บทที่ 286 ฉู่หลิงฉวนผู้โศกเศร้า
ดวงตาที่สวยงามของฉู่หลิงฉวนเบิกกว้างขณะที่นางมองไปที่หลี่หรานด้วยความไม่เชื่อ “จะ จะ เจ้า...” ผู้ชายคนนี้บ้าไปแล้ว? หลี่หรานไม่ได้ยินสิ่งใดทั้งสิ้น เขายกมือขึ้นสูงแล้วฟาดลงไปอีกครั้ง เพียะ! “ข้าจะฆ่าเจ้า!” เพียะ! “หยุดเดี๋ยวนี้ไอ้สารเลว!” เพียะ! “ยะ อย่าตีข้าเลย...” เพียะ! “……” ฉู่หลิงฉวนเต็มไปด้วยค...