บทที่ 30 คนของเฉินซีมาถึง
บทที่ 30 คนของเฉินซีมาถึง . ซูฉางซิงยกมุมปากขึ้น เช็ดเลือดออกจากใบหน้า ไอและพึมพำออกมา “แค่ก แค่ก แค่ก ท้ายที่สุดแกก็ยังประมาทฉันอยู่ดี ถ้าถอยหลังไปสักก้าวแล้วแทงเข้าจุดสำคัญของฉัน ฉันคงตายไปแล้ว” กระบี่สั้นยังคงปักอยู่ที่สะบักและเลือดยังคงไหลออกจากบาดแผล ซูฉางซิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วดึงกระบี่สั้น...