่ก็มีเรือขนาดกลางสามลำมาด้วย เรือขนาดกลางสามลำนั้นแข็งแกร่งกว่าเรือโจรสลัดของเขาเป็นไหน ๆ
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ บากี้ก็หันไปหาเรือโจรสลัดอีกลำที่อยู่ด้านข้าง ซึ่งเป็นเรือโจรสลัดที่มีหัวเรือเป็นรูปนกทะเลและมีรูปหัวใจอยู่ตรงส่วนหัว ซึ่งมันเป้นเรือของอัลบีด้า โจรสลัดที่มีชื่อเสียงในทะเลอีสต์บลู
“เฮ้ อัลบีด้า เราต้องร่วมมือกัน!!” บากี้ตะโกนไปหาอัลบีด้าที่อยู่บนเรือด้านข้าง
“ใครจะไปร่วมมือกับนายกัน ไอ้เจ้าจมูกโต” ร่างเตี้ยและอ้วนของอัลบีด้ายืนจังก้าอยู่บนดาดฟ้าเรือ ถือกระบองมีหนามเอาไว้ในมือ เธอมองเรือรบที่แล่นมาด้วยสีหน้าน่ากลัว เมื่อได้ยินคำพูดของบากี้ เธอก็ได้พูดกับเขาด้วยน้ำเสียงเหยียดหยาม “แกทำให้ฉันโดนหางเลขไปด้วย ตอนนี้ยังมาบอกให้ร่วมมือกันอีก ไอ้สารเลว ฉันอยากให้พวกแกโดนจับไปจริง ๆ”
“ไม่อัลบีด้า ถ้าฉันโดนกองทัพเรือจับได้ เธอก็ไม่รอดหรอก เรือของพวกมันเร็วกว่าของพวกเรามาก” บากี้ใจเสียเมื่อได้ยินเรื่องอีกอีกฝ่ายพูดมา เขานึกไปถึงความยากลำบากหลังจากถูกกองทัพเรือจับตัวไป พอคิดแบบนี้บากี้ก็คลั่ง
“อย่างนั้นก็อย่ามาบอกให้ฉันร่วมมือกับพวกนาย” อัลบีด้าเย้ยหยัน “พวกนายควรถ่วงเวลาไว้สักหน่อยนะ”
อัลบีด้าออกคำสั่งเสียงดัง “เร่งการหลบหนี ทิ้งเรือโจรสลัดตัวตลกนั่นไปให้ได้ เมื่อพวกเขาถ่วงเวลาให้เรา เราจะออกเรือหนีทันที”
“ครับกัปตันอัลบีด้า” เมื่อกลุ่มโจรสลัดของเธอได้ยินอย่างนั้น พวกเขาก็เตรียมตัวหลบหนี พวกเขาต่างมีท่าทางกระตือรือร้นและพยายามอย่างดีที่จะควบคุมเรือและหนีออกจากระยะของเรือรบและโจรสลัดตัวตลก
“บ้าเอ๊ย!” บากี้เกาหัวอย่างรุนแรงราวกับว่าหนังศีรษะเขากำลังจะโดนมือเขาถลกออกมา แต่น่าเสียดายที่เขาทำอะไรต่อไปไม่ได้ เพราะตอนนี้กองทัพเรือได้ล้อมเรือเขาเอาไว้แล้ว
ตูม!
เรือรบยิงปืนใหญ่และกระสุนจำนวนมากก็พุ่งตรงมากระแทกเรือของบากี้อย่างเมามัน
“สู้กลับ เอากระสุนมาให้ฉัน!” บากี้ตะโกนอย่างดุเดือน “อยากจับกัปตันบากี้คนนี้อย่างนั้นเหรอ ฝันไปเถอะ!”
ตูม!
เรือโจรสลัดของบากี้ยิงปืนใหญ่สวนกลับไปต่อต้านกองทัพเรือ
ไม่ไกลจากที่นั่น อัลบีด้าเห็นก็ได้ยิ้มขึ้น “ปล่อยให้พวกเขาสู้กันไป เราจะหนีกันเดี๋ยวนี้!”
ในกองทัพเรือที่กำลังไล่ตาม บนดาดฟ้าเรือของหนึ่งในสามเรือรบขนาดกลาง มีพลจัตวาแห่งกองทัพเรือยืนอยู่ “ช่างเป็นความบังเอิญจริง ๆที่พวกเราได้พบกับโจรสลัดตัวตลกและโจรสลัดอัลบีด้า ฮ่าฮ่าฮ่า ก่อนที่ฉันจะจับรอนได้ ฉันยังจับโจรสลัดได้อีกสองกลุ่ม ฮ่าฮ่า ออกเรือครั้งนี้ได้กำไรมหาศาล”
พันโทที่ยืนอยู่ด้านข้างยิ้มแล้วกล่าวชม “นั่นเพราะว่าท่านพลจัตวาลงมือออกมาจับรอนเอง ระหว่างทางเลยพบกับโจรสลัดอีกสองกลุ่ม นั่นเป็นควสามโชคร้ายของพวกเขา ที่พวกเขาได้พบกับท่านครับ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า” พลจัตวาบรินบรินมีความสุขมากขึ้นเมื่อได้ยินเรื่องนี้ เขายิ้มแล้วเอามือไพล่หลัง “อย่างนั้นเราก็จะจับสองคนนี้ให้เร็วที่สุด ดูเหมือนว่าอัลบีด้าอยากจะหนีด้วย ฉันจะปล่อยให้เธอหนีจากฉันไปได้ยังไง”
“วางใจเถอะครับท่าน เธอหนีเราไปไม่ได้แน่”
เรือรบของกองทัพเรือเริ่มปรับรูปขบวน โดยมีเรือรบขนาดกลางและเรือรบขนาดเล็กหกลำ ไล่ตามอัลบีด้าไป ในขณะที่เหลือยังคงล้อมจู่โจมบากี้อยู่
“บัดซบ ไอ้พวกกองทัพเรือมันใช้เรือหกลำตามเรามาจริง ๆ” อัลบีด้าพบว่ากองทัพเรือได้ใช้เรือหกลำไล่ตามล่าเธอมา เธอโกรธราวกับกำลังจะตายให้ได้
“หนีต่อไป!”
“ครับกัปตันอัลบีด้า!!”
บนเรือแม่รี่ นามิมองไปที่ทะเลและสีหน้าเธอก็เปลี่ยน เธอเห็นเรือเจ็ดลำกำลังไล่ตามกลุ่มโจรสลัดอัลบีด้า
“แย่แล้ว” นามิตะโกน “ข้างหน้ามีเรือกำลังมุ่งหน้ามา ดูเหมือนจะมีจำนวนมากด้วย รอน... รอนรีบมาดูเร็วเข้า”
“อะไร? เรือโจรสลัดเหรอ?” คายะและมากิโนะตกใจ พวกเธอรีบเดินไปที่ดาดฟ้าเรือและมองไปที่ทะเล ทันใดนั้นใบหน้าของพวกเธอก็เปลี่ยนไปเมื่อเห็นว่ามันเป็นเรือโจรสลัดและเรือรบจริง ๆ
“เรือรบ!” ทาชิงิเบิกตากว้าง ตาเธอเป็นประกาย กองทัพเรือมาที่นี่เพื่อช่วยเหลือเธอจริงเหรอ?
ต้องใช่แน่!
ทาชิงิรีบวิ่งไปเกาะขอบเรือทันที เมื่อเธอมองดู เธอก็อารมณ์ดี
“เกิดอะไรขึ้น?”
รอนเดินออกมาจากห้องหนึ่งบนเรือ เขาไม่มีความสุขเล็กน้อย เขาเป็นคนหลับยากและเขาต้องตื่นขึ้นมา มันเป็นเรื่องที่แย่สำหรับเขาจริง ๆ
“คุณรอนคะ มีเรือโจรสลัดกำลังมุ่งหน้ามาทางเรา แล้วก็มีเรือของกองทัพเรือด้วย” เมื่อคายะเห็นรอน เธอก็โล่งใจ เธอรีบวิ่งไปจับมือรอนแล้วเล่าให้เขาฟังทันที
“เรือโจรสลัดแล้วก็เรือกองทัพ?” รอนเลิกคิ้ว เรืออะไรก็ไม่รู้ แต่พวกมันมารบกวนการหลับของเขา มันเป็นความผิดของพวกนั้น
รอนมองไปที่ทะเลด้วยความโกรธ ไม่นานเขาก็พบกับเรือของกลุ่มโจรสลัดอัลบีด้าและธงโจรสลัดกลุ่มตัวตลกบากี้ในทะเลที่ห่างออกไป “ที่แท้ก็เป็นพวกเขานี่เอง อัลบีด้าและตัวตลกบากี้ ฮ่าฮ่าฮ่า พวกเขานี่มันน่าสมเพชจริง ๆ”
รอนมองดูแล้วยิ้มอย่างมีความสุข
