มรรคามหาเทพวิวัฒน์ ตอนที่ 13 ถ้ำแห่งความโกลาหลและหมีเหี้ยมอัคคีสีชาด 

มรรคามหาเทพวิวัฒน์ ตอนที่ 13 ถ้ำแห่งความโกลาหลและหมีเหี้ยมอัคคีสีชาด

ในขณะที่ลู่อวี่กําลังจะฆ่าสัตว์ประหลาดต่อไป เขาก็ได้พบกับคนสองคน

"แย่แล้ว เราเพิ่งเดินผ่านที่นี่ไปไม่ใช่เหรอ"

"เวรเอ๊ย ดูเหมือนว่าเราจะหลงทาง"

"ทําไมเราไม่เทเลพอร์ตออกไปล่ะ? ไหน ๆ เราก็หาทางออกไม่ได้อยู่แล้ว"

"เฮ้อ เหลือแค่วิธีนี้สินะ..."

ทั้งสองคนรู้ตัวว่าตัวเองหลงทางจึงหยิบคัมภีร์ออกมาอย่างช่วยไม่ได้

จากนั้นทั้งสองคนก็ถูกเทเลพอร์ตออกไปพร้อมกัน

ขณะที่ลู่อวี่ตระหนักได้ว่าเขาไม่สามารถหาทางออกได้เช่นกันและปัญหาคือเขาไม่มีคัมภีร์เทเลพอร์ต

ถ้าเขาหลงทางที่นี่จริง ๆ เขาจะตกอยู่ในอันตราย

ตอนนี้ลู่อวี่ได้แต่หวังพึ่งในดวงตาแห่งสัจธรรมของเขา

เนื่องจากดวงตาแห่งสัจธรรมของเขาสามารถเห็นได้ว่าอันตรายและโอกาสอยู่ที่ไหน เพราะฉะนั้นมันจะสามารถรู้เส้นทางออกไปสู่ภายนอกได้ใช่ไหม?

ด้วยความคิดนี้ลู่อวี่จึงเปิดใช้งานดวงตาแห่งสัจธรรมของเขาและมองไปรอบ ๆ

......

เมื่อเขามองไปที่โพรงถ้ำแห่งหนึ่ง การแจ้งเตือนปรากฏขึ้นที่หน้าโพรง "ข้างใน"

เมื่อเขามองไปที่โพรงถ้ำอื่น ๆ เขาได้รับการแจ้งเตือนว่า "ข้างนอก"

ลู่อวี่เข้าใจความหมายเบื้องหลังการแจ้งเตือนอย่างรวดเร็ว การเดินไปในเส้นทาง "ข้างใน" จะทําให้เขาไปถึงใจกลางถ้ำได้

หากเขาเดินไปในเส้นทางการแจ้งเตือน "ข้างนอก" เขาจะสามารถออกไปยังข้างนอกถ้ำได้

ลู่อวี่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก โชคดีที่ดวงตาแห่งสัจธรรมของเขาสามารถเห็นเส้นทาง

มิฉะนั้นหากไม่มีคัมภีร์ มันจะเป็นทางตันสําหรับเขา

หากลู่อวี่โชคดีเขาอาจได้พบกับคนใจดีที่จะขายคัมภีร์เทเลพอร์ตให้เขา

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ควรฝากความหวังไว้กับคนอื่นตั้งแต่แรก

ในขณะนั้น มีคนอีกสองคนเดินไปที่ถ้ำที่ลู่อวี่อยู่

ทั้งสองเป็นเด็กผู้หญิง พวกเขามองไปที่โพรงถ้ำของลู่อวี่และขมวดคิ้ว

"มันจบแล้ว เราหาทางออกไม่เจอ" หนึ่งในนั้นกล่าวขึ้น

"ดูเหมือนว่าเราจะต้องเทเลพอร์ตออกไปเหมือนคนอื่น ๆ เท่านั้น"

สองสาวพยักหน้าและหยิบคัมภีร์เทเลพอร์ตออกมา

และหนึ่งในนั้นก็สังเกตเห็นลู่อวี่

"คุณก็หลงทางเหมือนกันเหรอคะ" เธอถาม

"ไม่หรอก ฉันหาทางออกเองได้" ลู่อวี่ตอบอย่างไม่แยแส

สองสาวมองหน้ากันแล้วยิ้ม

"คุณกําลังโกหกเราใช่ไหม? เส้นทางที่นี่ซับซ้อนมาก คุณจะหาทางออกได้ยังไงคะ? หากคุณอยากออกไปล่ะก็ฉันมีคัมภีร์เทเลพอร์ตพิเศษของที่นี่ ฉันขายให้คุณได้นะคะ"

ลู่อวี่ส่ายหน้าเล็กน้อย "ไม่จําเป็น เก็บคัมภีร์ไว้สําหรับตัวคุณเองเถอะ เป้าหมายของฉันคือฆ่าบอสของที่นี่"

สองสาวเม้มริมฝีปาก โดยคิดว่าลู่อวี่กําลังโม้

พวกเธอไม่ได้พูดอะไรอีกเปิดคัมภีร์และจากไป

หลังจากคนอื่นจากไปลู่อวี่ก็เดินหน้าต่อ

เขาเลือกทางเข้าที่มีเครื่องหมาย "ข้างใน" และไปที่นั่น ด้วยวิธีนี้เขาสามารถไปถึงใจกลางถ้ำได้

ลู่อวี่เชื่อว่าบอสในตํานานจะอยู่ตรงกลางถ้ำ!

เขายังคงก้าวไปข้างหน้าเพื่อฆ่าสัตว์อสูรหนอนหินทั้งหมดอย่างไร้ความปราณี เมื่อใดก็ตามที่เขาพบพวกมัน

เป้าหมายเควสของลู่อวี่ค่อย ๆ ใกล้จะเสร็จสมบูรณ์ ยิ่งไปกว่านั้นจํานวนสัตว์อสูรหนอนหินรอบตัวเขาก็ลดลงเช่นกัน

ลู่อวี่รู้ว่าเขากําลังจะไปถึงถ้ำที่ซ่อนตัวบอสซึ่งเป็นเหตุผลว่าทําไมจึงมีสัตว์ประหลาดรอบตัวเขาน้อยลง

นับจากนั้นเป็นต้นมา ลู่อวี่ก็ระมัดระวังมากขึ้นในการมุ่งหน้าไปข้างหน้า

เมื่อลู่อวี่ผ่านอุโมงค์อีกแห่งและเข้าไปในถ้ำถัดไป เขาได้กลิ่นเลือด

กลิ่นเลือดที่หอมสดชื่นเช่นนี้ทําให้ลู่อวี่ขมวดคิ้ว ดูเหมือนว่าเขาเกือบจะถึงที่นั่นแล้ว!

เขาหรี่ความสว่างของไฟฉายลงและทำทางค่อมตัว ก้าวไปข้างหน้าอย่างเงียบ ๆ

ในที่สุดเขาก็มาถึงอุโมงค์สุดท้าย เขาสามารถมาถึงใจกลางถ้ำได้

ลู่อวี่เดินผ่านอุโมงค์ ด้วยแสงที่สว่างน้อยลงเขาสามารถมองเห็นสถานการณ์ในถ้ำตรงหน้าเขาได้อย่างคลุมเครือ

สัตว์ประหลาดขนาดยักษ์นอนขดตัวอยู่บนพื้นราวกับว่ามันกําลังหลับอยู่และกลิ่นเลือดก็โชยมาจากสัตว์ประหลาดตัวนี้

ลู่อวี่เพิ่มความสว่างของไฟฉายและมองดูมันอย่างระมัดระวัง

ในไม่ช้า ลู่อวี่ก็เห็นว่ามันเป็นหมียักษ์ที่ขดตัวอยู่บนพื้น

มันมีขนสีแดงอยู่ทั่วตัว มีกล้ามเนื้อทั่วร่างกายที่ดูกำยำ

หน้าอกของมันกระเพื่อมขึ้น ๆ ลง ๆ และมันยังกรนเสียงดังอีกด้วย

ลู่อวี่ใช้ดวงตาแห่งสัจธรรมของเขาเพื่อดูบอสตัวนี้และเห็นข้อมูลเกี่ยวกับหมีเหี้ยมอัคคีสีชาด

[หมีเหี้ยมอัคคีสีชาด]

[โจมตี: 80]

[ความเร็ว: 62]

[พลังชีวิต: 200]

[แต้มมานา: 50]

[การป้องกัน: 120 ]

[สถานะปัจจุบัน: หลังคลอด]

[ผลสถานะ: พลังชีวิตลดลง 10%, ความเร็วลดลง 30%, การโจมตีเพิ่มขึ้น 15%]

เมื่ออ่านผลสถานะ ลู่อวี่ก็ตระหนักได้ว่าบอสตัวนี้อยู่ในสภาพอ่อนแอเพราะมันเพิ่งคลอดลูก

ความเร็วในการเคลื่อนไหวลดลงเพียง 30% เพียงอย่างเดียวก็เป็นอันตรายถึงชีวิตแล้ว

ความเร็วของมันไม่ได้เร็วมากนัก และเพราะความเร็วของมันลดลง ทำให้มันอ่อนแออย่างมาก

อย่างไรก็ตาม การป้องกันยังคงสูงจนน่ากลัว

ด้วยการป้องกันหนึ่งร้อยยี่สิบแต้ม ลู่อวี่อาจจะต้องทำลายการป้องกันของมันสองครั้งก่อนที่เขาจะสร้างความเสียหายให้กับมันได้

ความเร็วของเขาเป็นข้อได้เปรียบเพียงอย่างเดียว การใช้ข้อได้เปรียบนี้ทําลายการป้องกันสองครั้งคงไม่ใช่เรื่องไม่ยาก

แน่นอนว่าถ้าเขาต้องการสร้างความเสียหายมากกว่านี้ เขาจะต้องทำลายการป้องกันสามครั้ง

ลู่อวี่สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ หากเขาได้รับการโจมตีจากบอสเขาจะได้รับความบาดเจ็บหนัก

ดูเหมือนว่าถ้าเขาต้องการฆ่าหมีดุร้ายตัวนี้ เขาต้องระวังอย่างมาก

ในขณะนั้น ลู่อวี่ไม่ได้วางแผนที่จะล่าถอยอีกต่อไป เขาต้องกําจัดบอส!

เพราะหนึ่งในวัตถุดิบที่ใช้ในวิวัฒนาการสําหรับกรงเล็บมังกรมาจากบอสตัวนี้!

ลู่อวี่ยืนอยู่ต่อหน้าหมีเหี้ยมอัคคีสีชาดอย่างเงียบ ๆ โดยใช้เวลาที่หมีเหี้ยมอัคคีสีชาดยังคงนอนหลับ เขาสามารถทําลายการป้องกันได้เป็นครั้งแรก!

หลังจากรวบรวมกำลังของตนเองแล้ว ลู่อวี่ก็เหวี่ยงกรงเล็บของเขา!

กรงเล็บที่แหลมคมเฉือนร่างของหมีเหี้ยมอัคคีสีชาด มันไม่สามารถสร้างบาดแผลบนผิวของมันได้ มีเพียงตัดขนสีแดงออกเท่านั้น!

อย่างไรก็ตาม หมีเหี้ยมอัคคีสีชาดยังคงรู้สึกเจ็บปวดอยู่บ้าง มันตื่นขึ้นมาทันทีและส่งเสียงร้องโหยหวน

"โฮก!!!"

หมีเหี้ยมอัคคีสีชาดคํารามออกมาด้วยความเจ็บปวด มันลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วและมองมาที่ลู่อวี่

ร่างกายของมันสูงประมาณสองเมตร โดยร่างกายทั้งหมดเต็มไปด้วยมัดกล้าม

ดวงตาแดงก่ำของหมีเหี้ยมอัคคีสีชาดจ้องมองมาที่ลู่อวี่ จากนั้นก็ฟาดลงมาด้วยอุ้งเท้าอันหนักหน่วง

ลู่อวี่แอบดีใจเมื่อเห็นอุ้งเท้าของหมีเข้ามาหาเขา ความเร็วของหมีลดลงอย่างมาก!

แม้ว่าเขาจะช้าไปครึ่งวินาทีก่อนที่จะหลบมัน แต่เขาก็ยังสามารถหลบหนีได้อย่างง่ายดาย

หลังจากถอยไปสองสามก้าว ลู่อวี่ก็หลบการโจมตีของหมีเหี้ยมอัคคีสีชาดอย่างรวดเร็ว

หมีเหี้ยมอัคคีสีชาดโกรธเป็นอย่างมาก มันยืนขึ้นและพุ่งเข้าหาลู่อวี่!

ครั้งนี้ลู่อวี่ไม่ได้อวดดีอีกต่อไป เขาหลบการโจมตีอย่างรวดเร็ว

การถูกหมียักษ์ดุร้ายกระแทกเขาใส่กําแพงอาจฆ่าเขาได้

หลังจากหลบการโจมตีหมีเหี้ยมอัคคีสีชาดที่กระแทกหัวเข้าไปในกําแพงและตกตะลึง

ลู่อวี่ใช้ประโยชน์จากช่องว่างนี้และรีบวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เฉือนมันด้วยกรงเล็บของเขาอีกครั้ง!

ครั้งที่สองที่เขาเฉือนด้วยทักษะการเจาะเกราะของเขามันตัดขนที่หนาออก!

มีรอยลึกอยู่เล็กน้อยบนผิวหนาในครั้งนี้

หมีเหี้ยมอัคคีสีชาดรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงและหันหลังกลับพุ่งเข้าหาลู่อวี่อีกครั้งอย่างรวดเร็ว!

ลู่อวี่รีบกระโจนขึ้นไปในอากาศและตามด้วยการกระโดดสองครั้งเพื่อเพิ่มระยะห่าง

หมีเหี้ยมอัคคีสีชาดหันหลังกลับและพุ่งกระแทกเข้ากับกําแพงอีกครั้ง

ด้วยเสียงที่ดังสนั่น ทั้งถ้ำสั่นสะเทือน

ในขณะนั้น ลู่อวี่ตกลงมาและเฉือนมันด้วยกรงเล็บของเขาอีกครั้ง!

ในครั้งที่สามที่การเจาะเกราะโจมตีเข้าใส่มัน เนื้อชิ้นโตของหมีเหี้ยมอัคคีสีชาดก็โดนเฉือนขาดทันที!