ตอนที่ 941 แล้ว.. เมื่อกี้ พวกเธอได้เรียก หลินฟาน ว่าอะไร?

“ป้าใหญ่ ได้ยินไม่ชัดเหรอ? อายุมากแล้วหูคงไม่ดีแล้วสินะ?” หลินฟาน ได้พูด แล้วยิ้มออกมาเล็กน้อย

หญิงวัยกลางคนที่ได้ถูก หลินฟาน เรียกว่า ป้าใหญ่ เธอก็ได้โกรธจนกระโดดโลดเต้นไปมา แม้ว่าเธอจะเป็นป้าจริงๆ แต่แล้วเธอก็ยังไม่เต็มใจที่จะถูกเรียกอะไรแบบนี้ นี่.. หลินฟาน ไอ้เด็กคนนี้นี่เขาจงใจทำให้เธอโกรธ สินะ!

ป้าได้โกรธมาก และได้พูดว่า “ไอ้สารเลว ไอ้คนจนที่ตายไปแล้ว แกกล้ามาพูดกับฉันแบบนี้ได้ยังไง! หรือแกมันเบื่อชีวิตแล้วใช่ไหม มาดูสิว่าฉันจะทุบตีแกให้ตายในวันนี้ยังไง!”

ป้าคนนี้โกรธจัด จนได้หยิบรองเท้าแตะในถุงหิ้วออกมา 1 คู่ แล้วก็ได้กระโจนเข้าไปหา หลินฟาน ก่อนที่เธอจะมาซื้อเสื้อผ้า เธอก็ได้ไปซื้อรองเท้าแตะมาก่อน ซึ่งมันก็ถือได้ว่า ใช้ตบตีคน ..ได้พอดิบพอดี!

การโจมตีในระดับนี้ จากในมุมมองของ หลินฟาน แล้ว มันก็เหมือนกับการเล่นของเด็ก หลินฟาน แค่ถอยห่างออกไปสักเล็กน้อย ป้าก็ได้เสียการทรงตัวทันที และเมื่อนั้นเธอก็ได้กระโจนทิ้งตัวล้มลงไปที่ราวแขวนเสื้อแถวหนึ่งภายในร้าน และเมื่อลุกขึ้นมาก็ได้ไปกระแทกชนเข้ากับเสื้อผ้าแถวอื่นๆ จนพากันล้มระเนระนาด ..ดูยุ่งเหยิงไปหมด

หลินฟาน ได้พูด พร้อมกับหัวเราะออกไปว่า “ร้านคุณมีกล้องวงจรปิดใช่ไหม? คุณเองก็สามารถเป็นพยานให้ได้นะว่า ป้าใหญ่ คนนี้เป็นคนกระโดดเข้ามาจะทุบตีคน แต่กลับล้มลงไปเสียเอง และทั้งนี้ผมก็ไม่ได้แตะต้องอะไรเธอเลยด้วย..”

พนักงานหญิง ได้มองไปที่ หลินฟาน ด้วยสายตาว่างเปล่า แล้วพูดไปว่า “ทําไมคุณถึงได้ไร้มารยาทขนาดนี้ แล้วทำไมคุณถึงได้สร้างเรื่องยุ่งยากให้กับ คุณป้าคนนี้ ด้วย!”

ขณะที่เธอพูด พนักงานหญิง ก็ได้เข้าไปช่วยพยุงป้า และได้ถือโอกาสเก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นใกล้ๆ

หลินฟาน พูดว่า : “คนสวย มาช่วยผมคิดเงินก่อน”

พนักงานหญิง ได้กลอกตาอีกครั้ง และไม่ได้ตั้งใจจะไปช่วย หลินฟาน คิดเงิน แล้วนี่นับประสาอะไรกับเธอที่ต้องมาเก็บกวาดเสื้อผ้าที่ล้มลงระเนระนาด ยิ่งไปกว่านั้นเธอก็ไม่เคยคิดว่า หลินฟาน มีเงินจ่าย หลินฟาน ก็แค่แสร้งบังคับ…

ถ้าเป็นวันธรรมดา หลินฟาน อาจจะสนใจที่จะเล่นกับพวกเขา.. อย่างไรเสีย สุนัขประเภทนี้ก็ดูหัวสูงที่มองคนต่ำกว่าตัวเอง.. และมันก็ดูสนุกดี และดูออกจะเป็นเช่นเดียวกันกับการพาสุนัข ออกไปเดินเล่น…

แต่มันก็คงเป็นไปไม่ได้ในตอนนี้ ตอนนี้.. หลินฟาน กำลังต้องการรีบไปที่หางโจว และมันอาจจะต้องใช้เวลา สองถึงสามวัน… ในการจัดการเรื่องราวต่างๆ

ทันทีที่ หลินฟาน ก็ได้เอื้อมมือไปจับมือของพนักงานหญิง หลินฟาน ได้ทำสีหน้าที่มืดมน แล้วพูดไปว่า “ผมบอกว่า ให้มาช่วยคิดเงินให้ผมก่อน..”

พนักงานหญิง เมื่อได้ถูก หลินฟาน จับ เธอก็ได้มีความรู้สึกเหมือนว่าถูกขอทานจับ และทําให้รู้สึกว่าตัวเองสกปรก เธอจึงได้กรีดร้องขึ้นทันที แล้วพูดว่า “คุณทําอะไรนะ? นี่คุณมันอันธพาล คุณปล่อยมือจากฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ ปล่อย!”

พนักงานหญิงคนนี้ ได้กรีดร้องออกมา ตัวเธอเองได้ดูถูก หลินฟาน จากก้นบึ้งของหัวใจ และได้รู้สึกว่าตัวเธอเองสูงส่งกว่า หลินฟาน.. ดังนั้นเมื่อเธอได้ถูกคนที่ต่ำต้อยกว่าสัมผัส จึงเต็มไปด้วยความรู้สึกรังเกียจ…

“หนวกหู!”

หลินฟาน ได้พูดอย่างเย็นชา และได้เพิ่มแรงเล็กน้อย พนักงานหญิงก็ได้กรีดร้องออกมาจริงๆ และรู้สึกว่ากระดูกข้อมือของเธอกําลังจะแตก.. ในเวลานี้เธอทนไม่ไหวแล้ว ความรังเกียจ ได้แปรเปลี่ยนกลายมาเป็นความหวาดกลัวทันที มือของชายที่ยากจนคนนี้แข็งแกร่งมากจริงๆ และต่อให้เธอดิ้นรนต่อไป เธอกลัวว่าผลที่ตามมา….

ภายใต้การปราบปรามด้วยอำนาจเบ็ดเสร็จ อารมณ์ทั้งหมดของเธอมันก็ได้หายไป และไม่มีอยู่อีกต่อไป มันเหลือแต่เพียงความกลัว ที่เป็นความรู้สึกเดียวอย่างแท้จริงของเธอ… ในเวลานี้

“คุณต้องการอะไร?” พนักงานหญิง ได้กล่าวออกมาด้วยเสียงสั่นๆ

หลินฟาน ได้พูดว่า : “ผมบอกแล้ว ให้ช่วยผมคิดเงิน ผมกำลังรอที่จะไป และคุณก็อย่าได้มาทำให้ผม ..เสียเวลา”

หลังจากพูดออกไปเช่นนั้นแล้ว หลินฟาน ก็ได้ปล่อยมือ

แน่นอนว่า พนักงานหญิง เธอก็ได้เดินกลับไปที่หน้าเคาน์เตอร์ ..อย่างเชื่อฟังจริงๆ จากนั้นเธอก็ได้คิดคํานวณราคา แล้วพูดว่า “กางเกงหนึ่งตัว และเสื้อเชิ้ตหนึ่งตัว รวมเป็น 3,000 หยวนค่ะ..”

พนักงานหญิง ก็ได้เงยหน้าขึ้น แล้วมองอย่างกล้าๆ กลัวๆ ไปที่ หลินฟาน หากเพียงมองดูแค่ผิวเผิน เธอเองคงดูเหมือนว่าอยู่กับ หลินฟาน ไม่ไหวแล้ว แต่จริงๆ แล้วในใจของเธอนั้น ก็กลับยังคงดุด่า หลินฟาน อยู่ ชายยากจนคนนี้ ต้องบอกว่ามันแพงมากแน่ๆ และต้องคิดจะต่อรองราคากับเธอ..

แต่ใครจะไปรู้ หลินฟาน ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย เขาเพียงแค่พยักหน้า จากนั้นก็ได้หยิบโทรศัพท์ออกมา และทำการสแกน เพื่อจ่ายเงิน..

ติ๊ด!

“การชำระเงินสำเร็จ ได้รับการชำระเงิน 3,000 หยวน!”

อะไรนะ?

พนักงานหญิง ก็ได้ตกตะลึง หลินฟาน ก็ตรงไปตรงมาเกินไป เธอได้คิดไปว่าเขาเป็นคนยากจน แล้วคนๆ นี้ก็ต้องคิดที่จะต่อรองราคา ไม่แน่เธอเองอาจจะถูกเขาบังคับขายในราคาถูกๆ แต่ใครจะไปรู้ว่าเขาจะจ่ายเงิน 3,000 หยวน โดยไม่กระพริบตา 3,000 หยวน แม้ว่าจะไม่ใช่เงินมากมายนัก แต่ หลินฟาน ที่เป็นคนจนในสายตาของเธอ.. แล้วนี่.. คนจนคนหนึ่งสามารถจ่ายเงิน 3,000 หยวน อย่างตรงไปตรงมาเช่นนี้ได้? ซึ่งเรื่องนี้มันก็ดูเหมือนจะอธิบายอะไรบางอย่าง… ให้กับเธอได้

หลังจากการทําธุรกรรมเสร็จสิ้นสมบูรณ์แล้ว หลินฟาน ก็ขี้เกียจที่จะไปสนใจพวกเขา เมื่อนั้นเขาก็ได้เอื้อมมือออกไปดึงฉลากบนเสื้อผ้าใหม่ออก และโยนมันทิ้งลงในถังขยะ และหลินฟาน ก็ได้เดินผลักประตูออกไป

“อย่าได้คิดที่จะหนีไปไหน.. ฉันจะไม่ปล่อยแกไปแน่! ไอ้คนจน!”

คุณป้าที่ได้กลายเป็นบ้าไปในก่อนหน้านี้ ก็ได้ฟื้นคืนเรี่ยวแรง และได้ปีนขึ้นจากกองเสื้อผ้า และคว้าหยิบรองเท้าแตะขึ้นมาอีกครั้ง

เธอยังอยากต้องการไล่ทุบตี หลินฟาน..

พนักงานหญิง ก็ได้เดินตามออกไป แต่เมื่อได้เห็นว่าป้า ได้ถือรองเท้าแตะอยู่ในมือ และเมื่อนั้นเธอก็ดูตกตะลึงราวกับว่า จู่ๆ เธอก็ได้ถูกตรึงเอาไว้ ดวงตาของเธอก็ได้เหม่อลอย ใบหน้าของเธอ มันก็ได้กระตุก!

พนักงานหญิง ก็ได้มองตามสายตาของป้าคนนั้นไป และแล้วเธอเองก็ได้มีอาการแบบเดียวกันกับ ป้าคนนั้น เป๊ะๆ!

ฉากที่พวกเธอได้เห็นก็คือ.. หลินฟาน ได้เดินตรงไปฝั่งตรงข้ามถนน และได้หยุดอยู่ข้างรถ Rolls-Royce และเขาก็ได้เปิดประตูรถ แล้วขึ้นไปบนรถ จากนั้นเขาก็ได้ขับรถออกไปทันที

พนักงานหญิง และป้า ก็ได้มองตาปริบๆ ใบหน้าของทั้งคู่กระตุก.. เหมือนกับถูกตบฉากใหญ่ ไปหลายครั้ง..

อะไรกัน?

แล้ว.. เมื่อกี้ พวกเธอได้เรียก หลินฟาน ว่าอะไร?

คนจน.. ที่ตายไปแล้วงั้นเหรอ?

แล้วนี่.. คุณเคยเห็นคนจนที่ขับรถ Rolls-Royce ไหม?

“โอ้.. พระเจ้า! ที่แท้รถคันนี้ก็เป็นของเขา ฉันก็ยังได้พูดอยู่ว่าใครกัน.. เอารถ Rolls-Royce มาจอดไว้ที่นี่” พนักงานหญิง ได้บ่นพึมพําออกมา กับตัวเอง..ด้วยความตกใจ

ตอนที่ หลินฟาน ได้จับมือเธอ.. เดิมทีเธอตั้งใจจะแจ้งตํารวจ ..ในภายหลัง แต่ตอนนี้เธอก็ได้ล้มเลิกความคิดนี้ไปในทันที ถ้า หลินฟาน เป็นคนจนที่ตายไปแล้วจริงๆ เธอต้องแจ้งตํารวจอย่างแน่นอน แต่แล้ว.. คนอื่นกลับขับรถ Rolls-Royce… แล้วคนแบบนี้ เธอจะยังไปกล้ายั่วยุได้อย่างไร? เธอได้ชั่งน้ำหนักตัวเองดีแล้ว และไม่คิดกล้าทำให้ หลินฟาน ต้องลำบากเด็ดขาด…

นี่คือความแตกต่างระหว่าง มีเงิน กับไม่มีเงิน ถ้าคุณไม่มีเงิน ทุกคนก็จะเข้ามาดูถูกเหยียบย่ำคุณ แต่แล้ว.. ถ้าคุณมีเงิน คุณก็จะทําให้ผู้คนเกรงกลัว เพิ่มขึ้นไปได้กว่าสามแต้ม และมันก็เท่ากับมีโล่ มีเกาะคุ้มกันตัวให้ผู้คน ไม่กล้าเข้ามายั่วยุคุณ ..ได้ง่ายๆ

การมีเงิน นี่มันก็ดีจริงๆ!

ตุบ!

เมื่อนั้นก็ได้เห็นว่า จู่ๆ ป้าคนนี้ ก็ได้คุกเข่าลงไปกับพื้น รองเท้าแตะในมือก็ได้หลุดร่วงจากมือ เมื่อนั้นก็เห็นว่าป้าได้เอามือมากุมกันไว้ แล้วตัวของเธอเองก็ได้ดูสั่นๆ และพึมพําออกมาเบาๆ ว่า “พี่ใหญ่ฉันขอโทษนะ ฉันมันสมควรตายจริงๆ ยายแก่อย่างฉันเองก็รู้ตัวว่ามันไม่สมควร อีกฝ่ายดูสูงส่งแต่ฉัน.. ไม่ได้ๆ ยายแก่อย่าฉันได้ทำผิดบาปมหันต์….”

ลุคนี้ กับลุคหยิ่งผยองของเธอเมื่อกี้นี้ อยู่กันคนละขั้ว โดยสิ้นเชิง.. ตอนรังแกคนจน เธอเหมือนไก่บ้า ที่เต้นเก่งเสียยิ่งกว่าใคร ทำเสียงแข็งกร้าว หน้าตาโหดเหี้ยม แต่พอถึงเวลากราบไหว้เศรษฐี เธอกลับแสดงท่าที่หดหู่เหมือนราวกับหนูที่กำลังตกใจ…

นี่มันแตกต่างกันชัดๆ จะบอกว่าประชดประชัน หรือพูดเสียดสีก็ไม่ได้.. แต่อาจกล่าวได้ว่า.. มันช่างน่าขบขันเกินไป

คนประเภทนี้ หลินฟาน ก็เห็นมามากแล้ว และไม่คิดเก็บมาใส่ใจ เขาได้ขับรถออกจากย่านนี้อย่างรวดเร็ว และรีบขับมุ่งหน้าไปที่เมือง ..หางโจว

หากทาง ตู้เถา ไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้ แม้ว่าเขาจะออกหน้าแล้วก็ตาม เมื่อนั้นเขาก็จะเป็นคนพา หนิง เสี่ยวเยว่ กลับมาด้วยตนเอง..

และเขาก็มีลางสังหรณ์ว่า คราวนี้.. ตู้เถา เกรงว่าจะแก้ปัญหาในเรื่องนี้ไม่ได้.. เพราะคราวนี้คู่ต่อสู้ของเขาก็คือ.. หลิว จินเวย

หลิว จินเวย คนนี้ ก็เป็นพี่ใหญ่ในโลกใต้ดิน เขาสามารถที่จะกินได้ทุกอย่างตามที่เขาต้องการ ทั้งนี้เขาเองก็ได้ดํารงอยู่ในเจียงหนาน มาเป็นเวลาช้านาน บวกกับเรื่องในครั้งนี้.. การที่เขาได้มุ่งเป้ามาที่ หลินฟาน เขาเองก็คงไม่คิดที่จะไว้หน้า ตู้เถา อย่างแน่นอนอยู่แล้ว

หลินฟาน ในตอนนี้ก็กําลังคิดว่า ทําไม.. หลิว จินเวย ถึงได้มุ่งเป้ามาหาเขาอย่างกะทันหันเช่นนี้? หรือว่ามันเกี่ยวข้องกับลูกสาวของเขา หลิว อีน่า?

หลินฟาน ได้รุกราน หลิว อีน่า จริงๆ แต่แล้ว หลิว อีน่า ก็เป็นดั่งไข่มุกบนฝ่ามือของ หลิว จินเวย และเพื่อช่วย หลิว อีน่า ระบายความโกรธ ดังนั้นเขาจึงเลือกคิดที่จะจัดการกับ เขา.. ซึ่งเมื่อได้คิดไปมาแล้ว มันก็ดูสมเหตุสมผล

แต่ หลินฟาน มักจะรู้สึกว่าสิ่งต่างๆ มันจะไม่ง่ายขนาดนั้น ถ้าแค่ช่วยลูกสาวระบายความโกรธ หลิว จินเวย ก็สามารถมาเจรจากับ หลินฟาน ได้โดยตรง ..และแทนที่จะลงมือกับ หนิง เสี่ยวเยว่

การไปเมืองหางโจว ..ในครั้งนี้ หลินฟาน นอกจากจะต้องการพา หนิง เสี่ยวเยว่ กลับมาแล้ว เขายังต้องการเข้าใจสถานการณ์.. ว่านี่.. มันได้เกิดอะไรขึ้น

เมืองหางโจว ,มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้เกิดความคึกคักที่สุดในช่วง 2 วันนี้ และนั่นคงหนีไม่พ้นงานเลี้ยงวันเกิดของ หลิว จินเวย .. ทั้งในอีก 2 วันข้างหน้า หลิว จินเวย ก็จะอายุครบ 60 ปีแล้ว งานเลี้ยงเฉลิมฉลองวันเกิดในครั้งนี้ก็ยิ่งใหญ่มาก ได้ยินมาว่ามีคนดังในวงการธุรกิจ ที่ได้มาเข้าร่วมงานเป็นจำนวนมาก และเหล่าดาราดังมากมายก็ได้เข้ามาร่วมงาน..

และ… หนิง เสี่ยวเยว่ ก็เป็นหนึ่งในนั้น