บทที่ 18 เงินรางวัลการแจ้งเบาะแส 50,000 หยวน!
บทที่ 18 เงินรางวัลการแจ้งเบาะแส 50,000 หยวน!
หลังจากผ่านการการฝึกฝนในช่วงครึ่งวันเช้า ส่วนภาคบ่ายก็จะเป็นวิชาทฤษฎีในชั้นเรียน......
ชั้นเรียน บีสต์มาสเตอร์ ยังต้องเรียนรู้ทั้งด้านวัฒนธรรม และภาษาจีน การคิด และคณิตศาสตร์ล้วนเป็นวิชาหลัก
แม้ว่าจะเป็นวิชาหลัก แต่หลังจากสนุกสนานกับวิชาฝึกฝนภาคสนามไปแล้วนั้น ก็ยังมีนักเรียนบางคนที่ยังมีพลังเหลืออยู่ และไม่มีสมาธิ
ครูชราประจำชั้นเห็นเช่นนั้นก็ให้ทุกคนไปพักเบรกเพื่อหาน้ำดื่ม และพูดคุยรายละเอียด อธิบายสิ่งที่นักเรียนสงสัย
หลังจากวิชาอุดมการณ์และศีลธรรมจบลง วันแรกของชั้นเรียนบีสมาสเตอร์ในโรงเรียนมัธยมปลายปีสองก็สิ้นสุดลง
พัสดุของ"บริษัทส่งของHouse of Beastsจะต้องจัดส่งด้วยตนเอง เมื่อวานนี้บริษัทส่งของHouse of Beasts ได้ติดต่อเฉินเหวิน ล่วงหน้า และนัดเวลารับพัสดุที่บ้านเวลา 18.00 น.
ดังนั้น เขาจึงบอกลา เหอเซิ่งหลังเลิกเรียนแล้วรีบกลับบ้าน
หลังจากกลับถึงบ้าน เฉินเหวินก็เรียกอาโปตามปกติ เพื่อให้มันฝึกเดินต่อไป
ทันทีที่เขาพาอาโปเดินได้เพียงสองก้าว เฉินเหวินก็พบว่าโทรศัพท์ในกระเป๋าของเขาสั่น
“เกิดอะไรขึ้น? ยังไม่หกโมงเลย!”
เขาเคยกลับถึงบ้านประมาณ 17.30 น. แม้ว่าจะใช้เวลารอรถเมล์นานสักหน่อย แต่เขาก็ไม่สามารถกลับมาถึงบ้านได้ในเวลา 18.00 น.
ด้วยความสงสัย เฉินเหวินจึงดึงโทรศัพท์และต่อสายแปลก ๆ นี้
“สวัสดี นี่เฉินเหวินใช่ไหม?”
“ใช่ครับ คุณเป็นบริษัทส่งของใช่ไหมครับ”
“ขนส่งอะไร?”
อู๋กวงหานที่อยู่อีกฝั่งของโทรศัพท์ตกตะลึงเมื่อเขาได้ยินคำพูดนั้น จากนั้นจึงตอบกลับไป:
"ไม่ใช่! ผมมาจากสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติของเมืองชิงเหอ..."
“สำนักงานความมั่นคงแห่งชาติ?”
เฉินเหวินยังผงะเมื่อได้ยินคำนั้น ชื่อฟังดูน่าเกรงขาม แต่เขาเป็นเด็กดีที่ปฏิบัติตามกฎหมาย?
แต่ทว่ามันจะผิดกฎหมายก็ตรงที่มีแพนด้ายักษ์ไว้ในครอบครอง แต่ทว่ามันไม่ใช่สัตว์คุ้มครอง และที่สำคัญมันต้องมีใบอนุญาต!
เมื่อได้ยินความประหลาดใจในน้ำเสียงของเฉินเหวิน อู๋กวงหานที่อยู่อีกฝั่งของโทรศัพท์ก็พูดว่า:
"อย่ากังวล คุณไม่ได้ทำอะไรผิด!"
"โอ้~"
เฉินเหวินถอนหายใจด้วยความโล่งอก แล้วถาม "แล้วลุงตำรวจ.. โทรหาผมทำไหมครับ? "
เขาไม่รู้จะเรียกเจ้าหน้าที่ของสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติว่าอะไร แต่พวกเขาล้วนเกี่ยวข้องกับกฎหมายและความสงบเรียบร้อย เรียกลุงตำรวจก็ไม่น่าจะเป็นปัญหาใหญ่อะไร!
อู๋กวงหานอดไม่ได้ที่จะส่ายหัว และหัวเราะเมื่อได้ยินชื่อนี้ จากนั้นจึงอธิบายว่า:
"เป็นเช่นนี้ ในเย็นวันที่ 31 สิงหาคม 2021 เราได้ตรวจสอบสิ่งที่คุณรายงานแล้ว และมันเป็นความจริง..."
"เย้-!!"
เฉินเหวินกรีดร้องก่อนแล้วจึงพูดด้วยความประหลาดใจ "500,000?!"
"มะมัน...คือ"
อู๋กวงหานหัวเราะและกล่าวว่า: "ตามกฎข้อบังคับ เบาะแสที่มีผลงานที่โดดเด่นเป็นพิเศษจะได้รับโบนัส 100,000 ถึง 500,000 หยวน
คุณคิดว่าเบาะแสของคุณมีผลมากน้อยเพียงใด......
เฉินเหวินตกตะลึงแล้วกระซิบ: "ผลกระทบน่าจะค่อนข้างใหญ่ใช่ไหม ผมแจ้งให้คุณตรวจสอบแล้วไม่ใช่เหรอ?"
"คุณคิดว่าคุณเป็นคนเดียวที่รายงานงั้นเหรอ?"
อู๋กวงหานส่ายหัวโดยไม่พูดอะไร จากนั้นพูดว่า: "ผมจะไม่คุยกับคุณอีกต่อไป หลังจากประเมินแล้ว เบาะแสของคุณมีความโดดเด่น และอาจจะได้รับรางวัล 10,000 ถึง 50,000 หยวน
พิจารณาว่าคุณเป็นนักเรียนในโรงเรียน เพื่อเป็นการสนับสนุน และชมเชยพฤติกรรมรักชาติของคุณ เราจะให้รางวัลสูงสุดแก่คุณ 50,000 หยวน "
“ครึ่งล้านไม่ใช่เหรอ?”
เฉินเหวินพึมพำด้วยความผิดหวัง จากนั้นกล่าวขอบคุณ: "ขอบคุณ คุณลุงตำรวจ!"
อู๋กวงหานได้ยินประโยคก่อนหน้าของเฉินเหวิน แต่เขาไม่ได้ชี้ให้เห็นถึงความผิด แต่พูดด้วยรอยยิ้ม: "นั่นแหล่ะ วิธีรับมันง่ายมาก ภายใน 90 วันนับจากวันนี้ มาที่แผนกของเราในวันธรรมดาพร้อมกับบัตรประจำตัวประชาชน
แน่นอน คุณสามารถอนุญาตให้ผู้อื่นมารับแทนได้แต่ต้องนำหลักฐานมาแสดง
ที่อยู่แผนก XXXXXXXXX เมืองชิงเหอ
จำไว้นะ? "
ขณะที่ฟัง เฉินเหวินหยิบปากกาและกระดาษออกมาจากกระเป๋านักเรียนและพูดว่า "เดี๋ยวก่อนครับผมขอจดก่อน "
"ขอย้ำอีกครั้งว่าที่อยู่ของแผนก XXXXXXX เมืองชิงเหอ"
"ผมเข้าใจแล้วครับ!"
"ดีมาก ผมขอให้คุณมีชีวิตที่มีความสุข และคุณสามารถให้เบาะแสที่มีค่าแก่เราได้ในอนาคต"
ทันทีที่พูดจบ โทรศัพท์ของอีกฝ่ายก็วางสายไป
เฉินเหวินค้นหาตามที่อยู่ของโทรศัพท์มือถือ เป็นอาคารของหน่วยงานของรัฐจริง ๆ และดูไม่หลอกลวง
"อารมณ์ประมาณถูกสลากกินแบ่ง!"
"น่าเสียดายที่ไม่ถึงครึ่งล้าน..."
เขาบอกว่ามันน่าเสียดาย แต่เฉินเหวินมีรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเขา และกอดอาโปอย่างมีความสุข
“อาโป ฉันกำลังจะรวย ฉันจะซื้ออาหารอร่อย ๆ ให้นายนะ!”
เบาะแสในวันนั้นเป็นเพียงเพราะเขาไม่เข้าใจคำพูดต่อต้านชาวต่างชาติ แต่เขาก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะรับรับรางวัลอะไรด้วย
พูดถึงการเลี้ยงสัตว์อสูรแต่ละตัวได้นั้นต้องใช้เงินค่อนข้างสูง ลำพังรายได้ของพ่อและแม่ของเฉินเหวินคงไม่สามารถเลี้ยงดูอาโปให้ดีมากกว่านี้ได้ ...
เงินห้าหมื่นหยวนนั้นแม้จะไม่มากนัก แต่สำหรับเฉินเหวินนั้นนับว่าช่วยเขาได้มากทีเดียว
มันช่วยให้เขาสามารถหาซื้ิออาหารให้อาโปอีกเป็นเดือน เพื่อเร่งการเจริญเติบโตให้มัน และเพื่อวางรากฐานในการฝึกฝนการต่อสู้ให้อาโปโดยเร็วที่สุด...
“อ๊า~”
เมื่อได้ยินว่ามีของอร่อย ดวงตาสีดำเล็กๆ ของอาโปก็สว่างขึ้นทันที และน้ำลายแห่งความตื่นเต้นก็ไหลออกมาจากมุมปากของมัน
(ˉ﹃ˉ)!
เมื่อเห็นท่าทางของอาโป เฉินเหวินหัวเราะและพูดว่า "ฉันยังไม่ได้ซื้อเลย เจ้าหมีจอมตะกละ!"
หลังจากฝึกอาโปได้สักพัก โทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เป็นบริษัทส่งของจริงๆ
เขาเปิดประตูพร้อมกับอาโปในอ้อมแขน จากนั้นเขาก็พบพนักงานส่งพัสดุในเสื้อกั๊กสีเหลืองเดินมาที่ประตูพร้อมกับกล่องพัสดุ
“คุณเฉินเหวินใช่มั้ยครับ?”
หลังจากดูข้อมูลการจัดส่งแล้ว พนักงานส่งของก็พูดว่า: "โปรดแสดงบัตรชาชาชนด้วยครับ คุณจะเซ็นรับได้ก็ต่อเมื่อยืนยันตัวตนของคุณแล้ว!"
การขายสินค้าที่เกี่ยวข้องกับ บีสมาสเตอร์นั้นจะมีการตรวจสอบที่เข้มงวดมาก
เฉินเหวินพยักหน้าและส่งบัตรประชาชนยื่นให้พนักงาน
พนักงานส่งของใส่บัตรประชาชนของเขาลงในเครื่องมือในมือ และหลังจากตรวจสอบข้อมูลแล้ว เขาก็ส่งพัสดุในมือให้เฉินเหวิน
"คุณสามารถตรวจสอบได้ว่าสินค้าเสียหายหรือไม่ และโปรดตรวจสอบโดยเร็วที่สุดแล้วอัปโหลดด้วยนะครับ!"
"แนวทางการเลี้ยงลูกหมี" เฉินเหวินเปิดมันต่อหน้าเขาและมองดู หลังจากยืนยันว่าไม่มีปัญหา เขาก็กรอกใบเสร็จใน
"Cub House"
"ขอให้ชอปปิ้งอย่างมีความสุขนะครับ!"
หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็มองไปที่อาโปอย่างสงสัยแล้วก็จากไป....
หลังจากปิดประตูแล้ว เฉิน เหวินก็กลับมาที่โซฟาพร้อมกับอาโปในอ้อมแขนของเขา และเริ่มอ่าน
"แนวทางสำหรับการเลี้ยงลูกหมี"
“อาโป คราวหน้าจะกินอันนี้เป็นอาหารเช้าไหม?”
“อ๊า~”
“อาโป อยากกินนี่ไหม?”
“อ๊า...น่าอาหย่อย~”
“อาโป อยากดื่มนมวัวไหม?”
“อ๊า~”
“ฉันไม่น่าถามแกเลย แกก็ไม่เคยปฏิเสธอะไรเลย ไอ้เบื๊อก!”
"[บลาๆๆ~"
"..."
หลังจากได้ข้อสรุปจากอาโปแล้ว เขาได้รวบรวมคำแนะนำในหนังสือ เพื่อเลือกสูตรอาหารที่เหมาะสมสำหรับมัน จากนั้นเขาจึงถ่ายรูปส่งให้กับแม่ของเขา
เพราะเฉินเหวินทำอาหารไม่เป็นเขาจึงต้องถ่ายภาพอาหารของอาโปเพื่ิอให้แม่ซื้ิอวัตถุดิบ
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เฉินเหวินก็ถ่ายภาพน่ารักๆ ของอาโปอีกสองสามภาพแล้วส่งไปให้แม่อีกครั้ง
แน่นอนว่าทันทีที่ เฉินเหวินโพสต์ภาพ แม่ก็พูดทันทีว่า "มันมากมายขนาดนี้เลยเหรอลูกของอาโป งั้นคงต้องลดอาหารเย็นของพ่อกับลูกซะแล้วละมั้ง!"
หลังจากนั้น เฉินเหวินจึงบอกแม่เขาเขาได้รับเงินรางวัล 50,000 หยวน
ในตอนแรกแม่เฉินเหวินคิดว่าเขาล้อเล่นกับแม่ แต่เธอเคยได้ยินเฉินเหวินพูดถึงเรื่องนี้ และจะต้องนำบัตรประชาชนไปขอรับเงินรางวัลอีกทั้งยังเป็นที่ทำการของรัฐ เธอเลยไม่มีข้อสงสัยอีก....
ดังนั้นจึงเป็นงานใหญ่ของแม่เฉินเหวิน ที่ต้องให้คุณพ่อพาเฉินเหวินไปรับรางวัลให้ทันเวลานั่นเอง!
