ตอนที่ 32 คำแนะนำ
ตอนที่ 32 คำแนะนำ
“พี่น้องทั้งหลาย หลังจากที่ไปถึงระดับ 5 มันจะไม่มีรางวัลเป็นทหารใหม่อีกแล้ว”
ขณะที่ หลิน ยู กำลังตรวจสอบกระดานแห่งผู้นำ ก็มีข้อความปรากฏขึ้นในช่องแชทภูมิภาค
ช่องแชทที่ดูมีชีวิตชีวาในยามเช้าก็เหมือนถูกระเบิดลง
“ว่าไงนะ ไม่มีรางวัลเป็นทหารใหม่อีกแล้ว นี้มันเกิดอะไรขึ้น?”
“นายแน่ใจนะสหายว่า ข่าวนี้เป็นเรื่องจริง?”
“ใครเป็นคนบอกคุณมา?”
“เป็นไปไม่ได้ทุกครั้งที่ฉันเลื่อนระดับ ฉันจะได้ทหารใหม่เสมอ ทำไมมันถึงหายไปเมื่อฉันไปถึงระดับ 5 หล่ะ”
“มันไม่ใช่เรื่องจริงใช่ไหม? ตอนนี้มีคนถึงระดับ 5 แค่ไม่กี่คนเอง”
“ดูเหมือนจะเป็นเรื่องจริงนะสหาย ฉันได้ยินจากราชันระดับ 5 เหล่านั้นมาเองเลย”
“บ้าที่สุด...”
ข่าวลือแพร่กระจายไปอย่างต่อเนื่อง ทุกคนตกใจเกี่ยวกับข่าวนี้
หลังจากที่ไปถึงระดับ 5 จะไม่มีรางวัลเป็นทหารใหม่อีกต่อไป
นี้คือความหวังที่จะมาเปลี่ยนแปลงชีวิตของพวกเขา มันราวกับท้องฟ้าจะแตกเป็นเสี่ยงๆ
ราชันจำนวนมากที่ถูกสู่มให้ได้ทหารอ่อนแอในช่วงแรกพวกเขาคร่ำครวญล้วนสาปแช่งในโชคชะตา มันไม่ยุติธรรม!
แม้ว่าพวกเขาจะโกรธแค้น และพยายามจะสาปแช่งแค่ไหน มันก็ไม่มีประโยชน์อะไร พวกเขาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงผลลัพธ์ได้ทำได้เพียงยอมรับมัน
สำหรับผู้คนส่วนใหญ่นั้นพวกเขามีความสุขปนความตกใจ
เพราะอย่างน้อย พระเจ้าก็ยังได้ให้โอกาสพวกเขาถึง 4 ครั้ง ให้พวกเขาได้ทหารมาโดนการสู่ม นี้มันเป็นเรื่องของโชค
นอกจากนี้ยังมีหอคอยทหาร
ตราบใดที่คุณมีทหารที่ดีอยู่แล้วและขยันรวบรวมทรัพยากร คุณก็จะสามารถอัพเกรดระดับของคุณได้
ด้วยผลลัพธ์เช่นนี้ ทำให้ตอนนี้ทรัพยากรมีความสำคัญอย่างมาก
ไม่ว่าจะมีกองกำลังซักเท่าไร แต่หากไม่มีทรัพยากรทุกอย่างมากก็เปล่าประโยชน์
หลิน ยู เข้าใจความจริงในข้อนี้ดี เขาตื่นแต่เช้า นอนดึก ทำงานอย่างหนักเพื่อรวบรวมทรัพยากร
เมื่อเห็นข้อความในช่องแชทภูมิภาค เขาก็ยิ้มออกมา ไม่สนใจมันและมุ่งไปยังอีกฝั่งของป่าต่อไป
“มีใครมาที่นี้กัน?”
หลิน ยู ขมวดคิ้ว เขาไม่คิดว่าจะมีคนมาสำรวจดินแดนรกร้างแห่งนี้เร็วขนาดนี้
ดูเหมือนว่าเขาต้องเร่งความเร็วในการขุดเพิ่มขึ้นอีก ไม่อย่างนั้นหากพื้นที่นี้ถูกค้นพบ มันจะทำให้เกิดการต่อสู้ครั้งใหญ่อย่างแน่นอน
หลังจาก 1 คืนผ่านไป ก็มีมากกว่า 20 คนที่มาระดับ 5
ด้วยความเร็วในการเพิ่มขึ้นของระดับ 5 นี้ วัสดุแร่จะต้องเป็นที่ต้องการ มันจะถูกจับจ้องโดยผู้คนนับไม่ถ้วนอย่างแน่นอน
เขาไม่ต้องการเข้าไปพัวพันกับปัญหาดังกล่าว
หลิน ยู เร่งความเร็วขึ้นวิ่งไปที่เหมือง
ในไม่ช้าเขาก็ได้มาถึงเหมืองที่เดิมที่เขาขุดแร่กันอยู่
ด้วยการทำงานอย่างหนักของเขา แร่เหล็กในกระเป๋ามิติของเขาก็มีมากขึ้นเรื่อยๆ ใช้เวลาเพียงไม่นานมันก็เต็มในที่สุด
“หือ นี้มันอะไรกัน?”
ทันใดนั้น ดวงตาของ หลิน ยู ก็ถูกดึงดูดด้วยแร่สีขาวอมเทาในกองแร่เหล็ก
แร่ก้อนนี้แตกต่างจากก้อนอื่น สีของมันจะสว่างกว่าเล็กน้อย
เขาหนิบแร่ก้อนนี้ขึ้นมา เปิดดูข้อมูล
[แร่ทองแดง]
[รายละเอียด : หนึ่งในวัสดุสำหรับเลื่อนขึ้นดินแดน ใช้ในการอัพเกรดสิ่งก่อสร้างประเภทต่างๆ]
….
“แร่ทองแดง!”
เมื่อเห็นข้อมูลของแร่นี้ หลิน ยู ก็รู้สึกแปลกใจ
นี้มันไม่ใช่วัสดุสำหรับการอัพเกรดดินแดนเหรอ
คาดไม่ถึงว่ามันจะยังมีเส้นแร่เหล็กอีกด้วย
ด้วยความตื่นเต้น เขาเข้าไปสำรวจในเหมืองแร่ที่เพิ่งขุดกันมา
แน่นนอนใช้เวลาเพียงไม่นาน เขาก็พบเข้ากับเหมืองทองแดงมากกว่า 7 8 แห่ง
แม้ว่าปริมาณของมันจะน้อยกว่าแร่เหล็ก แต่มันก็ยังมีอยู่ นี้เป็นที่ทำให้ประหลาดใจเหมือนกัน
ด้วยการมีอยู่ของแร่ทองแดง เขาจึงตัดสินใจที่จะรีบขุดมัน
หลังจากที่รวบรวมแร่จนเต็มกระเป๋าแล้ว หลิน ยู ก็ออกจากเหมืองไปพร้อมกันกองกำลังพืชเพื่อกลับไปที่ดินแดน
ผ่านไป 2 รอบ ปริมาณแร่เหล็กก็มากกว่า 400 หน่วย แม้ว่าเขาจะได้แร่ทองแดงไม่มากนักแต่มันก็เพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ เขาเชื่อว่าอีกไม่นานเขาก็จะสามารถรวบรวมวัสดุได้มากพอที่จะเลื่อนขึ้นสู่ระดับ 6
อย่างไรก็ตาม
เมื่อ หลิน ยู มาถึงพื้นที่เหมืองเป็นครั้งที่ 3 มันก็เกิดเรื่องคาดฝันขึ้น
จู่ๆมีแขกไม่ได้รับเชิญปรากฏขึ้นที่เหมืองและเจอเข้ากับเขา
เขาเป็นชายหนุ่มที่ดูดเคร่งครึม ดูอายุเท่าเขา มีทหารธาตุไฟและธาตุดินอยู่ 2 3 ตัวข้างๆ
ชายหนุ่มไม่คิดว่าจะได้พบกับใครที่นี้ หลังจากที่เห็น หลิน ยู ก็เริ่มระมัดระวังตัว
หลิน ยู เองก็เช่นกัน
มองไปที่อีกฝ่าย เขาก็ฉุดคิดขึ้นได้
เพราะเขาพบว่ามีทหารธาตุไฟที่มีขนาดใหญ่เป็นพิเศษอยู่ด้านข้าง มันต้องมาถึงระดับ 5 แล้ว
และในกลุ่มนั้นยังมีทหารระดับ 5 มากกว่า 2 ตัว
ต่อให้ หลิน ยู โง่เง่าแค่ไหนก็ต้องคาดเดาตัวตนของอีกฝ่ายได้
“นาย...นายคือหยาน หวู่ คนนั้นใช่ไหม?”
ชายหนุ่มรู้สึกแปลกใจอยู่ครู่หนึ่งและพูดแบบเดียวกัน : “ถ้าฉันเดาไม่ผิด นายคงจะเป็นหลิน ยู จากเผ่าพืชแน่ๆ”
เห็นได้ชัดว่าเขาก็คาดเดาตัวตนของ หลิน ยู ผ่านกองกำลังของเขา
ทั้ง 2 สังเกตการณ์กันอยู่ซักพัก
หลังจากที่ยืนยันแล้วว่าการคาดเดาของตัวเองถูก พวกเขาก็มองหน้ากันแล้วยิ้ม
“ในเหมืองนี้มีแร่อีกเยอะ มันเพียงพอให้พวกเขา ขุดได้มากเท่าที่ต้องการ”
“ฉันก็คิดอย่างนั้น”
หยาน หวู่ ยิ้มออกมาสีหน้าของเขาผ่อนคลายลง
เขามาที่นี้เพราะต้องการจะขุดแร่ เขาไม่ต้องการที่จะเป็นศัตรูกับคนที่ทรงพลังแบบ หลิน ยู
ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาทั้งคู่อยุ๋ในระดับ 5 และอันดับของพวกเขาไม่ห่างกันมากนัก แม้ว่าเขาจะเอาชนะได้ แต่ความสูญเสียมันต้องมากกว่าเสียที่ได้รับอย่างแน่นอน
คนฉลาดมักรู้จักเลือก!
นอกจากนี้ผลประโยชน์ของพวกเขายังไม่ทับซ้อนกัน พวกเขาจะได้รับสิ่งที่ต้องการ ทำไมพวกเขาจะไม่เลือกมันหล่ะ
ดังนั้นหลังจากที่แลกเปลี่ยนกันสั้นๆ พวกเขาก็แยกเป็น 2 ฝั่งต่างคนต่างขุดแร่ ไม่ล้ำเส้นกัน
“คุณคงขุดอยู่ที่นี้มานานแล้วใช่ไหม?”
เสียงของ หยาน หวู่ ดังมากจากอีกฝั่ง
“ใช่ ฉันเคยมาที่นี้ 2 3 ครั้งแล้ว แต่วัสดุที่ใช้ในการอัพเกรดระดับ 6 มันเยอะจริงๆ” หลิน ยู ตอบออกไปเขาไม่ได้บอกเวลาที่อยู่ที่นี้ให้อีกฝ่ายทราบ
ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาก็เพิ่งเคยพบกันครั้งแรก ดังนั้นพวกเขายังคงระวังตัวต่อกัน
ความเงียบปกคลุมครู่หนึ่ง จากนั้น หยาน หวู่ พูดขึ้น “ฉันจะแนะนำนายนะสหาย… มันจะดีกว่าถ้านายยังไม่เลื่อนระดับ 6”
“อย่าเพิ่งเลื่อนระดับ 6 ทำไมหล่ะ?”
หลิน ยู เต็มไปด้วยความประหลาดใจ
นี้เป็นครั้งแรกที่ หลิน ยู ได้ยินเรื่องนี้ อย่าเลื่อนระดับ 6 เร็วเกินไป
โลกนี้ยิ่งแข็งแกร่งยิ่งดีไม่ใช่หรอ ทำไมมันถึงกลับกันละ
“เชื่อฉันเถอะ หลังจากที่ไปถึงระดับ 6 มันจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น และนั้นไม่ใช่เรื่องดีสำหรับเราทั้งคู่”
เสียงของหยานหวู่ดังขึ้น เสียงของเขาดูจริงจังและเต็มไปด้วยความกังวล
เมื่อ หลิน ยู ได้ยินอย่างนี้ ใบหน้าของเขาก็มึนงง
จะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นหรือว่ามันจะทำให้คนอื่นอิจฉา
เป็นไปไหมว่า หยาน หวู่ คนนี้รู้บางอย่างที่เขาไม่รู้?
เขาถามทันที “มันจะเกิดอะไรขึ้น? นายบอกฉันได้ไหม”
“คือจริงๆแล้วฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ฉันรู้แค่ว่าพื้นที่ๆเราอยู่กันตอนนี้ มันไม่ใช่ทวีปดึกดำบรรพ์จริงๆ หากมีคนถึงระดับ 6 มันจะดึงดูดบางสิ่งมาที่นี้”
“มีแบบนี้ด้วยเหรอ?” หลิน ยู ยิ่งรู้สึกอย่างรู้มากขึ้น
“ฉันได้ยินมากจากคนที่มาจากภูมิภาคอื่นโดยบังเอิญหน่ะ” เสียงของ หยาน หวู่ ค่อยๆเบาลง
“ตามที่คนๆนั้น พูด มีคนที่แข็งแกร่งสุดๆ อยู่ในภูมิภาคของเขา ด้วยวิธีการรวบรวมทรัพยากรของเจ้านั้น เขาก็สามารถเลื่อนขั้นตัวเองขึ้นเป็นระดับ 6 ในที่สุด ส่งผลให้หายตัวไปในคืนนั้นอย่างลึกลับ แม้แต่ดินแดนของเขาก็ยังหายไป”