ตอนที่ 1649+1650 อายุเพียง 20 ปี

ตอนที่ 1649 อายุเพียง 20 ปี

หร่วนหยงจุนพูดเร็วมาก ดังนั้นจึงมีความล่าช้าเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ดูเหมือนว่าเขากำลังอธิบายให้เจ้านายของเขาฟังว่านายพลหมินผางห่วงใยสุขภาพของเธอมากเพียงใดและเขาช่วยเหลือพวกเขาอย่างไร

ดังนั้นเมื่อนายพลหมินผางรับโทรศัพท์จากหร่วนหยงจุน เขาก็มีรอยยิ้มบนใบหน้า

ในทางกลับกัน หัวใจของเจียงเหยายุ่งเหยิงเมื่อเธอได้ยินสิ่งที่หร่วนหยงจุนพูด

เมื่อเธอได้ยินคำพูดของหร่วนหยงจุน ปฏิกิริยาแรกของเธอคือ – นี่มันอะไรกัน หร่วนหยงจุนและคาร์ลได้วางระเบิดเหมือนของตระกูลจูหรือ อะไรกัน ทำไมเหมืองของตระกูลจูถึงถูกปิด อะไรคือการที่ตระกูลจูต้องจ่ายเงินชดเชยความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อมและเงินช่วยเหลือจำนวนมาก เมื่อเร็ว ๆ นี้หร่วนหยงจุนได้ทำเรื่องใหญ่ไปใช่ไหม ...

หลังจากตกใจ เจียงเหยาก็สงบลงได้อย่างรวดเร็ว เมื่อเธอได้ยินเสียงของชายวัยสามสิบพูดกับเธอ

ฝ่ามือของเธอมีเหงื่อออกเล็กน้อย เธอกลัวว่าจะถูกเปิดโปงเมื่อพูดกับนายพลหมินผาง ท้ายที่สุด เธอไม่รู้อะไรมากนักเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่ YN

“นายพลหมินผาง ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของท่านนะคะ หากฉันไม่ป่วย คงเดินทางไป YN เพื่อขอบคุณท่านเป็นการส่วนตัวแล้วค่ะ” เจียงเหยาเลือกคำพูดที่เป็นกลางเพื่อแลกเปลี่ยนความพึงพอใจกับชายคนนั้น

ในทางกลับกัน เอนายพลหมินผางได้ยินเสียงที่คมชัดของหญิงจากทางโทรศัพท์ เขาก็ตกตะลึง

เขาถือโทรศัพท์ไว้ในมือข้างหนึ่งและโบกมือให้กับหร่วนหยงจุน “เจ้านายของนายเป็นผู้หญิงเหรอ”

“ครับ”

หร่วนหยงจุนพยักหน้าด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรำคาญ “ดูผมสิ ผมเหมือนจะลืมแนะนำเจ้านายของผมให้ท่านได้รู้จัก ใช่ครับ หัวหน้าของเราเป็นผู้หญิง”

“เธอดูเหมือนจะยังเด็ก”

นายพลหมินผางชูสามนิ้วแล้วถามว่า “เธออายุเท่านี้ใช่ไหม”

คาร์ลส่ายหน้าและเดินไปข้างหน้าเพื่อกดนิ้วกลางของนายพลหมินผาง เขามองมันแล้วกลับมายืนที่เดิม

“ยี่สิบเท่าไหร่ ยี่สิบแปด หรือยี่สิบเก้า” นายพลหมินผางจ้องไปที่นิ้วทั้งสองของเขา

“ยี่สิบครับ”

หร่วนหยงจุนทำหน้ามุ่ย “เธออายุ 20ปีครับ”

ท่านั่งของนายพลหมินผางเปลี่ยนไป เขาเหลือบมองคาร์ลและหร่วนหยงจุนอย่างสงสัย หลังจากผ่านไปกว่าสิบวินาที เขาค่อย ๆ โทรศัพท์กลับมาแนบหู เขาถามว่า “หร่วนหยงจุนบอกว่าคุณอายุเพียง 20 ปีเหรอครับ ประธานเจียง”

หากอีกฝ่ายไม่ใช่นายพลหมินผาง และเป็นคนที่เจียงเหยาคุ้นเคย เธอจะตอบโต้เขาอย่างแน่นอน เขาแปลกใจเกี่ยวกับเรื่องนั้นเหรอ

ไม่มีใครบอกว่าเจียงเหยาอายุไม่ถึง 20ปีเหรอ

ไม่มีใครใน YN บอกว่าเจ้าของเหมืองทั้งสองเหมืองมีอายุเพียง 20ปี

อย่างไรก็ตาม เจียงเหยารู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นเพราะนายพลหมินผางได้ยืนยันอายุของเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอคิดว่าเขาเป็นคนที่น่าสนใจ

พวกเขาเป็นทหาร แม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยเจอกันมาก่อน แต่เพียงได้ยินเสียงของกันและกัน นายพลหมินผางสร้างความประทับใจให้กับเจียงเหยาได้ดีกว่าอาจารย์เซน

บางทีอาจเป็นเพราะอาจารย์เซนต้องการทำร้ายเธอและนายพลหมินผางคือคนที่ลู่ชิงสีเลือกที่จะร่วมมือด้วย

นายพลหมินผางคิดว่าเจ้านายของคาร์ลและหร่วนหยงจุนน่าจะเป็นชายหนุ่มอายุไล่เลี่ยกับเขา เขาคิดว่าสิ่งที่คนส่งมานั้นเข้ากับบุคลิกของเขามาก ซึ่งหมายความว่าเขาสังเกตและวิเคราะห์คนเก่ง... นั่นทำให้นายพลหมินผางอยากจะโต้ตอบกับคนฉลาดคนนั้นมากขึ้น

__

ตอนที่ 1650 ผู้วางระเบิด

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอีกฝ่ายเป็นเด็กสาว ความตั้งใจเดิมของนายพลหมินผางที่จะพูดคุยก็ถูกยกเลิก ท้ายที่สุดพวกเขาไม่คุ้นเคยกัน มันคงเป็นเรื่องหยาบคายสำหรับเขาที่จะพูดถึงสิ่งที่เขาไม่ควรถาม

แม้ว่าเขาจะไม่ใช่คนมีดีเด่อะไร แต่เขาก็รังเกียจที่จะรังแกหญิงสาวอายุ 20ปี

ดังนั้นเมื่อนายพลหมินผางจึงเปลี่ยนไปถามไถ่เรื่องสุขภาพของเขาเพียงครู่ จากนั้นเขาก็วางสาย

เมื่อเธอได้ยินเสียงปิ๊บจากโทรศัพท์ หากไม่ใช่เพราะคาร์ลและหร่วนหยงจุนยังอยู่กับนายพลหมินผาง เธอต้องการโทรกลับไปหาหร่วนหยงจุนทันทีเพื่อถามว่าเกิดอะไรขึ้นใน YN

มีการจำกัดเนื้อหาข่าวระหว่างประเทศของตน ข่าวการระเบิดเหมืองใน YN เป็นเพียงข่าวภายในประเทศเท่านั้น

เจียงเหยาเดาว่าคาร์ลและหร่วนหยงจุนอาจยังต้องดูแลนายพลหมินผาง ดังนั้นเธอจึงรอพวกเขา หลังอาหารเย็น เธอช่วยฝังเข็มให้นางลู่และแช่เท้าให้เธอเมื่อหลายวันก่อน

หลังจากผ่านไปเกือบสิบวัน โรคไขข้อของนางลู่ก็ไม่ได้รู้สึกแย่ในวันที่ฝนตกอีกแล้ว หลังจากการรักษา นางลู่รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นและอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “ฉันทนความเจ็บปวดที่ขาแทบไม่ไหว พ่อของเสี่ยวเหนียนนี่สิ จะผ่านความเจ็บปวดทั่วร่างกายไปได้อย่างไร การทำงานอย่างเขานั้นยากและเหนื่อยมาก จะว่าไปแล้วก็คงไม่ต่างจากงานของลู่ชิงสี”

“แม่คะ อย่ากังวลมากเกินไปคะ อาจารย์เฉิงอยู่ที่ HL ตลอด อากาศที่นั่นอบอุ่น ฝนไม่ตกในฤดูใบไม้ผลิเหมือนที่นี่ ไม่ยากลำบากสำหรับในการอยู่ใน HL อย่างที่แม่คิดหรอกค่ะ” เจียงเหยาไม่ได้สนใจ

อย่างไรก็ตาม การกล่าวถึงลู่ชิงสีทำให้เธอกังวลมากยิ่งขึ้น “ชิงสีอยู่ในกองทัพมาหลายปี เขาได้รับบาดเจ็บมากมาย ทหารผ่านศึกษาในประเทศของเรา เข้าร่วมกองทัพกว่าสิบปีกว่าจะกลับมาอยู่บ้าน เขาอยู่ในสถานการณ์เดียวกับคุณเฉิง ฝนตกก็ต้องพึ่งยากแก้ปวด แม่กลัวว่าชิงสี แก่ตัวมาจะกลายเป็นอย่างนั้น”

เจียงเหยาส่ายหน้าและพูดว่า “ไม่เป็นอย่างนั้นหรอกค่ะแม่ ชิงสีมีภรรยาเป็นหมอนะคะ เขาไม่สามารถซ่อนอาการบาดเจ็บจากหนูได้หรอกค่ะ ถ้าเขาบาดเจ็บ หนูจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อรักษาร่างกายของเขา”

เจียงเหยาคิดว่า หากสามีของเธอต้องทนกับความยากลำบากมากมายแม้ว่าเขาจะอายุมากแล้ว เธอจะไม่เป็นเทวแพทย์โดยเปล่าหรอกหรือ

เจียงเหยารอโทรศัพท์จากหร่วนหยงจุน กระทั่งสามทุ่ม ในตอนนั้นหร่วนหยงจุนได้ส่งนายพลหมินผางออกจากเมืองเล็ก ๆ ไปแล้ว

หร่วนหยงจุนรอให้นายพลหมินผางจากไปก่อนที่เขาจะโทรหาเจียงเหยา

“พี่บอกว่า พี่เป็นคนระเบิดเหมืองของตระกูลจู แล้วนายพลหมินผางช่วยปิดเหมืองเหรอคะ พี่หร่วนหยงจุน พี่น่าทึ่งมาก” เจียงเหยายกย่องหร่วนหยงจุน อย่างไรก็ตาม ไม่มีการเสียดสีในคำพูดของเธอ เจียงเหยารู้สึกว่าสิ่งที่หร่วนหยงจุนทำนั้นทรงพลังมากจนเกินจินตนาการของเธอ

“ประธานเจียง ถ้าคาร์ลกับผมสามารถสร้างโชคได้เมื่อไม่กี่ปีก่อน เราจะยังทำธุระให้กับผู้คนในเมืองเล็ก ๆ นี้อีกเหรอครับ ทั้งหมดเป็นฝีมือของคุณชายลู่ เขาบอกว่าอย่าบอกคุณ ถ้าคุณไม่ถาม คุณชายลู่ไม่ต้องการให้คุณกังวลเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ เขาบอกว่าคุณต้องพักฟื้น”