ตอนที่ 184 หลังได้รับสินสอด ข้าก็เป็นของท่านแล้ว(ตอนฟรี)
ธาตุกลมกลืนกันจนเป็นฟ้าดิน ทะลวงอดีตและอนาค
ภาพของการผสมผสานธาตุนั้นไร้ขอบเขต
กลบฝังเมล็ดพันธ์ุไฟเข้าตัว ใช้ฟ้าดินเป็นเตาหลอม หลอมละลายตัวมันและได้รับการเข้าถึงการสรรค์สร้างแบบไร้สิ้นสุด
เพื่อได้รับผลลัพธ์ที่น่าพึงพอใจ มันต้องมีเมล็ดพันธ์ุไฟที่แข็งแกร่งพอ
“ไฟเทพดาวเจิดจ้า”
ไฟสีทองสว่างลุกโชน ปกคลุมทั้งตัวของซูสือ
เปลวไฟแผดเผาอย่างรุนแรง
เคล็ดผสานทำงานด้วยตัวมันเอง และแม่น้ำดวงดาวก็ส่องแสง เส้นทางของเส้นดาวบิดรวมกันเหมือนเส้นไหม
สิ่ง่ที่เรียกว่าเคล็ดผสานเก้าวัฏจักรธาตุแห่งฟ้าดินผ่านกระบวนการทำลายและสร้างใหม่เรื่อยๆ
ระหว่างนี้ จิตวิญญาณของซูสือดูเหมือนจะแหวกว่ายในจักรวาลไร้สิ้นสุด ความคิดฟุ้งซ่านทั้งหมดถูกขับไล่ เจตจำยงของความมืดแทรกซึมไม่หยุด
ระฆังสัมฤทธิ์ขนาดเล็กดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงบางสิ่ง
ขนาดเท่าฝ่ามือของมันสั่นและเริ่มขยายใหญ่ สุดท้ายก็กลายเป็นคล้ายกับระฆังเก้าลึกล้ำ
อักขระโบราณบนตัวระฆังเปล่งแสง สะท้อนอักขระนั้นบนตัวของซูสือ
ภายในตันเถียนของเขา ระฆังเปล่งแสงเจิดจ้า และส่วนที่ขาดหายของระฆังก็เริ่มมาเติมเต็ม
มันดูเหมือนจะถูกซ่อมแซม
ตึง ตึง ตึง
หัวใจของซูสือเต้นช้าลง สอดคล้องกับเสียงสั่นของระฆัง
เขาแหวกว่ายในจักรวาล เวลาดูเหมือนจะไร้ความหมาย
ไม่รู้ว่านานแค่ไหน แต่แสงกลุ่มหนึ่งได้ปรากฏด้านหน้าเขา
เขายื่นมือไปแตะมัน เงามืดไร้สิ้นสุดพลันปรากฏขึ้น!
และรอยแตกในระฆังน้อยก็ถูกซ่อมแซมจนเสร็จ
บูม!
คลื่นพลังปราณม้วนตัวรอบซูสือ และกายวิญญาณยุทธ์ทองคำที่ยิ่งใหญ่หาใดเปรียบก็ปรากฏด้านหลังเขา!
วัฏจักรที่สองของเคล็ดผสานเก้าวัฏจักร
กายวิญญาณแห่งแสง กายวิญญาณแห่งความมืด กายวิญญาณฟ้าดิน
กายทองคำ!
ด้านนอกวัง เอเลียกำลังยืนเกาะกำแพง มือยกค้างหน้าประตู
นางลังเลอยู่นานก่อนตัดสินใจผลักประตู
พอเห็นภาพด้านหน้า ตัวนางก็แข็งทื่อ
“ขะ แข็งแกร่งมาก!”
“แรงกดดันนี้น่าเหลือเชื่อ!”
พลังที่เพิ่มขึ้นนี้ดึงดูดทุกคน
เว่ยซูกับทหารหลายคนบินขึ้นฟ้า
พอเห็นร่างยิ่งใหญ่ที่ยืนเหนือท้องฟ้า ดวงตาพวกเขาก็หดลง
รองแม่ทัพขมวดคิ้ว“กายวิญญาณยุทธ์ของอาณาจักรประสานลึกล้ำ?มันดูเหมือนจะเป็นห้องของท่านอ๋อง!หรือจะมีศัตรูโจมตี?”
หลายคนเตรียมจะไปสนับสนุน
แต่เว่ยซูหยุด“ดูใบหน้านั้นให้ดี”
เหล่าทหารแหงนมองและดวงตาก็สั่นระริก“ท่าน ท่านอ๋อง?!”
กายทองคำนั่นคือท่านอ๋องขนาดใหญ่ยักษ์!
“หรือว่า…”
“นี่คือการสำแดงพลังบ่มเพาะของท่านอ๋อง?”
เว่ยซูถอนหายใจ“ร่างกายในอาณาจักรวิญญาณแรกก่อตั้ง แต่สามารถเข้าใจกายทองคำวิญญาณได้ พรสวรรค์ของท่านอ๋องน่ากลัวนัก!”
กายทองคำวิญญาณคือความสามารถที่มีเพียงผู้บ่มเพาะในอาณาจักรประสานลึกล้ำถึงจะเข้าใจ
ซูสือได้ข้ามสองอาณาจักรใหญ่และเข้าใจการสำแดงกายวิญญาณยุทธ์ มันไร้เหตุผลเกินไป
และตัดสินจากกายทองคำนี้ มันคือกายทองคำสมบูรณ์!
มันดูเหมือนจะมีร่องรอยของเต๋าด้วย?
“สุดท้ายข้าก็เข้าใจว่าทำไมฝ่าบาทถึงให้ค่าซูสือมากขนาดนี้”
“ตราบเท่าที่เด็กนี่ไม่ตายตั้งแต่ยังหนุ่ม พอถึงเวลา มันจะเพิ่มผู้ปกครองให้หลินหลางอีกหนึ่ง!”
เสียงของเว่ยซูสั่น
เหล่าทหารมองหน้ากัน หัวใจสั่นคลอน
นี่คืออัจฉริยะแท้จริง?
หลังผ่านไปนาน สุดท้ายเงานั่นก็หายไป
ซูสือค่อยๆตกลงพื้น
พลังปราณในตัวของเขาพลุ่งพล่าน ราวกับมันคือแม่น้ำสายยาว อาณาจักรบ่มเพาะของเขาเพิ่มขึ้นอีกครั้ง
เปิดแผงสถานะ
[เจ้าของ : ผู้สังหารบุตรฟ้าประทาน-ซูสือ]
[สถานะ : เต็มไปด้วยเลือดลม]
[พรสวรรค์ : ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสมบูรณ์]
[ฐานบ่มเพาะ : อาณาจักรวิญญาณแรกก่อตั้ง(ขั้นกลาง)]
[เคล็ดบ่มเพาะ : เคล็ดผสานเก้าวัฏจักรธาตุแห่งฟ้าดิน พระสูตรสวรรค์ การสำแดงสวรรค์]
[แต้มโครงเรื่อง : 0แต้ม]
เคล็ดผสานได้เข้าสู่วัฏจักรสองแล้ว!
อาณาจักรบ่มเพาะยังก้าวกระโดดเป็นขั้นกลาง
“ครั้งนี้ การเดินทางมาภูมิภาคตะวันตกของข้าคุ้มไม่เบา”
ซูสือพอใจมาก
ความสามารถเพิ่ม อาณาจักรบ่มเพาะเพิ่ม ไฟเทพวิวัฒนาการ และบรรลุเคล็ดผสานวัฏจักรที่สอง
พลังเพิ่มขึ้นกว่าเดิมมาก!
ซูสือลืมตา
สิ่งที่สบตาเขาคือใบหน้าสวย
เขาพบเห็นว่าเอเลียแอบเข้ามา ดวงตาสีเขียวมรกตของนางจ้องเขาไม่กะพริบ
ซูสือพูดอย่างสงสัย“เจ้ามาทำอะไรที่นี่?”
เอเลียหลบตาและกระแอมลำคอ“ข้านอนไม่หลับ เลยออกมาเดิน”
ซูสือขมวดคิ้ว“มาเดินเล่นห้องข้า?”
เอเลียหน้ามุ่ย“ไม่ได้?ข้าคือเจ้าหญิง ข้าจะไปไหนก็ได้ในวังนี้!”
ซูสือกอดอกแล้วมองนาง
เอเลียหลบหน้า
“ก็ได้ ข้ามีเรื่องอยากถามเจ้า…”
“อะไรละ?”
เอเลียเกี่ยวนิ้วและกระซิบ“ข้าแค่อยากถามว่าคำพูดที่เจ้าพูดตอนบ่ายนี้เป็นเรื่องจริงไหม?”
ซูสือถาม“คำพูดไหน?”
“ก็…”
เอเลียหน้าแดง“ทหารเกราะดำสามหมื่นนายมาเพื่อช่วยอาณาจักรนี้ เจ้าบอกว่าถือเป็นสินสอดสำรับข้า แต่มันมาจากใจเจ้าเลยใช่ไหม?”
ซูสือพยักหน้า“พ่อเจ้าแต่งตั้งข้าเป็นเขย ข้าก็ต้องให้สินสอดอยู่แล้วสิ?”
เขาไม่คิดมาก แค่ไม่อยากยุ่งเรื่องสินสอด
เอเลียหน้าแดงก่ำ และดวงตาก็ฉายแววมุ่งมั่น ราวกับนางทำการตัดสินใจครั้งใหญ่ จากนั้นนางก็ลุก เดินไปทางประตู
ซูสือสับสน
เจ้าหญิงมาหาเขากลางดึกเพื่อถามแค่นี้?
แต่เอเลียไม่ได้ไป นางกลับปิดประตูห้องนอนแน่นและยืนนิ่งเป็นเวลานาน
ซูสือสงสัย“เจ้าเป็นอะไร?”
เอเลียก้มหัว“ในเมื่อเซิ่งจื่อมอบสินสอดให้ งั้นข้าก็เป็นของท่านแล้ว”
“...หะ?”
ซูสือยังไม่ทันได้สติ เขาก็พบเห็นว่าเอเลียหมุนตัวมาแล้ว มือเรียวของนางปลดสื้อผ้า ชุดวังค่อยๆเลื่อนหลุด
ผิวขาวหิมะของนางช่างเป็นประกาย
นางกุมแขนตัวเองแน่น ใบหน้าแดงก่ำ
พอเห็นฉากที่น่าตื่นตะลึงด้านหน้า คอของซูสือก็แห้ง“เจ้าทำอะไร?นี่เป็นคำสั่งของบาบูห์หรือ?”
เอเลียส่ายหัว“ไม่.”
ซูสือถามอีกครั้ง“เจ้าทำไปเพื่อตอบแทน?”
เอเลียกัดริมฝีปาก“ในสายตาเจ้า ข้าต่ำขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“ข้าแค่ไม่เข้าใจ…”
ทั้งสองรู้จักกันไม่นาน แม้จะมิตรภาพดีต่อกัน แต่ก็ยังไม่ควรถึงจุดนั้นนะ
เอเลียเดินมาหาเขา โยนเนื้อตัวเนียนนุ่มเข้าอ้อมกอดเขา เสียงนางสั่นเล็กน้อย“ซูเซิ่งจื่อได้เปลี่ยนชะตากรรมของข้า เขียนประวัติศาสตร์ของอาณาจักรซาซินขึ้นใหม่”
“แต่ข้าไม่ได้ทำอะไรเป็นการตอบแทน”
“ข้า..แค่กังวลว่าข้าจะไม่ได้เจอชายอย่างท่านอีก”
แม้เอเลียจะเขินอาย
แต่ในใจนาง นางยังเป็นสาวตะวันตกที่กล้ารักและกล้าเกลียด
ถ้าซูสือไม่คู่ควร งั้นใครในโลกที่จะคู่ควร?
ซูสือเงียบไปแล้วส่ายหัว“ข้าขอถอนคำพูด”
เอเลียตกตะลึง“คำพูดไหน?”
“เจ้าไม่ใช่ไม้กระดาน.”
“...”
ก่อนเอเลียจะได้ตอบสนอง ซูสือก็กระโจนใส่นาง ตัวของเขาจมใส่ก้อนปุยเมฆ
“นี่ ช้าลงหน่อย”
“โทษที ข้าเป็นคนหยาบ”
