ตอนที่ 6 : ความปรารถนาอันไกลโพ้น

ตอนที่ 6 : ความปรารถนาอันไกลโพ้น

เมื่อเทียบกับภูมิหลังของริโกในชาติที่แล้วและชีวิตนี้ อาจกล่าวได้ว่าพวกเขาเป็นสองขั้ว

แตกต่างจากเจ้าของเดิม เขาไม่ใช่คนบ้านนอกที่มีภูมิหลังต่ำต้อย แต่เป็นนายน้อยจากครอบครัวที่ร่ำรวยที่เติบโตมาพร้อมกับกุญแจสีทองในปากของเขา

อย่างไรก็ตาม ริโก ไม่ใช่คนรวยรุ่นที่สอง แต่เป็นคนรวยรุ่นที่สาม

ปู่ของเขาเคยเป็นบุคคลที่ร่ำรวยที่สุดในโลก เขาเริ่มต้นจากศูนย์และต่อสู้ดิ้นรนในโลกนี้มาหลายทศวรรษ ในที่สุดเขาก็เห็นแนวโน้มของเวลาได้สำเร็จ คว้าโอกาสทางธุรกิจ เอาชนะคู่แข่งนับไม่ถ้วน และกลายเป็นคนที่รวยที่สุด .

เกิดในครอบครัวเช่นนี้ ริโก ควรเป็นที่อิจฉาและอิจฉาของหลาย ๆ คน

อย่างไรก็ตาม เทพเจ้าเพิ่งเล่นตลกกับริโก

เพราะ ริโก ไม่ใช่รุ่นที่สองที่ร่ำรวย

คนรวยรุ่นที่สองคือพ่อผู้ให้กำเนิดของเขา ซึ่งเป็นบรรพบุรุษรุ่นที่สองที่นิสัยเสียโดยไม่ได้ตั้งใจเพราะเขาเกิดในครอบครัวของผู้ชายที่ร่ำรวยที่สุดและกลายเป็นหนุ่มเจ้าสำราญ

ไม่เพียงแต่เขาจะโง่เง่าแต่เขายังใช้ชีวิตนอกบ้านรังแกผู้ชายและผู้หญิงด้วยความช่วยเหลือจากพื้นฐานครอบครัวของเขา เขาเป็นคนร้ายแบบเดียวกับที่เขียนในนิยายในเมืองส่วนใหญ่

ริโก ไม่ใช่ลูกของบรรพบุรุษรุ่นที่สองที่เต็มใจแต่งงานและให้กำเนิด แต่ปัญหาที่เขาเกิดจากการใช้เวลาและดื่มนอกบ้านของพ่อผู้ให้กำเนิด

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เป็นไปได้ว่าริโก จะได้รับการปฏิบัติอย่างไรหลังจากเขาเกิด

อย่างไรก็ตามในเมื่อริโกจำความได้ พ่อผู้ให้กำเนิดของเขาไม่ได้อยู่บ้านหลายครั้งตลอดทั้งปี ราวกับว่าเขาไม่มีตัวตนเลย ชีวิตก่อนแต่งงานของเขาเป็นอย่างไร และคนๆนั้นใช้ชีวิตอย่างไรหลังแต่งงานก็ไม่เปลี่ยนแปลง เลย . .

มารดาผู้ให้กำเนิดของ ริโก ก็ไม่ได้ดีขึ้นมากนัก

ผู้หญิงคนนั้นจงใจเข้าใกล้พ่อผู้ให้กำเนิดของ ริโก ด้วยความตั้งใจที่จะเป็นภรรยาที่ร่ำรวยด้วยการเป็นครอบครัวที่ร่ำรวย

ดังนั้นหลังจากบรรลุเป้าหมายของเธอแล้วผู้หญิงคนนั้นก็ใช้ชีวิตแบบนายหญิงที่เธอฝันถึงใช้ชีวิตและเล่นกับสามีของเธอเอง ว่ากันว่า ระดับความไร้สาระภายนอกนั้นเทียบได้กับสามีในชื่อของเขา

จากมุมมองนี้ อาจกล่าวได้ว่าช่วงวัยเด็กของริโก นั้นแทบจะปราศจากพ่อและแม่

สำหรับคุณปู่ของริโก นั้นไม่เหมือนกับพ่อแม่ของริโก ที่ถือว่าริโก ไม่มีอะไร

อย่างไรก็ตาม อาจเป็นเพราะเขาผิดหวังกับลูกชายของเขามาก การศึกษาของปู่ของเขาสำหรับ ริโก จึงรุนแรงมาก ตั้งแต่จำความได้สิ่งที่ริโก จำได้มากที่สุดคือความรู้จากตำราเรียน หนังสือกวดวิชาต่างๆ หรือแม้แต่หลักสูตรมารยาทของ ชนชั้นสูง และการตรัสรู้ทางการเงิน

ริโกใช้ชีวิตในวัยเด็กแบบนี้

โชคดีที่ริโกมีความทรงจำที่โดดเด่นตั้งแต่ยังเด็กและอาจกล่าวได้ว่าเหนือกว่ามากแม้ว่าเขาจะไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นความทรงจำในการถ่ายภาพตราบใดที่เขาเต็มใจที่จะใช้เวลาท่องจำและท่องจำ เขาสามารถเข้าใจทุกสิ่งไม่ว่าเขาจะเข้าใจหรือไม่ก็ตามความรู้ประเภทนี้ถูกจดจำอย่างรวดเร็วซึ่งทำให้เกรดของ ริโก ดีมากตั้งแต่เด็กจนถึงวัยผู้ใหญ่ซึ่งทำให้ปู่ของเขาพอใจมาก

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความจำที่ยอดเยี่ยมของเขา ริโกจึงสามารถจำสิ่งต่างๆ ได้อย่างชัดเจนตั้งแต่วัยเด็กจนถึงวัยผู้ใหญ่

ตัวอย่างเช่น ฉันถูกลักพาตัวตอนอายุ 6 ขวบ และเกือบจะถูกผู้ลักพาตัวฉีกร่าง

ตัวอย่างเช่น เมื่อเขาอายุได้ 12 ปี เขาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เมื่อเห็นว่าเขายังไม่ตาย คนขับที่เกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุก็พุ่งไปข้างหน้าอย่างบ้าคลั่ง ตั้งใจจะทำให้เขาตายอย่างสมบูรณ์

ตัวอย่างเช่น เมื่อเขาอายุ 18 ปี ญาติๆ ของเขาต่างก็ยิ้มและอวยพรเขาในพิธีบรรลุนิติภาวะ ต่อมา ไวน์ที่พวกเขายื่นให้ริโก ถูกพบว่ามีสารทำลายประสาท

ตัวอย่างอื่น......

เป็นไปไม่ได้ที่คนธรรมดาจะพบสิ่งที่ควรจะเกิดขึ้นในละครโทรทัศน์และนวนิยาย ริโก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสิ่งสกปรกเหล่านี้มีอยู่จริงดังนั้นพวกเขาจึงปรากฏตัวในชีวิตของเขาครั้งแล้วครั้งเล่าในชีวิต

ริโกค่อย ๆ เริ่มชาและชินกับมัน

เขามึนงงกับความจริงที่ว่าบางครั้งจะมีคนวิ่งเข้ามาทำร้ายเขา

เขาเคยชินกับการต้องตรวจหาสารพิษในอาหารทุกครั้งที่กิน

แม้ว่าปู่ของเขาจะจัดการแต่งงานให้เขาในภายหลังโดยขอให้เขาแต่งงานกับผู้หญิงที่เรียกได้ว่าเหมาะสมกันซึ่งหนักกว่าเขาเกือบร้อยเท่า ริโกก็ไม่ได้แสดงความคิดเห็นใดๆ

อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาริโก ก็เริ่มแสวงหาความตื่นเต้นทุกรูปแบบอย่างเมามัน

ปีนเขา, ปาร์กัวร์, บันจี้จัมพ์, โต้คลื่น, ครอสคันทรีสุดขีด, สกีน้ำสุดขีด, โรลเลอร์สเก็ตสุดขีด, กระโดดร่มสูง, ร่อนสูง ฯลฯ ตราบใดที่มันเป็นกิจกรรมที่น่าตื่นเต้นอย่างยิ่ง ริโก ได้ทำ มันและแม้แต่เอาชีวิตรอดในถิ่นทุรกันดารในป่า อย่างไรก็ตาม คนทั้งร่างดูเหมือนจะถูกกระตุ้น

ในระหว่างขั้นตอนนี้เองที่ริโกได้รับลูกบาศก์รูบิคแห่งมิติมาโดยบังเอิญ และด้วยเหตุนี้จึงได้เดินทางไปยังโลกของดาบและเวทมนตร์ที่ต่างออกไป

เมื่อมองย้อนกลับไปในชีวิตนี้ สิ่งที่เกิดขึ้นในใจของ ริโก นั้นไม่ใช่อะไรนอกจากความโกรธแค้น

“ชีวิตนี้ฉันได้อะไรมาบ้าง”

“ชีวิตนี้ฉันไขว่คว้าอะไรมาบ้าง”

"ไม่มีอะไรทั้งนั้น!"

ทุกสิ่งที่ผ่านมาไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการ

ทุกสิ่งในชีวิตนี้ไม่ได้อยู่ที่ใจ

ด้วยเหตุนี้ ชาติที่แล้วของริโกจึงเป็นไปตามที่นึกได้ในขณะนี้

ความโกรธในใจไม่ได้พุ่งไปที่คนอื่น แต่พุ่งไปที่ตัวเอง

สำหรับตัวตนนี้ที่ดูเหมือนมีทุกอย่างแต่แท้จริงแล้วไม่มีเลย

"ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เรามาละทิ้งทุกอย่างในอดีตกันเถอะ!"

ตอนนี้ฉันได้ออกจากโลกเดิมและพบกับสิ่งที่เหลือเชื่อแล้ว คราวนี้ฉันต้องอยู่เพื่อตัวเอง

"วิ่งไปในทิศทางที่คุณต้องการ!"

“ไปตามที่คุณต้องการ!”

“ถ้าทำไม่ได้ก็อย่าหยุด!”

ขอหยุดความมึนของชีวิตที่แล้วไว้ตรงนี้

ในชีวิตนี้ แม้ว่าคุณจะพยายามอย่างเต็มที่ คุณก็ต้องก้าวไปข้างหน้าและไขว่คว้าความปรารถนาที่ไม่อาจบรรลุได้

เมื่อริโกสาบานเช่นนั้น ทันใดนั้นริโกก็รู้สึกได้

ข้างหลังเขา นิ้วที่เลื่อนมาจนถึงตอนนี้เพื่อวาดบางอย่างหยุดเคลื่อนไหว

"......ไม่มีทาง?"

เสียงของโลกิอยู่ไม่ไกลอีกต่อไป แต่พึมพำกับตัวเองราวกับประหลาดใจกับบางสิ่ง

ริโก กำจัดความทรงจำที่ทนไม่ได้ทันทีและแสดงความสงสัย

"มีอะไรผิดปกติ?"

ประโยคนี้แต่กลับไม่สามารถโต้ตอบใดๆ

โลกิเงียบมาก เงียบจนริโกถึงกับขมวดคิ้ว

"ฮึ่ม...ฮิฮิ...ฮ่าฮ่าฮ่า...!"

หลังจากนั้นไม่นาน โลกิก็หัวเราะ ดังขึ้น และตื่นเต้นมากขึ้น

เมื่อริโกอดไม่ได้ที่จะหันศีรษะกลับมามองโลกิ โลกิก็ยืนขึ้นแล้วและเริ่มเต้นรำที่นั่น

"ฉันพบสมบัติแล้ว! ฉันพบสมบัติแล้ว!"

เทพเจ้าหลักของโลกิแฟมิเลีย ซึ่งเป็นหนึ่งในแฟมิเลียที่แข็งแกร่งที่สุดในโอลาลี จู่ๆ ก็คลั่งไคล้ เต้นรำและหัวเราะ

“ครั้งที่แล้วเป็นของฟินน์ ครั้งนี้เป็นของริโก โชคของเราดีขึ้นมากหลังจากที่เราไปที่อาณาจักรล่าง หลังจากหายไปนาน เราก็จับคนบนถนนอีกครั้ง และเราก็ถูกลอตเตอรีบนจริงๆ ให้ตายเถอะเฟรยา คราวนี้มาดูกันว่าแกจะสู้กับฉันยังไง ว้าว ฮ่า ฮ่า ฮ่า!”

โลกิรู้สึกตื่นเต้นจนแทบอดใจไม่ไหว และริโกก็ย่อตัวลงเล็กน้อยจากท่าทางวิกลจริตของเขา

"เกิดอะไรขึ้น?"

ริโก ทำได้เพียงคำรามอย่างช่วยไม่ได้

"ฮิฮิฮิฮิฮิฮิ..."

หลังจากนั้นไม่นาน โลกิก็ดูเหมือนจะคลั่งไคล้มากพอ และเข้าหาริโกด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายบนใบหน้าของเขา

เมื่อเห็นเช่นนี้ ริโก ก็ต้องการที่จะสวมเสื้อผ้าของเขา

“อย่า!” โลกิหยุดเขาอย่างรวดเร็ว แต่เขาไม่สามารถซ่อนความตื่นเต้นบนใบหน้าของเขาได้ และพูดด้วยรอยยิ้ม: “เรายังไม่ได้พิมพ์ค่าความสามารถของคุณให้คุณ!”

ขณะที่เขาพูดนั้น โลกิหยิบกระดาษหนังแผ่นหนึ่งออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ และดวงตาที่หรี่ลงคู่หนึ่งก็เปิดขึ้น

ภายในจิตวิญญาณที่แม้แต่ริโก ไม่เข้าใจก็ไหลออกมา

“ลองดูความโปรดปรานที่เจ้าได้รับให้ดี เจ้าหนู” โลกิพูดด้วยรอยยิ้ม “อย่ากระพริบตา โอเค?”

โลกิแปะแผ่นหนังบนหลังของริโก และเพียงแค่บิดนิ้ว ค่าความสามารถบนหลังของริโกก็ถูกขยายและพิมพ์ออกมา

ฉวยโอกาสนี้ ริโกหันกลับมาและหันหลังให้กระจกที่มุมห้องศักดิ์สิทธิ์

ในวินาทีต่อมา ริโก มองเห็นด้านหลังของเขา

ฉันเห็นว่ามีการแกะสลักเพิ่มเติมที่ดูเหมือนแผ่นหินและตราอาร์มที่ด้านหลังซึ่งเดิมเป็นมันเงา

การแกะสลักเกือบจะเหมือนกับธงของโลกิแฟมิเลีย และดูเหมือนตัวตลก

นี่เป็นพระคุณของเทพเจ้าอย่างแท้จริงที่ริโก ได้รับ และยังเป็นข้อพิสูจน์ว่าเขาได้กลายเป็นสมาชิกของแฟมิเลียของโลกิและเป็นลูกของเทพเจ้าแห่งความชั่วร้าย

"ใช้ได้!"

โลกิยังทำงานของเขาให้เสร็จ เขียนค่าความสามารถที่พิมพ์จากหลังของริโกลงบนแผ่นกระดาษ และส่งให้เขาด้วยใบหน้าที่มีความสุข

ริโก หยิบแผ่นหนังและสายตาของเขาจับจ้องไปที่มัน

…

ริโก บริฮอท

เลเวล 1

ความแข็งแกร่ง: I0

ความทนทาน: I0

ความคล่องแคล่ว: I0

ความคล่องแคล่ว: I0

เวทมนตร์: I0

〖--มายากล--〗

【ผู้ทรงอำนาจ】

• เวทมนตร์หน่วยความจำ

・เปิดใช้งานเวทมนตร์เฉพาะตามหน่วยความจำ

・กำหนดพลังเวทย์ตาม "พลังเวทย์"

・ใช้ได้กับเวทมนตร์ที่ยืนยันแล้วเท่านั้น

〖--ทักษะ--〗

【ความหลงใหลของคนโง่】

• ซุปเปอร์โดเมนเพิ่มอัตราการเติบโต

• โดเมนขั้นสูงเพิ่มขีด จำกัด สูงสุดของการเติบโต

• ยิ่งหมกมุ่นมากเท่าไหร่ ผลกระทบก็ยิ่งแรงขึ้นเท่านั้น

• เอฟเฟกต์จะเพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อข้ามสถานการณ์อันตราย

【ไม่มีที่สิ้นสุด】

ได้รับความสามารถในการพัฒนาระดับสูงสุด "ธรรมาภิบาล"

• รับความสามารถในการพัฒนาระดับสูงสุด "พลังการรักษา"

• ได้รับความสามารถในการพัฒนาระดับสูงสุด "ความต้านทานที่ผิดปกติ"

・ระดับของความสามารถในการพัฒนาที่ได้มานั้นดีขึ้น

【ความรอดด้วยตนเอง】

• ภูมิคุ้มกันต่อการรบกวนทางกายภาพ

• ภูมิคุ้มกันต่อการแทรกแซงทางจิต

• ค่าความสามารถสามารถปรับปรุงได้โดยอิสระจากการบริโภคเลือดศักดิ์สิทธิ์ที่สอดคล้องกัน

• ยอมรับได้และส่งเสริมผลที่ได้รับอย่างอ่อนโยนซึ่งวัตถุนั้นเป็นตัวของมันเอง

…

นี่คือเนื้อหาบนแผ่นหนัง และยังเป็นใบหน้าที่แท้จริงของค่าความสามารถที่ปรากฎบนหลังของ ริโก

เดิมเป็นภาพตัวตลก ข้อความศักดิ์สิทธิ์ที่มนุษย์ไม่สามารถเข้าใจได้เลย ได้กลายเป็นภาษากลางภายใต้การ

พิมพ์ขยายของโลกิ

ริโก กระซิบในขณะที่ดูเนื้อหาบนกระดาษ

"หนึ่งเวทย์และสามทักษะ...?"

เขาปลุกหนึ่งเวทมนตร์และสามทักษะ

"มีความสุขนะลูก"

โลกิตบไหล่ริโก หัวเราะอย่างบ้าคลั่งมากขึ้นเรื่อยๆ

ไม่มีทาง

"คนธรรมดาอาจไม่มีเวทมนตร์และทักษะอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่คุณตื่นขึ้นสี่คนทันทีที่ได้รับความช่วยเหลือ"

นั่นเป็นเหตุผลที่โลกิมีความสุขมาก

เพราะเธอหยิบสมบัติขึ้นมาจริงๆ

หยิบเอาสมบัติก้อนโต

จบบท