ตอนที่ 25 - การสอบของนักผจญภัย
เช้าวันรุ่งขึ้นลีโอตื่นเร็วกว่าปกติเพื่อทานอาหารเช้า ก่อนที่จะเดินทางไปที่ห้องเรียนของเขา
“สวัสดีตอนเช้าลีโอ!”
เพื่อนร่วมชั้นของเขาทักทายเขาด้วยรอยยิ้มที่สดใส
“หวัดดี” ลีโอตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
“ฉันรู้สึกไปเองหรือเปล่าวันนี้เขาดูแตกต่างออกไป เขาไม่ได้ดูอ่อนแอเหมือนตอนที่เขาพึ่งกลับมาตอนแรก” เพื่อนร่วมชั้นของเขาพึมพำกัน
“การฟื้นตัวของเขาอาจเป็นไปด้วยดี ดังนั้นเขาน่าจะฟื้นฟูความแข็งแกร่งได้บ้างแล้ว”
“ลีโอร่างกายของนายเป็นอย่างไรบ้าง?” นักเรียนคนหนึ่งตัดสินใจถามเขา
“มันดีกว่าเมื่อสามสัปดาห์ก่อนแน่นอน” เขายิ้ม
“ฉันดีใจที่ได้ยินแบบนั้นนะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อนายจะต้องไปสู้กับเคนในสัปดาห์หน้า”
“นายคิดว่านายสามารถเอาชนะเคนด้วยสภาวะปัจจุบันของนายได้หรือเปล่า” นักเรียนคนหนึ่งถาม
ลีโอไตร่ตรองสักครู่ก่อนที่จะพูดว่า “ฉันเองก็ไม่รู้จนกว่าฉันจะได้สู้กับเขา แต่ฉันควรจะไม่เป็นอะไร”
อย่างไรก็ตามด้วยความประหลาดใจของเขา นักเรียนทุกคนเริ่มหัวเราะขึ้นมาอย่างกะทันหัน
“สะ-สิ่งที่ฉันพูดไปมันดูตลกงั้นหรอ?” ลีโอถามพวกเขา
“นายมักจะพูดแบบนี้เสมอ แต่เมื่อการต่อสู้เริ่มขึ้นนายจะบดขยี้คู่ต่อสู้ของนายก่อนที่พวกเขาจะสามารถร่ายเวทมนตร์ที่สองได้ด้วยซ้ำ แม้ว่านายจะยังความจำเสื่อมแต่นายก็ยังถ่อมตนเหมือนเดิมเลยนะ!”
“งะ-งั้นหรอ…” ลีโอไม่รู้ว่าจะตอบสนองอย่างไร ดังนั้นเขาจึงเงียบ
อาจารย์จัสมินเข้ามาในห้องหลังจากนั้นไม่นาน และคลาสเรียนของพวกเขาก็เริ่มขึ้น
หลังจากเจ็ดชั่วโมงที่น่าเบื่อ
“เลิกเรียนได้ ขอให้สนุกในวันหยุดสุดสัปดาห์นะทุกคน” จัสมินไล่นักเรียนของเธอให้ออกไปจากห้อง
ลีโอจัดการสมุดบันทึกของเขาอย่างรวดเร็วก่อนออกจากห้องเรียน
อย่างไรก็ตามในระหว่างทางข้างนอกอาคาร ลีโอถูกหยุดอยู่ที่โถงทางเดินโดยคนที่มีใบหน้าที่ดูคุ้นเคย
“เฮ้ลีโอ! ฉันหวังว่าแกจะไม่ลืมเกี่ยวกับการดวลของเราในสัปดาห์หน้า!”
นั่นก็คือเคน และเขาอยู่มาอยู่ที่นี่เพื่อเตือนเขาว่าอย่าลืมการต่อสู้ของพวกเขา และเคนก็มาเพื่อยั่วยุเขา
“ไม่ต้องกังวล ฉันจำได้” ลีโอพูดอย่างสงบ
ทันใดนั้นเคนก็เริ่มเดินเข้ามาหาเขา
ลีโอยืนอยู่กับที่ และไม่ได้ถอยกลับแม้กระทั่งตอนที่เคนมาอยู่ตรงหน้าของเขา
“ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะได้หักกระดูกของแก และทำให้แกต้องอับอายต่อหน้าต่อคนทั้งสถาบัน”
ลีโอยิ้มแล้วพูดว่า “และฉันแทบจะรอไม่ไหวที่จะทำให้นายต้องผิดหวัง”
“หึ แสดงต่อไปสิ จงเพลิดเพลินไปกับความสงบสุขในสัปดาห์สุดท้ายของนายนะลีโอ แล้วเจอกันในอีกหนึ่งสัปดาห์ ไอ้แม่เ*็ด”
เคนหันหลังและเดินออกไปหลังจากนั้น
ลีโอสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะเริ่มเดินอีกครั้ง
‘เป็นเพราะการฝึกทั้งหมดที่ฉันฝึกกับโครมและมิสคามิลล์งั้นหรอ? ฉันไม่รู้สึกถึงความหวาดกลัวที่มีต่อเคนอีกแล้ว การดำรงอยู่ของเขาอ่อนแอเกินไป’ ลีโอสงสัยกับตัวเองขณะที่เขาเดินกลับหอเพื่อไปเปลี่ยนชุดนักเรียนของเขา
หลังจากนั้นเขาก็ไปพบกับมิสคามิลล์ในลานจอดรถตรงที่เธอมักจะจอดรถของเธอ
เมื่อพวกเขาออกจากสถาบัน และอยู่ครึ่งทางระหว่างการไปยังสมาคมนักผจญภัย ลีโอก็สวมสร้อยคอเพื่อเปลี่ยนรูปลักษณ์ของเขาให้กลายเป็นลีออน
“คุณช่วยบอกผมเกี่ยวกับการสอบหน่อยได้ไหม ผมจะได้เตรียมตัว” ลีโอถามขึ้นมา
“การสอบนั้นง่ายมาก ดังนั้นฉันจึงไม่อยากอธิบายให้ยุ่งยาก ถ้านายไม่สามารถผ่านการสอบง่าย ๆ นี้ได้หลังจากการฝึกทั้งหมดที่ผ่านมา ฉันคงจะต้องตัดความสัมพันธ์ทั้งหมดกับนายทันที”
ลีโอจ้องมองเธอด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง
“ผะ-ผมจะผ่านการสอบแน่นอน แม้ว่าผมจะต้องทำให้ชีวิตของผมตกอยู่ในความเสี่ยงก็ตาม!” เขาพูดด้วยเสียงหวาดกลัวเล็กน้อย
ในเวลาต่อมาพวกเขาก็เข้าไปในสมาคมนักผจญภัย
“ลีออนใช่มั้ย? ฉันเตรียมพร้อมสำหรับการสอบนักผจญภัยของคุณไว้แล้ว กรุณาโปรดตามฉันมา”
พนักงานที่โต๊ะเดินนำลีโอและมิสคามิลล์ไปที่ห้องบนชั้นสี่
เมื่อเข้าไปในห้องลีโอสามารถมองเห็นชายชราที่นั่งอยู่หลังโต๊ะตัวหนึ่ง อย่างไรก็ตามชายชราคนนี้มีร่างกายที่ใหญ่โตมาก และกล้ามเนื้อของเขาหนามากจนทำให้มันดูเหมือนว่าเสื้อผ้าของเขามีขนาดเล็กเกินไปหน่อย
ถ้ามันไม่ใช่เพราะเคราสีขาวยาว ๆ นั่น และใบหน้าที่มีรอยเหี่ยวย่น ลีโอคงจะเข้าใจผิดว่าเขาเป็นนักเพาะกายวัยกลางคน
“มันก็ผ่านมาสักพักแล้วนะ คามิลล์” ชายชราทักทายเธอด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน
“สวัสดีตอนเช้า หัวหน้าสมาคมโบรุส” มิสคามิลล์ก้มศีรษะของเธอเล็กน้อย
“นี่คือเจ้าหนุ่มที่ทำให้เธอก้าวเท้าเข้ามาในสมาคมนักผจญภัยอีกครั้งงั้นหรอ แค่มองผ่าน ๆ ฉันยังบอกได้เลยว่าเพื่อนคนนี้ไม่ธรรมดา” ชายชราที่เป็นหัวหน้าสมาคมของสมาคมนักผจญภัยแห่งนี้จ้องมาที่ลีโอด้วยสายตาที่คมแหลมคม
ลีโอกลืนน้ำลายอย่างประหม่า ขณะที่ชายชราของชายชราคนนี้จ้องมองมาที่เขา เขารู้สึกราวกับว่าเขากำลังเปลือยกายอยู่
“สวัสดี ผมคือลีออน”
“ลีออน ห๊ะ? ทำไมนายถึงอยากเป็นนักผจญภัย” หัวหน้าสมาคมโบรุสถามเขาทันที
“เพราะผมต้องการแข็งแกร่งขึ้น”
“แค่นั้นเอง? เป็นคำตอบที่เรียบง่ายซะจริง ที่จริงแล้วนี่คือคำตอบเดียวกันกับที่เธอให้ฉันเมื่อ 15 ปีก่อนในตอนที่ฉันถามเธอ” เขาเหลือบมองไปที่มิสคามิลล์
“ฉันไม่ได้ให้สคริปต์กับเขา ถ้านั่นคือสิ่งที่คุณสงสัย” เธอพูดอย่างสงบ
“ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันไม่ได้สนใจเรื่องนั้นเลย!”
“อย่างไรก็ตามให้ฉันได้แนะนำตัวเองอีกครั้ง ฉันเป็นหัวหน้าสมาคมของสมาคมนักผจญภัยแห่งนี้ คนส่วนใหญ่เรียกฉันว่าหัวหน้าสมาคมบอรุส ดังนั้นนายก็สามารถเรียกแบบนั้นได้เช่นกัน”
“นอกจากนี้ฉันยังจะดูแลการสอบนักผจญภัยของนายในวันนี้”
“แม้ว่าปกติแล้วหน้าที่นี้จะทำโดยคนอื่น แต่ฉันแย่งหน้าที่นี้มาหลังจากได้ยินว่านายได้รับการสนับสนุนจากคามิลล์”
“คะ-คุณจะไม่ทำให้การสอบยากกว่าปกติเพราะคุณเป็นหัวหน้าสมาคมใช่มั้ย?!” ลีโอถามเขาด้วยเสียงประหม่า
“ไม่แน่นอน! ฉันจะไม่ทำสิ่งนั้นในฐานะหัวหน้าสมาคม!” เขาพูดด้วยรอยยิ้มที่ลึกซึ้งบนใบหน้าของเขา
ลีโอถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากได้ยินคำพูดของเขา
“อย่างไรก็ตามมันเสียเวลามามากพอสมควรแล้ว เรามาเริ่มการสอบกันเถอะ”
หัวหน้าสมาคมโบรุสพาลีโอไปที่กลางห้อง ซึ่งเป็นที่ตั้งของเครื่องจักรสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่
“เจ้าเครื่องนี้จะทดสอบพรสวรรค์ทางเวทมนตร์ของนาย มันสามารถวัดได้ตั้งแต่ระดับ F ถึงระดับ S เลย เอาล่ะ วางมือของนายบนลูกบอลคริสตัลตรงนั้น”
ลีโอทำตามคำแนะนำ และวางมือบนลูกบอลคริสตัล
“รอแปปหนึ่งนะ” หัวหน้าสมาคมโบรุสเดินไปกดปุ่มสองสามปุ่ม
ไม่กี่นาทีต่อมาลีโอก็รู้สึกว่ามานาของเขากำลังถูกดูดโดยเครื่องจักรอันนี้
“พรสวรรค์เวทมนตร์ของนายคือ... ระดับ S!” หัวหน้าสมาคมโบรุสพูดด้วยเสียงที่ประหลาดใจ
ในทางกลับกันมิสคามิลล์ดูเหมือนจะไม่แปลกใจเลย และในความเป็นจริงใบหน้าของเธอแทบจะไม่ได้เปลี่ยนแปลง
‘ระดับ S... ระบบเวทมนตร์บอกว่าฉันอยู่ในระดับ EX+ นี่เป็นการยืนยันว่าระดับ EX+ นั้นอยู่เหนือกว่าระดับ S แต่ว่ามันอยู่สูงกว่ากันเท่าไหร่ล่ะ?’ ลีโอสงสัยกับตัวเอง
“ขอแสดงความยินดีด้วยนะ นายมีพรสวรรค์ทางเวทมนตร์ระดับ S — แม้ว่านายอาจจะรู้อยู่แล้ว นายรู้ไหมถ้ามองในแง่อัตราส่วนนายแล้วนายโชคดีแค่ไหน มีคนอยู่สองหมื่นล้านคนในโลกนี้ แต่มีคนน้อยกว่าหมื่นคนที่มีพรสวรรค์ทางเวทมนตร์ระดับ S”
“ขั้นตอนต่อไปเป็นการทดสอบความสัมพันธ์เวทมนตร์ของนาย วางมือบนลูกบอลคริสตัลอีกครั้งหนึ่ง” หัวหน้าสมาคมโบรุสสั่ง
ไม่กี่นาทีต่อมา—
“นายมีความสัมพันธ์เวทมนตร์สองอย่าง ความมืดและลม”
“ห๊ะ? ลม?” มิสคามิลล์ยกคิ้วของเธอขึ้น
เธอประหลาดใจในครั้งนี้ เพราะเธอไม่ได้คาดหวังว่าลีโอจะมีความสัมพันธ์เวทมนตร์อันที่สอง
“ความสัมพันธ์เวทมนตร์แห่งความมืดของนายคือระดับ S ในขณะที่ความสัมพันธ์เวทมนตร์ลมของนายคือระดับ F”
‘ระดับ F? นั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมมันถึงไม่ปรากฏขึ้นในตอนที่ฉันทดสอบเขา มีแนวโน้มที่ความสัมพันธ์เวทมนตร์แห่งความมืดของเขาจะบดบังมัน’ มิสคามิลล์คิดกับตัวเอง
“เอาล่ะ ทดสอบอีกแค่ครั้งเดียวก่อนที่เราจะย้ายไปยังขั้นตอนถัดไปของการสอบ” หัวหน้าสมาคมโบรุสกล่าว
“ตอนนี้เราจะทดสอบความจุมานาของนาย และนั่นจะต้องใช้เครื่องจักรเพื่อดูดซับมานาเกือบทั้งหมดในร่างกายของนายออกไป ดังนั้นนายจะได้สัมผัสกับภาวะมานาเหนื่อยล้าจากสิ่งนี้ และไม่ต้องกังวลเพราะหลังจากนั้นเราจะให้มานาโพชั่นแก่นาย”
“เริ่มเมื่อไหร่ก็ได้ ที่นายพร้อม”
“ผมพร้อมแล้ว” ลีโอพยักหน้า
จากนั้นลีโอก็รู้สึกว่าเครื่องจักรกำลังดูดซับมานาทั้งหมดของเขาในอัตราที่รวดเร็ว
ไม่กี่วินาทีต่อมาลีโอก็คุกเข่าลงเนื่องจากการประสบกับภาวะมานาเหนื่อยล้า
“รับนี่ไปสิ” หัวหน้าสมาคมโบรุสส่งมานาโพชั่นให้เขาทันที
ในขณะที่ลีโอกำลังรอให้มานาของเขาฟื้นฟู หัวหน้าสมาคมโบรุสก็ไปดูผลลัพธ์
เมื่อเขาเห็นผลลัพธ์หัวหน้าสมาคมโบรุสก็ขมวดคิ้ว “ความจุมานาของนายแค่ 900 กว่าเท่านั้น!? มันจะเป็นไปได้ได้อย่างไร! แม้แต่นักเวทย์ทั่ว ๆ ไปที่เรียนเวทมนตร์เพียงหนึ่งถึงสองปีก็ยังมีมานาเท่านี้แล้ว! นี่ถือว่าน้อยมากสำหรับคนที่มีพรสวรรค์แบบนาย! นายไปทำอะไรมาทั้งชีวิต?!”
เขาเริ่มตะโกนใส่ลีโอ ในขณะที่เขาเชื่อว่าลีโอเสียทำให้กำลังใช้พรสวรรค์ทางเวทมนตร์ของเขาอย่างเปล่าประโยชน์ คนส่วนใหญ่เริ่มเรียนรู้เวทมนตร์ก่อนที่จะอายุ 10 ปี ดังนั้นเมื่อลีโอซึ่งมีอายุ 18 ปี แล้วเขาพึ่งจะมีความจุมานาเพียง 900 เท่านั้น นั่นมันหมายถึงสิ่งเดียว— เขาแทบจะไม่ได้เรียนเวทมนตร์!
ทุกคนจะผิดหวังกับลีโอ ถ้าพวกเขาได้เห็นความจุมามานาและความสามารถทางเวทมนตร์ของเขา นับประสาอะไรกับเขาที่เป็นหัวหน้าสมาคมจะไม่ผิดหวัง?
“แม่งเอ้ย! ฉันไม่คิดว่าฉันจะยังจะต้องไม่สบายใจแบบนี้ในวัยชราของฉัน! นายมีความสามารถอย่างแท้จริงที่จะทำให้ฉันโกรธ เหมือนกับผู้สนับสนุนของนาย!”
“ใจเย็นก่อน หัวหน้าสมาคมโบรุส” มิสคามิลล์พูดกับเขา
“เนื่องจากภาวะแทรกซ้อนบางอย่าง ลีออนพึ่งเริ่มเรียนรู้เวทมนตร์เมื่อประมาณสามสัปดาห์ก่อน เพื่อเพิ่มความจุมานาของเขาให้มีความจุได้ขนาดนี้ในระยะเวลาสั้น ๆ นี่ก็ถือได้ว่าเป็นปาฏิหาริย์แล้ว”
“อะไรนะ! สามสัปดาห์! นี่ทำให้ฉันโกรธมากกว่าเดิมซะอีก!”
ใบหน้าของหัวหน้าสมาคมโบรุสเริ่มแดงเนื่องจากเขากำลังความหงุดหงิดอย่างมาก
ท้ายที่สุดแล้ว ถ้าลีโอเริ่มเรียนรู้เวทมนตร์ในวัยที่เหมาะสม เขาอาจเป็นหนึ่งในนักเวทย์ที่แข็งแกร่งที่สุดไปแล้วหรือไม่อย่างนั้นก็เป็นนักเวทย์ที่แข็งแกร่งที่สุดในประเทศนี้ในตอนนี้!