2165 - ค้นหาตัวตนในอดีต

2165 - ค้นหาตัวตนในอดีต

สือฮ่าวมีสีหน้างุนงงแล้วถอนหายใจเบาๆพร้อมกับกล่าวว่า

“ถ้าเช่นนั้นผู้คนในโลกนี้คงเกือบตายไปหมดแล้วสินะ?”

“มันก็ไม่ใช่เช่นนั้น มีข่าวลือว่ากลุ่มคนจำนวนมากถูกนำเข้าสู่ดินแดนอมตะโดยผู้เชี่ยวชาญที่ไม่มีใครเทียบได้ ซึ่งถือว่าได้ทิ้งเชื้อสายสำหรับโลกนี้ไว้เบื้องหลัง มีคนกังวลว่าอาณาจักรนี้จะหายไปโดยสิ้นเชิง” จางไป๋เหรินตอบกลับ

มีบางอย่างที่เขาไม่รู้ แม้ว่าสิ่งมีชีวิตกลุ่มใหญ่จะได้รับการช่วยเหลือ แต่รากฐานของเก้าสวรรค์สิบพิภพส่วนใหญ่ก็ถูกยึดเช่นกัน ซึ่งทำให้อาณาจักรเซียนเจริญรุ่งเรืองต่อไป

“ผู้เชี่ยวชาญประเภทไหนที่ลงมือ?” สือฮ่าวถาม

“ข้าก็ไม่รู้เช่นกัน ผู้อาวุโสกล่าวว่าสิ่งเหล่านั้นมีมาช้านานแล้ว คนเหล่านั้นมีพลังเหนือจินตนาการ” จางไป๋เหรินตอบกลับ

ตามที่เขาพูด ตอนนี้ไม่มีใครในโลกนี้ที่สามารถไปถึงระดับนั้นได้ ตั้งแต่โลกนี้ถูกทำลายเป็นชิ้นๆมาหลายแสนปีก็ไม่เคยปรากฏสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังมาก่อน

“พวกเขาจะยังกลับมาไหม”

“ข้าไม่รู้ แต่คนส่วนใหญ่บอกว่าพวกเขาไปที่อาณาจักรอื่นเพื่อต่อสู้ เป็นเวลานานแล้วที่เราทุกคนต่างหวังว่าพวกเขาจะปรากฏตัวขึ้น!” จางไป๋เหรินกล่าว

เป็นเพราะตามตำนานเล่าว่า การต่อสู้นั้นยังคงดำเนินต่อไป แผ่ขยายไปทั่วสวรรค์ ส่งผลกระทบต่อยุคที่ไม่สิ้นสุด คนเหล่านั้นมีพลังมากเกินไป

อันที่จริงสิ่งที่ราชาพื้นที่ฝังศพกล่าวไว้ในอดีตนั้นเป็นเรื่องจริง การประลองครั้งใหญ่ยังคงดำเนินต่อไป

แม้ว่าการต่อสู้ที่โหมกระหน่ำเป็นเวลาหลายแสนปีทำให้หัวใจของทุกคนเย็นชา แม้แต่สิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังที่สุดก็ยังปรากฏตัวออกมาตลอดเวลา

ยังมีผู้คนที่ออกมาจากอาณาจักรทะเลอย่างไม่สิ้นสุด สถานการณ์ก็ยิ่งน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ

จนถึงขนาดที่มีสัตว์ประหลาดเก่าแก่จากยุคจักรพรรดิร่วงหล่นเช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิตจากยุคหลังๆที่ปรากฏตัวขึ้น!

นี่เป็นโลกที่ยิ่งใหญ่ที่น่ากลัว การต่อสู้ที่เกิดขึ้นในเก้าสวรรค์สิบพิภพนั้นเทียบไม่ได้กับสถานที่อื่นเลย

สำหรับอาณาจักรทะเลฉากนั้นงดงามและน่ากลัวที่สุดแล้ว!

การเกิดในยุคนี้เป็นฝันร้ายของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเกิดในสนามรบเหล่านั้น

หลังจากหลายร้อยหลายพันปี เลือดได้ย้อมภูเขาและแม่น้ำ การต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่ยังไม่หยุดยั้ง ผู้คนตกอยู่ในความทุกข์ยาก

สือฮ่าวจากไป มุ่งหน้าไปยังส่วนลึกของทวีป

จางไป๋เหรินโบกมือจากด้านหลัง เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเจอใคร ไม่อย่างนั้นเขาคงจะตกใจจนแทบจะเสียสติ

เขาไม่รู้ว่านี่ใคร แม้เวลาจะผ่านไปหลายปี เขาก็ยังไม่รู้ว่าที่เขาเคยสนทนาด้วยคนนั้นคือผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดของสวรรค์และปฐพีนี้

สือฮ่าวเดินต่อไปด้วยจิตใจที่กระสับกระส่ายอยู่เสมอ ทำไมทุกอย่างที่เขาเห็นทำให้เขามีอารมณ์อ่อนไหว ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจ? โลกนี้ทำให้เขารู้สึกคุ้นเคย

เขาเคยมาที่นี่มาก่อนหรือเปล่า? สือฮ่าวถามตัวเอง

เป็นเพราะเขาคือฮวงอดีตราชาสวรรค์ของที่นี่ ตอนนี้เขาฟื้นคืนชีพในดินแห่งชีวิต แต่เขาลืมทุกอย่างไปแล้ว

จากนั้นเขาก็เดินไปที่ราชวงศ์เหล่านั้นโดยถามพวกเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ เขายังได้รับบทความอ้างอิงจากตำรากระดูกทุกประเภทและตรวจดูบันทึก เพื่อจะพยายามทำความเข้าใจว่านี่คือโลกแบบไหน

เขาขาดความทรงจำ แต่เมื่อเขาเห็นตำรากระดูกเหล่านี้ เขาก็จำได้โดยธรรมชาติ ในส่วนลึกของหัวใจ ดูเหมือนจะมีลำธารเล็กๆ ที่หล่อเลี้ยงเขา ช่วยให้เขาสามารถจดจำทุกอย่างได้

สือฮ่าวท่องไปทั่วทวีปที่ยิ่งใหญ่แห่งนี้เพื่อเรียนรู้เหตุการณ์ในอดีต เขาเริ่มสับสนมากขึ้น เขาไม่พบร่องรอยของตัวเอง เขาอายุเท่าไหร่กันแน่?

น่าเสียดายที่โลกนี้ถูกทำลาย ประวัติศาสตร์ถูกทำลาย มีหลายสิ่งในอดีตที่ไม่สามารถตรวจสอบได้

ในขณะเดียวกันในช่วงเวลานี้ รอยประทับทั้งสิบบนร่างกายของเขาก็ปลดปล่อยเสียงเบาๆเป็นครั้งคราว ปล่อยแสงอันลึกลับออกมา ราวกับว่าพวกมันมีสิ่งมีชีวิตโบราณอาศัยอยู่ข้างใน

หลายปีต่อมา สือฮ่าวเรียกตัวเองว่าฮวง เขาให้ชื่อนี้กับตัวเองเพราะเป็นชื่อที่ไหลออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ เขาชอบมันมากรู้สึกว่ามันเข้ากับเขาอย่างถึงที่สุด

เมื่อเวลาผ่านไปฮวงท่องไปทั่วท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวแห่งนี้ หลายศตวรรษผ่านไป เขายังคงติดตามหาร่องรอยของตัวเองในอดีต ดวงดาวที่เต็มไปด้วยพลังชีวิตเหล่านั้นมีร่องรอยของเขาถูกทิ้งไว้บ้าง

แต่น่าเสียดายที่โลกนี้ไม่มีผู้อมตะที่แท้จริงอีกแล้ว เขาไม่รู้ ก่อนหน้านี้เขาเคยพบสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งหลายตัวและสามารถยึดแก่นแท้ของสวรรค์และปฐพีได้ด้วย

ในช่วงระหว่างนี้มีสิ่งมีชีวิตมากมายที่มาเผชิญหน้ากับเขา เพียงแต่ว่าสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นอ่อนแอมากเกินไปเพียงแค่เขาปลดปล่อยรัศมีพลังออกมาก็ทำให้พวกนั้นร่างกายระเบิดแหลกละเอียดแล้ว

บางทีอาจไม่ใช่ว่าสิ่งมีชีวิตพวกนี้อ่อนแอเกินไป สือฮ่าวเริ่มคิดว่าตัวเขาต่างหากที่เป็นสิ่งมีชีวิตที่แตกต่างจากคนอื่น

สือฮ่าวค้นหาไปทั่วโลก แต่ก็ยังไม่พบร่องรอยของตัวเองเขาไม่รู้ว่าเขาหลับไหลไปนานมากแค่ไหนแต่คิดว่าคงจะไม่ใช่เวลาสั้นๆอย่างแน่นอน

ผ่านไปอีกศตวรรษ เขาเบื่อกับสิ่งนี้ เขาค้นหาทุกหนทุกแห่ง แต่ยังไม่ได้รับคำอธิบายใดๆ อยู่ในสภาวะจิตใจที่ไม่สงบอยู่เสมอ เขาต้องการหาบางอย่าง แต่ยังไม่พบสิ่งที่เขากำลังมองหา

เขารู้สึกถึงความเร่งด่วนภายในส่วนลึกของหัวใจ สือฮ่าวกังวลเล็กน้อย แต่ไม่รู้ว่าทำไม มีสัญชาตญาณประเภทหนึ่งที่ขับเคลื่อนเขา ทำให้เขาอยากเจอใครซักคน!

รอยประทับทั้งสิบส่องแสงอีกครั้งในรอบร้อยปี

“ข้าต้องเข้าสู่ดินแดนอมตะ เมื่อข้าเข้าสู่โลกแห่งนั้นตัวตนของข้าจะถูกเปิดเผยทันที!” เขามีแรงกระตุ้นแบบนี้จริงๆ จากนั้นรอยประทับทั้งสิบก็สงบลง

เพียงแต่ว่าเขาจะเข้าสู่ดินแดนอมตะได้อย่างไร เขาไม่รู้ ก่อนหน้านี้เขาพยายามจะทำลายความว่างเปล่าออกจากกัน แต่เขาค้นพบว่าถึงแม้เขาจะสัมผัสได้ถึงโลกนั้น แต่ดูเหมือนว่ามันอยู่ไกลแสนไกล

เขาไม่สามารถเปิดประตูของดินแดนด้วยฝีมือของตัวเองได้!

“เหตุไฉนความแข็งแกร่งของข้าจึงหลับไหลอยู่”

สือฮ่าวขมวดคิ้ว เขาสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังที่เหมือนทะเล แต่ก็ยังไม่สามารถถ่ายโอนออกมาใช้ได้

หลายปีต่อมา ร่างของสือฮ่าวปรากฏบนดวงดาวมากมายเขาพยายามเข้าสู่อาณาจักรเซียนผ่านพื้นที่ที่แตกต่างกัน โดยต้องการจะข้ามผ่านให้ได้

ในตอนนี้อาณาจักรเซียนไม่เสถียร ประสบการต่อสู้ครั้งใหญ่ มีบางส่วนที่ไม่เสถียรเหมือนในอดีต หลังจากถูกทุบตีหลายครั้งก็มีบางเส้นทางที่ถูกทำลายจนเปิดออกได้จริงๆ

เราต้องเข้าใจว่าตอนนี้มีความแข็งแกร่งส่วนใหญ่ที่สือฮ่าวเข้าถึงระดับราชาอมตะที่ไม่มีใครเทียบได้แล้ว ทั้งหมดนั้นแฝงอยู่ในตัวเขา

ความสามารถที่ยอดเยี่ยมประเภทนี้ทำให้สิ่งมีชีวิตของทุกเผ่าพันธุ์ต้องตกตะลึง!

“ทำไมข้ารู้สึกว่าเขาคล้ายใครบางคนที่ปรากฏขึ้นในตำรากระดูกในซากปรักหักพังโบราณ”

ใครบางคนพูดอย่างเงียบๆอย่างไรก็ตาม ภาพที่แกะสลักไว้บนหนังสือกระดูกนั้นพร่ามัวอย่างยิ่ง และยังได้รับความเสียหายอีกด้วย

เขาสงสัยว่าฮวงคนนี้อาจเป็นราชาสวรรค์ในอดีต!

โลกใบนี้ถูกทำลายไปแล้ว อายุขัยของสิ่งมีชีวิตจึงมีไม่มากนัก มีหลายรอยร้าวในประวัติศาสตร์ แม้กระทั่งความจริงจากห้าแสนปีก็ถูกบิดเบือนไปไม่สิ้นสุด

สิ่งมีชีวิตที่สามารถบ่มเพาะจนกลายเป็นผู้สูงสุดได้ล้วนแล้วแต่อยู่ในดินแดนอมตะไม่ก็ดินแดนปิดผนึกทั้งสิ้น

หลังจากการประลองครั้งใหญ่ปะทุขึ้น แม้แต่เกาะเซียนบางแห่งในโลกภายนอกก็ยังถูกโจมตี ตกลงมาในดินแดนนี้ ซึ่งมหาอำนาจบางกลุ่มของโลกได้ยึดครองเพื่อบ่มเพาะพลังของตัวเอง

เฉพาะสถานที่ประเภทนี้เท่านั้นที่สามารถสร้างบุคคลที่ทรงพลังที่สุดได้

สือฮ่าวยังคงพยายามทำสิ่งต่างๆจักรวาลที่พังทลายนี้มีร่องรอยของร่างของเขาที่ทิ้งไว้เบื้องหลัง สัญญาณของเขาปรากฏในสถานที่สำคัญทั้งหมด

ในที่สุดวันหนึ่งบนเกาะลอยฟ้าในอวกาศ เขาสัมผัสได้ถึงบางอย่าง ร่างกายของเขาสั่นสะท้านปลดปล่อยเสียงคำรามต่ำ เขย่าสถานที่แห่งนี้

มีโลงศพทองแดงอยู่ใต้ดิน เช่นเดียวกับกระดูกมังกรเก้าชิ้น ถัดจากนั้นก็มีอนุสาวรีย์

ในขณะนี้สือฮ่าวเป็นเหมือนสัตว์ป่าที่ได้รับบาดเจ็บ เขาร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด เขาเศร้าโศกอย่างน่าเหลือเชื่อ แต่ก็จำเรื่องในอดีตไม่ได้ เขารู้สึกแย่มาก

เขาแค่รู้สึกว่าบางคนจากไปจนแทบจะหมดสิ้นแล้ว ในชีวิตนี้เขาอาจไม่มีใครให้เห็นอีกเลย เขารู้สึกเจ็บปวดมากภายใน

ในที่สุด เขาก็ยกโลงทองแดงออกมา สิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็ไม่เกิดขึ้น ไม่มีใครอยู่ในหลุมศพนี้

“พวกเราทั้งหมดยังคงอยู่ ราชสำนักยังคงดำรงอยู่ฮวง สือฮ่าว เจ้าอยู่ที่ไหน? เราทุกคนต้องการพบเจ้า!”

มีเสียงดังออกมาจากโลงศพทองแดง

“เรากำลังรอการกลับมาของเจ้าในโลกที่แตกต่าง รอให้เจ้าฟื้นคืนชีพอย่างแท้จริง!”

“โลงศพทองแดงสามโลกแบ่งปันกรรมกับเจ้า ดังนั้นเราจึงนำมันกลับมา เราหวังว่าจะได้พบเจ้าอีกในวันหนึ่ง เจ้า… ต้องกลับมาแน่นอน!”

"เรากำลังรอเจ้าอยู่!"