2159 - ไม่อาจตายได้มากกว่านี้อีกแล้ว 

2159 - ไม่อาจตายได้มากกว่านี้อีกแล้ว

มีช่องว่างสีแดงเข้มระหว่างสวรรค์และโลก จักรวาลทั้งหมดกลายเป็นสีแดงเข้ม หมอกและจางๆถูกปลดปล่อยออกมาไม่สิ้นสุด

นี่คือเสียงร่ำไห้ของเต๋าผู้ยิ่งใหญ่

เป็นเพราะสือฮ่าวเคยได้รับตราประทับหลักของสวรรค์ซึ่งเป็นที่ยอมรับจากโลกนี้

แม้ว่าเขาจะยอมแพ้ในท้ายที่สุด แต่เขาก็ยังสะท้อนกับโลกนี้ มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดและความหมายที่แตกต่างออกไป

ตอนนี้ เขาถูกฆ่า วิญญาณดั้งเดิมของเขาถูกลบกลายเป็นสายฝนแห่งแสงสว่างและกระจัดกระจายไปในโลกนี้ อาณาเขตเต็มไปด้วยดวงดาวสั่นสะเทือนทำให้เก้าสวรรค์สิบพิภพก้องกังวานด้วยเสียง

“ไม่...”

ใครบางคนจากราชสำนักกรีดร้อง หางตาของเขารู้สึกราวกับว่ากำลังจะแยกออกจากกัน พวกเขาเห็นการต่อสู้ในส่วนลึกของจักรวาลผ่านค่ายกล ผลที่ตามมาคือความเยือกเย็นและน่าเศร้า

สือฮ่าวถูกฆ่าตาย ราชันย์ดินแดนปิดผนึก กระดูกแขนสีทองและคนอื่นๆแตกออกเป็นเสี่ยงๆแหลกสลายในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว ฉากนี้น่าเศร้าเกินไป

หวูหวู

ในลำธารแห่งดวงดาวของจักรวาล ลมหนาวพัดผ่าน เสียงเหมือนใครบางคนคร่ำครวญ ในอวกาศนี้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมีลม นี่คือฉากที่ผิดปกติบางอย่าง

สือฮ่าวเสียชีวิต ทำให้เกิดฉากที่ผิดปกติมากเกินไป

โบ!

ในความว่างเปล่า ดอกบัวโลหิตปรากฏขึ้นทีละน้อย หยั่งรากในจักรวาล เป็นภาพที่ดูหดหู่อย่างยิ่ง

ทันใดนั้น สายฟ้าสีดำก็ปรากฏขึ้นเป็นริ้ว เมฆโลหิตกระจายไปทั่ว ฉากที่ผิดปกติที่น่ากลัวปรากฏขึ้นทุกที่ในเก้าสวรรค์สิบพิภพ

ราชสำนักอยู่ในความเศร้าโศกอย่างยิ่ง ช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดก็มาถึง

สือฮ่าวพบกับความตายก่อนวัยอันควร ซึ่งแสดงถึงการล่มสลายของราชสำนัก

แม้แต่ราชันย์ดินแดนปิดผนึกซึ่งเดิมควรจะปกป้องคนที่เหลือเขาก็ไม่อาจรอดชีวิตแหลกสลายไปทั้งกะโหลกศีรษะ

ตอนนี้มังกรเหล่านี้ไม่มีผู้นำ

เสียงสะอื้นดังก้องไปทั่วโลก แม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ของราชสำนักหลายคนมาจากหมู่บ้านหินผา ซึ่งเป็นทายาทของทหารแปดร้อยคนที่ผ่านมา ตอนนี้พวกเขารู้สึกเศร้าเสียใจเป็นอย่างมาก

“อา…”

มดเขาสวรรค์คำรามด้วยความโกรธ ดวงตาของเขาแดงก่ำ และเสียงแหบแห้ง

“อาจารย์!”

เกล็ดบนร่างของมังกรแดงทั้งตัวเปิดและปิด มันเต็มไปด้วยความเศร้าและความโกรธ อยากจะบ้าคลั่ง ตอนนี้พวกเขาถูกแยกจากกันด้วยชีวิตและความตายตลอดไปเช่นนั้น

มู่ชิง หินศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ จักรพรรดิผีเสื้อ จูหลินและดวงตาของคนอื่นๆต่างก็เป็นสีแดง น้ำตาไหล กำหมัดแน่น เลือดไหลออกมาจากมุมปากของพวกเขา

“เฮอะ!”

เสียงที่เย็นชาและดูถูกเหยียดหยามดังก้องไปทั่วโลก นี่คือราชาอมตะเอ๋าเฉิง

“ข้าเป็นเจตจำนงของสวรรค์อย่างแน่นอน อันนี้เป็นกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ใครจะกล้าสู้กับข้า? พวกเจ้าทุกคนช่างน่าหัวเราะเกินไป!”

“คนที่ถูกฆ่าเป็นเพียงมด พวกเจ้าที่เหลือยิ่งไม่มีค่าอะไรเลย” ราชาอมตะไท่สือกล่าวเป็นคนแรกที่ถอนตัว

ราชาอมตะหยวนชูแสดงท่าทางเย็นชา มองไปยังอาณาจักรล่างผ่านประตูอมตะ เขามีเพียงเผยรอยยิ้มจางๆไม่พูดอะไร แล้วหันหลังเดินจากไป

ฮ่อง!

มือสีเหลืองดินที่ยิ่งใหญ่ของราชาอมตะเอ๋าเฉิงที่เอื้อมมือไปยังส่วนลึกของจักรวาลที่มืดมิดและถูกทำลาย ที่นั่นมีศพที่เต็มไปด้วยเลือด

“เอ๋าเฉิง พอแล้ว! หากเจ้ายังกล้าทำร้ายศพของเขาจะถือว่าเจ้าต้องการท้าทายข้า!”

ภายในประตูอมตะ กิ่งท้อเซียนยื่นออกมาแข็งแกร่งราวกับมังกรเพื่อหยุดมือใหญ่ของราชาอมตะเอ๋าเฉิง น้ำเสียงของเขาเย็นชามาก

เดิมทีเขาต้องการลงมือต่อสู้อย่างแท้จริงไปแล้ว แต่ราชาอมตะไท่สือและราชาอมตะหยวนชูยังอยู่ที่นี่

ผู้เชี่ยวชาญผู้ยิ่งใหญ่สองคนนั้นเดินทางมาที่เมืองของเขาเพื่อขัดขวางไม่ให้เขาออกจากที่ตั้งดังนั้นสิ่งต่างๆจึงเลวร้ายอย่างที่เห็น

“อะไรก็ได้”

ราชาอมตะเอ๋าเฉิงกล่าว แม้จะเป็นเช่นนี้ แต่พลังศักดิ์สิทธิ์อันทรงพลังของเขายังคงกลับมา กวาดผ่านท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวในทันที ไปถึงทุกมุมของโลกนี้!

แม้ว่าเขาจะเป็นราชาอมตะ แต่เขาก็เป็นคนที่ระมัดระวัง หลังจากยืนยันว่าไม่มีวิญญาณดั้งเดิมของฮวงเหลืออยู่เพียงเล็กน้อยเขาก็จากไป

ในฐานะราชาอมตะ เจตจำนงเดียวสามารถแยกจักรวาล มีอำนาจที่จะรู้ทุกสิ่งภายใต้สวรรค์

ลืมฉากนี้ไปได้เลยต่อหน้าต่อตาเขา แม้แต่สิ่งมีชีวิตที่ถูกซ่อนไว้เมื่อหลายล้านปีก่อน ถ้าเขาต้องการพบพวกมันจริงๆ เขาก็สามารถค้นพบพวกมันได้

อ๋าวเฉิงจากไปแล้ว!

เขาไม่ต้องการที่จะต่อสู้กับราชาพานอย่างแท้จริง ท้ายที่สุด พวกเขาเป็นคนที่ทำลายเพื่อนเก่าของเขา สังหารราชันดินแดนปิดผนึกอย่างสิ้นเชิง!

ถ้าเขายังคงแสดงท่าทีแข็งกร้าวราชาพานอาจคุ้มคลั่งขึ้นมาและการต่อสู้ของพวกเขาจะลากราชาอมตะอีกหลายคนให้เข้าร่วมสงคราม!

บนท้องฟ้า เจดีย์ที่พังทลายซึ่งมีสีขาวราวกับหยกก็ผุดขึ้นและตกลงมามันเคลื่อนผ่านร่างของสือฮ่าว ราชันย์ดินแดนปิดผนึกของเขาอมตร่วงหล่นก็กำลังค้นหาเศษเสี้ยววิญญาณของสือฮ่าวเช่นกัน

ราชาพานปลดปล่อยเจตนาฆ่าอย่างเย็นชา แผ่ซ่านออกไปด้านนอก!

“ขออภัยที่ทำให้สหายเต๋าขุ่นเคือง!”

ภายในดินแดนปิดผนึกเขาอมตะร่วงหล่นเสียงหนึ่งดังขึ้นจากภายใน ผู้นำตระกูลนี้แสดงพลังศักดิ์สิทธิ์นำเจดีย์ที่ถูกทำลายออกไป

เขายืนยันว่าสือห่าวตายจริงๆ แม้แต่เสี้ยววิญญาณดั้งเดิมของเขาก็ยังสูญสลายไปหมดแล้ว

ในความเป็นจริง ไม่จำเป็นต้องคิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ ลืมฮวงไปได้เลย

ถึงแม้ว่าจะเป็นราชาอมตะตัวจริงที่เผชิญหน้ากับการโจมตีร่วมกันของเอ๋าเฉิง, ไท่สือและหยวนชูและบรรพบุรุษโบราณของเขาอมตะร่วงหล่นก็ยังเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะหนีหายนะพ้น

เมื่อผู้เชี่ยวชาญสุดโต่งสี่คนลงมือ ใครจะเผชิญหน้าพวกเขาได้?

ภายในราชสำนัก ผีอมตะเผยการแสดงออกที่แปลกประหลาดหลังจากที่ฮวงเสียชีวิตแล้ว

หมายความว่าราชสำนักถึงจุดสิ้นสุด มันจะพังทลายลงที่นี่ หรือจะมีคนอื่นมาแทนที่เขา?

วันนั้นผีอมตะก็จากไป

ในวันเดียวกันนั้น หมอกมัวล้อมรอบราชสำนัก บรรดาแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ก็หายตัวไป ไม่มีร่องรอยเหลือให้พบเลย

ข่าวนี้เข้าสู่ดินแดนอมตะ ทำให้เกิดความโกลาหลค่อนข้างมาก อัจฉริยะที่กำลังโจมตีอาณาจักรราชาอมตะถูกสังหารไปครึ่งทางในการบรรลุสถานะราชาอมตะ

เหล่าผู้เป็นอมตะที่แท้จริงต่างตกตะลึง โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่บรรลุถึงระดับครึ่งราชาอมตะ คลื่นความเยือกเย็นไหลลงมาตามหลังของพวกเขา

พวกเขาตระหนักดีว่าหากต้องการบรรลุระดับราชาอมตะ พวกเขายังต้องใส่ใจเกี่ยวกับความสัมพันธ์กับผู้อื่น

หากพวกเขาพยายามโจมตีในระดับนี้เพียงลำพัง อาจมีใครบางคนกำลังวางแผนต่อต้านพวกเขา

มีคนอื่นหัวเราะดังลั่นเอ๋ากานและคนอื่นๆที่เคยขัดแย้งกับสือฮ่าวและแม้แต่ตระกูลอมตะก็มีคนที่ปรบมืออย่างมีความสุข

สำหรับตระกูลราชาอมตะไท่สือและหยวนชูไม่จำเป็นต้องพูดถึงพวกเขาแม้แต่น้อย

ตระกูลเหล่านี้มักมีทัศนคติที่หยิ่งยโส มองลงมาทุกด้านโดยระบุโดยตรงว่าการที่สามารถฆ่าฮวงได้นั้นนับว่าเป็นอย่างไรได้? เขาไม่รู้จักความยิ่งใหญ่ของโลก สมควรถูกฆ่าตายตั้งแต่แรก!

“แม้แต่คนอย่างฮวงก็ยังต้องการที่จะเป็นราชาอมตะ? ฝันไปเถอะ แม้แต่คนอย่างเขาก็ยังปรารถนาที่จะเทียบเท่ากับบรรพบุรุษโบราณของตระกูลของข้า ราชาอมตะเอ๋าเฉิง?” คนของตระกูลเอ๋าเยาะเย้ย

“เขา? มีความสามารถที่จะบรรลุความเป็นอมตะได้จริงๆ แต่เขาไม่เจียมตัวเกินไปถึงกับคิดจะเป็นราชาอมตะ” ตระกูลของราชาอมตะไท่สือก็มีคนที่พูดแบบนี้เช่นกัน