บทที่ 52 : จินจิงหวูมาแล้ว!
บทที่ 52 : จินจิงหวูมาแล้ว!
"'ลู่หวู่คนนี้ไม่ง่ายเลยจริงๆ ความแข็งแกร่งของเขาเกือบจะถึงขีดจำกัดของนักรบผู้ปลุกพลังเเล้ว ดังนั้นแม้ว่างูปะการังสีทองสองตัวจะรวมพลังกัน แต่มันก็ยังยากที่จะฆ่าเขาได้"
พวกชูโจวทั้งสี่นั่งดูการต่อสู้ระหว่างลู่หวู่และงูปะการังสีทองสองตัวผ่านกล้องส่องทางไกล…. สถานการณ์การต่อสู้สามารถอธิบายได้ว่ารุนแรง, ลูหวู่กำลังชนกับงูปะการังสีทองยาว 50 เมตรทั้งสองตัวอย่างบ้าคลั่งด้วยการต่อสู้เเบบตัวต่อตัวซึ่งๆหน้า, สถานการณ์นี้ทำให้เกิดเสียงสั่นสะเทือนตลอดเวลาเเละยังคงดังมาอย่างต่อเนื่อง
เเละในที่สุด, ระเบียงชั้นบนสุดซึ่งเป็นที่ตั้งของระเบียงทั้งหมดก็ทรุดตัวลงโดยตรงเเละไม่ว่าจะเป็นลู่หวู่หรืองูปะการังสีทองมันล้วนตกลงไปในอาคารข้างล่าง
เเต่ถึงเเม้จะตกลงมาเเล้วเเต่การปะทะกันของทั้งสองฝ่ายยังคงเกิดขึ้นในอาคารด้านล่างต่อไป, ด้วยวิธีนี้ทำให้กำแพงอาคารถูกเจาะและระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ อิฐและหินจำนวนนับไม่ถ้วนกระเด็นออกมา….. การต่อสู้ที่รุนเเรงเช่นนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดจากคนธรรมดาทั่วไป
…….
"ดูเหมือนว่างูปะการังสีทองสองตัวจะไม่สามารถฆ่าลู่หวู่ได้นะ…. ในเมื่อเป็นเเบบนี้เราไปทักทายเขากันหน่อยเถอะ" ชูโจวหัวเราะเบา ๆ และกระโดดลงจากหลังคา
“กัปตัน คุณนี่ร้ายจริงๆ” หลี่ชิงฉียิ้มเบา ๆ และกระโดดลงจากหลังคาตามไป
ซีเหมิงรู้สึกตกตะลึงเมื่อเห็นชูโจวและหลี่ชิงฉีกระโดดลงมาจากหลังคาอาคาร, อาการบาดเจ็บที่ขาของเขาเพิ่งฟื้นตัวได้ไม่นาน….. ควรกระโดดตามไปดีใหม?
ก่อนที่ซีเหมิงจะทันได้คิดจบ เขาก็ถูกหลิงซานจับไว้และถูกจูงให้กระโดดลงไปพร้อมกับเขา
"หลิงซาน คุณจะไม่ทำตามวิธีของกัปตันชูที่แบกฉันไว้ข้างหลังหน่อยหรอ"
"ไม่! "
……
อีกด้านหนึ่ง, ในอาคารที่พังทลายลง…. ลู่หวู่ซึ่งร่างกายเต็มไปด้วยเลือดกำลังยืนพิงกำแพงและนั่งลงช้าๆ, ใช้มือเช็ดเลือดออกจากมุมปากเเละในสายตาของเขามีเเต่ความเย็นชาอย่างสุดจะพรรณนา
ทีมไวเปอร์ ตอนนี้เหลือเขาคนเดียวแล้วสมาชิกคนอื่นๆ….. ตายหมดเเล้ว
ในสถานการณ์ปกติ, ความแข็งแกร่งของลู่หวู่นั้นดีกว่างูปะการังสีทองทั้งสองตัว แต่งูปะการังสีทองสองตัวนี้บ้าคลั่งมากจนไม่สนใจอาการบาดเจ็บเลยของตัวเองเลยเเละในท้ายที่สุด เป็นเขาเองที่จำเป็นต้องฝืนกระตุ้นศักยภาพของตัวเองเเละระเบิดพลังทำให้งูปะการังสีทั้งสองตัวบาดเจ็บสาหัสทันทีและหลบหนีไป
“ชูโจว, ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้เเกรอดไปได้” เมื่อนึกถึงชูโจว ลู่หวู่ก็กัดฟันเเละตะโกนออกมาด้วยความเกลียดชัง
“ไม่ปล่อยฉันให้รอด…ทำไมคุณใจร้ายจังล่ะ” ในทันใดนั้นเองจู่ ๆ ชูโจวก็ปรากฏตัวต่อหน้าลู่หวู่เเละมองดูเขาอย่างสนุกสนาน
รูม่านตาของลู่หวู่หดตัวเล็กน้อย เขาไม่เคยคิดเลยว่าชูโจวจะปรากฏตัวต่อหน้าเขาในเวลานี้…. นอกจากนี้ ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขารู้สึกถึงอันตรายเล็กน้อยจากชูโจว
"ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาแม้ว่าเราจะมีแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันหลายครั้ง...แต่พูดตามตรงนี่เป็นเพียงครั้งที่สองที่เราได้พบหน้ากันอย่างเป็นทางการ" ชูโจวแสดงรอยยิ้มสดใสบนใบหน้า
"ฉันขอถามอะไรคุณหน่อยได้ไหม,พวกคุณทีมไวเปอร์….พวกคุณโจมตีเราทำไม"
ลู่หวู่ผงะเล็กน้อยแล้วเย้ยหยัน "หึๆ จินจิงหวู่ซื้อชีวิตเเกด้วยเงิน 100 ล้าน แน่นอนว่าเราจะไม่พลาดข้อเสนอที่ดีเช่นนี้...เเต่น่าเสียดายทีาเราประเมินเเกต่ำไป งานเเบบเเกต้องมีมูลค่าอย่างน้อย 500 ล้าน!"
ลู่หวู่ไม่มีเจตนาที่จะเก็บความลับของจินจิงหวูเลย เเละอันที่จริงเขามีร่องรอยของความไม่พอใจต่อจินจิงหวูอยู่แล้ว….. ให้ตายเถอะไหนบอกว่าชูโจวเป็นแค่เด็กที่เพิ่งปลุกพลังได้, นักรบผู้ปลุกพลังระดับต่ำสามารถกำจัดทีมไวเปอร์ของพวกเขาทั้งทีมได้หรือ?
“จินจิงหวู?” เมื่อได้ยินชื่อนี้ ดวงตาของชูโจวฉายแววเจตนาฆ่าอย่างล้ำลึก, แต่หลังจากนั้นเขาก็ยิ้มอย่างอ่อนโยนเเล้วพูดว่า "ขอบคุณที่บอกฉัน นี่คือของขวัญเล็กน้อยสำหรับคุณ" ในขณะที่พูดจบชูโจวก็หยิบระเบิดออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วโยนไปที่ลู่หวู่
"ของขวัญ?" เมื่อลู่หวู่ได้ยินชูโจวพูดถึงของขวัญ เขาก็อยากจะเอื้อมมือไปหยิบมันโดยสัญชาตญาณแต่เมื่อเขาเห็นว่าของขวัญนั้นเป็นระเบิดหนังศีรษะของเขาก็ชาวาบในทันที
"ชูโจว...ไอ้เด็กเวรรรร" ลู่หวู่สาปแช่งเสียงดังและรีบถอยหลังอย่างเต็มกำลัง
ตูมมมมม!
ระเบิดได้ระเบิดกำแพงข้างๆกระจุย เเต่ลู่หวู่ไม่ได้รับบาดเจ็บเพราะเขาถอยได้ทันเวลา
“หืมมม ฉันอุตส่าใจดีให้ของขวัญคุณ แต่คุณไม่ต้องการมันหรอ?”
"การไม่รับของขวัญทำให้ฉันโกรธมากเเละเมื่อใดก็ตามที่ฉันโกรธ ฉันจะอยากจะฆ่าใครสักคน" หลังจากพูดจบเขาใช้ทักษะก้าวย่างลวงตาพุ่งเข้าหาลู่หวู่เหมือนผีทันที
ในขณะเดียวกัน ชุดเกราะสีเงินก็ปรากฏขึ้นบนร่างกายของเขาด้วยผลของทักษะร่างไทเทเนียมทองคำเเละมันเปล่งออร่าความดุดันที่ไม่มีใครสามารถเปรียบเทียบได้
"ตูมมมมม"
ชูโจวและลู่หวู่ได้เเลกหมัดกันทันที จากนั้นใบหน้าของลู่หวู่ก็ซีดลงพร้อมๆกับแขนกลในมือที่แตกเป็นเสี่ยงๆ…. พลังที่รุนแรงจากหมัดของหลินเป่ยได้แผ่กระจายไปทั่วร่างกายของเขา
เดิมที่ลู่หวู่ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่แล้ว ดังนั้นในตอนนี้เขาจึงไม่สามารถทนได้อีกต่อไปและกระอักเลือดออกมาเต็มปาก....มีแม้กระทั่งมีชิ้นส่วนของอวัยวะภายในอยู่ในกองเลือดนั้น
“เเก……เเกเป็นผู้ปลุกพลังระดับสูง” ลู่หวู่เบิกตากว้างมองชูโจวด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
เขาได้ข้อมูลเรื่องของชูโจวมาจากจินจิงหวู เเละด้วยวิธีนี้ทำให้เขารู้ว่าชูโจวเพิ่งได้รับการเลื่อนขั้นเป็นนักรบผู้ปลุกพลังได้ไม่ถึงเดือน……เเต่คนที่เพิ่งได้รับการเลื่อนขั้นเป็นนักรบผู้ปลุกพลังระดับต่ำได้ไม่ถึงเดือน แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นนักรบผู้ปลุกพลังระดับสูงแล้ว….. นี่เป็นเรื่องเหลือเชื่อมากเกินไป
"คุณเดาได้ถูก…. แต่น่าเสียดายที่ไม่มีรางวัลให้" ชูโจวดึงดาบฟันมังกรของเขาออกมาและฟันไปที่คอของลู่หวู่, ลู่หวู่ซึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัสครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่สามารถหยุดการโจมตีนี้ได้เลยและถูกดาบฟันมังกรตัดหัวออกโดยตรง
“กัปตันชู” หลิงซานและคนอื่น ๆ รีบวิ่งตามมาและได้เห็นว่าชูโจวได้ตัดหัวของลู่หวู่ไป แล้วและพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นลู่หวู่ก็เป็นนักรบที่ไปถึงระดับขีดจำกัดของนักรบผู้ปลุกพลังเเล้ว……..แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสก็ตาม เเต่พลังต่อสู้ของเขาก็ยังคงแข็งแกร่งมาก เเละในตอนนี้ชูโจวที่สามารถฆ่าลู่หวู่ได้ก็สามารถอธิบายได้เพียงอย่างเดียวว่าชูโจวนั้นก็แข็งแกร่งมากเช่นกัน
เเละเมื่อพวกเขานึกขึ้นได้ว่า ชูโจวได้รับการพัฒนาเป็นนักรบผู้ปลุกพลังพร้อมๆกับพวกเขาเเต่ในตอนนี้ ชูโจวกลับสามารถฆ่าคนที่แข็งแกร่งอย่างลู่หวู่ได้ สิ่งนี้ทำให้พวกหลิงซานทั้งสามคนก็ตกอยู่ในภวังค์ทันที
อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ชูโจวไม่สนใจพวกหลิงซานทั้งสามคนเลย……เขาเงยหน้าขึ้นมองไปบนยอดตึกสูงที่ฝั่งตรงข้าม
เเละที่นั่น, มีร่างกำยำร่างหนึ่งปรากฏขึ้น
"จินจิงหวู!"
หลังจากที่ชูโจวรู้ข่าวจากโจวหยุนชานว่า,จินจิงหวูต้องการฆ่าเขา…หลังจากนั้นเขาก็ตรวจสอบข่าวของจินจิงหวูและเคยเห็นรูปถ่ายของเขา
ดังนั้นเขาจึงจำร่างที่อยู่บนยอดตึกสูงฝั่งตรงข้ามได้ในทันที ซึ่งมันก็คือจินจิงหวูจากตระกูลจิน
…………………….