944 - ความวุ่นวายในเมืองศักดิ์สิทธิ์
944 - ความวุ่นวายในเมืองศักดิ์สิทธิ์
ลานพนันหินกลายเป็นทะเลแห่งเปลวเพลิงที่พร่างพรายไปแล้ว ผู้บ่มเพาะหลายคนเริ่มนั่งสมาธิและดูดกลืนปราณต้นกำเนิดที่รั่วไหลออกมาด้วยความตื่นเต้น
หลายคนตกใจ จ้องมองไปยังส่วนลึกของสวนหิน ตาของพวกเขาไม่กะพริบ มีแสงเซียนส่องอยู่ที่นั่น และลมปราณศักดิ์สิทธิ์เคลื่อนไปสิบทิศทาง
เมื่อมีแสงเซียนบินขึ้น จะต้องมีสมบัติล้ำค่าตามมาอย่างไม่ต้องสงสัย ตอนนี้ความผันผวนกระจายไปทั่วเมืองศักดิ์สิทธิ์และกระตุ้นให้ผู้คนเกิดความต้องการอย่างถึงที่สุด!
หลายคนรู้สึกประทับใจ แต่พวกเขาไม่สามารถเข้าใกล้มากนักค่ายกลต้นกำเนิดสวรรค์ที่เย่ฟ่านวางไว้หน้าสะพรึงกลัวเกินไป ทุกคนกลัวว่าพวกเขาจะถูกขังอยู่ในนั้นและถูกบดขยี้เป็นผงธุลี
“อาวุธ มันคืออาวุธ!”
ในขณะนั้นมีแสงเซียนบินขึ้นสู่ท้องฟ้าและยอดฝีมือระดับปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์หลายคนก็ไล่ตามไปอย่างรวดเร็ว!
“หากอาวุธเต๋าสุดขั้วระเบิดออกมาในหินต้นกำเนิดล่ะ มันจะไม่ทำลายเมืองศักดิ์สิทธิ์ให้ย่อยยับเลยหรือ!”
ในขณะนี้ความคิดของผู้คนมากมายเปลี่ยนไป และพวกเขาก็เริ่มสูดลมหายใจอย่างหนาวเหน็บ
“ในยุคโบราณมันจะต้องมีสมบัติระดับนี้อย่างแน่นอน มีเพียงอาวุธเต๋าสุดขั้วเท่านั้นที่คู่ควรแก่การถูกเก็บรักษาไว้ในต้นกำเนิดสวรรค์?!”
ในขณะนี้ดวงตาของผู้คนมากมายเริ่มเปล่งประกายสดใส
“เป็นไปได้อย่างยิ่ง!” มีคนกล่าวสนับสนุนทันที
เมื่อผู้คนจำนวนมากเริ่มพูดตามๆกัน ความเชื่อของพวกเขาก็ลุกโชนอย่างรุนแรง
ในตอนนี้ทุกคนไม่สนใจว่าค่ายกลของเย่ฟ่านแข็งแกร่งแค่ไหน พวกเขาเพียงต้องการอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของจักรพรรดิโบราณเท่านั้น
โฮกกก!
อย่างไรก็ตามมีเสียงคำรามดังกึกก้องเหนือความว่างเปล่า ร่างที่เหมือนเทพอสูรปรากฏขึ้นในเปลวเพลิงที่ลุกโชนและเสียงคำรามของเขาก็ดังก้องสวรรค์พิภพ
“นั่นมันตัวอะไร!”
ทุกคนตกตะลึงจนอ้าปากค้าง พวกเขาไม่เคยคิดว่าสิ่งมีชีวิตในยุคดึกดำบรรพ์จะถือกำเนิดขึ้นในหินต้นกำเนิด ในขณะเดียวกันอาวุธของมันก็ดูน่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก
เย่ฟ่านก็ให้ความสนใจกับสิ่งเหล่านี้เช่นกัน เขาสามารถบุกเข้าไปช่วงชิงผลประโยชน์ได้ตลอดเวลา แต่เขาไม่เคลื่อนไหวผลีผลาม
ในสวนหินมีปราณที่ทรงพลังซึ่งทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจอยู่เล็กน้อย
ทันใดนั้นเย่ฟ่านรู้สึกถึงความผันผวนเป็นพิเศษซึ่งคุ้นเคยเล็กน้อย
สิ่งมีชีวิตสีทองตัวเล็กๆ ดวงตากลมโตสดใสเหมือนอัญมณีสีดำคู่หนึ่งกำลังจ้องมองเขาด้วยความสนใจ
“หนอนไหมสวรรค์!”
เย่ฟ่านรู้สึกประหลาดใจ เขาไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นเจ้าตัวเล็กนี่อีกครั้ง หลังจากอาศัยอยู่ในเมืองศักดิ์สิทธิ์หลายปี ความงดงามของมันก็เป็นสิ่งที่ไม่มีใครเทียบได้
ในตอนนี้มันมีความยาวเพียงฝ่ามือ อ้วนท้วน รูปร่างเหมือนหนอนตัวเล็กๆ
อย่างไรก็ตามเย่ฟ่านไม่คิดจะปล่อยมันไปอีกแล้ว เขาใช้ทักษะการเคลื่อนไหวของสวรรค์และปิดกั้นหนทางไม่ให้มันหลบหนี ก่อนจะยื่นมือออกไปคว้าหนอนตัวน้อยไว้อย่างรวดเร็ว
ปัง!
อย่างไรก็ตามหนอนไหมสวรรค์ไม่คิดจะยอมแพ้ คลื่นพลังที่กล้าแข็งปะทุออกมาจากร่างของมันและฉีกความว่างเปล่าจนเกิดประตูเล็กๆที่เพียงพอจะให้ร่างของมันรอดออกไปได้
เย่ฟ่านรู้สึกประหลาดใจ หนอนไหมสวรรค์ถูกจองจำด้วยอำนาจของเขา แต่มันก็ยังเปิดประตูแห่งความว่างเปล่านี้ไปแบบนี้!
“หนอนไหมสวรรค์มีการเปลี่ยนแปลงที่น่าทึ่ง อยู่ยงคงกระพันในสวรรค์และพิภพ สมควรที่จะเป็นหนึ่งในราชาโบราณที่แข็งแกร่งที่สุด!” เขากล่าวกับตัวเอง
ในเวลาเดียวกันภายในเหมืองโบราณต้นกำเนิดซึ่งอยู่ห่างจากที่นี่นับล้านลี้ก็มีเสียงคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยวดังขึ้น
ในเวลานั้นม่านสีดำได้เข้าปกคลุมท้องฟ้าของภาคเหนือและดวงดาวที่ไม่สิ้นสุดก็เริ่มเคลื่อนไหวในลักษณะที่จำเพาะเจาะจง
“นั่นคือ…”
ทุกคนที่อยู่ในภาคเหนือตกตะลึงอย่างถึงที่สุด
เพราะตอนนี้มีเศษทองแดงได้ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าเหนือเมืองศักดิ์สิทธิ์!
“มันเป็นเศษเสี้ยวอาวุธเต๋าสุดขั้ว รีบชิงมันมาเร็ว!”
“ใครคิดจะแย่งกับข้ามันต้องตาย!”
“ข้าได้ยินเสียงคำรามมาจากทิศทางของเหมืองโบราณต้นกำเนิด รีบคว้ามันแล้วไปจากที่นี่ก่อนที่สิ่งมีชีวิตโบราณจะปรากฏตัวดีกว่า!”
ทุกคนต่างรีบเร่ง แต่เย่ฟ่านรวดเร็วกว่า เขาใช้ทักษะการเคลื่อนไหวของสวรรค์และช่วงชิงเศษเสี้ยวทองแดงมาไว้ในมืออย่างรวดเร็ว
“เศษเสี้ยวอาวุธเต๋าสุดขั้ว!”
หลายคนอุทาน ดวงตาทุกคู่ร้อนผ่าวและตกตะลึง พวกเขาวันแรกที่จะกรีดร้องด้วยความสิ้นหวัง
“มันเป็นเศษเสี้ยวอาวุธของจักรพรรดิโบราณอย่างแน่นอน เพียงแต่เป็นของจักรพรรดิโบราณคนไหนเท่านั้น!”
“อย่าปล่อยให้เด็กน้อยนั้นหนีไปได้!”
ผู้อาวุโสบางคนเชี่ยวชาญในความลับและพอจะคาดเดาออกว่าเศษชิ้นส่วนทองแดงนั้นคืออะไร
ด้วยเหตุนี้ยอดฝีมือระดับปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์สองคนจึงไล่ล่าเย่ฟ่านด้วยความเร็วราวกับสายฟ้า
“มันไม่ใช่เศษเสี้ยวอาวุธเต๋าสุดขั้ว แต่นี่คือสมบัติศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถซ่อมแซมอาวุธเต๋าสุดขั้วให้กลับมาอยู่ในจุดสูงสุดได้!”
เมื่อความหวังในการแย่งชิงเศษเสี้ยวทองแดงชิ้นนั้นจบลง ชายชราคนหนึ่งก็กล่าวด้วยความเสียดายอย่างสุดซึ้ง และคำพูดของเขาได้สร้างความตื่นตระหนกให้กับผู้คนเป็นอย่างมาก
“สมบัติสวรรค์ที่จักรพรรดิโบราณบ่ม!”
“เด็กน้อยคนนั้นหนีไม่รอดอย่างแน่นอน เพราะข้ารู้สึกได้ถึงสายตาที่เต็มไปด้วยความอาฆาตมองมาจากเหมืองโบราณต้นกำเนิด!”
“สายตานั้นหายไปอย่างรวดเร็ว บางทีสิ่งมีชีวิตโบราณที่อยู่ในเหมืองโบราณอาจไม่ออกมาข้างนอก”
หลายคนเริ่มวิเคราะห์และตรวจจับหาเส้นทางที่เย่ฟ่านใช้หลบหนี
ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์หลายแห่งมีอาวุธเต๋าสุดขั้วที่พังทลายจนระดับตกลงมาเป็นเพียงอาวุธระดับเซียนโบราณ
หากพวกเขาได้ครอบครองสมบัติเช่นนี้บางทีดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาอาจกลายเป็นมหาอำนาจแห่งใหม่ของโลกก็ได้!
…
ในการต่อสู้ครั้งนี้ รากฐานของตระกูลหวังในภาคเหนือของตงหวงถูกกวาดล้างออกไปจนหมดสิ้น
ข่าวที่เกิดขึ้นในเมืองศักดิ์สิทธิ์สั่นสะเทือนโลกทั้งใบ และทำให้คู่คนมากมายเกิดความหวาดหวั่นอย่างถึงที่สุด
ตอนนี้เย่ฟ่านกลายเป็นยอดฝีมือผู้อยู่ยงคงกระพันภายใต้ระดับเซียนเทียม และเขาสามารถกวาดล้างรากฐานของมหาอำนาจอันยิ่งใหญ่ของโลกออกไปจากตงหวงได้?
“หากหวังเถิงรู้เรื่องนี้เขาจะต้องสู้ตายกับเย่ฟ่านอย่างแน่นอน!”
หลายคนเริ่มตั้งความหวังโดยต้องการให้จักรพรรดิน้อยแดนเหนือและเย่ฟ่านสู้กันอีกครั้ง
