ตอนที่ 930 โอ้.. คนงาม คุณได้ตกลงไปในแอ่งน้ำมาหรือ?

หลัว หลี่ ได้พยายามสอบถามทั้งคู่เกี่ยวกับที่อยู่ของ หลินฟาน แต่ทั้งคู่กลับได้บอกเธอไปว่า พวกเขาไม่เคยพบเห็น หลินฟาน เดิมทีพวกเขาก็ได้อยู่แต่ที่บ้าน แต่เพราะเป็นห่วงโกดัง เลยได้รีบมาดู สุดท้ายแล้วก็ได้เกิดฉากปล้นเมื่อสักครู่นี้…

เมื่อไม่ทราบที่อยู่ของ หลินฟาน หลัว หลี่ ก็ได้รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย สักพักเธอก็ไม่รู้ว่าจะไปตามหา หลินฟาน ได้ที่ไหนต่อไปอีก

เป็นผลให้เธอได้เดินไปรอบๆ และก็พบว่าตัวเองเหมือนเดินกลับมาที่สี่แยกเฟิ่งหวง ในก่อนหน้านี้อีกครั้งเสียแล้ว..

ร้านค้าบนถนนเส้นนี้ก็ได้ปิดหมดแล้ว และทั้งหมดก็คงคิดหลบเลี่ยงพายุฝนที่ได้ตกลงมาอย่างหนัก ถนนข้างหน้านี้ได้มีร้านสะดวกซื้อเพียงร้านเดียวที่กำลังเปิดอยู่ พายุฝนยังคงตกหนักอยู่ แต่เพียงแค่นี้ก็ได้ทำให้ หลัว หลี่ ดีใจมากแล้ว นั่นเพราะเธอสามารถไปสอบถามที่ร้านค้าแห่งนี้ได้…

หลัว หลี่ จึงได้เดินมาที่ร้านสะดวกซื้อแห่งนี้ และชายคนที่เฝ้าร้านก็เป็นชายวัยอายุสามสิบกว่าปี

“พี่ใหญ่ ขอโทษนะ พอดีว่าฉันหลงทาง รบกวนขอสอบถามทางกับคุณหน่อยได้ไหม?” หลัว หลี่ ได้เข้าประเด็นทันที

ชายคนนั้น ได้พูดว่า “เอ่อ.. คุณคิดจะไปที่ไหน แล้วนี่เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า คุณต้องการให้ฉันช่วยโทรแจ้งตํารวจให้คุณไหม?”

หลัว หลี่ เพิ่งเปียกโชกไป เพราะต้องเข้าไปช่วยสามีภรรยาคู่นั้น.. เมื่อผู้ชายคนนี้ได้มองไปที่เธอแล้ว เลยคิดไปว่าต้องเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นกับเธอ จึงได้ถามออกไปอย่างกระตือรือร้น

หลัว หลี่ เพียงยิ้ม และพูดว่า “ไม่เป็นไรคะ ขอบคุณ”

เธอเองก็เป็นตำรวจ เหตุใดเธอจึงต้องแจ้งตำรวจ เพื่ออะไร?

“รายงานข่าวจากสถานี.. พายุฝนที่ได้พัดเข้ามาในครั้งนี้ช่างไร้ความปรานี มาในค่ำคืนนี้เมืองหยุนเฉิง ต้องเผชิญหน้ากับพายุฝนที่ได้ตกลงมาอย่างหนักซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นมาตลอดระยะเวลาสิบปีที่ผ่านมา ทําให้มีคนติดอยู่ในหลายพื้นที่ และในเวลานี้เอง เราก็ได้พบเห็นวีรบุรุษมากมายที่ได้ก้าวออกไปข้างหน้า นอกจากทีมกู้ภัยมืออาชีพแล้ว เรายังได้เห็นว่ามีพลเมืองดีที่ได้กระตือรือร้น ทั้งคืนนี้นักข่าวของเราก็ได้ถ่ายภาพวีรบุรุษพลเมืองดีคนนี้ที่ได้กล้าหาญ ที่ทําให้ชาวเน็ตหลายสิบล้านคนต้องตกใจเอาไว้ได้ เขาคนนี้ได้ค้ำยันกำแพงที่จะพังทลายลงมาด้วยมือเพียงข้างเดียว ทั้งยังได้เปิดซากปรักหัก และเข้าช่วยแม่ และลูกชายที่ติดอยู่ข้างในเอาไว้ได้ หลังจากนั้นเขาก็ได้จากไป ชาวเน็ตเองต่างได้ประเมินเขาคนนี้ ทั้งยังมีเรื่องที่เขาได้ถอดเสื้อออก… ทั้งนี้เขาคนนี้เองก็เป็นราวกับสายลม เปรียบได้ดั่งวีรบุรุษที่ซ่อนคุณูปการ และชื่อเสียงเอาไว้ได้อย่างลึกซึ้ง…”

ร้านสะดวกซื้อ ได้เปิดทีวีอยู่ และในทีวี ก็กำลังออกอากาศข่าว

หลัว หลี่ ไม่ได้ตั้งใจที่จะเงยหน้าขึ้นไปดู แต่แล้วเธอก็ต้องตกตะลึง ในทีวีกําลังฉายวิดีโอของพลเมืองดีที่ได้กระตือรือร้นเพื่อเข้าช่วยเหลือแม่ และลูกชายที่ติดอยู่ แล้วพลเมืองดี หรือวีรบุรุษที่ช่วยชีวิตผู้คนในภาพนี้.. นี่มันไม่ใช่ หลินฟาน หรอกหรือ?

ที่แท้การที่เขาได้หายตัวไป คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะไปช่วยชีวิตคน..

หลัว หลี่ แปลกใจมาก และก็ดีใจมาก ในที่สุดก็พบ หลินฟาน แล้ว ทั้งนี้.. หลินฟาน ก็ไม่ได้เป็นอะไร!

และตราบใดที่ หลินฟาน ไม่เป็นอะไร เธอเองก็สบายใจได้แล้ว..

หลังจากที่ หลินฟาน ได้ช่วยชีวิตคนเสร็จแล้ว มันก็มีความเป็นไปได้ที่เขาจะกลับไปที่โรงแรมแล้ว มาตอนนี้.. เธอเองก็ควรกลับไปที่โรงแรม เพื่อรวมตัวกับ หลินฟาน

“ฉันอยากถามสถานที่หนึ่งกับคุณ…” หลัว หลี่ จึงได้สอบถามชายคนนั้นเกี่ยวกับที่ตั้งของโรงแรม

ชายที่เป็นคนเฝ้าร้านสะดวกซื้อได้ดูก็กระตือรือร้น เขาได้หยิบโทรศัพท์ออกมาค้นหา และได้ระบุตําแหน่งให้ หลัว หลี่

เมื่อ หลัว หลี่ จดจําเส้นทางได้แล้ว เธอก็พูดว่า “ขอบคุณมากค่ะ”

เธอกําลังจะออกจากร้านสะดวกซื้อ ในเวลานี้ก็ได้ยินเสียงหัวเราะดังมาจากข้างนอก และก็ได้เห็นชายสี่คนเดินเข้ามาในร้านสะดวกซื้อขณะที่พวกเขาเองก็ได้พูดคุย และหัวเราะด้วยกัน

เวลานี้ฝนข้างนอกได้เบาบางลงบ้างแล้ว ทั้งสี่คนนี้ก็ไม่ได้เอาร่มมา ทั้งนี้พวกเขาเองก็ได้ใส่กางเกงขาสั้น ดูสบายๆ

ทั้งสี่คนได้เดินเข้ามาในร้าน และได้เห็น หลัว หลี่ ทั้งนี้ หลัว หลี่ ที่ตัวเปียกโชก และเป็นเพียงผู้หญิงคนเดียวภายในร้านนี้ เธอเองก็ดูสะดุดตาพวกเขามากๆ

ผู้ชายสี่คน ได้ถูกดึงดูดไปโดย หลัว หลี่ ทันที เมื่อพวกเขามาถึง.. ดวงตาของพวกเขาก็เปล่งประกาย และพวกเขาต่างได้พากันผิวปากทีละคน จากนั้นก็ได้มองหน้ากัน และได้ส่งเสียงหัวเราะออกมา

ต้องบอกเลยว่า หลัว หลี่ ดูดีมากจริงๆ เธอเป็นคนหน้าตาสวยผิวขาวสวย ทั้งยังอยู่ตัวคนเดียว แถมตัวยังเปียกโชกแบบนี้ เสื้อผ้าของเธอเองมันก็ได้แนบชิดกับร่างกาย ดูมีเสน่ห์มาก ร่างกายของเธอก็ช่างเพอร์เฟกต์จริงๆ มีโหนกนูนทั้งด้านหน้า และด้านหลัง และมันก็ยากมากที่จะไม่ให้ผู้คนเก็บไปคิดจินตนาการ..

“โอ้.. คนงาม คุณได้ตกลงไปในแอ่งน้ำมาหรือ?” ชายคนหนึ่ง ได้เลิกคิ้ว จากนั้นยิ้มแล้วได้ถามด้วยท่าทางเหลาะแหละ และได้มองขึ้นลงไปที่ หลัว หลี่

พวกเขาอีกสามคนก็ได้หัวเราะออกมาเช่นกัน

หลัว หลี่ ได้ขมวดคิ้ว แล้วนี่ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าคนสี่คนนี้กําลังคิดอะไรอยู่ นี่มันน่าเบื่อ.. คนพวกนี้เห็นได้ชัดว่าต้องการเข้ามาจีบ

“มันไม่เกี่ยวอะไรกับพวกคุณ พวกคุณไปยุ่งเรื่องของตัวเองเถอะ!” หลัว หลี่ ได้พูดตอบกลับไปอย่างเย็นชา และได้หันหลังเตรียมที่จะเดินออกจากร้านสะดวกซื้อ

“โย่ว.. พวก แม่นี่ค่อนข้างเป็นเสือสาวนะ ฮ่าๆ!” เมื่อเห็นว่า หลัว หลี่ เดินออกไป ผู้ชายที่เพิ่งถามเธอออกไป ก็ได้พูดขึ้น

“และมันก็ต้องเป็นผู้หญิงแบบนี้แหละ มันถึงจะน่าตื่นเต้น!”

“ถ้าได้มาอยู่บนเตียงล่ะก็…”

ทั้งสี่คนได้มองหน้ากัน จากนั้นพวกเขาก็ได้หัวเราะเสียงดังออกมา

“จะเอาใช่ไหม?” ผู้ชายที่เพิ่งพูด จู่ๆ เขาก็ได้หุบยิ้มในทันที ดวงตาของเขาก็ได้เผยให้เห็นแสงชั่วร้ายที่น่ากลัวออกมา

อีกสามคนก็ไม่หยุดหัวเราะ แล้วมองหน้ากันเหมือนเข้าใจกันโดยปริยาย และนั่นทำให้พวกเขาตัดสินใจอะไรบางอย่างได้แล้ว…

ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้หยิบจับซื้อของอะไร และได้หันหลังเดินออกจากร้านสะดวกซื้อไปทีละคนๆ

ทันทีที่คนออกไปกันหมด ในร้านก็เหลือแต่เพียง ชายที่ได้เฝ้าร้าน ทั้งเมื่อกี้นี้เขาก็ได้เฝ้ามองการสนทนาของชายทั้งสี่คนมาตลอด จนพวกเขาเดินออกไป ในเวลานี้เขาเองก็ได้แสดงสีหน้ากังวลออกมา เห็นได้ชัดว่าผู้ชายสี่คนเมื่อกี้นี้ ไม่ใช่คนดี และพวกเขาคงมีความคิดที่ไม่ดีเกี่ยวกับผู้หญิงคนเมื่อกี้นี้อยู่ แน่ๆ!

ยิ่งไปกว่านั้น ผู้ชายทั้งสี่คนนี้ก็ยังหยิ่งผยองมาก พวกเขาไม่คิดถือเห็นเขาทั้งๆ ที่เขาเองก็ยังคงอยู่ในร้าน นี่มันทำราวกับว่าเขาไม่มีตัวตนอยู่จริงๆ ทั้งไม่ได้คิดมองว่าเขาเป็นภัยคุกคามใดๆ เลย?

และสิ่งนี้ นี่มันก็ทำให้เขารู้สึกว่าตนเองถูกดูถูกเหยียดหยาม อย่างมาก!

ทำไมไอ้สี่ตัวนี้ ถึงได้ดูถูกเขา ทำไมพวกมันถึงได้คิดว่าเขาไม่มีตัวตน?

ตั้งแต่เล็กจนโต เขาดูเหมือนเป็นคนใสซื่อ ไม่มีใครสนใจเขา แม้ว่าเขาจะถามตัวเองไปแล้ว ทั้งนี้เขาก็เป็นคนใจดี และกระตือรือร้น แต่ก็ไม่มีใครเคยมาสนใจเขา ทุกคนทิ้งเขาไว้ข้างๆ ทำราวกับว่าเขาไม่มีตัวตนอยู่…

คืนนี้ หลัว หลี่ ได้เดินเข้ามาในร้าน และได้ถามทางกับเขา เขาดูเหมือนจะมีความรู้สึกว่าเขามีคุณค่าขึ้นมา และในที่สุดก็มีคนต้องการเขาแล้ว..

ดังนั้นเขาจึงช่วย หลัว หลี่ อย่างกระตือรือร้น ลึกๆ แล้ว เขาเองก็เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ดีต่อผู้หญิงที่เป็นราวกับนางฟ้าคนนี้

มาตอนนี้ ไอ้สารเลวทั้งสี่ตัวนั้น มันกลับทำเหมือนกับว่าเขาไม่มีตัวตน อย่างกับคนอื่นๆ ทั้งยังต่อหน้าเขา และยิ่งไปกว่านั้นยังได้วางแผนคิดร้ายคนที่เขารู้สึกดีอยู่ลึกๆ ในใจอีก!

ทนไม่ได้ ฉันทนไม่ได้!

ชายคนนั้นเลยได้กัดฟัน แล้วรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที : “ฮัลโหล สวัสดี สถานีตำรวจใช่ไหมครับ? ฉันต้องการโทรแจ้ง มีชาย 4 คน มีท่าทีคิดจะล่วงละเมิดผู้หญิงคนหนึ่ง ใช่.. หวังว่าพวกคุณจะมาดู ฉันอยู่ที่บ้านเลขที่ 8 ถนนจินเฟิ่ง ร้านสะดวกซื้อ เหม่ยหยางหยาง…”

พอชายคนนี้ได้โทรแจ้งตำรวจเสร็จ เขาก็ได้วางสาย จากนั้นเขาก็ได้กัดฟันอีกครั้ง และได้ตัดสินใจที่จะเดินออกไปจากหลังตู้เก็บเงิน และควานหาจนพบท่อนไม้อยู่ในร้านจึงได้รีบเร่งเดินออกจากร้านสะดวกซื้อไป

และไอ้สารเลวทั้งสี่พวกนั้น มันก็อยู่ข้างหน้า!

ชายคนนั้นได้เดินตามขึ้นไปอย่างเงียบๆ ทั้งนี้ย่านข้างหน้าก็ค่อนข้างมืดสนิท ที่แท้ฝนตกหนักเลยทําให้ย่านข้างหน้านี้เกิดไฟดับ จึงได้ดูมืดมาก

ก่อนหน้านี้ หลัว หลี่ ได้ถามเขาเกี่ยวกับที่อยู่ของโรงแรมแห่งหนึ่ง ตามเส้นทางแล้ว หากต้องการไปที่โรงแรมนั้น คุณเองก็ต้องเดินผ่านย่านที่มืดนี้

ในย่านข้างหน้า ชายสี่คน ได้เดินตาม หลัว หลี่ ไปอย่างใกล้ชิด และได้เข้าปิดล้อมรอบตัว หลัว หลี่ เอาไว้

ชายคนนี้ได้มองออกไปจากระยะไกล และใครความมืดสลัวๆ เขาก็ได้ยินเสียง หลัว หลี่ กำลังพูดจาทะเลาะกับชายทั้งสี่คนนี้ และไม่นานไอ้สารเลวทั้งสี่คนก็ได้หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง เสียงหัวเราะ และคำพูดของพวกมันนั้นกลับเต็มไปด้วยความคิดอนาจาร

ชายคนนี้ก็ได้รวบรวมความกล้า และได้เดินเข้าไปใกล้ๆ

“ฉันได้เตือนพวกคุณแล้วนะ ว่าอย่าได้เข้ามายุ่ง ออกไปให้พ้น!” หลัว หลี่ ได้ตะโกนขึ้นมา

ชายคนหนึ่ง ได้ยิ้มอย่างชั่วร้าย และได้พูดว่า “นี่จะไม่ให้เราเข้ามายุ่งได้ไง คนสวย.. เราแค่เห็นคุณดูน่าสงสาร และอยากที่จะเข้าช่วยคุณเท่านั้น..”

“เอาให้เข้าใจง่ายๆ กลับไปกับพวกเราเถอะ พวกเราเองจะดูแลคุณอย่างดี รับรองได้เลยว่าเราจะทําให้คุณพอใจได้อย่างแน่นอน.. ไม่แน่ว่าคุณอาจจะไม่ยอมไปจากเราเลยก็ได้นะ”

“ฮ่าฮ่าๆ…”

ทั้งสี่คน ได้หัวเราะออกมาอีกครั้ง

หลัว หลี่ ได้ตะโกนขึ้นอย่างเย็นชาว่า “ไสหัวไป และนี่ฉันคงคิดได้เพียงแค่ว่าพวกคุณ ..คงได้กินดีหมีหัวใจเสือไปแล้วมั้ง? ไม่งั้นพวกคุณก็คงไม่มีความคิดแบบนี้กับฉัน!”

“เฮ้ เฮ้! นังแมวน้อย ฉันขอแนะนําให้คุณไปกับเราเหล่าพี่ๆ อย่างเชื่อฟังเข้าใจมั้ย?… ไม่งั้นพวกพี่ๆ ไม่เกรงใจแล้วนะ ทั้งนี้พวกพี่ๆ เองก็ชอบสยบแม่เสือสาวอย่างเธอมากที่สุด.. ด้วย ฮ่าๆ!”