ตอนที่ 50 เกล็ดหิมะ
ตอนที่ 50 เกล็ดหิมะ
ชิ้นส่วนของดาบเริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา ก็ยิ่งทำให้อนุภาควิญญาณโดยรอบปั่นป่วนขึ้นตามไปด้วย ดาบนั้นมีส่วนผสมของโลหะสื่อวิญญาณ ซึ่งสามารถดูดซับพลังแห่งจิตวิญญาณได้ จึงส่งผลกระทบต่ออนุภาควิญญาณด้วย
“เรียบร้อยแล้ว” ไรรีย์ยกดาบที่ประกอบเสร็จแล้วขึ้นมาให้กับลีโอ
ลีโอรับดาบมาไว้ในมือของตนเองด้วยความตื่นเต้น ปลอก ด้ามจับและกระบังดาบทั้งหมดนั้นเป็นสีขาวสลับดำ ราวกับต้นไม้แห้งยืนต้นอย่างโดดเดี่ยวท่ามกลางผืนหิมะในหน้าหนาว
พอเขาดึงดาบออกมาจากฝักเผยให้เห็นใบดาบคมสีเงินและใบดาบสีขาวใสสะท้อนผิวใบหน้าและเปลวไฟพาสมาสีม่วงแดงอย่างชัดเจน
ลีโอลองสะบัดดาบไปมาด้วยทักษะท่าฟันที่พื้นฐานที่สุด ก่อนจะค้นพบว่าดาบและร่างกายนั้นเข้ากันได้อย่างน่าเหลือเชื่อเสียยิ่งกว่าดาบฝึกซ้อมที่เคยได้มาจากจิม
ยิ่งฟันยิ่งรวดเร็ว ลีโอเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องในท่าดาบพื้นฐานอย่างหลงใหล จนในที่สุดลีโอก็ฟันใส่กลางโต๊ะโลหะ แม้จะไม่ตัดแยก แต่ก็ทำให้เกิดรอยยุบลงอย่างชัดเจน
โครม!
เสียงพังของโต๊ะปลุกให้ลีโอตื่นขึ้นมา
“เออ...ข้าขอโทษด้วย” ลีโอพึ่งรู้ว่าตนผ่าโต๊ะของไรรีย์ไปจึงกล่าวขอโทษด้วยความรู้สึกผิด
“ไม่เป็นไร อย่างไรก็ไม่ได้ใช้มันแล้ว” ไรรีย์ตอบ
“เหลือเวลาอีกหลายวัน ท่านไม่คิดจะหลอมดาบต่อแล้วเหรอ”
“ข้าพอแล้วในตอนนี้ ถือว่าดาบเล่มนั้นเป็นดาบสุดท้ายที่ข้าจะหลอมที่เหมืองมรณะ ดาบเป็นอย่างไรบ้าง”
ไรรีย์เอ่ยถาม เพราะอยากทราบถึงความพอใจของลีโอต่อผลงานของนาง
“เป็นหนึ่งเดียวกัน” ลีโอกล่าวสั้น ๆ แต่กลับอธิบายความพอใจต่อดาบนี้ออกมาทั้งหมดแล้ว
“เจ้าควรตั้งชื่อให้กับดาบเล่มนี้และข้าก็อยากจะได้รู้เช่นกัน” ไรรีย์ถามชื่อของดาบ
ลีโอจ้องมองดาบที่สะท้อนดวงตาของเขา ก่อนจะกล่าวขึ้นมา “เกล็ดหิมะ”
“เป็นชื่อที่ดี หวังว่าเจ้าจะจารึกอักขระวิญญาณที่เหมาะสมกับมันด้วย ถึงตอนนั้นถ้าเจ้าออกจากเหมืองมรณะก็ไปที่อาณานิคมโฟบอสแล้วให้ข้าได้ชมดาบดูบ้าง” ไรรีย์มองไปที่ดาบด้วยแววตาอ่อนโยน
สำหรับหมอผีหลอมสร้างศาสตราอาคมแล้ว ผลงานที่ตีออกมาก็เหมือนกับบุตรที่สืบจิตวิญญาณของตน ถ้ามันออกมาได้ดีก็จะนำชื่อเสียงมาให้กับผู้สร้าง
“ข้าจะทำให้ดีที่สุด” ลีโอกล่าวรับปากมือจับดาบแน่น
ที่จริงแล้วเขามีความคิดเกี่ยวกับอักขระวิญญาณที่จะจารึกลงไปที่ดาบเกล็ดหิมะเล่มนี้อยู่แล้ว และเป็นสิ่งที่ลีโอนั้นเชี่ยวชาญด้วย
“เช่นนั้นข้าก็พอใจ” ไรรีย์พยักหน้าให้กับลีโอ จากนั้นก็หยิบเข็มขัดหนังให้เพื่อใช้แขวนดาบ ก่อนจะกล่าวต่อว่า “ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็ไปไปได้แล้ว”
ไรรีย์ไล่ลีโอออกจากห้องหลอมสร้างของตนเองทันที
“เออ...แน่นอน ขอให้ท่านโชคดี”
“เจ้าก็เช่นกัน”
กล่าวจบลีโอก็กลับออกมาและไปที่บ้านพักของจิมในทันที เขาไม่อาจจะทนรอได้อีกแล้ว เพราะต้องการเรียนรู้ทักษะดาบของจิม แต่ว่าพอออกมาได้ไม่นานก็ท้องร้องด้วยความหิว เนื่องจากว่าสองสามวันมานี้ลีโอแทบไม่ได้กินอะไรเลย
ตอนที่อยู่ในห้องหลอม เพราะตื่นเต้นจึงไม่ได้รู้สึกหิว
ลีโอจึงตัดสินใจเปลี่ยนเส้นทางไปที่ร้านแคสเปอร์ บาร์ หวังหาอะไรเติมเต็มกระเพาะก่อนแล้วจึงค่อยไปที่บ้านของจิม
แคสเปอร์ บาร์แม้จะเปิดช่วงกลางคืนเป็นบาร์ แต่ในตอนกลางวันก็มีอาหารให้สั่งกินเช่นกัน พอเห็นลีโอมาครั้งนี้หุ่นยนต์การ์ดไม่ได้ห้ามเขาอีก เพราะมันจดจำลีโอได้ในฐานข้อมูลถึงตัวตนของลีโอ แถมชุดยังเป็นเครื่องแต่งกายของหมอผีฝึกหัดอีกด้วย
ใช้เวลาดื่มกินไม่นานลีโอก็รู้สึกถึงอาหารที่เติมเต็มในกระเพาะจนเต็มอิ่ม จึงทำตามแผนเดิมไปที่บ้านของจิม
“เรียบร้อยแล้วอย่างนั้นเหรอ”
จิมที่รออยู่ก่อนแล้วเอ่ยถามและเหลือบมองดูดาบที่ข้างเอวของลีโอ
“เรียบร้อยแล้ว ท่านช่วยสอนทักษะดาบของหมอผีตอนนี้เลยได้ไหม”
“แน่นอน ข้าก็ต้องการทำเช่นนั้นเหมือนกัน”
จิมและลีโอพากันไปที่ห้องฝึกซ้อมในทันทีและทั้งสองคนก็ยืนหันหน้าเข้าหากันอยู่ใจกลางห้องฝึกซ้อม โดยไม่ไกลนั้นมีวิด้าที่ยืนมองดูอยู่
จิมเริ่มอธิบายถึงการฝึกฝน
“ทักษะดาบหมอผีนั้น เป็นเหมือนเทคนิคการฝึกฝนอย่างหนึ่ง เจ้าคงเคยฝึกเทคนิคการฝึกฝนที่ชื่อว่า เทคนิคมือวิญญาณ ซึ่งนี่เป็นเทคนิคการฝึกฝนขั้นพื้นฐานของหมอผีฝึกหัดที่เกี่ยวกับสามขั้นการฝึกคือ ขั้นจิตสัมผัส ขั้นจิตควบคุมวิญญาณ ขั้นแปลงวิญญาณสร้างรูนจิต นี่คือเทคนิคภายใน”
“แต่ว่าเทคนิคดาบที่ข้าสอนนั้นเป็นเทคนิคเกี่ยวกับการโคจรพลังจิตวิญญาณกับอาวุธอาคม หรือเรียกว่าเทคนิคภายนอก แม้แต่สามสายอาชีพอย่างหมอผีนักปรุงยา หมอผีหลอมสร้างศาสตราและหมอผีผู้จารึกก็นับเป็นเทคนิคภายนอกด้วย”
“สรุปคือเทคนิคภายในคือฝึกฝนพลังเพื่อพัฒนาระดับพลังของหมอผีโดยตรง และเทคนิคนอกคือการฝึกฝนทักษะที่แยกออกมา เจ้าเข้าใจหรือไม่” จิมเอ่ยถาม
“อืม” ลีโอพยักหน้าเข้าใจ
จิมเห็นแบบนั้นก็กล่าวต่อ “เทคนิคดาบที่ข้าจะสอนเจ้าในตอนแรกมันมีชื่อว่าดาบเดียวสังหาร แต่ว่าจากดาบที่เจ้าเลือกคงไม่เหมาะสมแล้ว ดังนั้นข้าคิดว่าข้าจะสอนทักษะที่มีชื่อว่า ทักษะดาบร่วงโรยให้กับเข้าแทน แน่นอนว่าข้าจะให้เจ้าเลือกเองว่าต้องการเรียนรู้ทักษะไหน”
“ทักษะดาบเดียวสังหาร กับทักษะดาบร่างโรย มันต่างกันอย่างไร” ลีโอไม่รีบตัดสินใจ แต่สอบถามก่อน
“ทักษะดาบเดียวสังหารก็ตามชื่อของมันเลย สังหารด้วยการระเบิดพลังออกมาในดาบเดียว โดยการฟันด้วยความเร็วที่สูงมาก ๆ จนแม้แต่คนที่โดนฟันก็ยังยากจะหลบหลีก เพราะเมื่อฟันออกไปแล้วเท่ากับต้องฆ่าให้ได้ แม้ผู้ที่แข็งแกร่งกว่าก็อาจจะตายได้ถ้าประมาท นิยามสั้น ๆ ว่า สังหารอย่างหมดจด”
“ทักษะดาบร่วงโรยเป็นทักษะดาบที่เกี่ยวกับการไหลไปตามกระแสของพลังเพื่อควบคุมคู่ต่อสู้ เหมือนใบไม้เมื่อร่วงโรยลงมาจากต้นสุดท้ายก็ต้องตกลงพื้น ศัตรูที่สู้กับเจ้า ถ้าถูกควบคุมให้เคลื่อนไหวตามที่เจ้าคิด มีหนทางเดียวที่รอมันอยู่นั้นคือความพ่ายแพ้ นิยามสั้น ๆ ว่า ใบไม้ร่วงโรย”
“ทักษะดาบร่วงโรยดูจะเหมาะสมกับเจ้ามากกว่า เพราะดาบที่เจ้าเลือกและความสามารถด้านการอ่อนไหวต่อพลังงานของเจ้าจะทำให้เจ้าเชี่ยวชาญทักษะดาบร่วงโรยได้อย่างรวดเร็วแน่นอน”
จิมอธิบายให้ลีโอฟังอย่างคร่าว ๆ
ตอนนี้ลีโอเริ่มชั่งใจถึงทักษะทั้งสองแล้วว่าเขานั้นจะเลือกอะไร
“ท่านจำกัดไหมว่าจะต้องฝึกเพียงทักษะเดียว” ลีโอเอ่ยถาม
“ที่ให้เจ้าเลือกเพราะข้ามีเวลาจำกัด เจ้าเองก็คงไม่เชี่ยวชาญง่าย ๆ เช่นกัน แต่ถ้าเจ้าอยากจะได้สองทักษะ ข้าจะทำตามเงื่อนไขที่เคยคุยกันไว้คือสอนเจ้าเพียงทักษะเดียวและอีกทักษะจะแลกเปลี่ยนกัน เจ้าสามารถไปฝึกฝนเองได้ แต่ว่าขอแนะนำมนุษย์เรามีเวลาจำกัดการฝึกฝนหลาย ๆ อย่างอาจจะทำให้เจ้าไม่เชี่ยวชาญในทักษะได้เลย”
จิมกล่าวเตือน
“ข้าอยากให้ท่านสอนทักษะดาบร่วงโรย” ลีโอบอกกล่าว
“เจ้าเลือกได้ดี” จิมพยักหน้ากล่าว
แต่ว่าลีโอนั้นยังไม่พูดไม่จบ เขาเอ่ยต่อว่า “และข้าต้องการทักษะดาบเดียวสังหารด้วย”
“เจ้าเอาจริง” จิมถามซ้ำ
“แน่นอน” ลีโอตอบอย่างมั่นใจ
“นั้นคือทางเลือกของเจ้า” จิมกล่าว ก่อนจะเดินไปการ์ดข้อมูลมาให้กับลีโอ 2 ใบ
“การ์ดทั้งสองใบนี้มีข้อมูลทักษะดาบทั้งสองทักษะอยู่ หลังจากข้าสอนเจ้าแล้ว เจ้าสามารถไปฝึกฝนต่อได้ แต่ว่าการ์ดทั้งสองต้องเชื่อมต่อกับสมองกลฉายภาพเหมือนกับตัวที่ติดตั้งอยู่ที่ห้องต่อสู้ของที่นี่ ถ้าข้าจำไม่ผิดไรรีย์น่าจะมีอยู่เครื่องหนึ่ง นางคงไม่ได้เอากลับไปด้วย ไว้อย่างไรเจ้าคงไปขอกับนางดูก็แล้วกัน” จิมกล่าวพร้อมกับส่งการ์ดทั้งสองให้กับลีโอ
“แลกกับอะไร” ลีโอเอ่ยถาม
“ยันต์ไฟ ยันต์ลม ยันต์ดิน ข้าต้องการพวกมันในจำนวนที่เท่ากับก่อนหน้า” จิมบอกความต้องการของตนเอง
“ข้าสามารถมอบให้ท่านได้ในตอนนี้เลย” ลีโอหยิบยันต์ทั้งสามออกมาให้กับจิมในทันที เพราะรู้ว่าจิมกำลังเตรียมตัวเพื่อไปที่พื้นที่ลี้ลับ
ส่วนลีโอรับการ์ดทั้งสองมาด้วยสีหน้าจริงจังและเก็บการ์ดทันที
“มาเริ่มกันเถอะ ในเมื่อเจ้าเลือกดาบร่วงโรย ถ้าอย่างนั้นก็ชักดาบออกมาและใช้จิตสัมผัสสัมผัสถึงพลังจิตของข้าเพื่อใช้พลังจิตของตนควบคุมดาบตามข้า” จิมกล่าวพร้อมกับหยิบดาบของตนเองออกมาและเริ่มโคจรพลังจิตไปที่ดาบในมือ
ลีโอจับดาบแน่นสายตาแน่วแน่มองไปยังทุก ๆ การเคลื่อนไหวของจิม
จิมยังไม่ขยับเคลื่อนไหวใด ๆแต่นั่นเป็นเพียงร่างกายเท่านั้น เพราะพลังจิตและอนุภาควิญญาณของจิมนั้นได้ถ่ายทอดไปยังดาบที่อยู่มือแล้ว
“อาวุธอาคมที่มันได้ชื่อแบบนี้มีอยู่สองเหตุผล อย่างแรกมันเกี่ยวกับพลังจิตวิญญาณ อย่างที่สองมันเกี่ยวกับโลหะสื่อวิญญาณ”
จิมกล่าวพร้อมกับชักดาบออกมาชี้ไปด้านหน้า ก่อนจะปล่อยมือออกจากดาบ แต่ปรากฏว่าดาบนั้นไม่ได้ร่วงหล่นลงพื้น มันเพียงลอยอยู่ในอากาศนิ่ง ๆ
“ความต่างของหมอผีแท้จริงและหมอผีฝึกหัดนั้นไม่ใช่เพียงเรื่องของปริมาณอนุภาควิญญาณและระดับพลังในร่างเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวกับความต่างด้านรูปแบบของพลังจิตด้วย โดยมันแบ่งเป็น 3 สถานะของแข็ง ของเหลว แก๊ส หรือจะแรกแบบที่หมอผียุคก่อนใช้คือ หมอก หยดน้ำและน้ำแข็ง”
“หมอผีแท้จริงจะมีพลังจิตอยู่ในสถานะของแข็งหรือน้ำแข็ง พลังจิตที่เป็นแบบนี้จะสามารถใช้ควบคุมสิ่งของภายนอกกายได้อย่างอิสระ แต่หมอผีฝึกหัดส่วนใหญ่จะมีพลังจิตอยู่ในสถานะของเหลวหรือหมอก ทำให้ไม่สามารถใช้พลังจิตควบคุมสิ่งของภายนอกได้”
“ดังนั้นการที่เราจะควบคุมสิ่งของภายนอกได้วัตถุนั้น ๆ จึงต้องมีส่วนผสมของโลหะสื่อวิญญาณและดาบอาคมคือหนึ่งในสิ่งเหล่านั้น”
“ดาบที่อยู่ในมือกับดาบที่บินไปมาได้ขอบเขตการต่อสู้ของทั้งสองนั้นต่างกันราวพื้นดินและท้องฟ้า”
“เจ้าลองทำให้ดาบลอยดู” จิมหันไปกล่าวกับลีโอ แต่เขาก็ต้องพบว่าดาบของลีโอนั้นลอยอยู่เบื้องหน้าอยู่แล้ว ทำเอาจิมประหลาดใจขึ้นมาในทันที
จิมเหมือนจะนึกออกในทันทีจึงถามลีโอออกมา
“พลังจิตของเจ้าเป็นหยดน้ำแล้ว”
“อืม” ลีโอพยักหน้าตอบด้วยสีหน้าปกติ
ส่วนจิมนั้นเริ่มรู้สึกว่าลีโอนั้นจะน่าทึ่งเข้าไปอีก แม้แต่ความรู้ในระดับหมอผีแท้จริงลีโอกลับสามารถเข้าใจได้ตั้งแต่อยู่ในหมอผีฝึกหัดระดับ 2
แม้จิมจะมีพลังจิตเป็นหยดน้ำหรือของเหลวเหมือนกันแต่นั่นเพราะระดับพลังของจิมในตอนนี้ใกล้จะไปถึงขั้นของหมอผีแท้จริงแล้ว นั้นทำให้เขาศึกษาความรู้ด้านพลังจิตระดับของเหลวได้
“มีอะไรหรือเปล่า” ลีโอกล่าวถามเมื่อเห็นว่าจิมมองตนด้วยแววตาไม่เชื่อยากจะเชื่อ
“ไม่มีอะไรมาฝึกกันต่อ” จิมกลับมามีสมาธิตรงหน้าและเริ่มการสอนทักษะดาบร่วงโรยต่อ
