ตอนที่ 1013 หัวใจมังกรแท้

ราชันย์ปีศาจใต้หรือราชินีเว่ยฟงใหม่หลังจากกลายเป็นภรรยาที่น่ารัก ก็เติบโตก้าวหน้าและเรียนรู้ได้หลายอย่าง

ทั้งสองต่างแสวงหาความสุขกันและกัน

ในช่วงเวลาดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์นี้นางอิดออดไม่อยากห่างชายคนรัก

การอยู่แต่ในโลกคัมภีร์ทุกวันเพลิดเพลินกับช่วงเวลาแห่งความสุขเหมือนกับว่าพริบตาเดียวผ่านไปหนึ่งวัน  เมืองลู่หลิวนางแทบจะทอดทิ้งไว้ไม่สนใจ  มีคนดูแลให้นางแล้ว  ทุกๆวันนางจะคิดหาวิธีทำหน้าที่ภรรยารับใช้สามีนางเพื่อให้แซงสาวมารกฎฟ้าให้เร็วเท่าที่เป็นไปได้  แม้ว่ายังไม่สามารถแซงพวกนางได้ในรวดเดียวแต่ก็ขอให้ไม่รั้งท้ายพวกนางมากเกินไป นางคิดเช่นนี้

สิ่งที่ราชันย์ปีศาจใต้ภาคภูมิใจที่สุดตั้งแต่เหตุการณ์ที่บ่อน้ำพุร้อน นางเลื่อนระดับพลังจากปราณราชันย์ระดับหนึ่งขึ้นเป็นปราณราชันย์ระดับสอง

แต่เมื่อผ่านการฝึกฝนพลังคู่รักที่ดีที่สุด  เย่ว์หยางที่พัฒนาพลังให้ก้าวหน้าอย่างยากลำบาก  กลับบรรลุพลังระดับใหม่

รากฐานการฝึกฝนของเย่ว์หยางไม่มีใครแข็งแกร่งเทียบเท่าการเติบโตก้าวหน้าอย่างรวดเร็วในทุกด้านจะได้รับผลกระทบอย่างมาก แม้ว่าในสายตาคนอื่นเขาเติบโตก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตามคนที่สนิทที่สุดอย่างองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยน นางเซียนหงส์ฟ้า และราชันย์ปีศาจใต้รู้ดีว่าถ้าไม่ใช่เพื่อพยายามวางรากฐานมากเกินไป ด้วยความสามารถและความเร็วในการฝึกฝน เย่ว์หยางมีระดับพลังถึงพลังสุดยอดปราณราชันย์

แน่นอนว่านี่ยังนับว่าดีเพราะเขามีพื้นฐานที่แข็งแกร่ง

แม้ว่าความเร็วในการฝึกจะมีอิทธิพล  แต่รากฐานที่ดีจะทำให้สามารถชนะได้ในอนาคตและเย่ว์หยางในระดับนักสู้เดียวกันเขาจะเหนือกว่าคนอื่นในทุกด้าน นี่คือหนึ่งในเหตุผลที่เขามักเอาชนะศัตรูที่อยู่ในระดับสูงได้ทั้งที่เขาอยู่ในระดับพลังที่ต่ำกว่า

“ไม่เลวเลย เจ้ายกระดับเป็นปราณราชันย์ระดับห้าแทบจะไล่ตามข้าทันแล้ว เหลืออีกเล็กน้อยเท่านั้น” นางเซียนหงส์ฟ้าพบว่าเย่ว์หยางก้าวหน้าอย่างคาดไม่ถึง

“ต้องพูดขนาดนั้นด้วยหรือ?ลองว่าข้าลงมือเองแล้ว ย่อมเลื่อนระดับได้เร็วแน่!”  ราชันย์ปีศาจใต้ภูมิใจในเรื่องนั้นทุกคนต่างก็ชื่นชมนาง พูดถึงความก้าวหน้าของเย่ว์หยางในครั้งนี้นับว่าเป็นความดีความชอบของนางจริงๆ  เมื่อไม่นานมานี้เย่ว์หยางเอาชนะจ้าวสุริยาได้เลื่อนจากปราณราชันย์ระดับสามเป็นระดับสี่เขาคิดว่าพลังคงยังไม่รุดหน้าอีกนาน คิดไม่ถึงเลยว่าพอหลอมรวมฝึกพลังคู่รักกับองค์หญิงเผ่าภูตบูรพาเขาได้สัมผัสถึงวิญญาณและเลือดมังกรแท้ที่เป็นเอกลักษณ์ของนางหลังจากได้รับคำแนะนำจากเทพธิดากระบี่ฟ้าทำให้เขารู้แจ้งและกลั่นพลังสร้าง ‘หัวใจมังกรแท้’ ได้ ดังนั้นเขาจึงก้าวเข้าสู่ระดับพลังขั้นใหม่ได้

หัวใจมังกรแท้คล้ายกับหัวใจธรณีสารของอาหมัน แต่ที่ต่างกันคือ

ไม่จำเป็นต้องอาศัยแรงภายนอก

ทั้งหมดนั่นเป็นความสามารถของเทพธิดากระบี่ฟ้าช่วยปลุกพลังเลือดของเขาหลังจากเย่ว์หยางเข้าถึงระดับใหม่จะคล้ายกับความสามารถของทักษะแฝงเร้น แต่อยู่เหนือกฎประจำคัมภีร์อัญเชิญของเย่ว์หยางมาก  ประโยชน์ที่ใหญ่ที่สุดของหัวใจมังกรแท้ก็คือถูกกลั่นสร้างผ่านพลังของเย่ว์หยางเขาจะไม่มีวันเหนื่อยล้า และจะไม่มีพลังใดทำลายได้

แม้ว่าจะไม่ได้ลองแต่เทพธิดากระบี่ฟ้าไม่ได้บอกกล่าวอะไร แต่เย่ว์หยางคาดว่า ต่อให้เป็นเทพเจ้าในตำนานก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทำลายหัวใจมังกรแท้ได้  หัวใจมังกรแท้ไม่มีพลังโจมตีโดยตรง  แต่เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีลักษณะเฉพาะจะถูกทำลายได้ด้วยกฎสวรรค์เท่านั้น เย่ว์หยางสงสัยว่าจ้าวสุริยาได้ทำร้ายหัวใจเขา  จนหัวใจหยุดเต้นเป็นเวลานาน  เพราะเหตุผลนี้เทพธิดากระบี่ฟ้าจึงใช้เลือดมังกรแท้ในส่วนลึกของราชันย์ปีศาจใต้มาควบกลั่นสร้างเป็นหัวใจมังกรแท้

นางยังใส่ใจตัวเขามาก!

แม้ว่านางมักจะละเลยเขา  แต่ไม่ได้หมายความว่านางจะปล่อยให้เขาถูกรังแก

ด้วยหัวใจที่กร้าวแกร่งและร่างที่สมบูรณ์แบบและเพลิงอมฤตหวนกำเนิด เย่ว์หยางมีความรู้สึกว่าถ้าเขาต้องสู้กับจ้าวสุริยาอีกครั้ง  คาดว่าเขาไม่ต้องให้อาหง อาหมัน อิคคา เจี้ยงอิงตั่วตั่ว และเสี่ยวเหวินหลีช่วย เขาสามารถสู้กับจ้าวสุริยาตัวต่อตัวได้

เขาไม่อาจพูดได้ว่าเขาสามารถฆ่าจ้าวสุริยาได้  แต่เขาพูดได้ว่าเขาไม่กลัวจ้าวสุริยา

ปราณราชันย์ระดับห้า  เย่ว์หยางไล่ตามนางเซียนหงส์ฟ้าทันพลังนางล้ำกว่าเพราะได้ประโยชน์จากการฝึกพลังคู่รักที่ต่อเนื่อง

หลังจากเข้าไปยังโลกพฤกษาฝึกฝนร่วมกันนางยกระดับพลังเป็นปราณราชันย์ระดับหก เท่ากับจักรพรรดินีราตรี

อย่างไรก็ตามเพื่อตามจื้อจุนให้ทัน

เย่ว์หยางคาดว่าจะต้องใช้เวลาอีกช่วงหนึ่ง  ที่สำคัญจื้อจุนเป็นพวกบ้าฝึกวิทยายุทธนางฝึกอย่างคลั่งไคล้ หากเขาต้องการยกระดับให้ได้อีกหนึ่งระดับอย่างนั้นเขาก็ต้องไปโลกพฤกษาบันไดสวรรค์ เพื่อไล่ตามนางให้ทัน

อย่าว่าแต่ล้านขั้นเลย  ต่อให้เป็นหมื่นล้านขั้นเขาก็ต้องไล่ตามนางให้ทัน

“เจ้ายืมพลังของเขาปลุกพลังโบราณหรือ?”  นางเซียนหงส์ฟ้ามีสายตาระดับใดแล้ว นางพบว่าร่างกายของราชันย์ปีศาจใต้เปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนอย่างสิ้นเชิง   นั่นควรจะเป็นพลังมังกรโบราณที่นางถูกบรรพบุรุษผนึกไว้ มิฉะนั้นนางจะบรรลุพลังระดับใหม่ได้อย่างไร?  นางเลื่อนจากปราณราชันย์ระดับหนึ่งเป็นระดับสอง

“ข้าไม่ใช่เผ่าภูตอีกแล้ว  ตัวร้ายช่วยปลดผนึกเลือดตั้งแต่ยุคบรรพบุรุษให้ข้า  ทำให้ต่อไปนี้ข้าจะสามารถกลับไปยังเผ่าบูรพาอมตะได้ในอนาคต”  ราชันย์ปีศาจใต้รู้ว่าจำเป็นต้องพยายามอย่างหนักเพื่อกลับไปให้ได้  ที่สำคัญนางคือลูกหลานของตระกูลที่ทรยศแต่ก็ยังมีความหวังอยู่บ้าง

“เจ้าปลดผนึกได้ยังไง?”นางเซียนหงส์ฟ้ามองดูเย่ว์หยาง

“ข้าก็งงเหมือนกัน”  เย่ว์หยางบอกว่าเขาไม่รู้  แต่ความจริงคนคลี่คลายได้คือเทพธิดากระบี่ฟ้า

เป็นไปไม่ได้กับการปลดผนึกเลือดของเผ่าภูตบูรพายุคโบราณด้วยพลังของเย่ว์หยาง  เขาไม่รู้วิธีปลดผนึกเผ่าภูตบูรพาถูกเนรเทศออกมา เริ่มตั้งแต่ยุคโบราณดึกดำบรรพ์ไม่ได้รับการยอมรับเป็นเผ่าบูรพาอีกต่อไป ถ้าไม่ใช่เพราะพลังพิเศษ ก็ไม่รู้ว่าทำได้อย่างไรและเขาไม่มีคุณสมบัติพอจะปลดผนึก

เย่ว์หยางมีความคิดเลือนรางอย่างหนึ่ง  ถ้าไม่ใช่เพราะหัวใจมังกรแท้ เทพธิดากระบี่ฟ้าคงไม่ยอมปลดผนึกโบราณให้กับสาวผีผาหยกเป็นแน่

อย่างไรก็ตามเนื่องจากเทพธิดากระบี่ฟ้าปลดผนึกให้โดยไม่ได้สนใจว่าเป็นการช่วยสาวผีผาหยก เพื่อปลุกสายเลือดที่แท้ในร่างนาง

แน่นอนว่านี่ไม่ใช่เรื่องพูดถึงทางออก

บางอย่างก็เก็บไว้เป็นความลับอย่างดีที่สุด

นางเซียนหงส์ฟ้าไม่ได้รู้สึกว่าเย่ว์หยางจะมีพลังพอปลดพลังผนึกได้หรือไม่  นางเป็นสตรีที่ฉลาดรู้ว่าสิ่งใดควรรู้สิ่งใดไม่ควรเดา เมื่อเห็นลักษณะเล็กน้อยของราชันย์ปีศาจใต้ นางตื่นเต้นเล็กน้อยและจับเย่ว์หยางมาจูบอย่างร้อนแรง “ตัวร้าย! เจ้าต้องช่วยข้าปลดผนึกเลือดโบราณบ้าง!”

เย่ว์หยางหลั่งเหงื่อเยียบเย็น  “แม่สาวน้อยเจ้าไม่ใช่คนเผ่าภูตบูรพาและตอนนั้น ข้าพลาดพลั้งไปจริงๆ  ตอนนี้ยังสับสนอยู่!”

นางเซียนหงส์ฟ้าบิดตัวเข้านั่งอยู่อ้อมกอดของเขา “ผู้อื่นมิใช่เผ่าภูตบูรพาแต่ใกล้เผ่าภูตอมตะมากกว่าเผ่าภูตบูรพาเราคือลูกหลานทายาทผู้มีสายเลือดโบราณ เจ้ามีประสบการณ์กับผู้อื่น น่าจะมีประสบการณ์กับพี่สาวข้าเพื่อช่วยปลดปล่อยนาง!”

เย่ว์หยางยิ่งตื่นเต้น  ถ้าจื้อจุนยินดีจะปลดปล่อยตัวนางเอง...เขาคิดว่าน่าตื่นเต้นจริงๆ

เขาลอบกลืนน้ำลายแล้วตั้งสติ  แล้วส่ายหหน้ามองมารกฎฟ้า  “ข้าทำไม่ได้จริงๆ  ถ้าทำได้ยังจะต้องให้ท่านพูดหรือ?”

นางเซียนหงส์ฟ้าไม่โกรธเพราะเย่ว์หยางปฏิเสธ  แต่นางหัวเราะเบาๆ  “ไม่สำคัญ เราค่อยๆ ศึกษาค้นคว้ากันไป  ตอนนี้คิดไม่ออกไม่เป็นไร”

ราชันย์ปีศาจใต้เห็นสาวเทียนฟาและเย่ว์หยางทำตัวเหมือนออดอ้อนและแง่งอนกันนางตระหนักถึงอันตรายใหญ่ นางรีบยืนขึ้นกล่าว “เดี๋ยวก่อน! เจ้าพูดไว้ก่อนว่าให้ข้าอยู่กับเขาสามวันไม่ใช่หรือ  พี่เทียนฟา เราเป็นพี่น้องกัน  คิดว่าไม่เปลี่ยนก็ดีแล้ว  ตอนนี้ท่านกลับไปเถอะ ตัวร้ายจะค่อยๆค้นหาวิธีกับข้า และค่อยบอกท่าน!”

“อยู่ค้นคว้าด้วยกันย่อมดีที่สุดไม่ใช่หรือ?”  นางเซียนหงส์ฟ้าตาเป็นประกายมีแววนางตัวร้ายเล็กน้อย  “เราทั้งสองมาดูกันว่าใครจะค้นคว้าได้ถึงใจกว่ากัน”

“ข้าไม่เห็นด้วย” ราชันย์ปีศาจใกล้รู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องมีการเปรียบเทียบตัวนางแพ้อยู่แล้ว ไม่ต้องพูดถึงว่านางยังอยู่ในระดับเริ่มต้น  ต่อให้ผ่านการฝึกฝนหลายปีนางก็ไม่ใช่คู่ต่อกรสาวเทียนฟา  จากข่าวซุบซิบพลังทำศึกรักของนางเหนือกว่าทุกนาง จัดว่าเป็นมือหนึ่งไม่มีผู้ใดกล้าโต้แย้ง  ตามด้วยโล่วฮัว อี้หนาน ไห่หลาน ลี่เยี่ยนไป่ลู่รวมกันฝีมือก็ยังด้อยกว่าสาวเทียนฟา ดังนั้นเรื่องบนเตียงนางถือว่าเป็นราชินีผู้น่าทึ่ง นอกจากนี้ยังไม่เป็นธรรมถ้าจะไปเทียบฝีมือกับนางเซียนหงส์ฟ้า นางยังมีนางพญาซัคคิวบัสที่มีความร้ายกาจออกมาช่วยรับมือ  ยกเว้นเด็กสาวลูกครึ่งเอลฟ์ที่เป็นร่างอาศัยของแพนดอรา  ใครจะเป็นเหมือนนาง สู้สองต่อหนึ่ง?  สาวใช้ลูกครึ่งเอลฟ์กับแพนดอราก็เหมือนกัน  ไม่มีทาง ร่างกายยังคงมีเพียงหนึ่ง แต่สาวเทียนฟานางมีนางพญาซัคคิวบัสช่วยในเรื่องอย่างนี้คงเป็นเรื่องโง่ถ้าจะไปเทียบกับนาง!

“การแยกตัวเองจากความเป็นจริงนั่นเป็นเรื่องที่ไม่ถูก  เจ้าต้องเรียนรู้จากทุกคนเหมือนอย่างข้า  เจ้าเป็นคนหัวอนุรักษ์ ถ้าหยุดนิ่งไม่พัฒนาเจ้าจะรั้งท้ายคนอื่น” นางเซียนหงส์ฟ้าเปรียบเทียบแนะนำให้กับราชันย์ปีศาจใต้

“ข้าจะไม่ยอมเป็นคนรั้งท้ายแน่!”  ราชันย์ปีศาจใต้โมโหนี่ดูถูกกันเกินไปแล้ว

“อย่าบังอาจเทียบ” นางเซียนหงส์ฟ้าบอกว่านางไม่รังเกียจจะทดสอบแข่งกับสาวห้านางบนเตียง

“ใครจะกลัวใครเล่า เจ้ามีฝีมือก็แสดงออกมาได้เลย!” ราชันย์ปีศาจใต้เกลียดคนที่บอกว่านางไม่มีฝีมือ  โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อหน้าเย่ว์หยางตัวร้ายนั่นเป็นเรื่องทำร้ายความภาคภูมิใจของนางมาก

“ความจริง” เย่ว์หยางต้องการเตือนพวกนาง จะแข่งกันในเรื่องอย่างนี้ถามความยินยอมเขาหรือยัง?

“ไม่ใช่ธุระของเจ้า วันนี้ข้าจะเอาชนะนางให้ได้  ข้าจะประลองกับนาง เจ้าเป็นพยาน ถ้านางแพ้นางต้องเรียกข้าว่าพี่!” ราชันย์ปีศาจใต้โมโหมาก จนไม่รู้ตัวว่าตนเองพูดอะไรออกไป เย่ว์หยางไม่ถือสาตอนนี้ไม่ใช่เวลามาจับผิดคำพูด นางเซียนหงส์ฟ้ายิ้มเจ้าเล่ห์ “เจ้าฉลาดมากถ้าข้าแพ้ ข้าจะเรียกเจ้าว่าพี่ ถ้าเจ้าแพ้ เจ้าต้องเรียกข้าว่าพี่ใช่ไหม?  เดิมทีข้าเป็นพี่อยู่แล้วพนันแบบนี้ข้าเสียเปรียบ เว้นแต่เจ้าแพ้  ต่อไปในอนาคตข้าไม่จำกัดเวลา  เจ้ามาแก้มือได้ทุกเมื่อ”

“ตกลงตามนั้น” ราชันย์ปีศาจใต้รับปาก

“สาวๆ, พวกเจ้าอย่าเพิ่งใจร้อน”  เย่ว์หยางต้องการเตือนพวกนางว่าตอนนี้ต่างจากเมื่อวันก่อนๆ  สาวเทียนฟามาร่วมวงด้วยไม่มีผลอะไร บัดนี้ถ้าไม่มีการแบ่งช่วงเวลา มารกฎฟ้ามักจะมาฝึกพลังคู่รักกับเขาบ่อยๆ แต่จะมีผลทำให้ ไห่หลาน ลี่เยี่ยนและไป่ลู่ พลาดโอกาสนี้ไปด้วยมีแต่โล่วฮัวและอี้หนานที่ฉลาด ไม่ยอมพนันกับมารกฎฟ้าด้วย นางเก็บตัวรออยู่ในโลกความรักหวานชื่นของพวกนาง

“ไม่ต้องห่วง ข้าไม่แพ้แน่” ราชันย์ปีศาจใต้รู้สึกว่าพวกนางจะต้องสู้จนถึงที่สุดและจะทุ่มเททุกอย่างเพื่อชิงเวลาอยู่ร่วมกับเขาเพิ่มขึ้นมาให้ได้  แต่ความจริงแล้วอาจดูหุนหันพลันแล่นไปบ้างพวกนางกลับไปห้องของพวกนาง ไม่มีใครยอมใคร

ผลของการแข่งขันคนที่ขู่จะพิชิตราชินีแห่งภูมิภาคสวนสวรรค์กลับไปอย่างอารมณ์ดีมีความสุข

และองค์หญิงแห่งเผ่าภูตบูรพาผู้ได้รับการปลดผนึกสายเลือดนางร้องขอเด็กหนุ่มจากโลกอื่น

แต่เวลาผ่านไปกับเป็นเด็กหนุ่มข้ามมิติกลับเป็นผู้ชนะคนสุดท้าย

ด้วยพลังหัวใจมังกรแท้ทำให้เขามีความก้าวหน้าอย่างมากมายหรือไม่?