บทที่ 45 : ฐานสเบียงนักรบ
บทที่ 45 : ฐานสเบียงนักรบ
"อรุณสวัสดิ์ทุกคน ฉันเป็นพิธีกรรายการชื่อซูหยิน, ยินดีต้อนรับสู่ "รายการนิวอีร่า" วันนี้ฉันจะแนะนำคุณเกี่ยวกับเขตกวางตุ้ง..." ในรถไฟความเร็วสูง บนหน้าจอในตู้โดยสารปรากฏพิธีกรคนสวยกำลังพูดอยู่
"มณฑลกวางตุ้งประกอบด้วยเมืองหลักกวางตุ้งที่เป็นศูนย์กลางและเมืองรองอีกแปดเมืองที่ล้อมรอบเมืองหลัก"
"ในระยะทาง 300 ไมล์ของสี่ทิศทางของพื้นที่ทะเลกวางตุ้ง รัฐบาล, โรงยิมศิลปะการต่อสู้หลักสามแห่ง และพันธมิตร GBA ได้ร่วมกันสร้างฐานเสบียงนักรบขนาดใหญ่สี่แห่ง……ฐานเสบียงนักรบขนาดใหญ่ทั้งสี่นี้จะสามารถจัดหาเสบียงให้กับนักรบที่ออกล่ามอนสเตอร์ในพื้นที่รกร้างว่างเปล่าได้ทันเวลาและยังเป็นสถานที่ที่พวกเขาสามารถพักผ่อนยามเหนื่อยล้าได้อีกด้วย"
“นอกจากนี้ในฐานเสบียงนักรบยังมีกองทหารประจำการอยู่ เเละนักรบที่กำลังล่ามอนสเตอร์ในถิ่นทุรกันดารสามารถขอความช่วยเหลือจากกองทัพในพื้นที่เสบียงได้ถ้ามีกรณีฉุกเฉิน…. เเละสุดท้ายฐานเสบียงนักรบขนาดใหญ่ทั้งสี่แห่งนี้ยังเป็นแนวป้องกันแรกของเราจากกองทัพมอนสเตอร์ในเขตกวางตุ้งทั้งหมดอีกด้วย...”เสียงที่คมชัดของพิธีกรคนสวยดังไปถึงหูของนักรบทุกคนในรถไฟขบวนนี้
ชูโจวเเละคนอื่นๆไม่ได้สนใจรายการบนหน้าจอมากนัก ตอนพวกเขาอยู่ในโรงเรียน พวกเขาคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมในเขตกวางตุ้งอยู่เเล้ว
ตอนนี้ต่อหน้าพวกชูโจวมีภาพโฮโลแกรมของเมืองร้างที่ถูกทำลายลออยู่
"นี่คือเมืองร้างหมายเลข 0504 ที่เป็นปลายทางภารกิจของเราด้วย….. ในเมืองนี้มีสุนัขแมงป่องอยู่หลายฝูง"
"สุนัขแมงป่องเป็นมอนสเตอร์ที่มีความสามารถในการสืบพันธุ์สูงมาก พวกมันสามารถให้กำเนิดลูกสุนัขมากกว่า 30 ตัวในครอกเดียว, ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องง่ายที่พวกมันจะรวมกันเป็นฝูงใหญ่เเละมีจำนวนมากกว่าพันตัว ยิ่งฝูงมันขยายใหญ่ได้มากเท่าไรก็ยิ่งเป็นอันตรายต่อมนุษย์อย่างเรามากเท่านั้น"
“แต่สุนัขแมงป่องมีจุดอ่ออยู่…. นั่นคือราชินีสุนัขแมงป่อง ถ้าราชินีสุนัขแมงป่องยังอยู่ ฝูงสุนัขแมงป่องจะสามัคคีกันมาก...แต่เมื่อราชินีสุนัขแมงป่องตายลง ฝูงสุนัขแมงป่องทั้งฝูงจะตกอยู่ในความขัดแย้งอย่างร้ายแรงเเละเรื่อยไปจนกว่าราชินีสุนัขแมงป่องตัวใหม่จะถือกำเนิดขึ้น”
"เป้าหมายของเราในครั้งนี้คือการตามล่าและฆ่าราชินีสุนัขแมงป่องทั้งหมดในเขตและเมืองร้างหมายเลข 0504" ในห้องโดยสารหลี่ชิงฉีพูดอย่างฉะฉาน
ชูโจวและคนอื่นๆก็ตั้งใจฟังอย่างจริงจัง นี่เป็นปฏิบัติการครั้งแรกหลังจากก่อตั้งหน่วยใบมีดของพวกเขาเเละมันต้องเป็นการเริ่มต้นที่ดีให้ได้
เหตุผลที่ชูโจวและคนอื่นๆ เลือกราชินีสุนัขแมงป่องเป็นเป้าหมายในครั้งแรกนั้นเป็นเรื่องธรรมดามาก
หนึ่งเป็นเพราะระดับของราชินีสุนัขแมงป่องโดยพื้นฐานแล้วไม่ถึงระดับพิเศษ เเต่ในทางกลับกันรายได้จากการล่าราชินีสุนัขแมงป่องนั้นค่อนข้างมาก,หางแมงป่องของราชินีสุนัขแมงป่องเป็นหนึ่งในวัสดุสำหรับทำสารอาหารเสริมพันธุกรรม ดังนั้นหางของราชินีสามารถขายได้อย่างน้อย 10 ล้านเหรียญ
ยิ่งไปกว่านั้น เนื่องจากมันเริ่มมีจำนวนมากเกินไป พันธมิตรมนุษย์ชาติจึงให้ความสำคัญกับสายพันธุ์นี้มากขึ้นเเละการล่าราชินีสุนัขเเมงป่องจะให้รางวัลเป็นคะเเนนผลงานมากกว่าการล่ามอนสเตอร์ตัวอื่นๆ ในระดับเดียวกันถึงห้าเท่า
…..
ในตอนนั้นเองรถไฟความเร็วสูงก็ได้มาถึงปลายทางเเละทำการหยุดลงอย่างช้าๆ “นักรบทุกคน รถไฟได้มาถึงฐานเสบียงนักรบทางตอนใต้ของมณฑลกวางตุ้งแล้ว โปรดลงจากรถไฟอย่างเป็นระเบียบ”ชูโจวและคนอื่น ๆ ลงจากรถไฟทันที
“นี่คือฐานเสบียงนักรบทางใต้งั้นหรือ” ชูโจวและคนอื่น ๆ เงยหน้าขึ้นมองฐานเสบียงนักรบที่อยู่ข้างหน้าพวกเขา….. ฐานนี้มีสภาพแวดล้อมที่สวยงาม มีอาคารมากมาย และตรงกลางมีหอคอยสูงกว่า 100 เมตร
"ฉันได้ยินมาว่าฐานเสบียงนักรบทั้งหมดได้สร้างหอคอยสูงเช่นนี้ เเละเมื่อตกกลางคืนพวกมันจะสว่างขึ้นเพื่อนำทางเหล่านักรบในพื้นที่รกร้างว่างเปล่า..." ซีเหมิงกล่าว
"เข้าไปข้างในกันเถอะ หาห้องเพื่อพักผ่อน แล้วค่อยออกเดินทางไปยังเมืองร้างหมายเลข 0504" หลังจากที่ชูโจวพูดจบ เขาก็นำหลิงซานและคนอื่นๆไปที่ฐานเสบียงนักรบจากนั้นจึงเข้าพบเจ้าหน้าที่
"นี่คือห้องชุดของพวกคุณ" เจ้าหน้าที่พาชูโจวและคนอื่นๆ ไปที่ห้องพักที่มีห้องนั่งเล่นหนึ่งห้องและห้องนอนสี่ห้อง "ก่อนที่พวกคุณจะลงชื่อออกจากฐานเสบียงนักรบนี้ สิทธิ์ในการใช้ห้องนี้จะยังคงเป็นของพวกคุณ" หลังจากพนักงานพูดจบเขาก็มอบกุญแจให้ชูโจวแล้วจากไป
"พักกัน 10 นาที แล้วค่อยออกไปทำภารกิจ" ชูโจวตบมือส่งสัญญาณให้หลิงซานและคนอื่นๆ รีบไปพักผ่อนส่วนเขาเองก็นอนอยู่บนโซฟาข้างนอก
10 นาทีต่อมา….ชูโจวและคนอื่น ๆ ก็ออกจากฐานเสบียงนักรบ
………….
ไม่นานหลังจากที่พวกชูโจวจากไป ทีมเงาโลหิตของจินจิงหยูก็ปรากฏตัวขึ้นที่ฐานเสบียงนักรบนี้
"กัปตัน ฉันเพิ่งถามพนักงานที่ฉันรู้จัก… หน่วยใบใบมีดของชูโจวลงทะเบียนอาศัยอยู่ที่ห้อง 304 ในอาคารหมายเลข 18"
"... เเต่ตอนนี้หน่วยใบมีดได้ออกจากฐานไปแล้ว" หลิวไฮ่สมาชิกทีมเงาโลหิตกระซิบบอกจินจิงหวู
“นายรู้ไหมว่าพวกมันจะไปที่ไหน” จินจิงหวูขมวดคิ้ว เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะคลาดกับพวกชูโจวหลังจากที่เขามาช้ากว่าพวกนั้นไปเเค่สิบนาที
หลิวไฮ่ส่ายหน้า "พวกมันเป็นทีมหน้าใหม่ เลยไม่ค่อยมีใครสนใจเท่าไร"
"ดูเหมือนว่าเราจะต้องปล่อยพวกมันไปก่อน…..ไปหาพนักงานที่นายรู้จักและขอให้เขาช่วยเฝ้าห้องพักของนั้นไว้เเละเมื่อพวกมันกลับมาก็ให้ติดต่อฉันทันที”
“เข้าใจแล้ว” หลิวไห่พยักหน้าเเละเดินเข้าไปหาพนักงานที่เขารู้จักทันทีทันที
"หืม……นั่นมัน 'คนขายเนื้อ' จินจิงหวู่และหน่วยเงาโลหิตของเขานี่…..พวกเขากำลังกำหนดเป้าหมายใหม่อยู่ตอนนี้หรือ"
ในฐานเสบียงนักรบ, นักรบหลายคนรู้เกี่ยวกับการกระทำของจินจิงหวูและทีมเงาโลหิตและพวกเขาทั้งหมดรู้ว่าทีมนี้มีชื่อเสียงที่ชอบกำหนดเป้าหมายเป็นใคนสักคน….. เเละตแนนี้หลายคนแอบกังวลเกี่ยวกับคนที่ตกเป็นเป้าหมายของจินจิงหวูในครั้งนี้
……
อีกด้านหนึ่ง ชูโจวและคนอื่น ๆ กำลังเดินทางอย่างรวดเร็วบนถนนที่ทรุดโทรมซึ่งมีวัชพืชปกคลุมอยู่ทั่วไป แน่นอนว่าในตอนนี้พวกเขาจะระแวดระวังมาก นี่คือพื้นที่รกร้างว่างเปล่าซึ่งมีมอนสเตอร์นับไม่ถ้วนอาศัยอยู่
หากคุณเจอมอนสเตอร์ที่อ่อนแอ มันไม่มีปัญหา แต่ถ้าโชคร้ายเจอมอนสเตอร์ที่คุณรับมือไม่ได้…. คุณก็ต้องวิ่งหนีสุดชีวิตทันที
เเละทันใดนั้นเองร่างของพวกชูโจวทั้งสี่คนก็หยุดพร้อมกัน จากนั้นพวกเขารีบซ่อนตัวหลังต้นไม้หนาทึบและมองไปข้างหน้าด้วยความระมัดระวัง….. ห่างออกไปห้าสิบเมตร มีสี่ร่างขนาดมหึมากำลังเดินไปมาอย่างช้าๆ
เมื่อเห็นสี่ร่างนี้ ชูโจวก็ยิ้มเล็กน้อย…..ตอนนี้เขากฌได้มาพบกับ "เพื่อนเก่า" ของเขาอีกครั้ง
ร่างทั้งสี่นี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหมูป่าหนามเหล็กที่ชูโจวเคยพบในบททดสอบชั้นยอด……เพียงแค่หมูป่าหนามเหล็กทั้งสี่ตัวนี้ได้โตเต็มที่แล้วและพวกมันก็มาถึงระดับของนักรบมอนสเตอร์แล้ว
หมูป่าหนามเหล็กระดับนักรบมอนสเตอร์แต่ละตัวจะมีขนาดใหญ่พอๆ กับรถถัง และหนามสีดำบนตัวของพวกมันก็เหมือนเข็มเหล็กที่เเหลมคม
“หมูป่าหนามเหล็กสัตว์ประหลาดระดับนักรบมอนสเตอร์ พวกเราจัดการหนึ่งตัวต่อหนึ่งคน…. เริ่มได้” หลังจากที่ชูโจวพูดจบ ร่างของเขาก็กลายเป็นภาพติดตาและพุ่งออกไปในทันที
หลิงซานไม่ได้พูดอะไร เเละความเร็วของเขานั้นเร็วมากจนเกือบจะเท่าๆ กับของชูโจวเเละตอนที่พุ่งออกไปเขาก็ชักดาบของเขาออกมาเเล้ว
"ฮ่าฮ่าฮ่า ในที่สุดก็ได้เวลาเริ่มฆ่าเสียที" ซีเหมิงตะโกนอย่างตื่นเต้น จากนั้นเขาก็กระโจนออกไปเหมือนสัตว์ร้ายเเละที่มือของเขามีโล่หกเหลี่ยมไว้คอยป้องกันเเละโจมตี
สุดท้ายสำหรับหลี่ชิงฉี ร่างของเธอกลายเป็นภาพเบลอและหายตัวไปก่อนคนอื่นเสียอีก
……………………..
