ด้วยวิชาดาบอัสนีป้องกันที่ได้รับมาไม่เพียงทำให้ความเร็วในการฝึกตนของยื่อซวนเพิ่มขึ้นเท่านั้น แต่ยังช่วยให้พลังของเขาเป็นหนึ่งเดียวกับพลังของสายฟ้าอีกด้วย

ในภูมิภาคเทียนหยวนพลังของสายฟ้านั้นเป็นพลังที่แข็งแกร่งอย่างมาก หากพลังของฝึกตนเป็นหนึ่งเดียวกับพลังของสายฟ้านั้นมันจะเพิ่มพลังทําลายล้างของพวกเขาอย่างมาก

ดาบวิญญาเยือกแข็งนั้นสามารถเพิ่มพลังการต่อสู้ของยื่อซวนและยังให้พลังน้ำแข็งง็ง็งฌดกหดหกดกหสบล

ดดกดหกเพิ่มแก่เขาอีกด้วย หากคนธรรมดาที่ไม่ได้ก้าวเข้าสู่ระดับของการฝึกตนนั้นได้สัมผัสพลังของมันพวกเขาจะกลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็งไปในทันที

ยิ่งกว่านั้นหากพลังของผู้ฝึกตนนั้นแข็งแกร่งมากพอ เพียงใช้ดาบแค่เล่มเดียวก็สามารถแช่แข็งได้แม้กระทั่งแม่น้ำทั้งสาย

ด้วยพลังของทั้งสองนี้ ยื่อซวนจึงไม่กลัวที่จะต้องสู้กับผู้ฝึกตนขั้นสูงในอนาคตอีกต่อไป

แน่นอนว่าถ้าเขาต้องการต่อสู้กับผู้ฝึกตนที่อยู่ระดับรูปแบบการก่อตัวหลักแก่นหลักทองคำเขาสามารถใช้พลังของยาเม็ดนิพพานระดับเจ็ดได้อีกด้วย

เพราะผู้ฝึกตนที่มีความสามารถบางคนสามารถก้าวข้ามระดับเพื่อท้าทายผู้อื่นได้อย่างง่ายดาย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับที่ต่ำเช่นรูปแบบการปรับแต่งและรูปแบบการเปลี่ยนแปลงฉี ด้วยการสนับสนุนอุปกรณ์หายากทุกชนิดจึงทำให้ผู้ที่เพิ่งเข้าสู่การฝึกตนนั้นมีความสามารถมากพอที่จะสามารถข้ามไปได้สามถึงสี่ขั้นในระดับรูปแบบต่างๆ

แน่นอนว่าเมื่อสถานะของตนเพิ่มขึ้นความยากในการข้ามในแต่ละขั้นก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน

บางครั้งในรูปแบบการเปลี่ยนแปลงฉี อัจฉริยะที่มีความสามารถบางคนสามารถข้ามสามหรือสี่ขั้นเพื่อต่อสู้ได้ แต่ถ้าการฝึกฝนของพวกเขาถึงรูปแบบแก่นแท้จริงพวกเขาจะสามารถข้ามได้เพียงหนึ่งหรือสองขั้นเท่านั้น

เมื่อการฝึกฝนมาถึงรูปแบบจิตวิญญาณสีม่วงหากพวกเขาสามารถข้ามได้สองขั้นตอนเพื่อต่อสู้ได้นั้น พวกเขาจะเป็นหนึ่งในหมื่นและเป็นอัจฉริยะที่สมบูรณ์

เมื่อมาถึงระดับรูปแบบการก่อตัวหลักพลังในแก่นกลางของผู้ฝึกตนนั้นจะไร้ขอบเขตอย่างมาก มันซึ่งมันยากมากที่จะข้ามขั้นเพื่อท้าทายได้

เพื่อให้สามารถคงไว้ซึ่งความไร้พ่ายในสภาวะเช่นนี้อาจเรียกได้ว่าคนๆนั้นเป็นอัจฉริยะที่หาตัวจับได้ยาก หากใครสามารถข้ามขั้นเล็กๆเพื่อท้าทายใครบางคนได้ในระดับนี้ คนๆนั้นจะเป็นอัจฉริยะฟ้าประทานในหมู่อัจฉริยะจำนวนนับหมื่นคน

'ในหนึ่งเดือนนี้ถ้าต้องการเพิ่มความก้าวหน้าอีกครั้งจะต้องหาไอเท็มพิเศษบางอย่างเพื่อมอบให้กับลู่หยานรันหรือไม่ก็จะต้องรับลูกศิษย์ให้มากขึ้น!'

ยื่อซวนลูบคางและคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดช้าๆ

แม้ว่าดูเหมือนว่าเขาไม่สามารถใช้ประโยชน์จากร่างกายของลู่หยานรันได้อีกต่อไป แต่ก็มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เขาสามารถลงทุนจากเธอได้อยู่

ตัวอย่างเช่นค่าความเข้าใจของผู้ฝึกตนและค่ากระดูกโดยธรรมชาติ

หากเขาสามารถช่วยลู่หยานรันเพิ่มค่าความเข้าใจและค่ากระดูกโดยธรรมชาติของเธอได้ เขาจะสามารถได้รับแต้มจากระบบ เพื่อเพิ่มคุณค่าความเข้าใจของผู้ฝึกตนและค่ากระดูกโดยธรรมชาตินั้น เขาจะต้องหาสมบัติจากสวรรค์และโลกที่หาได้ยากมากมาไว้ในครอบครอง

แน่นอนว่า ยื่อซวนยังสามารถเก็บเกี่ยวค่าประสบการณ์บางอย่างที่เกี่ยวข้องกับการปรุงยาหรือผู้เชี่ยวชาญด้านอาวุธผ่านลู่หยานรันได้

ยื่อซวนในตอนนี้กลายเป็นเพียงผู้ฝึกตนธรรมดาๆ เขาไม่มีพรสวรรค์ของการปรุงยาหรือผู้เชี่ยวชาญด้านอาวุธอีกต่อไป หากเขาต้องการเข้าสู่ความเข้าใจสองแขนงนี้เขาจะต้องได้รับความรู้จากลูกศิษย์ของเขา

ตราบใดที่ลูกศิษย์ของเขาประสบความสําเร็จในการเป็นปรมาจารย์ด้านอาวุธหรือนักปรุงยาเขาก็จะได้รับแต้มการตอบแทนที่สอดคล้องกันได้ จากนั้นเขาจะได้รับพรสวรรค์ที่สอดคล้องกันกลับมา

สิ่งที่สําคัญที่สุดคือระดับของเขานั้นจะเหนือกว่าลูกศิษย์ของเขาเสมอ

"ตอนนี้อย่าพึ่งคิดเรื่องนี้เลย เอาแค่เรื่องที่จะต้องพาลู่หยานรันไปแก้แค้นดีกว่า!'

ยื่อซวนโบกแขนเสื้อและจัดแถวเรียบง่ายในห้องโถง จากนั้นเขาก็เข้าสู่ความสันโดษอีกครั้ง

หลังจากที่ถ่ายทอดพลังงานทางจิตวิญญาณของเขาให้กับลู่หยานรัน เขาก็อยู่ห่างระดับรูปแบบแก่นแท้จริงขั้นกลางเพียงครึ่งก้าวเท่านั้น ตราบใดที่เขารวบรวมพลังของยาเม็ดนิพพานระดับเจ็ดได้เขาจะสามารถก้าวข้ามระดับนั้นไปได้อย่างง่ายดาย

ยิ่งกว่านั้นเขายังเหลือเวลาอีกสามวันซึ่งแค่นั้นก็มากเกินพอแล้ว

ในตอนนี้ในห้องโถงได้มีม่านดักจับพลังอยู่ ซึ่งมันจะป้องกันออร่าของยื่อซวนไม่ให้เล็ดลอดออกไปอย่างสมบูรณ์เพื่อปิดบังการแจ้งเตือนจากคนในนิกายและคนอื่นๆว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวของยื่อซวน

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ไม่นานสามวันผ่านไป

ในตอนนี้การฝึกฝนและออร่าพลังของเขาในห้องโถงนั้นยังไม่มีใครรับรู้ได้ เมื่อยื่อซวนออกมาจากห้องโถงนั้นความแข็งแกร่งของเขาก็ได้ข้ามผ่านไปยังระดับรูปแบบแก่นแท้จริงขั้นกลางแล้ว

นอกจากนั้นด้วยการฝึกตนในร่างกายของเขาก็ได้รับการเปลี่ยนแปลงเช่นกัน เขาประสบความสําเร็จในการเรียนรู้วิชาดาบอัสนีป้องกัน

ในนิกายชิงหยุนทั้งหมดนั้นมีเพียงคนเดียวที่ก้าวข้ามเข้าสู่ระดับรูปแบบแก่นแท้จริงขั้นกลางนั่นก็คือผู้นํานิกายว่านฉานไห่

แม้แต่รองหัวหน้านิกายก็อยู่เพียงแค่ระดับรูปแบบแก่นแท้จริงขั้นต้นเท่านั้น

หลังจากสัมผัสได้ถึงออร่าพลังที่พุ่งออกมาจากแก่นกลางของเขา ยื่อซวนก็อดไม่ได้ที่จะยิ้ม

หลังจากที่ได้มาถึงรูปแบบแก่นแท้จริงขั้นกลาง ทุกขั้นตอนที่ข้ามไปนั้นเป็นเหมือนความแตกต่างในความแข็งแกร่งระหว่างสวรรค์กับโลก ตอนนี้เขาสามารถเอาชนะตัวเองเมื่อสามวันก่อนได้อย่างง่ายดาย

อันที่จริงผู้ฝึกตนที่อยู่ในระดับรูปแบบแก่นแท้จริงนั้นมีพลังมากอยู่แล้วขนาดที่เมื่อผู้ฝึกตนรูปแบบแก่นแท้จริงขั้นต้นนั้นเห็นใครสักคนอยู่ห่างออกไปประมาณหนึ่ง คนๆนั้นก็สามารถถูกบดขยี้ได้อย่างง่ายดาย

เพราะมันไม่ใช่การเพิ่มขึ้นของพลังที่เล็กน้อยเท่านั้น มีความเป็นไปได้สูงที่พลังงานจะเพิ่มขึ้นไป 10,000 ถึง 20,000 เท่า

ด้วยเหตุนี้ยิ่งระดับสูงเท่าไหร่ผู้ฝึกตนก็ยิ่งท้าทายผู้ฝึกตนคนอื่นที่ระดับสูงกว่าพวกเขาได้ยากขึ้นเท่านั้น

เมื่อยื่อซวนเดินออกจากห้องโถงจู่ๆร่างที่สวยงามก็ปรากฏขึ้นในรัศมีการมองเห็นของเขา

ปรากฎว่าลู่หยานรันรออยู่นอกห้องโถงเป็นเวลานานแล้ว

"คารวะค่ะท่านปรมาจารย์!" เมื่อเห็นยื่อซวนเดินออกมา ลู่หยานรันก็โค้งคํานับอย่างรวดเร็วด้วยความเคารพ

"ลู่หยานรัน วันนี้ข้าจะมอบของขวัญพิเศษแก่เจ้า!" ยื่อซวนพูดด้วยรอยยิ้ม

ลู่หยานรันสงสัยมาก ทันใดนั้นสัญลักษณ์ที่ดูเหมือนนกตัวเล็กๆก็สว่างขึ้นระหว่างคิ้วของยื่อซวน

เมื่อสัญลักษณ์นั้นเปล่งแสงมันออกจากคิ้วของยื่อซวนนั้นมันก็ค่อยๆใหญ่ขึ้น จากนั้นมันก็กลายเป็นนกขนาดใหญ่ ขนของมันเป็นสีแดงเพลิงและทำให้บริเวณรอบๆตัวพวกเขานั้นร้อนขึ้น

"ท่านปรมาจารย์ นกตัวนี้คือ..." เมื่อเห็นสิ่งนี้ ลู่หยานรันก็อดไม่ได้ที่จะอ้าปากออกมาเล็กน้อย เธอมองไปที่นกตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ

"ไม่ต้องแปลกใจไป มันเป็นนกเพลิงระดับสี่ของข้า และตอนนี้มันได้กลายเป็นของเจ้าแล้ว!" ยื่อซวนพูดด้วยรอยยิ้ม

เขาไม่รอให้ลู่หยานรันตอบสนองใดๆ ยื่อซวนเอื้อมมือเธอไปคว้าทันที หลังจากนั้นหยดเลือดก็ปรากฏขึ้นในร่างของนกเพลิงก่อนที่จะค่อยๆตกลงไปบนร่างของลู่หยานรัน

วินาทีต่อมาร่างกายของลู่หยานรันนั้นสั่นสะท้านออกมาและสัญลักษณ์ของนกเพลิงก็ปรากฏขึ้นระหว่างคิ้วของเธอ

จู่ๆลู่หยานรันก็รู้สึกถึงการความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้กับนกเพลิงตัวนั้นต่อหน้าของเธอ เมื่อเธอมองไปที่มันเธอรู้สึกอบอุ่นได้จากภายใน

นี่คือสัตว์ปีศาจระดับสี่ที่ทรงพลังซึ่งเทียบเท่ากับผู้ฝึกตนที่อยู่ระดับรูปแบบจิตวิญญาณสีม่วง ปรมาจารย์ของเธอมอบให้เธออย่างง่ายดายจริงๆหรือ?

ระดับของสัตว์นั้นไม่มีอะไรซับซ้อนโดยมีทั้งหมดสิบชั้น ระดับต่ำสุดเทียบเท่ากับระดับรูปแบบการปรับแต่งของผู้ฝึกตนในขณะที่ระดับอื่นๆนั้นก็จะสองสอดคล้องกับรูปแบบเปลี่ยนแปลงฉีและอื่น ๆ

นกเพลิงที่ลู่หยานรันเพิ่งได้รับนั้นเทียบเท่ากับระดับรูปแบบวิญญาณสีม่วงของผู้ฝึกตนที่เป็นมนุษย์ ในสมัยราชวงศ์เฉียนอันยิ่งใหญ่นั้นนี่ถือเป็นสมบัติที่หาได้ยากมาก

[ดิ๊ง! ท่านได้มอบนกเพลิงให้ลูกศิษย์ (ระดับ 4) ท่านได้รับการตอบแทน 50 เท่า ขอแสดงความยินดีที่ได้รับขนนกที่สว่างไสว (ระดับ 5)]

5 4 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด